บทกวี คำคม

เนื้อเรื่อง

เมื่อวานเป็นวันของคนเศร้า
วันพรุ่งนี้เป็นวันของคนวิตกกังวล

จงอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด
ที่อื่นๆมักเป็นของคนไม่มีสติหรือสมาธิ
จงอยู่กับที่ๆอยู่ให้รู้ตัว
การรู้และเป็นอยู่ในที่นี่และเดี๋ยวนี้ จะช่วยให้คุณ

สบายใจ

---

เมื่อเธอหยดหมึก ลงบนปึกกระดาษขาว
รอยหมึกใบบน จะค่อยๆจางลงถึงใบล่าง
ใบล่างสุด อาจไม่มีหยดหมึกหลงเหลืออยู่เลย
เมื่อวันเวลาผ่านไป รอย ความไม่สบายใจของเธอ
จะค่อยๆหมดไป จนกลับเหมือนปกติตามเดิม
เฉกเช่น มีกระดาษซับแห่งวันเวลา

---

หากคุณตัดกระดาษมา 1 แผ่น
เป็นรูปหัวใจขนาดใหญ่ และตัดกระดาษแผ่นอื่นๆ
เป็นรูปหัวใจขนาดเล็กกว่า หลากสีสัน
บรรจุหัวใจขนาดเล็กลงบนหัวใจขนาดใหญ่
จะเห็นว่าสามารถบรรจุได้หมด
หากแทนหัวใจของพ่อแม่ พี่น้อง เพื่อน ญาติมิตร
สามี ภรรยา ลูก และบุคคลอื่นๆ เหมือนหัวใจที่หลากหลาย
หัวใจดวงใหญ่เท่านั้นที่จะบรรจุหัวใจของผู้อื่นได้
หากคุณต้องการ กุมจิตใจของคนอื่นได้
คุณต้องรู้จักการมีจิตใจที่กว้างพอ
แล้ววันนั้นคุณจะรู้ว่าการมีหัวใจดวงใหญ่มีความสำคัญอย่างไร

---

บางครั้ง ความพยายาม เมื่อจะถึงที่สุดแล้ว
เราอาจจะหมดความพยายามไป
แค่ไหนที่ควรหยุด เป็นเรื่องยากที่จะตัดสินใจ
เดินหน้า หยุด หรือถอยหลังเป็นเรื่องต้องคิด
หยุดไตร่ตรองดูสักนิด ถ้ามั่นใจก็จงเดินหน้าต่อให้ถึงเป้าหมาย
ถ้าถอยหลัง แล้วได้ เริ่มต้นใหม่หรือทบทวนก็ควรทำ
ถ้าไม่รู้จะทำอย่างไร ก็จงหยุด แล้ว ให้วันเวลาช่วยในการตัดสินใจ
บางครั้งเพียงพลิกหน้ากระดาษ เราอาจเห็นคำตอบอยู่อีกด้านหนึ่งได้

---

กบในกะลา มีคนว่า คนไม่รู้ ดูไม่กว้าง มีโลกของตัวเอง
และแคบสนิท แทบจะไม่ได้เห็นโลกภายนอก และคิดว่าตัวเอง
ยิ่งใหญ่ และโลกช่างแคบเล็ก
ผิดกับกบที่อยู่นอกกะลา ที่เห็นอะไรกว้างกว่า
เห็นโลกที่ยิ่งใหญ่ รู้อะไรมากมาย และดูถูกกบในกะลา
บางคนอาจยังรู้ว่ากบในกะลานั้นจะไม่ถูกงูกิน
ส่วนกบนอกกะลามักเป็นอาหารของงู นัยเพื่อความคิดว่า
สิ่งมีชีวิตนั้น การฉลาดมากและรู้มากอาจเป็นโทษ จงสงบเสงี่ยม
เจียมตน รู้จักเงียบและรู้จักโง่ในบางครั้ง ก็จะอยู่ในโลกโดยไม่โดนคนทำร้าย

---