รักวุ่นวายตามหาเสียงหัวใจยัยตัวแสบ

สวัสดีนักอ่านทุกคนค่ะ  นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่แต่งขึ้นมาเล่นๆนะคะเนื่องจากตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมซึ่งวันเวลาในแต่ละวันก็ว่าง...ว่างมากกกกกก~ เลยอยากจะทำอะไรสนุกๆ ส่วนตัวเป็นคนชอบอ่านนิยายอยู่แล้วเลยอยากจะลองแต่นิยายดูบ้างและอยู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ว่าเพื่อนเคยบังคับให้สมัคร Dek-d เอาไว้และเราก็สมัครตามใจเพื่อนแต่ก็ปล่อยทิ้งร้างไว้ แต่พอรู้ว่าเว็บ Dek-d เป็นคลังนิยายลงนิยายได้ก็เลยลองแต่งนิยายมาลงในนี้ค่ะ (อันที่จริงตอนนี้ก็เพิ่งเริ่มเล่น Dek-d ยังทำอะไรไม่เป็นเลย Background,Blog คำเชิญชสนอะไรก็ไม่มีเป็นค่าเริ่มต้นจาก Dek-d ทั้งนั้น ไปเห็น ID คนอื่นแล้วก็อิจฉา  มีแต่สวยๆลูกเล่นเยอะๆเต็มไปหมด และก็ต้องช็อกเมื่อพบว่าตัวองมีเพื่อนอยู่บนนี้ศูนย์คน จะแอดใครก็ทำไม่เป็น ทำเป็นอยู่แค่อย่างสองอย่าง  คืออ่านกระทู้อ่านนิยายของคนอื่น แต่งนิยายลง พิมพ์อะไรเล็กๆน้อยๆลงโปรไฟล์ของตัวเอง แค่นั่น TOT ใครใจดีก็ช่วยแนะนำอะไรด้วยน้าค้า ขอบคุณมากค่ะ ^^) มาพูดถึงนิยายกันบ้าง นิยายที่แต่งคราวนี้อาจจะดูทะแม่งๆไปบ้างต้องขออภัยด้วยนะคะเพราะเป็นมือใหม่หัดแต่ง 555 ใครชอบถูกใจหรืออยากบอกอะไรก้อ Comment มาบอกกันได้นะคะ ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาดูเข้ามาอ่านนิยายนะคะ 

Writer : iMcanDyZ 

~นิยายเบื้องต้นค่า~

บทนำ

อ๊า! ม่ายยยยยย!! >O< ฉันอยากจะตะโกนให้พระเจ้าได้ยินเลยว่าฉันไม่มีทางเข้าโรงเรียนประจำเด็ดขาด ให้ตายยังไงก็ไม่มีทาง!

“แม่~ ยังไงหนูก็ไม่เข้าไปในโรงเรียนนั้นเด็ดขาด ให้หนูกลับไปอยู่ที่แคนาดากับแดดดี๊ดีกว่า TOT”

“ไม่ได้ นี่ลูกยังไม่รู้ตัวอีกเหรอว่าที่พ่อส่งตัวกลับมาเพราะไปอยู่ที่นู่นก็เอาแต่ไปร้องเพลงหมกมุ่นเล่นดนตรีอะไรก็ไม่รู้ อีกทั้งยังเป็นภาระให้พ่อกับพี่อีก การเรียนก็ไม่ได้ดีเด่นอย่างที่พ่อกับแม่หวังไว้เลยนะ”

“ง่า…แม่คะ แต่หนูก็ไม่ได้ผลการเรียนแย่อะไรเลยนะ การที่หนูไปเล่นดนตรีร้องเพลงมันก็คือฝันของหนู ตอนนี้หนูก็กลับมาแล้วแม่จะเอาหนูไปไว้ที่โรงเรียนไหนก็ได้ที่ไม่ใช่โรงเรียนประจำอ่า ไม่อาวววว”

“ไม่ทันแล้วล่ะแคส แม่สมัครและส่งชื่อลูกเข้าไปในโรงเรียนนั้นพร้อมกับจ่ายค่าเทอมเรียบร้อยแล้ว”

“=[]= Mom~”

“ไม่ต้องมามงมามอมอะไรเลยนะ โรงเรียนที่แม่ส่งหนูเข้าไปนี่ก็ใช่ว่าจะธรรมดานะลูก ถึงจะเป็นโรงเรียนประจำแต่ก็มีความสะดวกอย่างดีและยังเป็นโรงเรียนชื่อดังระดับต้นๆของประเทศที่มีระเบียบด้านการเรียนการสอนดีเด่นอีกด้วยนะ ลูกโชคดีแค่ไหนแล้วที่ได้เข้าโรงเรียนนี้ เชื่อแม่สิสักวันลูกจะต้องขอบคุณแม่”

“ขอบคุณที่ส่งหนูเข้าโรงเรียนประจำเหรอคะ -*-” ฉันพึมพำกับตัวเอง

“นั่นแหละจ้ะ” แม่ตอบ ยังอุตส่าห์ได้ยินเน้อะ -O- “เพราะฉะนั้นคืนนี้ลูกรีบเก็บเสื้อผ้าทั้งหมดพร้อมกับของใช้ต่างๆนาๆที่จำเป็นแล้วแม่จะให้คนขับรถไปส่งพรุ่งนี้”

“O_O! พรุ่งนี้!!!??? แม่!! ทำไมแม่เพิ่งมาบอกหนูตอนนี้อ่ะ แม่จะฆ่าหนูใช่ไหม”

“รีบขึ้นไปเก็บของเถอะจ้ะ นี่ก็สามทุ่มกว่าแล้ว ต้องออกจากบ้านตั้งแต่หกโมงเดี๋ยวจะเหนื่อยกันพอดีนะลูก”

“หกโมง >O< โฮกกกกก!!! นี่แม่เตรียมการที่จะรวบหัวรวบหางหนูแต่แรกแล้วใช่ไหม”

“ใช่จ้ะ แล้วก็…ไปเก็บของได้แล้ว!!”

“แง…T^T”