ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #380 : Senka no Kanojo ฉัน เธอ ในโลกที่เต็มไปด้วยซากปรักหักพัง

โลกของพวกเรานั้นทั้งไร้แก่นสารและบอบบาง

แต่ถึงอย่างนั้นวันนี้เราก็ต้องสู้

และนี่คือเรื่องเล่าของคนหนุ่มสาวในซากปรักหักพัง!!

 

มังงะ Senka no Kanojo เป็นผลงานของ Tomisawa Hiroki ซึ่งหลายคนคงไม่คุ้นตามากนัก (แต่ส่วนตัวแล้วผมผมคุ้นลายเส้นการ์ตูนเรื่องนี้ชอบกล อาจจะเป็นได้ว่าคนวาดเคยเป็นลูกมือใครมาก่อนก็ได้มั้ง) แม้ลายเส้นของเรื่องอาจไม่โมเอะ  สวยงาม แต่การดำเนินเรื่องนั้นค่อนข้างน่าสนใจ เพราะเป็นแนวเอาตัวรอดที่ค่อนข้างสมจริง และสิ่งที่พวกเขาพวกเธอหนีรอดนั้นไม่ใช่หนีสัตว์ประหลาด มนุษย์ต่างดาว สัตว์กลายพันธุ์ หรือซอมบี้ แต่เป็นภัยพิบัติที่เกิดจากเงื้อมมือของมนุษย์ หรือก็คือ “สงคราม” !??

 

 

Senka no Kanojo เป็นเรื่องราวของญี่ปุ่นยุคปัจจุบัน พระเอกคือ ยูกิ เขากับเพื่อนๆ และทุกคนในชั้นมัธยมปีเดียวกำลังอยู่ระหว่างการทัศนศึกษาเกียวโต (และสถานที่ที่พวกพระเอกไปคือ “วัดคิโยมิสึ”  ที่โครตน่าเบื่อเป็นบ้า เพราะที่การ์ตูนเรื่องไหนเจอแต่สถานที่นี้ประจำ) เขาตั้งใจที่จะสารภาพเด็กสาวห้องเดียวกัน “มาโคโตะ  (มาคตจัง)” โดยมีเพื่อนสาว เรอิจัง เป็นคนสนับสนุน ซึ่งทั้งสาวรวมกลุ่มกันไปเที่ยวด้วยกัน

มองเผินๆ วันนี้ก็เหมือนวันปกติสุขทั่วไป หากแต่มีสิ่งที่ผิดแปลกคือวันนี้มีเครื่องบินรบของกองกำลังป้องกันตัวเองญี่ปุ่นบินเหนือท้องฟ้ามากผิดปกติ ทั้งสามคนคุยกันก็พูดถึงญี่ปุ่นกำลังตกเป็นเป้าหมายของการก่อการร้ายด้วย หากแต่บทสนทนานี้ก็ไม่ได้จริงจัง หรือต้องกังวลมากนัก

ยูกิเองก็ไม่ได้สนเรื่องหนักหัวอย่างก่อการร้าย แต่สิ่งที่กังวลคือเขาจะสารภาพ มาโคโตะ ได้สำเร็จหรือไม่ เพราะเขาไม่ใช่คนที่กล้าหาญอะไร อีกทั้งยังไม่มีความมั่นใจตนเอง ทำให้เขาไม่กล้าสารภาพมาคตจัง

ระหว่างยูกิกำลังบ่นกับตัวเองนั้นเอง จู่ๆ ก็มีพวกเด็กเกเรนำโดย “อิชิคาว่า” ได้เขามาจีบมาโคโตะ เมื่อยูกิเห็นเขาได้ขอให้เรอิมาช่วยเหลือ หากแต่เรอิปฏิเสธและบอกให้มาโคโตะไปเองเพื่อแสดงให้คนอื่นเห็นว่าเขาเป็นลูกผู้ชาย

มาโคโตะจึงมีความกล้า (แม้จะน้อยนิดก็ตาม) เขาเข้าไปขัดขวางกลุ่มเด็กเกเร และบอกต่อหน้าอิชิคาว่า มาโคโตะเป็นของเขา เพราะเขาชอบมาโคโตะ

เมื่อมาโคโตะได้ยินคำสารภาพของยูกิ เธอก็หน้าแดง และตอบตกลง เขายินดีที่จะคบกับยูกิ ทำให้อิชิคาว่าเกิดอการเซ็งยอมถอยออกไป (สงสัยทนความหวานไม่ได้)

อย่างไรก็ตาม เรื่องเหมือนจะจบดี มาโคโตะได้คบกับยูกิ หากแต่ระหว่างที่ทั้งสามกำลังเดินชมสถานที่ต้องนั่นเอง จู่ๆ ก็มีจรวดที่ไหนไม่รู้ พุ่งมาชนวัดที่ทั้งสองอยู่ เศษซากกระเด็น และหนุ่งในซากนั้นพุ่งเข้ามาตัดหัวเรอิตายอนาถ โดยหารู้ไม่ว่ามันคือจุดเริ่มต้นของความโหดร้ายเท่านั้นเอง

ความจริงผมเองก็อยากเขียนเรื่องเกาะแมลง (Kyochuu Rettou)  แต่เรื่องนี้มันXเกินไป ผมเลยเอาเรื่องนี้มาเขียนถึงแทน เพราะอย่างน้อยเนื้อหาของเรื่องดูจะทันเหตุการณ์ และมีความเป็นไปได้มากกว่า

 

Senka no Kanojo นั้นเป็นการ์ตูนที่เผยให้โฉมให้เห็นในการ์ตูนรายสัปดาห์ Young Magazine  (แนวไซเน็น ค่ายเดียวกับคุกโรงเรียน) เมื่อปี 2015 ซึ่งช่วงเวลานั้นโลกกำลังอยู่ในภาวะก่อการร้าย ที่เกิดเหตุการณ์ก่อการร้ายไปทั่วโลก เป็นต้นว่า องค์กรก่อการร้ายไอซิสยึดบางส่วนของซีเรียและอีรัก,  เหตุการณ์สังหารหมู่ที่ปาริส ทั้งนี้ยังรวมไปถึงสถานการณ์ตึงเครียดเกาหลีเหนือและเกาหลีใต้ที่ตึงเครียดด้วย

อย่างไรก็ตาม สำหรับประเทศญี่ปุ่นแล้ว ก็นยังคงเป็นประเทศที่สงบสุขที่ไม่ได้ไหลไปตามกระแสสังคมโลก แม้ว่าจะเป็นเรื่องของกลุ่มไอซิสฆ่าตัวประกันชาวญี่ปุ่น แต่ชาวญี่ปุ่นก็ไม่ได้ใส่ใจเท่าใดนัก ส่วนหนึ่งเพราะญี่ปุ่นไม่ได้ใช้กำลังทหารสำหรับการเมือง ทหารของญี่ปุ่นมีเพียงกำลังป้องกันตนเอง และศาสนา, เชื้อชาติ และอุดมการณ์ไม่ได้มีอิทธิพลกับการเมืองของญี่ปุ่นแต่อย่างใด (หากจะมีก็คงลัทธิอะไรมากกว่า)

Senka no Kanojo จึงจับจุดนี้ได้ เมื่อตั้งคำถามว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับประเทศที่สงบสุขอย่างญี่ปุ่น ที่วันดีคืนดี ประเทศญี่ปุ่นกลายเป็นประเทศที่อยู่ภาวะสงคราม ประชาชนกลายเป็นเหยื่อของความรุนแรง อาวุธร้ายแรงพุ่งเข้าใส่บ้านเรือน

และที่สำคัญตัวเอกดำเนินเรื่อง ไม่ใช่ทหาร ไม่ใช่พระเอกเทพ หากแต่เป็นกลุ่มนักเรียนคนหนึ่งที่ต้องการกลับบ้านเท่านั้น

 

หลังจบตอนแรกอย่างน่าตกตะลึง จากมุ้งมิง รักธรรมดา กลายเป็นวันโลกาวินาศ (แถมฮาเร็มพระเอกหายไปหนึ่ง) มาตอนที่สอง เนื้อหาย้อนกลับในวันก่อนเกิดเรื่อง เมื่อญี่ปุ่นมีข่าวลือว่า มีคำทำนายเตือนว่าอีกไม่นานญี่ปุ่นจะกับการพิพากษา ด้วยการถูกหอกทิ่มแทง

คำทำนายดังกล่าวไม่มีใครสนใจมากนัก เพราะเห็นว่าเป็นเรื่องตลก ญี่ปุ่นอันแสนสงบสุขไม่น่าจะเรื่องให้หนักสมอง อย่างวันพิพากษาโลก หรือเรื่องก่อการร้าย และยังคงเป็นวันปกติสุข

หากแต่ เมื่อถึงวันเกิดเรื่องตามคำทำนาย หอกทิ่มแทงก็หมายถึง “จรวดขีปอาวุธ” จำนวนมากที่พรุ่งเข้าไปในเมืองเกียวโตนับไม่ถ้วน ตึกราบ้านช่อง สถานที่สำคัญทางประวัติศาสตร์เละ กลายเป็นซากปรักหักพัง ผู้คนล้มตายเป็นบื่อ

จากนั้นเราก็เห็นสภาพเมืองไม่แตกต่างอะไรจากซอมบี้ ผู้คนวุ่นวาย ตามหาคนหาย  โทษโน้นโทษนี้ ขณะที่บางคนสิ้นหวัง

ยูกิได้พามาโคโตะวิ่ง เพื่อหาที่ปลอดภัย และไปรวมตัวกับเพื่อนในห้องสามคน (เพราะเด็กคนอื่นๆ วิ่งหนีตายเอาตัวรอด จนกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง

  พวกยูกิรู้สึกกังวลกับคนอื่นๆ ที่เหลือ พวกเขาจึงออกเดินทางไปยังจุดนัดพบ เพื่อรวมกลุ่มกัน แม้จะอยู่ไกลก็ตาม หากแต่เมื่อเดินไปถึงที่หมายพวกเขากลับพบซากรถที่ถูกมิสไซล์ตกใส่ถล่มยับ และซากศพเพื่อนร่วมชั้นปีอยู่เต็มไปหมด

                อย่างไรก็ตาม พวกยูกิยังไม่ละวามพยายามที่จะตามหาเพื่อนๆ ที่เหลือ ซากรถที่ถูกถล่มมีเพียงคันเดียว ยังเหลืออีกสองคนที่ไม่รู้ไปไหน ในเมื่อการช่วยเหลือไม่มาถึง พวกยูกิก็ตัดสินใจเดินตามหาพวกที่เหลือ และกลับบ้านจากเกียวโต ไปโอซาก้า ท่ามกลงซากปรักหักพัง คมนาคมถูกทำลาย รวมไปถึงสิ่งที่เลวร้ายที่อยู่ตรงหน้า โดยที่พวกยูกิไม่รู้เลยว่าพวกเขาต้องพบกับอะไรอีก

 

 

 

                ผมเองก็ไม่ได้ดูแนวเอาตัวรอดภัยพิบัติมานานพอสมควร (หรือไม่ได้อ่านเลย พวกแนวโลกโดนอุกาบาตร วันสิ้นโลก ประเภทนี้ผมไม่ได้ดู) อย่างที่รู้ๆ กันอยู่ว่า แนวเอาตัวรอดปัจจุบันส่วนมากจะเน้นอะไรที่เหนือธรรมชาติมารุกรานญี่ปุ่นมากกว่า เป็นต้นว่า จู่ๆ วันหนึ่งพระเอกอยู่ในโรงเรียน คิดว่าเป็นวันที่แสนสงบสุขเหมือนทุกวัน หากแต่แล้ว จู่ๆ ก็มีสัตว์ประหลาดยักษ์, หุ่นนักฆ่า, พืชกินคนยักษ์, แมลงยักษ์, เอเลี่ยน และฮิตที่สุดในเวลานี้คือ ฝูงซอมบี้มารุกรานญี่ปุ่น

                ที่แปลกคือ บางเรื่อง จากหนีรอดอยู่ดีๆ พระเอกกากอยู่ดีๆ ไปเจอเหตุการณ์อะไรสักอย่าง เก่งโครตซะงั้น เอาง่ายๆ พระเอกบางคนใช้ดาบซามูไรดาบเดียวฟันยักษ์ปักหลักสูงกว่าตึกสองชั้นก็มี  จากเอาตัวรอด สยองขวัญ เลือดสาดอยู่ดีๆ กลายมาเป็นแนวแอ็คชั่น ตื่นเต้น บ้าพลังซะงั้น

                ดังนั้น โดยส่วนตัวผมค่อนข้างชอบ Senka no Kanojo ที่มใช้ธีมโลกแตกที่ดูทันสมัย ด้วยการใช้ภัยก่อการร้ายมาเล่าเรื่อง ที่ดูแล้วสมจริง และอารมณ์ร่วมด้วย เพราะปัจจุบันภัยก่อการร้ายเป็นของทุกคนแล้ว

                ที่ชอบคือ เราเสมือนว่าเป็นตัวเอกของเรื่อง คือเราไม่รู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้น ญี่ปุ่นตกเป็นเป้าของการก่อการร้าย แล้วใครละเป็นตัวการ เรื่องเหล่านี้เนื้อเรื่องไม่เฉลยแต่อย่างใด พร้อมกับให้คนอ่านเดาไปเอง (จีน รัสเซีย อเมริกาก็ตกเป็นเป้าหมาย และประเทศที่ไม่ถูกกับญี่ปุ่นก็ไม่มีไม่กี่ประเทศ ผมว่าในที่นี้หลายคนคงรู้แล้วละ)

                เราก็เหมือนกับพระเอกนั้นแหละ คือแทบไม่รู้อะไรเลย สิ่งที่เราทำตอนนี้ก็คือ ตามหาเพื่อนๆ คุณครู เมื่อใช้รถไม่ได้ก็ต้องเดิน เดิน และเดิน ข่าวสารต่างๆ ก็ไม่ค่อยให้ความกระจ่างมากนัก แต่สิ่งที่เราต้องการรู้ตอนนี้มากที่สุดคือครอบครัวเราตอนนี้เป็นตายร้ายดียังไง

 

และสิ่งที่ขาดไม่ได้เลย สำหรำหรับแนวหนีภัยพิบัติแบบนี้ (ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ประหลาดบุก, ซอมบี้บุกก็ตาม) พวกตำรวจน่าสงสารที่สุด พวกทหารที่ไม่ช่วยอะไรเลย (ความจริงถ้ามองเกี่ยวกับหน้าที่ ทำเพื่อส่วนรวม ประเทศ ก็ถือว่าไม่ผิดซะทีเดียว) และแน่นอนพวกมนุษย์เลวๆ บางกลุ่มที่อาศัยสถานการณ์ที่เลวร้ายทำเรื่องเลวร้ายยิ่งขึ้นไปอีก เรื่องนี้มีครบ และบางที่เรื่องนี้เผยสันดานดับของมนุษย์ที่จ้องจะทำเรื่องเลวร้ายได้ดีกว่าเรื่องอื่นๆ แนวเดียวกันในตอนนี้ก้วยซ้ำ

มนุษย์เรานั้นล้วนมีสันดานดิบ แต่เราถูกกดด้วยคำว่าสังคม ศีลธรรม และกฎหมาย ทำให้หลายคนยังคงควบคุมสันดานดับได้อยู่ หากแต่สิ่งเหล่านั้นพังทลายลง มนุษย์บางกลุ่มก็จะเผยสันดานดิบออกมา และสร้างความเดือดร้อนต่อสังคม โดยไม่สนความผิดชอบชั่วดี  แม้จะเป็นประเทศที่เจริญก็ตาม ก็ต้องมีคนกลุ่มนี้อยู่ดี

เช่นเดียวกัน ยูกิก็เป็นพระเอกเหมือนแนวอื่นๆ เพียงแต่เรื่องนี้ยูกิไม่ได้เทพ ไม่ได้ฉลาด ไม่ได้ร่างกายที่แข็งแกร่ง เป็นเพียงเด็กมัธยมปลาย หากแต่เขาต้องพบประสบการณ์ที่เลวร้ายจากการโจมตีก่อการร้าย ทั้งเพื่อนร่วมชั้นตายต่อหน้าต่อตา เห็นศพไปทั่วเมือง รวมไปการฆ่าคนเพื่อช่วยเหลือมาโคโตะ แน่นอนว่ามันเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของการผจญภัยของยูกิเท่านั้น

 

สรุปแล้ว แม้จะมีเนื้อหาจะทันยุคปัจจุบัน และสมจริงกว่า แต่ในด้านเรื่องอื่นๆ แล้วก็ไม่ได้แตกต่างอะไรจากเนื้อเอาตัวรอดแนวอื่นๆ สักเท่าไหร่ ประกอบกับลายเส้นที่อาจมีเท่า ไม่สวยงามบางชุดในช่วงแรกๆ  แต่ถ้าใครอยากเสียแนวเอาตัวรอดประเภทนี้ ผมก็แนะนำครับ