ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #343 : 10 การ์ตูนฮาเร็มที่หลายคนลืม

            บทความนี้ได้พูดถึงฮาเร็มมาเยอะแล้ว และในบทความนี้เช่นกัน แต่มาคราวนี้ผมจะพูดเกี่ยวกับฮาเร็มที่หลายคนไม่ค่อยพูดถึงกัน

            โดยปกติแล้ว แนวฮาเร็ม เป็นหนึ่งในแนวที่ได้รับความนิยมในการ์ตูนญี่ปุ่น บางเรื่องก็ดี บางเรื่องก็แย่ บางเรื่องมาตายตอนจบ แต่ถ้าเป็นแนวฮาเร็มดังๆ ก็จะมีหลายคนติดตาม ในบอร์ดต่างๆ ก็มีการพูดถึงการ์ตูนแนวฮาเร็มดังๆ อย่างออกรสออกชาติ เอารูปมาสปอยให้หลายคนอกแตกตาย บางคนอวยตัวละครโน้นนี้เพราะมีเสน่ห์ (ผมดำ ผมทอง) บางเรื่องทำสงคราม (?) เพื่ออวยในสิ่งที่ตนรัก

            อย่างไรก็ตาม มีแนวฮาเร็มหลายเรื่องที่หลายคนไม่ค่อยพูดถึงสักเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่แนวฮาเร็มบางเรื่องดำเนินเรื่องหลายร้อยตอน บางเรื่องก็ดำเนินเรื่องถึงจนถึงไคแม็กซ์แล้ว  แต่กระนั้นตามความรู้สึกผมแล้ว มันเงียบเหงาชอบกล  ซึ่งก็มีหลายเหตุผลที่หลายคนไม่พูดถึง เช่น ไม่ได้ติดตาม ไม่ถูกใจ สารพัดเหตุผล แม้แต่ผมเองก็ไม่อยากจะพูดถึงสักเท่าไหร่ในบางเรื่อง

            ดังนั้นในบทความนี้ผมจะเอาแนวฮาเร็มสัก 10 เรื่องมาพูดถึงหน่อยละกัน ว่าทำไมมันถึงถูกลืมกัน

10. Nyan Koi!

           

            ประเดิมเรื่องแรก เชื่อว่าหลายคนรู้จักดี นั่นคือ Nyan Koi! รักน้องต้องมีเหมียว! เป็นการ์ตูนที่เขียนขึ้นโดย ซาโตะ ฟูจิวาระ เริ่มออกตีพิมพ์ครั้งแรกใน FlexComix Blood เมื่อวันที่ 10 สิงหาคม พ.ศ. 2550  ลิขสิทธิ์โดยรักพิมพ์ ถือว่าเป็นการ์ตูนดังพอสมควร ถูกทำเป็นอนิเมะซึ่งก็ทำออกมาดีด้วย

            สำหรับเนื้อหาของ Nyan Koi! โคซากะ จุนเป นักเรียนชั้นมัธยมปลายชั้นปีที่ 2 ผู้แพ้ขนแมวอย่างสุดๆ เขาตกหลุมรัก คาเอเดะ มิซุโนะ หญิงสาวที่รักแมวเป็นชีวิตจิตใจ (แต่บ้านของเธอเลี้ยงสุนัข) วันหนึ่งที่เขาเดินกลับบ้าน เขาพยายามจะเตะกระป๋องน้ำอัดลมเปล่าเข้าถังขยะ แต่พลาดไปโดนหัวรูปปั้นเทวรูปแมวผู้พิทักษ์ (ท่านจิโซ) หน้าศาลเจ้าเข้า ทำให้เขานั้นต้องคำสาปและสามารถสนทนากับแมวได้ เขาต้องทำภารกิจที่จะทำให้หลุดพ้นจากคำสาปแมวโดยการช่วยเหลือแมว 100 ตัว แต่ถ้าเกิดช่วยไม่ครบภายในระยะเวลาที่กำหนดจะทำให้เขาต้องกลายเป็นแมวเสียเอง

            ทำไมมันโครตฮาเร็ม  เนื้อหา  Nyan Koi! เป็นแนวคอเมดี้ที่ตลกกลมกล่อมเข้ากับเนื้อเรื่องเป็นอย่างมาก แทบไม่มีประเด็นดราม่าปวดตับเลย ออกจะฮ่าๆ ด้วยซ้ำ และนอกจากการเป็นที่ปรึกษาน้องแมวแล้ว ปัญหาหนักของจุนเปคือรักสามเศร้า กล่าวคือ ตอนแรกจุนเปแอบชอบมิซุโนะ แต่จุนเปไม่กล้าสารภาพรัก และตอนหลังเขาก็เริ่มรู้ว่าเขาก็เริ่มชอบเพื่อนสมัยเด็กที่ชื่อซูมิโยชิ คานาโกะ (เป็นหนึ่งในเพื่อนสมัยเด็กที่ผมชอบที่สุดด้วย แบบว่า เป็นทอมบอยหน่อยๆ เกลียดพระเอกพักหนึ่ง พอมารักนี้รักแบบซึนแตก) ทำให้จุนเปเริ่มสับสนกับความรู้สึกของตนเอง จนทำอะไรไม่ถูก (ซึ่งทั้งมิซุโนะและคานาโกะก็แอบชอบจุนเปเหมือนกัน และเคยมีความรู้สึกว่าหากจุนเปจะเลือกใครก็ไม่ผิดใจกันด้วย) และนอกจากนั้นรอบตัวจุนเปยังมีคนแอบชอบหลายคน  เป็นต้นว่าสองพี่น้องฝาแฝดทวินเทลคิริชิม่า (คนหนึ่งยันเดเระและซึนเดเระ) , รุ่นพี่ทอมบอยอิจิโนเสะ นากิ และสาวไปรษณีย์  เสียดายเรื่องนี้น้องสาวพระเอกเลเวลต่ำไปหน่อยอะนะ ซึ่งสนุกมากอีกเรื่องหนึ่ง เห็นได้จากมีโดจินมืด (ครบทุกรูทด้วย)

ทำไมมันถูกลืม คนเขียนป่วย

คือบางครั้งการดูการ์ตูนเรื่องหนึ่งก็ถือว่าเป็นความเสี่ยงอะไรหลายอย่าง โดยเฉพาะจู่ๆ การ์ตูนเรื่องนั้นเกิดปัญหาอะไรบางอย่างที่ทำให้คนเขียนหยุดชั่วคราว (หรือหยุดตลอดกาล) เจ็บปวดยิ่งกว่าตัดจบ หยุดชั่วคราวที่ว่าอาจเป็นสัปดาห์ เป็นเดือน เป็นปี หรือไม่มีกำหนดก็มี  ซึ่งสาเหตุที่หยุดนั้น คนเขียนอาจป่วย เลี้ยงลูก มีปัญหาครอบครัว หรือเสียชีวิตก็ได้ ซึ่งเกิดขึ้นได้กับการ์ตูนทุกเรื่อง  และ Nyan Koi! ก็เป็นหนึ่งในนั้น

หลังจากที่ Nyan Koi! ดำเนินเรื่องแบบต่อเนื่องจากปี 2008 -2010 รวมเล่มไป 6 เล่ม จำนวนตอน 29 ตอน (ปีละ 2 เล่ม) จนกระทั่งหลังจากตอนที่ 32 (ไม่แน่ใจเหมือนกัน พอดีผมลืม) จู่ๆ การ์ตูนเรื่องนี้มีอันต้องหยุดชั่วคราว ด้วยสาเหตุเพราะคนเขียนป่วย (ไม่รู้ป่วยเพราะอะไร) จึงพอพักงานแบบไม่มีกำหนด หลังจากนั้นก็ยาวนานจนหลายคนลืม จนกระทั่งประมาณปี 2011 ก็ข่าวว่าคนเขียนหายป่วย แล้วกลับมาเขียนต่อ แต่อย่างไรก็ตาม หลังจากก็ตามตอนใหม่กว่าจะออกยาวนานเหลือเกิน นานจนลืม นานจนคิดว่าคนเขียนคงมีปัญหาอะไรบางอย่างอาจทำให้หยุดเขียนอีก

            ส่วนอนิเมะ แม้จะมีประกาศว่าจะทำซีซั่นสองแล้วก็ตาม  แต่ปัจจุบันก็ไม่มีวี่แว่วของภาคต่อแต่อย่างใด (กลายเป็นแป๊กซะงั้น)

9. Kyousei Harem Keiyaku

           

             เชื่อว่าหลายคนไม่คุ้นกับฮาเร็มเรื่องนี้ ทั้งๆ ที่ตอนนี้ออกมาได้ 31 ตอน (ในขณะที่เขียนบทความนี้) และกำลังดำเนินเรื่องเข้มข้น (หรือเปล่า?) ก็ตาม โดย Kyousei Harem Keiyaku มีชื่อภาษาอังกฤษ คือ The Obligatory Harem Contract (พันธสัญญาในการทำฮาเร็ม)  เป็นผลงานของ Author(s)Snack GoriArtist(s) และ Mochizuki Azumiพึ่งออกเมื่อปี 2014 ที่ผ่านมา

            โดยเนื้อเรื่องเป็นเรื่องราวของพระเอกชื่อฮารุกะ ที่พลังสามารถรู้อนาคต (ที่เกิดเรื่องร้ายๆ) ได้ แต่เขาก็ยังคงใช้ชีวิตปกติธรรมดาโดยไม่ได้สนใจพลังวิเศษของเขา จนกระทั่งวันหนึ่งจู่ๆ เขาก็เห็นอนาคต อนาคตที่ว่าไม่รู้เกิดขึ้นเมื่อไหร่ แต่สิ่งที่เขาเห็นคือพี่สาวได้พาห้าสาวขึ้นรถ และประสบอุบัติเหตุที่หน้าผาเสียชีวิตทั้งหมด และชีวิตของเขาต้องเลวร้ายหลังจากนั้น ซึ่งสิ่งเดียวที่พระเอกต้องแก้ไขอนาคตได้ คือต้องปักธงสาวทั้งห้ามารักกับเขาให้หมด (!?)

            อย่างไรก็ตาม พระเอกก็พบปัญหาอีก เมื่อห้าสาวที่ว่านั้นล้วนเป็นดาวโรงเรียน ที่โดดเด่นทั้งด้านการเรียนและกีฬา แล้วพระเอกจะสามารถจีบพวกเธอติดได้หมด ในเมื่อเขาก็เป็นผู้ชายธรรมดา ที่ไม่ได้โดดเด่น หรือมีดีอะไรเลย

            ทำไมมันน่าสนใจ เป็นแนวฮาเร็มแบบแท้ๆ ไม่ได้ตามกระแส (คือดำเนินเรื่องเหมือนเกมจีบสาว มีรูท มีการปักธง) นอกจากนี้ยังมีเพิ่มเรื่องลึกลับเข้าไป ทำให้บรรยากาศในเรื่องไม่ไว้ใจ และยังมีคน (หรือกลุ่ม?) ลึกลับที่พยายามขัดขวางพระเอกไม่ให้ฮาเร็ม

  ทำไมถึงถูกลืม เป็นการ์ตูนที่เงียบๆ ไม่ค่อยมีใครพูดถึงสักเท่าไหร่ อาจเป็นเพราะแนวการ์ตูนเป็นแนวฮาเร็มแท้ๆ ไม่ใช่แนวฮาเร็มตลาด (เป็นศัพท์ของผม ฮาเร็มแท้ๆ คือฮาเร็มที่ดำเนินเรื่องแบบเกมจีบสาวเน้นการเข้ารูทจีบสาว ส่วนฮาเร็มตลาดคือกระแสแนวที่ดังขณะนี้คือ แนวโรงเรียนแฟนตาซี และแนวต่างโลก ซึ่งปัจจุบันหลายคนชอบฮาเร็มที่มีส่วนผสมของฉากบู๊ๆ ไม่ก็มีฉากปวดตับดราม่าอะไรมากกว่า พวกคอเมดี้หรือฮาเร็มแท้ๆ ก็เริ่มฮิตน้อยละ และไม่ค่อยมีคนพูดถึงสักเท่าไหร่ (จะมีใครเห็นด้วยกับความคิดเห็นส่วนตัวผมหรือเปล่าหว่า)

 เคยมีคนเอาเรื่องนี้มาพูดครั้งหนึ่ง แต่โดนคนดูถูกว่าพระเอกเห็นแก่ตัว (พระเอกเปลี่ยนอนาคตเพื่อตนเอง) แต่โดยส่วนตัวแล้ว ช่วงหลังๆ พระเอกเริ่มใส่ใจพวกผู้หญิงมากกว่าเรื่องของตนเองเสียอีก อีกทั้งสาเหตุที่เขาเปลี่ยนอนาคตส่วนหนึ่งก็เพื่อพี่สาวของตนเองด้วย

นอกจากนี้ยังมีสาเหตุสำคัญคือลายเส้นไม่สวยเลย สำหรับแนวฮาเร็มแล้ว ลายเส้นถือเป็นเรื่องสำคัญมาก หากแต่ลายเส้นการ์ตูนเรื่องนี้บิดเบี้ยวๆ โดยเฉพาะตัวพระเอกที่ทำออกมาเผา และแทบไม่มีกานพัฒนาที่ดีขึ้นเลย แม้จะผ่านไปหลายตอนแล้วก็ตาม ส่วนคาแร็คเตอร์ตัวละครหญิงยังไม่โดนพอ (คือยังไม่เด่น น่าจดจำ และไม่ค่อยมีอิทธิฤทธิ์เดชด้วย)

8. Nagasarete Airantou  

Nagasarete Airantou  หรือ เกาะอลวน คนอลเวง เป็นการ์ตูนแนวฮาเร็ม ตลกคอเมดี้ วาดโดย Takeshi Fujishiro ตั้งแต่ปี 2002 จนถึงปัจจุบันแล้วก็ยังไม่จบ (มังงะรวมเล่มที่ 22 เล่ม) และมีอนิเมะฉายในปี 2007 มีจำนวนทั้งสิ้น 26 ตอน (ไม่มีซีซั่นสอง) และไม่มีลิขสิทธิ์ในไทย แต่ได้ตีพิมพ์ในรูปของไพเรทเล่มหนา

โดยเนื้อเรื่อง Nagasarete Airantou  เป็นเรื่องราวของเด็กหนุ่มคนหนึ่งชื่อว่า อิคุโตะ โทโฮอิ อายุ 14 ปี เขาได้ทะเลาะกับพ่อจนหนีออกจากบ้านมาแล้วเขาก็ได้ไปขึ้นเรือเพื่อออกเดินทาง แต่ดันพลาดตกทะเลในช่วงมีพายุฝนเขาถูกน้ำพัดพาไปยังเกาะแห่งหนึ่งชื่อเกาะ “ไอรันโตะ” ซึ่งเป็นเกาะไม่มีแผนที่ ห่างไกลความเจริญ และพบว่าเกาะแห่งนี้มีแต่ประชากรที่เป็นผู้หญิงสาว ไม่มีมนุษย์ผู้ชายอยู่เลย และเขาไม่สามารถออกจากเกาะนี้ได้ ทำให้เขาต้องใช้ชีวิตบนเกาะแห่งนี้ร่วมกับสาวๆ บนเกาะที่อยากสนิทสนมกับเขา

ทำไมถึงฮาเร็ม Nagasarete Airantou  เป็นการ์ตูนแนวฮาเร็ม ตลกคอเมดี้ ซึ่งเต็มไปด้วยฉากเซอร์วิสกางเกงใน พระเอกเลือดทะลักทั้งเล่ม เนื้อหาก็โครตฮาเร็ม เพราะมีพระเอกคนเดียวที่เป็นผู้ชาย (ไม่นับพวกสัตว์บนเกาะ) ติดเกาะที่มีแต่ผู้หญิง เนื้อหาดูเพลินเพราะเน้นตลกชีวิตประจำวัน และทวินเทลโครตเด่นกว่าโบว์ด้วยซ้ำ

ทำไมหลายคนลืม แม้ตอนนี้การ์ตูนจะดำเนินเรื่องหลายร้อยตอนแล้วละ แต่ดูเหมือนจะค่อนข้างเงียบ สาเหตุง่ายๆ เพราะมันไม่มีประเด็นเล่นสักเท่าไหร่ ไม่มีสงครามอวย ไม่มีสาวคนไหนโดนใจ อีกทั้งเนื้อหาของเรื่องเน้นชีวิตประจำวันราบเรียบ ฮาเร็มก็ไม่ได้แน่นอะไร พระเอกก็ธรรมดา ลายเส้นเหมือนการ์ตูนเด็กไปหน่อย สิ่งเหล่านี้ทำให้เมื่อเทียบกับฮาเร็มจัดหนักเรื่องอื่นๆ แล้วถือว่าด้อยพอสมควร ทำให้ซีซั่นสองไม่โผล่มาเลยอย่างที่เห็น

             7. Kiss X Sis

Kiss X Sis เป็นการ์ตูนแนวคอเมดี้ฮาเร็มแท้ๆ ผลงานของโบว ไดทามะ(Bow Ditama) ที่เป้นเจ้าของผลงานเมดโรบอต (ที่ตอนจบสุดช็อกสำหรับผม)

Kiss X Sis เป็นเรื่องราวระหว่างพี่-น้อง(ไม่) ร่วมสายเลือด เมื่อพ่อของนาย   สุมิโนะ เคย์ตะ แต่งงานกับแม่คนใหม่ที่มีลูกสาวฝาแฝด อาโกะ และริโกะ ติดมาด้วย ซึ่งแม่ใหม่คนนี้เป็นคนดี ครอบครัวอบอุ่น หากแต่ลูกสาวนี้เจ้ากรรมดันมาหลงรักเคย์ตะชนิดที่เรียกว่าเกินกว่าพี่น้อง ทั้งสามแลกจูบกันทุกวัน นอนด้วยกัน  และสนิทสนมทุกวันจะเกือบจะเป็น 3P อยู่แล้ว แถมพ่อแม่เคย์ตะยังเชียร์อีกว่าจะ 3P ก็ได้นะไม่ว่า (โอ้!!)

            เท่านั้นยังไม่พอ เมื่อพระเอกยังมีผู้หญิงอีก 3 คนเข้ามาในชีวิต ประกอบด้วยสาวแว่นมิฮารุ มิคุนิ, อาจารย์ประจำชั้นของเคย์ตะยูซูกิ คิริว และน้องสาวอาจารย์มิคาซูกิ คิริว ที่ทำให้ชีวิตของเคย์สีชมพูน่าอิจฉาเป็นอย่างยิ่ง

            ทำไมมันโครตฮาเร็ม สำหรับเรื่องนี้ Kiss X Sis เชื่อว่าหลายคนก็พอรู้จักบ้าง ถือว่าเป็นฮาเร็มที่มาแบบฮาเร็มแท้ๆ ที่หลายคนค่อนข้างชอบ นอกจากมังงะ ก็ยังมีอนิเมะทั้งภาคหลัก และ OVA โดยเรื่องนี้มีจุดเด่นคือฉากเซอร์วิส 3P ถึงพริกถึงขิง ฉากจูบปากอันแสนหวาดระหว่างเคย์ตะกับสองพี่สาวอย่างเมามัน จนเป็นที่ถูกอกถูกใจหลายคน  อีกทั้งตัวละครเหล่าสาวๆ ก็โดดเด่น โดยเฉพาะสาวแว่นเรื่องนี้ ขนาดผมไม่ใช่สายสาวแว่นยังติดใจเลย แม้เธอจะไม่สวย แต่ก็น่ารัก คิวหนาหน่อยๆ โมเอะเลยแหละ

            แม้เนื้อหาดำเนินเรื่องจะแบบสบายๆ เน้นเรื่องเคย์ตะสวีทกับสาวๆ  ไม่มีดราม่า  ไม่มีประเด็นอะไรให้ปวดตับ แต่ที่น่าสนใจคือประเด็นเกี่ยวกับเคย์ตะที่อยู่กับพี่สาวจนมีความเข้าใจขผิดเกี่ยวกับชายหญิง คิดว่าการจูบเป็นเรื่องปกติ การหื่นเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชาย กว่าที่เคย์ตะจะเข้าใจก็มาถึงรูทสาวแว่นนี้แหละ

            นอกจากนั้น ในเรื่องดำเนินเรื่องก็สมควรจะฮาเร็มแล้วละ พ่อแม่พระเอกก็อนุญาตแล้วด้วย (ขนาดพระเอกคบกับอาจารย์ ควบกับสองพี่สาวยังโอเค)  จะให้พลิกแบบเมดโรบอตก็คงไม่ไหว หากเคย์ตะทำได้อาจเป็นตำนานเจ้าแห่งฮาเร็มก็ได้

            ทำไมหลายคนลืม แม้ว่า Kiss X Sis จะมีหลายคนรู้จัก หากแต่มีช่วงหนึ่งที่หลายคนเซ็ง บางคนเลิกอ่านด้วยซ้ำ ส่วนผมเองก็เบื่อเหมือนกันจนออกมาบ่นหลายครั้ง  นั้นคือมีช่วงรูทอาจารย์คิริว (นิสัยโอตาคุเซนโกคุ) ซึ่งเป็นช่วงที่เคย์ตะคบอาจารย์เป็นแฟนอย่างลับๆ (แต่คนใกล้ตัวเคย์ตะรู้อยู่แล้ว) ช่วงประมาณตอนที่ 56 ยาวไปประมาณ 80   ซึ่งหลายคนถือว่าเป็นช่วงที่น่าเบื่อ เพราะอาจารย์คิริวไม่โมเอะเลย เมื่อเทียบกับตัวละครในเรื่อง (นอกจากได้ของแถมน้องสาวอาจารย์มาด้วย) ซึ่งหลายตอน หวานกันจนเลี่ยน ทั้งคู่ สวิทไปเที่ยวกัน ในขณะที่รูทพี่สาวสองคนน้อยลง  (พอพี่สาวมีบทก็ 3P พระเอกอย่างโหด แต่พอจบตอน ก้มาเล่นรูทอาจารย์อีกละ) สาวแว่นยิ่งแล้วใหญ่ไม่กล่าวถึงเลย เรียกได้ว่าแทบจะเปลี่ยนเรื่องเป็น Kiss x Teach ก็ว่าได้

อีกทั้งกว่าตอนใหม่จะออก ก็รอนานพอสมควร พอออกมาก็ยิ่งทำให้หลายคนเซ็งเข้าไปใหญ่เมื่อตอนใหม่ที่ว่า พระเอกสวิทอาจารย์อีกc]h; เป็นแบบนี้ยาวนานถึง 4-5 ปี จนบางคนเลิกตามการ์ตูนเรื่องนี้ เพราะคิดว่ามันไม่มีอะไรจะเล่นแล้ว  

            โชคดีในตอนล่าสุด คนเขียนเริ่มกลับมาคิดได้ เลยทำสิ่งที่หลายคนรอคอย นั้นคือรูทสาวแว่น ที่หลายคนเชียร์ให้พระเอกปักธงสาวแว่นคนนี้ให้แน่นๆ เสียที ซึ่งตอนนี้ก็เป็นช่วงเวลาที่ผมเริ่มตามการ์ตูนเรื่องนี้เสีย หลังจากที่ดร็อปมาพักใหญ่

6. Maken-Ki!

  

พูดถึงฮาเร็มตามกระแส ปัจจุบันกระแสฮาเร็มดังที่สุดคือ โรงเรียนแฟนตาซีแต่ก็ใช่ว่ามันจะดังไปทุกเรื่อง อย่างฮาเร็มต่อไปนี้ ผมว่าก็ดังพอสมควรนะ แต่ในแง่ความรู้สึกส่วนตัวแล้ว เรื่องนี้มันเงียบๆ ชอบกล  (ย้ำว่าตามความรู้สึกส่วนตัว เพราะผมไม่เห็นมีใครพูดถึงเรื่องนี้สักเท่าไหร่) อย่างเรื่อง Maken-Ki!

Maken-Ki! เป็นผลงาน Hiromitsu Takeda  เขียนตั้งแต่ปี 2007 มี 14 เล่ม (ยังไม่จบ) ทำเป็นอนิเมะถึง 2 ซีซั่น (ซีซั่นแรก 2011 มี 12 ตอน) และ (ซีซั่นสอง 2014 มี 10 ตอน) และ OVA มี 2 ตอน มในไทยลิขิสทธิ์โดยบงกต (ผมซื้อหมดทุกเล่ม แต่ไม่ได้อ่าน แล้วมันก็หายไปไหนก็ไม่รู้)

การ์ตูนเป็นเรื่องราว โอยาม่า ทาเคชิ มีความสุขมากที่สมัครเข้าเรียนโรงเรียนที่ไม่ต้องสอบเข้าใดๆเลยแถมยัง มีหอพักให้พร้อม  เพียงแต่ว่าสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นในโรงเรียนนี้มันมากกว่าที่เขาคิดมากนัก เพียงเปิดเทอมวันแรกเขาก็โดนผู้หญิงที่ไม่รู้จักจงใจจะฆ่า แต่มีเด็กผู้หญิงอีกคนมาช่วยไว้ แต่สุดท้ายผู้หญิงทั้ง2คนนั้นกลับมาอยู่ร่วมห้องเดียวกันกับเค้า รวมทั้งเพื่อนสมัยเด็กของเค้าด้วยเช่นกัน เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป เมื่อ 1หนุ่ม 3สาว ต้องอาศัยอยู่ด้วยกัน และเขาก็รู้ว่าโรงเรียนนี้มันไม่ธรรมดา แต่เป็นโรงเรียนสำหรับผู้มีพลังวิเศษต่อสู้กัน (พล็อตเชยโครตๆ)

ทำไมถึงฮาเร็ม ผลงานของนักเขียนสายมืด ฮาเร็มมีทั้ง เพื่อนสมัยเด็ก, ทวินเทล และคู่หมั้น เปิดมาอย่างกับแนวฮาเร็ม พระเอกน่าอิจฉา (ตามสูตรสำเร็จ)

ทำไมหลายคนลืม ก่อนอื่นผมขอบอกว่าผมไม่ได้ติดตามการ์ตูนเรื่องนี้ครับ สำหรับเรื่องนี้ก่ำกึ่งระหว่างลืมและไม่ลืม  ไม่ลืมคือตอนแรกๆ ก็เป็นเรื่องที่หลายคนพูดกันอยู่ อย่างน้อยอนิเมะก็ถูกทำเป็น 2 ซีซั่น มีฉากเซอร์วิสด้วยซ้ำ  

อย่างไรก็ตาม แม้อนิเมะจะทำสองซีซั่น แต่จากความคิดเห็นของหลายคนบอกว่าอนิเมะกาก เผน สัดส่วนเพี้ยน เนื้อเรื่องก็เชยระเบิด มันไม่มีอะไรเลยนอกจากเซอร์วิส และพระเอกไม่มีอะไรเลย

ใครที่เป็นคอสายมืดคงคุ้นกับ Hiromitsu Takeda ดี เพราะจุดขายคนเขียนสายมืดคนนี้คือนมโต ตอนแรกๆ นี้ใหญ่เวอร์มาก แต่ตอนหลังๆ ก็ปรับลงเยอะ (แต่ก็ใหญ่อยู่ดี)  ปัจจุบันคนเขียนก็ยังวาดสายมืดทั้งออริจินอลและโดจิน แต่ส่วนใหญ่เป็นพวกแนวข่มขืนมากกว่า

โดยส่วนตัวแล้ว การ์ตูนเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมไม่ค่อยปลื้มสักเท่าไร่ ในบรรดาคนวาดมืดมาวาดสาว่าง คือตอนแรกๆ ก็พยายามอวยนะ แต่ปัญหาคือโครงเรื่องมันสูตรสำเร็จมากๆ เพราะแนวโรงเรียนแฟนตาซีเห็นบ่อยมาก เห็นได้ว่าคนเขียนก็คงอยากตามกระแส  นอกจากผสมเซอร์วิสแล้ว (หลังๆ รู้สึกลดลงแล้วมั้ง ผมไม่ได้ตามสักเท่าไหร่) ยังเพิ่มปม และการต่อสู้ด้วยพลังวิเศษด้วย แต่ปัญหาคือมันก็เชยอยู่ดี ตอนหลักๆ ก็เริ่มหันมาต่อสู้เยอะขึ้นด้วย (แถมลดความบวมหน้าอกลงอีกต่างหาก) กลายเป็นว่าไม่มีเอาเรื่องนี้มาพูดอีกเลย (หรือเอามาพูดน้อยมาก)

5.  Kannagi

ก่อนอื่นขอบอกว่าเรื่องนี้ผมไม่ได้ติดตาม (สาเหตุเพราะรู้ว่านางเอกไม่บริสุทธิ์นี้แหละ) ความจริงเรื่องนี้ดังนะ ดังมาก แต่อย่างไรก็ตามมันมีอยู่ช่วงหนึ่งที่หายไป และพอกลับมา หลายคนแทบจำไม่ได้ว่ามีเรื่องนี้อยู่ด้วย

Kannagi: Crazy Shrine Maidens หรือ เทพเจ้าหน้าม้า เป็นแนวตลก คอเมตี้ (ในวิกิพีเดียไม่จัดเป็นฮาเร็ม) เป็นผลงานของอาจารย์เอริ ทาเคนาชิ (Eri  Takenashi ) วาดตั้งแต่ปี 2006 ปัจจุบันยังไม่จบ  รวมเล่มได้ 6 เล่ม (บ้านเราลิขสิทธิ์โดยบงกต)  และมีอนิเมะ 13 ตอน เมื่อปี 2008  (นอกจากนี้ยังมีนิยาย และ OVA ด้วย)

โดยการ์ตูนเป็นเรื่องราวของ มิคุริยะ จิน เด็กหนุ่มผู้นำต้นไม้ศักดิ์สิทธิ์มาแกะสลักเพื่อนำไปส่งงานที่โรงเรียน แต่เมื่อเขากำลังจะขึ้นขี่จักรยาน งานแกะสลักนั้นก็เปิดออกละได้พบกับ “นางิ”ผู้ที่เรียกตนว่าเป็นเทพเจ้า

ทำไมมันถึงถูกลืม เรื่องของเรื่องคือ มีอยู่ครั้งหนึ่ง “กลุ่มโอตาคุ” จำนวนหนึ่งได้ไม่พอใจในเนื้อเรื่องของ Kannagi ที่ถูกตีพิมพ์ที่พลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือเมื่อได้รู้ว่า “นางิ” นางเอกของเรื่องนั้นมีแฟนคนแรกอยู่แล้ว และเลือกแฟนเก่าคนนั้นมากกว่าพระเอกจิน เป็นเหตุทำให้โอตาคุส่วนหนึ่งถึงขั้นยกเลิก“หมอนข้างนางิ”ที่จองไว้หรือแม้กระทั่งเอามังงะ “Kannagi” ที่ตนเก็บไว้ทั้งหมดไปฉีกทิ้ง โดยให้เหตุผลว่าพวกเขานั้นไม่ต้องการ “ภรรยามือสอง”

หลายคนอาจมองว่าโอตาคุทำไม่ถูกต้อง ก่อนอื่นขอบอกว่าเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องใหญ่สำหรับโอตาคุ เพราะส่วนตัวผมเองก็มีอารมณ์อ่อนไหวกับเรื่องเหล่านี้เหมือนกัน อย่างการ์ตูนบางเรื่องเรารับไม่ได้ใช่เปล่าที่ตัวละครหญิงถูกใครก็ไม่รู้ที่ไม่ใช่พระเอกแย่งไป และนอกจากนี้โอตาคุบางคน (และอาจเป็นผมด้วย) ก็ต้องการตัวละครบริสุทธิ์ต่อไป  รวมไปถึง รักแท้ รักไม่แปรเปลี่ยน ซึ่งเป็นปกติของคนเสพการ์ตูนครับ ยิ่งเป็นแนวฮาเร็ม แนวรักๆ ยิ่งแล้วใหญ่ (ก็อย่างเรื่อง GE, ลุ้นรักตามสายลม สาปส่งจนถึงทุกวันนี้)

อย่างไรก็ตาม แม้ผมไม่ได้อ่านการ์ตูน แต่ผมก็พอเดาเนื้อหาได้ว่าสุดท้ายพระเอกก็คงแย่งนางีมาได้ ซึ่งแนวฮาเร็มส่วนใหญ่ก็อารมณ์แบบนี้ แต่ปัญหาคือนางเอกไม่บริสุทธ์ มันเสียความรู้สึกของโอตาคุ (มั้ง)

หลังจากนั้นไม่นานคนเขียนก็ป่วย ซึ่งจากข่าวไม่ได้เป็นเพราะโอตาคุออกมาด่าแต่อย่างใด แต่เป็นเรื่องสุขภาพย่ำแย่ ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้เกิดภาวะดองยาวนาน  จนเมื่อเร็วๆ นี้ (ปี 2011 ) คนเขียนก็หายป่วยและกลับมาเขียนต่ออีกครั้ง

ปัจจุบันแทบไม่มีใครพูดถึงการ์ตูนเรื่องนี้แล้ว เพราะมีฮาเร็มเด็ดๆ กว่านี้ให้พูดถึงมากกว่า อีกทั้งเนื้อหายังเน้นตัวนางิมากกว่าสาวคนอื่นๆ ในเรื่อง

4. Asobi ni Iku Yo

Asobi ni Iku Yo เป็นการ์ตูนที่ผมค่อนข้างชอบนะ แต่ช่างหน้าเศร้าตรงที่รักพิมพ์ไม่ตีพิมพ์ฉบับนิยายเลย ทั้งๆ ที่พิมพ์ฉบับมังงะใกล้จะจบแล้ว โดย Asobi ni Iku Yo หรือ ปฎิบัติการเมี้ยว! ข้ามจักรวาล เป็นนิยายแต่งโดย Okina Kamino วาดภาพปกและภาพประกอบโดย Hoden Eizo (vol.1–14) Nishieda (vol.15-20) มีทั้งหมด 20 เล่มจบ (2003-2015) มีมังงะ 10 เล่มจบ และมีอนิเมะ 12 ตอนจบ (และมี OVA ด้วยหนึ่งตอน) ในไทยมีมังงะลิขสิทธิ์โดยรักพิมพ์

Asobi ni Iku Yo  เป็นเรื่องราวของ คิโอะ คาคาซุ เด็กปีหนึ่งสุดแสนธรรมดาที่อาศัยอยู่ในโอกินาว่า แต่แล้วอยู่ๆ มาวันหนึ่งสาวน้อยหูแมวก็ปรากฏตัวขึ้นในงานเลี้ยงรำลึกบรรพบุรุษของตระกูล สาวน้อยหูแมวนั้นเรียกตัวเองว่า เอริส และบอกว่าเธอนั้นเป็นมนุษย์ต่างดาว การมาของเธอนี้ทำให้เหล่าพวกคลั่งมนุษย์ต่างดาว และหน่วยงานลับของรัฐบาลออกมาเคลื่อนไหวเพื่อไล่ล่าเธอ คิโอะจึงต้องพยายาม ปกป้องเอลิสจากทุกๆ คน โดยที่พระเอกไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อยว่าคนรอบตัวเขานั้นล้วนมีความลับ เป็นต้นว่า มานามิ เป็นสาวน้อยฝึกหัดจะเป็นซีไอเอ และ อาโออิ เพื่อนของเขาก็เป็นคนของสำนักงานตรวจคนเข้าเมืองที่มีระดับฝีมือเทียบเท่านักฆ่ารับจ้าง

ทำไมหลายคนลืม ค่อนข้างเงียบครับ ไม่ทราบเหมือนกัน อาจเป็นเพราะโดนอนิเมะโดนเซอร์วิสกลบหมด  ตัวเนื้อหาเองก็ดูน่าเบื่อหน่อย (เพราะมีเรื่องไซไฟยากๆ ใส่เข้าไปด้วย) ทั้งๆ ความจริงแล้ว หากไม่นับไซไฟที่ค่อนข้างเข้าใจยากนิดหน่อยแล้วเพราะมีเรื่องเผ่าพันธุ์เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย ถือว่าเป็นฮาเร็มซาบซ่ามากครับ  เป็นฮาเร็มที่ผมชอบนะ (ที่ไม่ได้เอามาอวยเพราะไม่แน่ใจในตอนจบ แต่ผมว่าคงจบฮาเร็มแหละ เพราะอุตส่าห์ปูซะฮาเร็มแล้ว เช่น บ้านพระเอกมีกฎหมายสามารถฮาเร็มได้ พวกสาวๆ ก็สามัคคีกัน น้องแมวโอเคด้วย)

ฮาเร็มหลักๆ ของพระเอก มี 3 คน น้องแมว, เพื่อนสมัยเด็ก และสาวนักฆ่ารับจ้าง (คนอื่นๆ นี้ผมไม่ทราบนะ เพราะในเรื่องสาวๆ เยอะมาก) แม้พระเอกจะจืดๆ  (แถมบื้อนิดๆ ) แต่ก็นั้นเพราะความจืดนั้นแหละที่ปักธงสาวๆ โดยไม่รู้ตัว โดยเฉพาะ นางรองสองคนนานามิและอาโออิเรื่องนี้ระดับสุดยอดมากนะ เป็นต้นว่าเพื่อนสมัยเด็กนานามิกับพระเอกนี้ ระดับสุดยอดเพื่อนสมัยเด็กจริงๆ คือตอนแรกๆ นานามินี้เนียนมากนะครับ แบบไม่มีอะไรบ่บอกอะไรเลยว่าชอบพระเอก และชอบพูดว่าชอบ “แจ็ค” บ่อยๆ จนทำให้พระเอก (และคนอ่าน) คิดว่าเป็นแฟนของนานามิ ทั้งๆ ที่จริงแล้วแจ๊คเป็นผู้หญิงและเป็นคนที่นานามิปลื้มต่างหาก ส่วนคนที่ชอบจริงๆ คือพระเอกนั้นเอง ส่วนเหตุผลที่ชอบนี้อยู่ในระดับที่ฟินกันทิ้งบาน ยิ่งตัวอนิเมะตอนท้ายเรื่องสารภาพว่ารักพระเอกนี้ อย่างกับระเบิดลง

ส่วนอาโออิ สาวแว่นคนนี้ก็ระดับหลายคนอวยเลยก็ว่าได้ ทั้งน่ารัก ทั้งเก่ง และประวัติมืดมนนิดๆ แม้จะเป็นเทพในสนามรบ แต่พออยู่กับพระเอกนี้กลายเป็นสาวน้อยธรรมดา และความรักของเธอระดับว่ายอมเป็นศัตรูทั้งโลกเพื่อปกป้องพระเอกเลยทีเดียว

นอกจากนี้ตัวนิยายเคยมีปัญหาเรื่องเปลี่ยนตัวคนวาดปก-วาดภาพประกอบ เดิมคนวาด Hoden Eizo (ผลงานก่อนจิ้งจอกสามัญประจำบ้าน) มีปัญหานิดหน่อย จึงเปลี่ยนมาเป็น Nishieda ซึ่งก็เป็นนิยายที่พึ่งจบมามาดๆ แต่กระแสเงียบในไทย

3.Hachi Ichi

Hachi Ichi หรือ 8♀1♂,  Hachi-Ichi,  Hachiichi แต่งโดย Saki Kaori (มีทั้งหมด9 เล่มจบ วาดตั้งแต่ปี 2012)  เป็นแนวฮาเร็มที่หลายคนไม่พูดถึง และไม่ค่อยมีใครรู้จัก

Hachi Ichi เป็นเรื่องราวของชินอิจิโร่ ที่เป็นเด็กมัธยมที่ไม่ได้เรื่อง วันๆ หมดไปกับการเล่นเกมอินเทอร์เน็ต ทั้งๆ ที่เขาเป็นทายาทธุรกิจพันล้าน จนกระทั่งวันหนึ่งปู่ของพระเอกเกิดรู้สึกเซ็งกับหลานที่ทำตัวห่วยแตก จึงโยนเขาเข้าไปในคฤหาสน์หลังใหญ่หลังหนึ่ง ที่นั้นมีเด็กสาวสวยและน่ารักถึง 8 คน ประกอบด้วย มิยุ (คาแร็คเตอร์แบบนางเอกหลัก), เรอิ (สาวร่าเริง), ไอ (สายรักพระเอกาสถานเดียว), ฮานะ (สาวทอมบอย), นานะ (สายสาวชั้นสูง), อายุ (สาวขี้อายแบบบ้านๆ) ยุ้ย (อวบอ้วน) และมิโดริ (แว่นไม่ถูกกับผู้ชาย   ซึ่งเขาและพวกเธอจะต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันหนึ่งปี และเลือกคนใดคนหนึ่งเป็นเจ้าสาวของเขา

ทำไมหลายคนลืม ก็แปลกใจเหมือนกันว่าเดี๋ยวนี้แนวฮาเร็มออริจินอลไม่ว่าสว่างหรือมืด ที่น่าจะมีคนเขียนเป็นผู้ชาย ก็เริ่มมีคนเขียนเป็นผู้หญิงมาเริ่มจับงานเหล่านี้มากแล้ว Saki Kaori เป็นนักเขียนที่เป็นผู้หญิงครับ และดูประวัติแล้วก็น่าตกใจอีกว่า เคยเป็นผู้ช่วยคนแต่งก้าวแรกสู่สังเวียนอีกด้วย

คนเขียนที่เป็นผู้หญิงมาวาดแนวฮาเร็มนี้ดีหลายอย่าง เป็นต้นว่า ใส่ใจในรายละเอียด โดยเฉพาะกางเกงใน การเข้ารูทอะไรก็ซาบซ่า และให้ความสำคัญกับ

อย่างไรก็ตาม เมื่อมาจับแนวฮาเร็ม Hachi Ichi ยังไม่ค่อยดีนัก (แม้ว่าจะมีตั้ง 9 เล่ม 100 กว่าตอนก็ตาม) เล่มตั้งแต่คาแร็คเตอร์หญิง 8 คนนั้นคาแร็คเตอร์ภายนอกนั้นสูตรสำเร็จไปนิด ไม่โดดเด่นพอ คาแร็คตอร์ดูธรรมดาไป ก็เข้าใจว่าคนเขียนต้องการใช้คาแร็คเตอร์สมจริง มากกว่าคาแร็คเตอร์แบบโมเอะ

ทางด้านเนื้อหา เหมือนจะซาบซ่า แต่สูตรสำเร็จมากไปหน่อย ประกอบกับไปใส่ตัวละครอย่าง “พี่ชายพระเอก” ที่จะมาแย่งสาวๆ ในฮาเร็มพระเอกก็ยี่งไปใหญ่

นอกจากนี้ Hachi Ichi  เป็นฮาเร็มที่มีฉากเอจจิเนื้อหา +18 มากไปหน่อย อีกทั้งมีสายไม่ได้โดดเด่นมากนัก และหนึ่งในฮาเร็มมีสาวอวบด้วย ซึ่งมันเป็นสายเฉพาะทางมากไปหน่อย

2. He is my Master

อันดับ 2 นี้เฉียนเซกิเรย์ไปนิดเดียวครับ (ที่เซกิเรย์อันดับ 1 เพราะมันตอนเยอะกว่า จืดกว่านั้นแหละ)  โดย He is my Master หรือที่เรารู้จักกันดีในชื่อ "ตาเนี่ยนะเจ้านายฉัน" (ชื่อญี่ปุ่น Kore ga Watashi no Goshujin-sama ) เป็นผลงานของมัตซึ และอาสึ ทสึบากิ (ทั้งสองเป็นคู่สามีภรรยากัน) มีทั้งหมด 5 เล่ม (ไม่จบตลอดกาล) วาดตั้งแต่ 2002-2009 ไม่มีลิขสิทธิ์ในไทย แต่เคยตีพิมพ์ไพเรทสำนักพิมพ์มด รวมเล่มครบ และมีอนิเมะปี 2005 มีทั้งหมด 12 ตอน

He is my Master เป็นเรื่องราวของสองพี่น้อง “ซาวาทาริ อิสุมิ” (ทอมบอย แกร่ง ต่อยหนัก) และ ซาทาริ มิซึกิ (ขี้แกล้ง ปรับสภาพทุกสถานการณ์ เจ้าเล่ห์ผิดกับหน้าตา) ได้ตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เพราะทะเลาะกับพ่อไม่ให้เลี้ยงจระเข้ยักษ์ (?) หากแต่หลังจากหนีออกมาแล้ว ทั้งสองก็ไม่มีที่ไป จนกระทั่งมาพบคฤหาสน์หลังใหญ่หลังหนึ่งกำลังติดประกาศสมัครหาสาวใช้อยู่ ทั้งคู่จึงสมัครเพราะคิดว่าคนจ้างน่าจะเป็นชายชราใจดี แต่เอาเข้าจริงกลับเป็นนายหื่นนามว่า “นาคาบายาชิ โยชิทากะ” เด็กหนุ่มที่พึ่งสูญเสียพ่อแม่และได้มรดกจำนวนมากมายชนิดใช้กินทั้งชาติก็ไม่หมด และมีนิสัยหื่น บ้าคอสเพลย์ของแท้ เลยจับสองพี่น้องวแต่งเป็นชุดเมดกระโปรงสั้นแบบหน้าอาย แม้อาสุมิอยากจะออกก็ออกไม่ได้ เพราะสร้างหนี้มหาศาลเอาไว้ และนั้นเป็นจุดเริ่มต้นของพจมานแห่งบ้านทรายทองไปในที่สุด......

ทำไมมันโครตฮาเร็ม  ความจริงเรื่องนี้ไม่ได้ดำเนินเรื่องแบบฮาเร็มสักเท่าไหร่ แม้จะถูกอยู่ในหมวดฮาเร็มก็เถอะ โดย เนื้อหาหลักๆ คือการแกล้งอิสุมิมากกว่า ซึ่งแกล้งแต่ละอย่างนี้น่าอนาถ ส่วนคนอื่นๆ ไม่ได้รักพระเอกเลยสักนิด (มิซึกิใช้ประโยชน์พระเอก ส่วนแอนนา คุราอิจิชอบอิสุมิแบบยูริ) นอกจากนี้ยัง เป็นฮาเร็มไม่กี่เรื่อง ที่พระเอกมันหื่นแบบโต้งๆ ไม่มีเก็บกดแต่อย่างใด สรุปคือเน้นฮ่ามากกว่า

ทำไมหลายคนลืม จะว่าไปมันคือตำนานเลยแหละ เพราะเป็นการ์ตูนไม่กี่เรื่องมั้งที่ไม่จบ แบบมีสาเหตุคือเพราะหย่ากัน กล่าวคือ หลังจาก He is my Master  รวมเล่ม 5 จู่ๆ ก็เงียบหายไปเลย ไม่มีตอนใหม่ ไม่มีรวมเล่มต่อ ต่อมามีข่าวออกมาว่าสองคนเขียนทะเลาะกัน ซึ่งหากใครได้อ่านการ์ตูนเรื่องนี้ เราจะเห็นตัวแทนของคนเขียนครับ คือจระเข้ กับแฮมสเตอร์ ซึ่งทั้งสองเป็นสองสามีภรรยากันครับ (อาสุ และมัตสึ) โดยสามีดูแลพล็อตเรื่อง ส่วนภรรยาวาดภาพ ตอนเราอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ก็มีการ์ตูนแถมที่เหมือนทั้งคู่จะสนิทกัน แต่กลายเป็นว่ามันมีเหตุเตียงหักซะงั้น  ตอนหลังกล่าว มัตซึ เผยเรื่องนี้ออกมาผ่านทางเว็บบอร์ด 2ch โดยเหตุผลที่ทั้งคู่ต้องแยกทางกันก็มาจากการที่พวกเขาต้องทนใช้ชีวิตกันอย่างตึงเครียดมาอย่างยาวนานนั่นเอง จนทำให้ทั้งคู่ต้องแยกบ้านกัน ก่อนจะจบลงด้วยการหย่าในที่สุด

ส่วนตอนต่อ He is my Master  นั้น ตอนแรกมัตซึบอกว่าไม่ต้องกังวล เพราะกำลังเตรียมหาผู้ช่วยคนใหม่ มาช่วยวาดการ์ตูนเรื่องนี้ให้เขา ซึ่งตอนนี้มัตซึกำลังสนใจ อิชิเคย์ นักวาดการ์ตูนโดจิน แต่กลายเป็นว่าเรื่องดังกล่าวก็เลิกล้มไป และไม่วาดอีกเลย ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้เป็นผลงานไม่จบ ไม่มีตัดจบ ไม่วาดต่อด้วย ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้ถูกลืมไปสารบทฮาเร็มเรียบร้อย

อย่างไรก็ตามแม้ว่าจะหย่ากัน อาสึก็ยังคงวาดการ์ตูน มังงะ Honey Crush (ลิขสิทธิ์รักพิมพ์) สองเล่มจบ  แต่ก็อย่างว่าแหละครับ ว่ามันไม่สามารถกลับมาดังเหมือนเดิมได้อีกแล้ว

1.Sekirei

มีหลายเหตุผลที่ทำให้เซกิเรย์เป็นการ์ตูนที่หลายคนลืม (อย่างน้อยก็ผมคนหนึ่งละ ที่ไม่อยากจะเอยถึงสักเท่าไหร่) เซกิเรย์เป็น การ์ตูนแนว ฮาเร็ม ผสมกับการต่อสู้ ที่เขียนโดย ทาคาว คาโตะ เริ่มเขียนบทวันที่ 2 กรกฎาคม 2008เ ถูกทำเป็นอนิเมะสองซีซั่น แม้มังงะจะไม่มีลิขสิทธิ์ในไทยแต่ก็มีไพเรท

เซกิเรย์เป็นเรื่องที่เกิดในกรุงโตเกียวในปี 2020 ชายคนหนึ่งชื่อซาฮาชิ มินาโตะ ผู้เอนท์ไม่ติดถึงสองปีซ้อน เขาไม่สามารถอยู่กับแม่ของเขาหรือน้องสาวได้  ในระหว่างที่เขากำลังกลุ้มใจกับอนาคตของเขานั้นเอง จู่ๆ ก็มีเด็กสาวตกลงมาจากฟากฟ้า ภายหลังซาฮาชิ มินาโตะ จึงได้รู้ว่าเธอคือ เซคิเรย์สาวนามว่า มุซึบิ แล้วเธอยังบอกว่าเขาจะเป็นเจ้านายของเธอตลอดไปดังนั้นซาฮาชิ มินาโตะ จึงต้องเข้าไปพัวพันกับแผนการเซคิเรย์ขององค์กรระดับโลกแห่งหนึ่ง ซึ่งมีกฏเพียงง่ายๆคือ ใช้เซคิเรย์สาวของตน สู้ สู้ และสู้ จนเหลือคนสุดท้าย

 พระเอกไม่มีทางเลือก เขาจึงต้องใช้ชีวิตอยู่กับเธอ และต่อสู้ร่วมกับเธออย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ซึ่งในภายหลังเขาก็เป็นเจ้านายเซกิเรย์อีก 5 นาง ประกอบด้วย ซุคิอุมิ (ผมทอง), คุซาโนะ (โลลิพืช), มาสึ (สาวแว่นคอมพิวเตอร์), คาเสะฮานะ (อาเจ๊)  และโฮมุระ  (สาวหล่อ) (เซกิเรย์มีทั้งหมด 108 คน มีทั้งหญิงและชาย และเซกิเรย์ทุกคนต้องจูบเจ้านายของตนเพื่อทำสัญญา ที่นี้ลองคิดดูหากเซกิเรย์ผู้ชายจูบเจ้านายที่เป็นผู้ชายอะไรจะเกิดขึ้ย)

ทำไมถึงโครตฮาเร็ม  การ์ตูนเซกิเรย์เป็นการ์ตูนที่เจาะกลุ่มเด็กผู้ชาย ซึ่งเป็นการ์ตูนที่นิยมในญี่ปุ่น (มีหลายตอน และมีอนิเมะสองซีซั่น) แน่นอนมีจุดเด่นคือ การต่อสู้แบบเซอร์วิส เสื้อขาดง่ายมาก

นอกจากนี้เซกิเรย์เป็นการ์ตูนที่มันโครตฮาเร็ม พระเอกมีฮาเร็มถึง 6 คน ทุกสายก็ว่าได้ (ยังไม่นับน้องสาว ที่พระเอกปักธงในตอนท้าย) และทั้งหมดไม่มีดราม่าเรื่องความรัก ผู้หญิงในฮาเร็มทุกคนตกลงกันได้ แถมนอนเตียงเดียวกับพระเอกแบบไม่มีกัดกัน  เอาตามตรงว่าโครตน่าอิจฉาพระเอก

ทำไมถึงถูกลืม มีหลายเหตุผลที่ผมรู้สึกว่าเซกิเรย์เป็นการ์ตูนที่หลายคนลืม แม้จะดัง แต่หรืออย่างน้อยด้วยเหตุผลส่วนตัวผมแล้วเซกิเรย์เป็นฮาเร็มที่ไม่ได้ซาบซ่าอย่างที่คิดเลย

ผมเชื่อว่าหลายคนคงรู้สึกแบบผม และหลายคนลืมการ์ตูนเรื่องนี้ด้วย

เริ่มจากผมรู้จักกับการ์ตูนเรื่องนี้ ตอนเป็นอนิเมะยอมรับว่าดูแล้ว งง ไม่เข้าใจ ยอมรับว่าอนิเมะนั้นตัดเนื้อหา และลดถอนรายละเอียดมากพอสมควร แต่กระนั้นต่อให้ดูมังงะไม่เข้าใจอยู่ดี การดำเนินของการ์ตูนนั้น ที่ไม่ยอมไม่อธิบายประเด็นสำคัญตั้งแต่ช่วงต้น เนื้อหาประมาณว่า จู่ๆ พระเอก เจอสาวๆ หล่นบนท้องฟ้า จากนั้นก็ต่อสู้กัน โดยที่ไม่รู้เลยว่าตกลงแล้ว “เซกิเรย์” ถึงต่อสู้กัน สู้กันเพื่ออะไร คำถามเหล่านี้ไม่ยอมเฉลยเลย  แทนที่จะเฉยๆ ต้นๆ มันจึงกลายเป็นสิ่งที่หลายคนหงุดหงิดแทนที่จะน่าติดตาม อีกทั้งประเด็นต่างๆ ก็ไม่ได้ถึงขั้นว่าน่าติดตามแต่อย่างใด (คือสู้ให้รู้ตั้งแต่แรกจะดี)

นอกจากนั้นในด้านฮาเร็ม ยอมรับว่าพระเอกน่าอิจฉา แต่กระนั้นในด้านคุณค่าของฮาเร็มแล้วถือว่าไม่ได้ซาบซ่าอย่างที่คิดเลย เพราะอย่างที่รู้ว่านอกจากพระเอกแล้ว ก็มีคนได้เซกิเรย์เช่นกัน บางคนก็ได้สองคน บางคนก็มีสามคนเป็นต้น จึงกลายเป็นว่าพระเอกไม่ได้น่าอิจฉาคนเดียวตามกฎฮาเร็มเรื่องอื่นๆ

ส่วนด้านการปักธงนั้น พระเอกปักธงง่ายเกิน แม้จะมีเซกิเรย์บางคนที่พระเอกออกแรงบ้าง แต่ความเห็นของผมอยากให้ทุ่มมากมากว่าอีกนิด

สรุปคือ เป็นฮาเร็มที่เงียบมาก (จากเหตุผลที่ผมพูดไปแล้ว) ขนาดถึงช่วงไคแม็กซ์ (ใกล้จบ) แล้ว ยังไม่ได้เรียกเสียงตอบรับสักเท่าไหร่

ก็จบลงเพื่อเท่านี้ สำหรับ 10 ฮาเร็มที่ถูกลืม ก็มีทั้งลืมสนิท เคยดังแต่ลืมตอนหลัง หรือเกือบลืม ก็แล้วแต่ความรู้สึกของแต่ละคน

ส่วนฮาเร็มอื่นๆ ที่ไม่ค่อยมีใครพูดถึง แต่ผมโครตอวยนั้น ก็อยู่ใน http://writer.dek-d.com/cammy/story/viewlongc.php?id=125456&chapter=280 สามารถไปดูได้