ดูการ์ตูนอย่างแมว ๆ

ลำดับตอนที่ #181 : 10 เหตุผลที่ทำให้ผมดูตอนจบ Guilty Crown ไม่ประทับใจ

งานเลี้ยงก็ย่อมมีวันเลิกรา ฉากจบถือว่าเป็นสิ่งสำคัญ ไม่ว่าภาพยนตร์ นิยาย หรืออนิเมะ (การ์ตูนยกเว้นโดเรมอนกับชินจัง และหลายเรื่องที่คนเขียนตายก่อนเขียนจบ) หากไม่มีฉากจบ ผลงานนั้นก็ไม่สมบูรณ์แบบ

แต่จะเกิดอะไรขึ้นเมื่อฉากจบการ์ตูนหลายเรื่อง ไม่โดนใจหลายคน!!

ใครที่เป็นแฟนแฟนพันธุ์แท้การ์ตูนญี่ปุ่นต้องมีบ้างแหละครับ ที่พบฉากจบดี ไม่ดี สลับกัน บางอันก็โครตน่าผิดหวัง (โดยเฉพาะตัดจบ) บางคนก็โครตประทับใจ บางอันก็ไม่ตรงกับความรู้สึกของเราประมาณว่าอยากจบแบบนี้ อย่างงั้น มันไม่โดนใจว่ะ แบบนี้ ซึ่งโดยส่วนตัวแล้วผมเจอฉากจบไม่ถูกใจผมค่อนข้างมาก

ช่วงนี้ผมค่อนข้างหงุดหงิดหัวใจครับ เมื่อการ์ตูนมังงะและอนิเมะหลายเรื่องจบไม่โดนใจผมเลย (แต่อย่างน้อยเพอร์โซน่า 4 ก็น่าจะประทับใจผมบ้างน่า) ตัวอย่างเช่น Zero no Tsukaima F ที่จริงฉากจบก็ดีนะ แต่ไม่ประทับใจผมเท่านั้นเอง เพราะผมไม่ชอบฉากจบประเภทแต่งงาน (แล้วเจ้าไซโตะนี้ผมอายุเท่าไหร่ว่ะ กฎหมายเขาไม่ให้เด็กอายุ ต่ำ 18 ปีแต่งงานน่ะเว้ย) สำหรับฮาเร็มแล้วน่าจะเป็นแบบความรักค้างๆ คาๆ ฮาเร็มมากกว่า ช่างเถอะพอดีผมเลิกสนใจการ์ตูนเรื่องดังกล่าวไปนานแล้ว เพราะเวลานี้รักนิมพ์และฮิคารอสจาก Sora no Otoshimono มากกว่าฮ่าๆ เวลาเจอการ์ตูนไหนจบไม่ถูกใจผมมักเอาการ์ตูนเรื่องนี้ล้างตาประจำ

อย่างไรก็ตาม มีหลายตอนจบของอนิเมะหลายเรื่องในช่วงเดือนมีนาคม 2011 ได้มีอนิเมะเรื่องหนึ่งจบได้ขัดใจคนดูมาก ไม่ใช่แค่คนไทย ในต่างประเทศต่างออกมาเขียนติเรื่องดังกล่าวจนเป็นที่โจษจัน นั่นก็คือฉากจบตอนที่ 22 ของ Guilty Crown นั่นเอง

 

Guilty Crown

แอ็คชั่น, ไซไฟ, แฟนตาซี

ผมเชื่อว่าหลายคนที่อ่านบทความนี้คงดูตอนจบ Guilty Crown ไม่มากก็ไม่น้อย หรือบางคนที่เข้าก็อยากจะรู้ว่าการ์ตูนเรื่องนี้สนุกหรือเปล่า สำหรับคนที่ดูตอนจบ Guilty Crown ก็มีความคิดเห็นหลากหลาย หากแต่ความคิดเห็นดังกล่าวไม่ใช่การตีความสัญลักษณ์ หากแต่เป็นการแสดงความคิดเห็นว่าตอนจบการ์ตูนเรื่องดังกล่าวดีหรือไม่ดีในความรู้สึกของผู้ดูมากกว่า และเสียงส่วนใหญ่มักเป็นด้านลบ จบไม่ถูกใจคนดู บางคนถึงขั้นปวดตับ เซ็งในอารมณ์เลยทีเดียว

สำหรับผมแล้ว หลังจากที่ผมดูตอนจบ Guilty Crown ผมเอามือกุมหน้าไปพักใหญ่ อย่างไรก็ตามผมก็ทำใจไว้แล้ว ว่าการ์ตูนเรื่องนี้จบไม่ถูกใจแน่นอน  ตั้งแต่เพี่อนสมัยเด็กพระเอกตายเป็นอะไรที่ขัดใจผมอย่างรุนแรง แต่กระนั้นหลังผมดูการ์ตูนเรื่องนี้จบ ผมกลับไปดู Sora no Otoshimono The Movie - Tokei Jikake no Angeloid (จะเขียนเร็วๆ นี้ โทโมกิเมพมาก) ให้แก้อารมณ์เซ็งได้ดีเลยทีเดียว 

และสิ่งที่ผมเขียนต่อไปนี้ มันอาจเป็นความรู้สึกผมอย่างเดียว แต่กระนั้นก็เขียนเป็นกลางสุดๆ  ซึ่งน่าจะเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่คิดจะเขียนนิยายสักเรื่องไม่มากก็ไม่น้อย

Guilty Crown  หรือ "มงกุฏแห่งบาป" เป็นผลงานซีรีย์ออริจินัลที่ผลิตโดยสตูดิโอ Production IG  ที่ผลงานดังหลายเรื่องหากแต่ซีซั่นสองซีซั่นที่ผ่านมามีแต่เสียงเงียบเป็นส่วนมาก (Blood-D, และ Usagi Drop) หากแต่มาครั้งนี้ได้ผู้กำกับ Tetsuro Araki (ผลงาน Highschool of the Dead (2010) และเขียนบทโดย Hiroyuki Yoshino

Guilty Crown ในช่วงตอนที่ 1-12 ครึ่งแรก  นั้นเนื้อหาการ์ตูนอยู่ในช่วงบวก อยู่ในช่วงน่าติดตาม แม้ว่ามีส่วนต่างๆ จะเหมือนสูตรสำเร็จค่อนข้างมากก็ตาม โดยเนื้อหาตอนแรกก็เฉลยคร่าวๆ ตัวการที่ก่อให้เกิดไวรัส “Apocalypse” (ไวรัสมฤตยูที่ทำให้ผู้ป่วยกลายเป็นผลึก) คือมานา พี่สาวของพระเอกชู (ซึ่งตอนจบเรื่องก็ไม่รู้ว่า มานา นี้เป็นตัวอะไร และเป็นพี่สาวแท้ๆ หรือบุญธรรมของชูจริงหรือเปล่า) ที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดเหตุการณ์ไวรัสระบาดเมื่อ 10 ปีก่อน เพราะเธอเป็นคนแรกที่ติดไวรัส ทำให้เธอไม่มั่นคงในจิตใจ ก่อให้เกิดคลั่งรักชูมาก แต่ชูไม่รู้เลยว่ามานานั้นรักตนแม้แต่นิดเดียว

จนกระทั้งเรื่องราวก็ถึงคราวแตกหัก เมื่อวันหนึ่งสองพี่น้อง ได้พบเด็กอายุคราวเดียวกับตนที่น้ำพัดเกยตื้นที่ฝัง เด็กคนดังกล่าวไม่รู้ที่มา ทำให้ฮารุกะรับไม่เป็นบุญบุญธรรม และมานาตั้งชื่อว่า “ไททัน” (ซึ่งต่อมาก็ได้เปลี่ยนเป็นไกเวลาต่อมา) ความจริงแล้วไกนั้นเป็นหนึ่งในตัวแทนของอาดัมที่ถูกนักวิจัยคาดหมายว่าจะเป็นคนรักของมานา แต่หากเพราะการเลี้ยงดูแบบโหดร้าย ทำให้ไททันหนีออกมาจนเจอสองพี่น้องดังกล่าว เมื่อที่ไม่มีที่ไปสองพี่น้อง(โดยมีฮารุกะเป็นแม่บุญธรรม)ก็ได้รับเลี้ยงลูกบุญธรรมเวลาต่อมา

นานวัน ไทรทัน(ไก)ก็เกิดความชอบมานา แต่มานาไม่รักไก และความรู้สึกของมานาเริ่มคลั่งรักชูมากขึ้น จนกระทั้งถึงวันคริสต์มาส มานาเรียกไกมาพบที่โบสถ์ และจัดการยิงปืนใส่ไก แต่ไกไม่ตาย ระหว่างนั้นชูก็เข้ามาเห็นพอดี เวลานั้นไวรัสได้เข้ามากระจายร่างมานา แต่ชูปฏิเสธไม่รักมานา พร้อมเรียกว่า “สัตว์ประหลาด” ใส่มานา จนเธอเสียใจจนร่างสลายไป และไวรัสก็ระบาดไปทั่ว อันเป็นที่มาของ "Lost Christmas"

ชูเสียความทรงจำในช่วงนั้น ส่วนไทรทันก็หายหน้าไปจากชูและไปตั้งองค์กรก่อการร้ายผู้ฝังศพต่อต้าน CHQ ที่ปกครองญี่ปุ่นและป้องกันให้ผู้อยู่เบื้องหลังชุปชีวิตมานาเพื่อก่อให้เกิด "Lost Christmas" อีกครั้ง และองค์กรก็มีสมาชิกอิโนริขึ้นมา (อิโนริเกิดจากร่างโคลนที่ชูอิจิโร่พยายามชุปชีวิตมานาให้กำเนิดขึ้นมา และต่อมาไกก็ปลุกอิโนริเพื่อหยุดแผนการดังกล่าว)

ต่อมาอิโนริได้ขโมย “Void Genome” จีโนมที่ถูกเรียกว่า “พลังของราชา” (ไม่ใช่พลังราชาฮาเร็ม) ที่เป็นอาวุธพันธุกรรมที่ผู้ที่ได้ไปจะสามารถดึงวอยด์ออกจากบุคคลอายุต่ำ 17 ปีออกมาด้วย โดยวอลด์สามารถนำมาใช้เป็นอาวุธที่มีลักษณะเฉพาะของแต่ละคน (บางคนกาก บางคนเทพ)

และด้วยความบังเอิญ (หรือมันเป็นแผนของไก) อิโนริได้หนีไปฐานทัพลับที่ชูแอบไปประจำ ชูในตอนนั้นเป็นคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว ไม่สนต่อโลกภายนอก และการมาของอิโนริ ได้ทำให้ชูได้จีโนมจนได้พลังราชันสามารถใช้แขนขวาดึงวอยด์ของคนอื่นมาเป็นอาวุธของตนเอง และเขาก็เข้าร่วมต่อสู้ร่วมกับองค์กรผู้ฝังซากศพทั้งๆ ที่ไม่เต็มใจ และเขาก็เกลียดไกที่ชอบสั่งงานที่เขาไม่ชอบ (ซึ่งชูก็ไม่รู้ว่าไกคือคนเดียวกับไทรทันเพื่อนสมัยเด็กที่จากกันนาน)

จุดแตกหักระหว่างชูกับไก เกิดขึ้นเมื่อทั้งสองทะเลาะกัน เพราะชูไม่อยากใช้พลังดังกล่าวช่วยองค์กรฝังศพ ทำให้ชูต้องหนีออกจากองค์กรฝังซากศพไป ต่อมาชูก็ได้ทราบข่าวว่าอิโนริโดนจับไปเพื่อสังเวยโอนวิญญาณมานาเข้าร่างอิโนริเพื่อก่อให้เกิด "Lost Christmas" สมบูรณ์แบบ

ชูพยายามช่วยอิโนริ ด้วยการบอกความลับพลังวอยส์ ต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นของชู เพื่อของยืมพลังไปช่วยอิโนริ และเมื่อชูและเพื่อนฝ่าฝันจนถึงแท่งพิธีที่อิโนริอยู่ แต่เมื่อมาถึงชูก็พบว่าอิโนริกำลังกลายเป็นมานา ทำให้ชูกับไกต้องต่อสู้เพื่อช่วยเหลืออิโนริ (ระหว่างนี้ชูก็จำเรื่องราวตอนเด็กแล้ว) และศึกดังกล่าวทำให้ชูต้องสูญเสียไกที่ต้องปิดผลึกพร้อมกับมานา ให้มานาหลับไหลลงอีกครั้ง เป็นอันจบช่วงเกมครึ่งแรกพอดี

  
               Guilty Crown ช่วงครึ่งแรก ผมคิดว่าเนื้อหาทำได้น่าติดตามประทับใจระดับหนึ่ง แม้มีหลายจุดที่ขัดใจมาก แต่กระนั้นเมื่อหักลบแล้วก็ถือว่าทำได้ดี ตัวละครตัวอื่นๆ ก็โดดเด่น หากการ์ตูนทำได้ในช่วง 1-12 ผมเชื่อว่าการ์ตูนจะฮิตต่อไปแน่นอน

อย่างไรก็ตาม แววส่อหายนะของการ์ตูนเรื่องนี้ก็เริ่มต้นขึ้น เริ่มการทำเหมือนโค้ดกีกัสมากจนเกิดไป (ทั้งๆ ที่สิ่งที่การ์ตูนเรื่องนี้สอนมันต่างแตกอย่างสิ้นเชิงกับโค้ดกีกัส) เนื้อหาเดาทางง่ายเกินไป หลายคนเริ่มเกลียดบักชูเพราะไม่ชอบพระเอกแนวพัฒนาจิตใจหลากหลาย เช่น ชูขี้ขลาด, ชูอกหัก, ชูหน้าแตก, ชูตัดสินใจพลาด,ก่อนที่ชูจะมา เมพเท่ ในตอนท้ายถือว่าแนวพัฒนาจิตใจครึ่งแรกสอบผ่านมีอารมณ์ร่วม อิโนริบทบาทของเธอก็ไม่น่าอวยลงด้วยเหตุผล ทำร้ายจิตใจชู เกลียดผู้หญิงหลอกลวง หากแต่เมื่อถึงตอนท้ายของครึ่งแรกอิโนริก็รู้สึกชอบชูจริงๆ พอกอบกู้ได้บ้าง

และแล้ว สิ่งที่ผมกังวลก็เริ่มส่อเค้าขึ้นในตอนที่ 12 เป็นต้นไป เมื่อเนื้อหาการ์ตูนได้หักหลังจิตใจผู้ชมเรื่อยๆ หักหลังคนดูนี้ ไม่ใช่หักมุม แต่เป็นการทำร้ายความรู้สึกของคนดูอย่างสิ้นเชิง

เริ่มครึ่งแรกพื้นที่ที่พระเอกอยู่ถูกรัฐบาลของคนชั่วกักกันและมีความคิดจะฆ่าคนที่อยู่ในเขตกักกันให้หมด ชูเลยพยายามช่วยเหลือคนในโรงเรียนโดยเปิดเผยความลับของวอยด์และถูกยัดเยียดความเป็นราชาให้โดยไม่เต็มใจ ตอนแรกชูปกครองคนด้วยความอ่อนโยนให้ความสำคัญกับทุกคน หากแต่แล้วเนื้อหาก็ได้หักหลังคนดูอย่างรุนแรงชนิดทำร้ายจิตใจผมไปพักใหญ่คือการตายของฮาเระเพื่อนสมัยเด็กของชูที่หลายคนอุตส่าห์อวยหนักหนาเพราะเธอนั้นรักชูจากใจจริง และยังไม่ได้สร้างความผูกพันกับชูมากนัก แต่กลับตายอย่างโหดร้าย ไม่รู้คนกำกับบ้าจี้อะไร อยากให้ตามรอยตัวละครจากการ์ตูนเรื่องหนึ่งเหรอ? ถึงทำให้เพื่อนสมัยเด็กตายคนแรก

หลังจากนั้นเนื้อหาของการ์ตูนก็เริ่มดร็อปลง เมื่อพระเอกรับไม่ได้ที่อาเระตาย ประกอบกลับไม่มีใครห้ามหรือเตือนสติชูได้อีกแล้ว ชูก็กลับกลายเป็นด้านมืด กลายเป็นราชาเกรียม ปกครองคนด้วยความเกรียม ก่อนที่จะโดนต่อย และที่บ้าที่สุดคือไกคืนชีพโดยฮารุกะ และไกก็ได้ตัดแขนชู จนชูเป็นเดชไอ้ด้วน หมดอาลัยตายอยาก ส่วนตัวละครอื่นๆ ก็หนีหายจากชู แต่หนักที่สุดคือประธานที่คาดว่าจะได้เป็นฮาเร็มชูหรือว่าจะมีบทบาทเป็นผู้นำที่ดีกว่านี้กลับทำลายคุณค่าตนเองเพราะหลงใหลไกเกินเหตุ เรียกว่าฉากนี้เรียกความปวดตับจากเหล่าแฟนๆ ไม่มากไม่น้อย (ในขณะที่บางคนเลิกดูตั้งแต่อาเระตายแล้ว)

ในช่วงนี้คนดูก็ขัดใจอีกครั้งเมื่ออิโนริที่อุตสาห์ว่าปมว่าจะเป็นสาวยันเดระโหด ปมดังกล่าวหายไป แถมยังได้เตือนสติชูแบบอ่อนโยนซะงั้น ก่อนที่จู่ๆ ก็บ้าจี้แปลงร่างเป็นเมดูซ่าต่อสู้ก่อไก และถูกไกจับได้ซะงั้น เล่นเอาผม งง สุดขีด ว่าอิโนริจะแปลงร่างทำไมแค่ฉากเดียว

ต่อมาฮารุกะที่ตอนแรกยอมร่วมมือกับคนชั่ว ก็ได้ตัดสินใจขโมยจีโนมอีกอันหนีไป และก็ได้ไปสมทบกับตัวละครที่เหลือ และชูก็ตามมาสมทบก็ได้จีโนม จนมีความสามารถใหม่เทพต่อกรทหารหลายร้อยคนได้อย่างง่ายดาย

  

                ตอนสุดท้ายถือว่าเป็นจุดที่คนดูขัดใจอย่างแท้จริง เมื่อชูและพรรคพวกบุกไปช่วยอิโนริ หากแต่เมื่อไปถึงก็พบว่าอิโนริกลายเป็นมานาแล้ว และเมื่อชูปฏิเสธรักจากมานา มานาเลยเข้าโหมดยันเดระเต้นบัลเล่ต์แพร่เชื้อไวรัสไปทั่วโลก (จนบัดนี้ก็ไม่เข้าใจว่าเพลงมันเกี่ยวอะไรกับแพร่ไวรัสและถอนไวรัส) จากนั้นชูก็สู้กับไก แต่ชูสู้ไม่ไหว เพลี่ยงพล้ำต้านความเทพของไกไม่อยู่จึงล้มลง ระหว่างล้มลงชูเห็นดอกไม้ (ที่ไม่รู้ว่าสื่ออะไร มันคือจิตใจอิโนริเหรอ ?) และแล้วชูก็ปล่อยท่าไม้ตายสุดยอดท่าเดียว ไกแพ้ทันที (อย่างลวกๆ)

จุดขัดใจผมต่อมา คือเมื่อไกใกล้ตายก็ได้เปิดเผยความจริง บอกชูว่าตนยอมรับเงื่อนไขของดาธ ปลุกมานาขึ้นจนกลายเป็นอัฟ เพื่อให้ชูทำลายมานากับตนเองอย่างสมบูรณ์อีกครั้ง ไม่ให้ดาธเอามานาไปใช้ประโยชน์ได้อีก ซึ่งตรงนี้ผมมองว่าไม่สมเหตุสมผลอย่างรุนแรง (เอาไว้อธิบายที่หลัง)

จากนั้นชูก็ได้พบอิโนริอีกครั้ง และชูก็ได้พยายามเสียสละตนครั้งใหญ่โดยฐานะราชาผู้กู้โลกแท้จริง ด้วยการใช้พลังแบกรับเชื้อไวรัสที่แพร่ไปทั่วโลกเข้าไปในตัวของชูทั้งหมด หากแต่อิโนริไม่ยอมให้ชูตาย จึงสละตนเองแทนเพื่อให้ชูรอดตาย.........

หลายปีต่อมา ฉากสุดท้ายที่น่าจะดังข้ามปีด้วยคีย์เวิร์ดสามคำคือ หุ่นยนตร์มีลูก, งานวันเกิด, บอดด้วน  เมื่อฉากส่งท้ายที่เปิดออกมายังเพื่อนชูที่รวมตัวกันจัดงานเลี้ยงฮาเระพร้อมกับรอคอยชูที่สภาพในตอนนี้เป็นคนตาบอด พิการ ที่ไม่รู้ว่าใช้ชีวิตอย่างไรกันแน่ในเวลานั้น (เชื่อว่าแม่บุญธรรมชูจะเข้าวิน เพราะได้เลี้ยงลูกชายตลอดชีวิต) และฉากส่งท้ายเมื่อชูเล่นมิวสิควีดีโอครั้งสุดท้ายคนเดียวในสวนสาธารณะ พร้อมกับภาพเขากอดอิโนริและความทรงจำระหว่างเขาและเธอที่ไม่มีวันเลือนไปจากใจชั่วกาลนาน (ก่อนเรื่องจบลงก็เป็นภาพอิโนริยิ้มสวยแก่เหล่าแฟนๆ ให้ร้องไห้เป็นแถวๆ)

นี่คือสรุปเนื้อเรื่องคราวๆ ของ Guilty Crown แน่นอนหลังจากคนที่ดูตอนจบดังกล่าวหลายคนแทบรับไม่ได้กับตอนจบ  มีการตั้งกระทู้วิพากษ์วิจารณ์ตอนจบอย่างจ้าระหวั่น (ทั้งไทยและเทศ) หลายคนพยายามตีความตอนจบต่างๆ นาๆ บางคนชอบ บางคนไม่ชอบ เถียงกันอย่างดุเดือด จนเกิดสงครามน้ำลายขนาดย่อมๆ ทีเดียว

ความจริงแล้วการ์ตูนเรื่องนี้ควรจบแอปปี้มากกว่า ได้เห็นตัวละครทั้งหมดเข้ามาในฉาก ชูมีการพัฒนาจิตใจครั้งสุดท้ายคือเป็นคนดีของสังคมที่ใครๆ ต่างชื่นชอบ หากแต่เมื่อฉากจบแบบนี้ออกมา ทำให้คนดูผิดหวังอย่างรุนแรง ไม่คุ้มกันที่อุตส่าห์ติดตามกันมาอย่างยาวนาน

ตามความเห็นของผมนั้นความจริงแล้วผมรับได้ในตอนจบ ครั้งหนึ่งผมเคยทำนายไว้แล้วว่าพระเอกจะรอด แต่สิ่งที่อยากบอกคือการ์ตูนเรื่องคือมันไม่ประทับใจผมมากนัก โดยเฉพาะครึ่งหลังนี้ทำได้แย่สุดๆ เลยในสายตาของผม คือมีหลายส่วนที่ไม่ชอบ ดูแล้วขัดใจอย่างรุนแรง เพราะเนื้อหาไม่ตรงกับสิ่งที่ผมอยากให้การ์ตูนสื่อเลย ประมาณว่ามันต้องแบบนี้สิทำไมถึงเป็นอย่างงั้น บัดโธ่บอกว่าแล้วแมนยูต้องชนะ(เกี่ยว) บางช่วงการ์ตูนก็มีสนุกอยู่บ้าง แต่ความดีกลับน้อยเมื่อเทียบกับความผิดพลาดครั้งแล้วครั้งเล่าของผู้ผลิต นำไปสู่หายนะของการ์ตูนเรื่องนี้ในที่สุด

ไม่รู้ทำไม Guilty Crown ช่วงครึ่งแรกถึงแตกต่างราวกับฟ้าเหว มีแหล่งข่าวที่น่าเชื่อถือว่าช่วงครึ่งแรกมีการเปลี่ยนผู้คนเขียนบท ที่คนเขียนบทคนก่อนป่วยทำให้จำเป็นต้องนั่งเทียนเขียนบทฉากจบเอาเอง ผมได้ฟังแล้วรู้สึกขัดแย้งไงชอบกล อนิเมะเรื่องนี้ทุนสูง ความเสี่ยงก็ย่อมสูง เพื่อลดความเสี่ยงนี้ หลายฝ่ายต้องปรึกษาวางแผนงานกัน กำหนดโครงเรื่องตอนจบแต่เน้นๆ แต่ทำไมกลับมาพลาดแบบง่ายๆ น่ากุมขมับ ไม่สมเป็นมืออาชีพแบบนี้

 และนี่คือ 10 เหตุผลที่ผมดูการ์ตูน Guilty Crownไม่เกิดความประทับใจ ตามความรู้สึกของผม ที่ผมได้สังเกตและรวบรวมมา ด้วยเหตุผลทั้ง 10 นี้ได้กลายเป็นผิดพลาดอย่างไม่น่าให้อภัย

  

10. เนื้อเรื่องสูตรสำเร็จมากเกินไป มีหลายคนบอกว่าอนิเมะ Guilty Crown มีความเหมือน Code Geass ในหลายจุดไม่ว่าจะเป็นธีมของเรื่องที่เป็นพื้นที่พระเอกอยู่ถูกปกครองด้วยระบบการทหาร, กลุ่มต่อต้าน, พลังวิเศษเทพ, นางเอกไม่ใช่มนุษย์ธรรมดา, ขับหุ่นยนตร์ต่อสู้ฯลฯ สาเหตุเนื่องมาจากคนเขียนบทเป็นคนเขียนบท Code Geass

โดยส่วนตัวแล้วผมไม่ได้ดู Code Geass  ว่าอารมณ์ของการ์ตูนเรื่องนี้คล้ายกันหรือเปล่า แต่สิ่งที่ผมบอกได้ก็คือจุดที่แตกต่างระหว่างการ์ตูนทั้งสองเรื่องก็คือพระเอกที่แตกต่างกันสุดขั้วและสิ่งที่การ์ตูนสองเรื่องสอนไม่เหมือนกัน (แม้จะเกี่ยวข้องกับผู้นำเหมือนกันก็เถอะ) โดยตัวชูนั้นเป็นคนธรรมดาที่ตอนแรกเป็นคนที่มีจิตใจว่างเปล่าที่จำเรื่องอดีตของตนไม่ได้ เป็นมนุษย์มีเลือดมีเนื้อ ไม่มีอุดมการณ์ใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อเจออิโนริ ผู้หญิงที่เขาแอบชอบ ก็พยายามที่จะช่วยเหลือเธอ อยากได้เธอเป็นคู่ครอง จนต้องจับพลัดจับพลูมาอยู่องค์กรก่อการร้าย “ผู้ฝังศพ” อย่างไม่เต็มใจ ก่อนที่จะพัฒนาจิตใจที่ละขั้น ดี เลว บ้าง ตามประสาของมนุษย์ แตกต่างจากลูลู่พระเอกใน Code Geass  ที่อารมณ์ผู้นำด้านมืด มีเชื้อพระวงศ์ที่มีความฉลาดอย่างน่ากลัว ที่การกระทำบางครั้งก็มีความถามความเป็นมนุษย์บ้างตามประสาด้านมืดพระเอก

ผมเคยเขียนไว้ว่าอนิเมะเรื่องที่จะประสบผลสำเร็จนั่นเนื้อหาจะต้องมีความเป็นออจินอลเสียก่อน หากไปเหมือนการ์ตูนเรื่องอื่นมากเกินไป จะเกิดการเปรียบเทียบ คนติเตียนว่าหมดมุก เดาทางเรื่องง่าย เออ..... จะว่าไป Guilty Crown ไม่ได้เหมือน Code Geass  อย่างที่คนเข้าใจ หากแต่เอาสูตรสำเร็จจากการ์ตูนแอ็คชั่นไซไฟหลายเรื่องมาผสมผสานกัน เอามายำกัน หากแต่การยำนั้น กลับไม่ประสบผลสำเร็จอย่างที่การ์ตูนหลายเรื่องที่ผ่านมา เมื่อการยำครั้งไม่อร่อยเลย แถมยังหักหลังคนดูตอนท้าย พร้อมกับสัญลักษณ์ให้ตีความให้คนดูอารมณ์เสียอีก แทนที่จะจบแบบการ์ตูนสูตรสำเร็จทั่วไป

 
              9.อาระตาย ความผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ของ Guilty Crown คือการทำให้เพื่อนสมัยเด็กที่เป็นตัวละครสำคัญคนหนึ่งในเรื่องตายคือ “อาเระ” โดยผู้กำกับคงเห็นว่าการทำให้ตัวละครสำคัญอันเป็นที่รักของพระเอกชูตายจะช่วยดึงเรื่องให้น่าติดตามขึ้น ทำให้ใจจิตของชูตกอยู่ด้านมืดอีกครั้ง แต่กลายเป็นว่าการตายของเธอกลับสร้างหายนะกับความนิยมการ์ตูนเรื่องนี้อย่างใหญ่หลวง ไม่มีทางแก้ไข

เมนโจว ฮาเระ เป็นเพื่อนร่วมชั้น (และเพื่อนสมัยเด็ก)  ของชู ที่แอบชอบชูมานาน แม้ว่าทั้งสองมักไปโรงเรียนด้วยกัน อยู่ชมรมเดียวกัน อยู่ใกล้กันแต่เธอก็ไม่มีความกล้าสภาพความในใจต่อหน้าชูเสียที

ความจริงแล้วชูก็รู้ว่าอาเระชอบเขามาโดยตลอด แต่เนื่องจากนิสัยเดิมๆ คือเขาไม่สนใจต่อสิ่งรอบข้าง หากแต่เมื่ออิโนริเข้ามาในชีวิตชู เขาก็เริ่มกลายเป็นคนที่ใส่ใจต่อสิ่งรอบข้างขึ้น จนอาเระตกใจกับการเปลี่ยนไปของชู

หลายคนประทับใจฮาเระมาก โดยเฉพาะฉากในช่วงที่ฮาเระเตือนสติชู ในช่วงสับสน จิตตก ที่เขาหวาดกลัวสุดขีด ฮาเราะตอนนั้นได้รู้ว่าชูเป็นสมาชิกองค์กรผู้ฝังศพและมีความลับอย่างหนึ่งที่เธอไม่รู้ แต่ฮาเระไม่ได้นึกรังเกียจอะไรชูเลย แม้ว่าชูจะรักอิโนริมากกว่าตน แต่อาเระก็ไม่ได้บังคับให้ชูหันมารักตนแทน เรียกได้ว่าฉากนี้ความนิยมของฮาเระพุ่งสูงมาก จนแซงเอาชนะอิโนรินางเอกตัวจริงของเรื่องด้วยซ้ำ

อย่างไรก็ตาม หลายคนที่ติดตามเรื่องนี้ก็ทำนายอนาคตว่าอาเระจะตาย เพราะว่าอาเระดันมีวอยส์เทพ อีกทั้งบทของเธอดันไปเหมือนตัวละครหนึ่งในเรื่อง Code Geass  เหมือนมีลางว่าฮาเระจะตายเหมือนรุ่นพี่ก่อนหน้าเป็นแน่แท้

เรื่องการทำนายอนาคตของอาเระเป็นที่ดุเดือดมากสำหรับคนที่ชอบการ์ตูนเรื่องนี้ หลายคนไม่เห็นด้วย เพราะผู้กำกับไม่น่าจะทำให้อาเระตายเพราะมันจะน้ำเน่าไป และเป็นการทำร้ายจิตใจผู้ดูอย่างรุนแรง แทนที่จะดึงเรตติ้งแต่กลับเป็นการทำลายเรตติ้งลง ผู้กำกับไม่น่าฆ่าตัวตายด้วยเหตุผลที่กล่าวมา

แต่แล้วมันก็เกิดขึ้นจริงซะได้!! เมื่อฮาเระต้องเสียชีวิตด้วยการช่วยเหลือชู ฮาเระจากชูไปตลอดกาล แถมตายอย่างโหดร้าย  จนชูเสียใจมากและได้เข้าสู่ราชาด้านมืดชนิดใครห้ามแล้วไม่ฟัง (เพราะคนที่ห้ามชู อย่างฮาเระตายไปแล้ว)

และนี่คือจุดเสื่อมถอยของการ์ตูนอย่างแท้จริง เพราะหลังจากนั้นการ์ตูนมีแต่เรื่องเครียด ดูแล้วปวดตับ (พร้อมกับสิ่งไม่เข้าท่า ดูแล้วขัดใจ ออกมาเพียบ) ไม่รู้พระเอกไปทำบาปอะไรไว้ถึงได้ผจญกับเรื่องแบบนี้ หลายคนไม่อยากดูการ์ตูนหลังจากฮาเระตายด้วยซ้ำ

                ก็จริงอยู่ ที่บางครั้งการตายตัวละครสำคัญก็มีการพบเห็นบ้างในการ์ตูน แต่ไม่ใช่ว่าจะตายกลางเรื่องแบบนี้ เพราะเรายังไม่ทันที่ผูกพันกับฮาเระ ยังไม่สามารถดึงอารมณ์ฮาเระได้ดีพอ ถ้าผู้กำกับอยากให้ฮาเระตายก็ควรจะทำในช่วงใกล้จบเรื่อง และที่น่าสังเกตคือตั้งแต่ฮาเระตายนี้ ตัวละครสำคัญหลายตัวที่สมควรตายกับอยู่รอดปลอดภัยหลายตัวซะงั้น หรือเหล่าเพื่อนในโรงเรียนพระเอกไม่มีใครตายสักคน

           การตายของฮาเระอาจเป็นตัวละครที่ตายไปแล้วเป็นที่กล่าวขานมากที่สุดแห่งซีซั่น (แต่เชื่อว่าเธอไม่ติดอันดับ 1 เพราะว่าทวินเทลแห่ง Another ตายไปในอ้อมอกพระเอกได้รับความนิยมมากกว่าอาเระมากกว่า) และอาเระน่าจะเป็นตัวละครอีกตัวที่เป็นแนวเพื่อนสมัยเด็กสุดอาภัพที่ไม่เคยสมหวังในความรักแม้ว่าเธอจะเข้าจิตใจพระเอกมากขนาดไหนก็ตาม

   

8. ไม่ฮาเร็ม การ์ตูนสมัยนี้ไม่ว่าจะเป็นแนวใดก็ตามค่อนข้างจะเน้นตัวละครหญิงมากว่าผู้ชาย อีกทั้งผุ้หญิงหลายคนต่างแอบชอบพระเอก ซึ่งสิ่งเหล่านี้ทำให้โอตากุที่โสด (เช่นผม) ซาบซ่า ซุ่มหัวใจ อีกทั้งยังแสดงถึงความเมพของพระเอก ให้ดูเท่ขึ้นกว่าเดิม

Guilty Crown ในช่วงแรกนั้นอย่างฮาเร็ม เพราะชูเหมือนจะมีคนแอบชอบหลายคน ไม่ว่าจะเป็นอิโนริ,  อาเระ, สึงุมิ, อายาเสะ, ประธานอาริสะ และฮารุกะแม่บุญธรรม  โดยเฉพาะช่วงครึ่งแรกชูบุกไปช่วยอิโนริอย่างเท่มาก หากแต่ไม่รู้พระเอกทำกรรมอะไรไว้ ฮาเร็มพระเอกถูกทำลายหมด หักหลังึคนดูซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่ว่าจะเป็น อาเระตาย, ประธานอาริสะหลงไกแบบหลงจนโงหัวไม่ขึ้น (ถ้าอยู่กับชูก็สบายแล้วแท้ๆ) , อิโนริร่างสลาย ส่วนอายาเสะและสึงุงิยังมีเครื่องหมายคำถามตอนสุดท้ายว่าทั้งสองตอนนี้ไปถึงไหนกับชูแล้ว (แต่เชื่อว่าคนเข้าวินคือฮารุกะแหละ เพราะได้เลี้ยงดูลูกตลอดชีวิตแทน??)

นอกจากนี้จะไม่ฮาเร็มแล้ว หลายคนยังจิ้นยาโอยเข้าไปด้วย ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนพระเอก หรือแม้แต่เจ้าไก สำหรับผมแล้วชักเอียนเกินทน

  

7. ตัวละครทั้งหลายที่ไม่คุ้มค่าตัว จุดเด่นของการ์ตูน คือการออกแบบตัวละครที่มีเสน่ห์ และมีนิสัยที่โดดเด่น อย่างไรก็ตามเนื้อหาการ์ตูนกลับไม่ได้ใช้ตัวละครเหล่านั้นแสดงบทบาทคุ้มค่าตัวเลย แสดงขาดๆ เกินๆ  บางคนผมยังทำให้ผมอารมณ์เสียด้วยความขัดใจในพฤติกรรมและบทสรุปของตัวละครอีก และนี่คือเหล่าตัวประกอบที่ผมคิดว่ามันน่าจะมีบทบาทมากกว่านี้

 ชูอิจิโร่ หนึ่งในตัวละครที่ผมเหม็นขี้หน้าอันดับสองของเรื่อง (รองจากไก) เป็นหัวหน้าหน่วยป้องกันและ GHQ และอาจเป็นตัวการทั้งหมดของเรื่อง เห็นเก๊กหน้าขรึมความจริงแล้วตัณหากลับ อาจย้ายวิญญาณมานามาใส่ตัวอิโนริ และอยากเป็นอดัม ตอนหลังล้มเหลว เลยคืนชีพไกแทนแต่ล้มเหลวอีก สุดท้ายก็ฆ่าตัวตายโดยการฉีดไวรัสก่อนที่สำนักงานใหญ่จะถล่ม

ความจริงแล้ว ผมอยากให้ตัวละครตัวนี้ตายตั้งแต่ตอนช่วงครึ่งแรกน่ะครับ (นึกว่าจะตายเพราะโดนดาร์ธฆ่าไปแล้ว) แต่อุตส่าห์รอดมาได้ และเป็นหัวหน้าใหญ่สูงสุดของ GHQ แทน อย่างไรก็ตามบทบาทก็ไม่มีอะไรมากเลยในช่วงครึ่งหลัง ออกมาให้เหม็นขี้หน้า กับแค่ออกมาเล่าเรื่องย้อนอดีตเท่านั้น  จุดที่ผมขัดใจคือการเผชิญหน้ากับฮารุกะ (ซึ่งฮารุกะเป็นน้องสาวของชูอิจิโร่) น่าจะมีบทฮารุกะพูดเตือนสติเจ้าเฒ่านี้หน่อย แต่ปรากฏว่าไม่มี ก่อนที่จะตายอย่างสบายๆ เอาเถอะถือว่าเป็นการที่สาสมกับคนที่มีอีโก้สูงที่สุดในเรื่องแล้ว

เซไก หนึ่งตัวละครที่สร้างสีสันในเรื่อง (ที่น่าเสียดายที่เล่นไม่คุ้มค่าตัว) เป็นสมาชิกคนสำคัญของ GHQ ฉลาด โรคจิต บทบาทคือหลงใหลวอยด์จนบางครั้งก็อยากได้มันมาเป็นของตนเอง ความจริงแล้วเป็นศัตรูที่มีสีสันของเรื่อง ผมชอบฉากช่วงครึ่งแรกที่พูดโน้มนาวชูให้เข้าไปพวก จนหลงอยากให้ชูเข้าพวกด้วยซ้ำ แต่แล้วเนื้อหาช่วงครึ่งหลังเซไกกลับตายง่ายๆ ซะงั้น ถ้าอยู่รอดในช่วงท้ายตอนผมว่าน่าจะทำได้ดีกว่านี้ (และจนบัดนี้ยังคงเป็นปริศนาว่าตาซ้ายเทียมนี้เอาไว้ทำอะไร?? เอาไว้โชว์เฉยๆ เรอะ!?)

(ปล. เซไกผมจดจำในฐานะเป็นคนเกือบฆ่าฮารุกะถึง 2 ครั้ง 2 คราว แต่ทั้ง 2 ครั้งที่ว่า พี่บึก (ที่ไม่ซ้ำหน้า) ก็มาช่วยปกป้องให้ ฮารุกะรอดมาได้ ดังนั้นการ์ตูนเรื่องนี้ผมชอบพี่บึกจริงๆ)

โรแวน พี่แว่นตัวประกอบ ที่บทบาทคือช่วยชูอิจิโร่ก่อรัฐประหาร สุดท้ายก็เสียสละตนเองช่วยดาวิดขึ้นลิฟท์ก่อนที่สำนักงาน GHQ ถล่ม ซึ่งไม่รู้จะช่วยดาวิดเพื่ออะไร เห็นไหมคนจิ้นยาโอยคิดไปไกลเลย....

ยูน หรือดาร์ธ เด็กชายผมสีบลอนด์ลึกลับที่ใกล้ชิดกับเซจิโร่ (ลึกลับมากจนถึงท้ายเรื่องก็ยัง งง ที่ไปที่มาอยู่ดี) ที่มีพลังวิเศษเหมือนกับชู ที่ตอนแรกผมก็นึกว่าเป็นหัวหน้าใหญ่ของเรื่อง แต่ปรากฏว่ากลายเป็นรองหัวหน้าซะงั้น ก่อนที่จะโดนชูฆ่าตาย (หรือแค่ร่างสลายแต่วิญญาณยังอยู่ก็ไม่ทราบ)

คิโด้ เคนจิ หนึ่งในสมาชิกองค์กรผู้จัดการศพที่หลายคนคิดว่าจะมีบทบาทเด่นๆ ในอนาคต เพราะชูมีความคิดเห็นว่าเคนจิเป็นคนที่ชอบสนุกกับการฆ่ามากกว่าอุดมการณ์ ทำไมคนแบบนี้กลุ่มต่อต้านถึงให้ความสำคัญเหลือเกิน แต่สุดท้ายก็เป็นเพียงตัวประกอบที่แทบไม่มีบทบาทในเรื่องเลยแม้แต่น้อย เสียดายครับ ตัวละครนี้ ถ้าเอามาเล่นนี้มีหลากหลายอารมณ์เลย แต่ด้วยตอนน้อย และตัวละครอื่นๆ มีบทเด่น ทำให้เคนจิโผล่มาเด่นอีกทีก็ช่วงท้ายเรื่อง ก่อนที่จะโดนฆ่าตาย ซึ่งแอบสะใจเล็กๆ น่ะครับ ถ้ามีบทมากกว่านี้ล่ะก็เยี่ยมไปเลย

นี่คือตัวละครในเรื่อง ที่ผมเชื่อว่ามันน่าจะมีบทมากกว่านี้ครับ นี้ขนาดไม่นับตัวละครหลักบางตัวในเรื่องที่ผมคิดว่าน่าจะมีบทมากกว่านี้และทำบทช่วงหลังซะ... (เอาไว้ในอันดับต่อไป) อย่างไรก็ตามตัวละครหลักๆ ตัวอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนพระเอก, สมาชิกกลุ่มผู้ฝังศพ คนอื่นๆ แล้วถือว่าบทสอบผ่านครับ แม้ว่าบางตัวบทจะน้อยก็ตาม

  

                6. เมื่อสิ่งที่หวังไม่ได้ตามที่หวัง สิ่งที่ผมหวังในการ์ตูน Guilty Crown ก็คือการ์ตูนเรื่องนี้น่าจะเป็นแนวที่สอนเกี่ยวกับคนธรรมดาที่ทำอะไรบางอย่างที่ยิ่งใหญ่ที่สามารถทำให้โลกน่าอยู่ยิ่งขึ้น ไม่ต้องโลกก็ได้ครับมันใหญ่ไป อาจเป็นประเทศ หรือสังคมเล็กๆ ก็ได้ ไม่ต้องสแกนเรื่องใหญ่ไป หรือไม่ก็คนธรรมดาสามารถเป็นราชาได้ โดยไม่ต้องถูกรับเลือก หรือไม่ต้องมีพรสวรรค์ ขอให้มีความรับผิดชอบรักเพื่อนพ้อง ปกครองคนแบบธรรมราชา แนวคิดแบบนี้ผมอยากให้มีการ์ตูนสักเรื่องเอามานำเสนอจริงๆ ครับ เพราะทุกวันนี้สังคมเราค่อนข้างเฉยชากำลังเรื่องแบบนี้ค่อนข้างมาก คิดว่าตัวเราเป็นเพียงกลุ่มน้อยของสังคม คิดว่าตัวคนเดียวไม่ได้ทำให้โลกเปลี่ยนแปลง  ไม่สนเรื่องโลกภายนอก โลกจะเป็นอะไรช่างหัวมัน ฉันแค่ใช้ชีวิตไปวันๆ อย่างเดียว เห็นไหมครับว่าเราเองก็เหมือนกับพระเอกแบบชูในเรื่องเลย ดีไม่ดีการ์ตูนเรื่องนี้เอามาสอนลูกสอนเราด้วยซ้ำ ถ้าการ์ตูนเล่นแนวคิดดังกล่าว

ถ้าพูดตามภาษาฮีโร่ สไปเดอร์แมน แล้วคงประมาณ “พลังที่ยิ่งใหญ่ มาพร้อมกับความรับผิดชอบอันใหญ่ยิ่ง” ซึ่งแนวคิดนี้แหละที่ผมอยากจะเห็นในตัวพระเอกชูในเรื่อง ซึ่งแน่นอนมันแตกต่างจากแนวคิดของโค้ดกีกัสโดยสิ้นเชิง โดย Guilty Crown ก็สอนแนวคิดนี้เต็มๆ เหมือนกันครับ ว่าพอคนเรามีอำนาจ ชื่อเสียง บารมี มีพรสวรรค์อันล้นเหลือแล้ว กับไม่ใช้สิ่งเหล่านี้ไปในทางที่ถูก กลับใช้เพียงแค่ตนเอง ไม่คิดประโยชน์ส่วนรวม ทำร้ายคนทั้งโลก (ก็เจ้าไกแหละ) สุดท้ายมันก็พินาศสิ้น

อย่างไรก็ตามเมื่อผมติดตามไประยะหนึ่งแล้ว พบว่า Guilty Crown ไม่ได้ดำเนินเรื่องตามที่ผมคิดเอาไว้ครับ หลายคนคิดว่าชูจะเป็นผู้นำปกครองคนแบบธรรมราชาในช่วงครึ่งแรก คิดผิดโดยสิ้นเชิง ซึ่งตอนนั้นผมก็ดีใจนิดๆ ครับที่ชูได้กลายเป็นราชาที่ช่วยเหลือเพื่อนในโรงเรียนปกป้องอันตรายจากรัฐบาล แต่กลายเป็นว่าช่วงหลังมันทำร้ายจิตใจชูมากไปไหม?? ตั้งแต่ทำให้อาเระตายนี้ ชูตกต่ำมาตลอด ก่อนที่จะกลับมาคืนสติเพราะอิโนริเตือนสติ (แบบ งง?? ว่าอิโนริไม่ยันเดระแล้วเหรอ??) และชูก็กลับมาแบบจอมยุทธ์ในหนังกำลังภายในเรื่องหนึ่ง ดูแล้วมันขัดแย้งชอบกล

 ดูเหมือนการ์ตูนเรื่องนี้ไม่ได้เน้นราชาปกครองคนหรือพลังอะไรเหมือนแม้แต่น้อยครับ เนื้อหากลับเน้นเรื่องคนธรรมดาคนหนึ่งที่โดนยัดเยียดชะตากรรมที่ตนไม่ต้องการเสียมากกว่า และชูก็ต้องฟันฝ่าจนพบสิ่งสำคัญของชีวิต หากแต่ก่อนจะถึงจุดนี้ชูต้องพบกับทั้งเรื่องดีและไม่ดี มีทั้งสุข เศร้า โรแมนติก สมหวัง ความสูญเสีย ความโหดร้าย ผิดหวัง การหักหลัง ก่อนที่จะกลับมาในเส้นทางเดินเพื่อคว้าสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต (อิโนริ) แต่สุดท้ายการ์ตูนก็หักหลังคนดูชนิดเรียกว่าปวดตับ เมื่อชูได้สิ่งที่ต้องการเพียงครึ่งทาง และยอมรับสภาพชีวิต และมีชีวิตต่อไปเพื่อเธอต่อไป

โอเคครับ เรื่องนี้ต้องการสร้างชูให้เป็นคนธรรมดามีเลือดมีเนื้อ และได้ผ่านอดีตหรือเหตุการณ์ที่เจ็บปวด จนกลายเป็นคนสมบูรณ์แบบที่แท้จริง แต่เนื้อเรื่องนี้ถามหน่อยครับว่าจะคนเขาอยากดูหรือเปล่า?

  

5. เมื่อบทฆ่าตัวละครตายทั้งเป็น มีเรื่องแปลกปรากฏในการ์ตูน Guilty Crown เรื่องหนึ่ง คือในเรื่องนี้มีตัวละครฝ่ายอธรรม 2 ตัวที่หลายคนต่างลงความเห็นว่าสมควรตายด้วยซ้ำ กลับมีชีวิตรอดจนจบเรื่อง ไม่ได้รับผลกรรมอย่างสาสมอะไรเลย ผิดจากอาเระที่เธอทำดีจนกระทั้งถูกฆ่าตายอย่างโหดร้าย

2 ตัวละครที่ว่านั่นก็คือ ดาวิลและอดีตประธานอาริกะ

               ไม่รู้ผมคิดไปหรือเปล่า ที่ว่ารู้สึกตัวละครฝ่ายอธรรมการ์ตูนเรื่องนี้หลายตัวตายแบบสุขสมหวังเหลือเกิน ไล่ตั้งแต่เซไกตายอย่างมีความสุขจากวอยด์ที่ตนหลงใหล, ไกที่ตายในอ้อมแขนมานา ชูอิจิโร่ได้ตายอย่างคนมีอิโก้สูงไม่เคยสำนึกผิดในการกระทำ และที่เซ็งสุดๆ คือ 2 ตัวละครที่ดาวิลและอดีตประธานอาริกะที่ทั้งสองมีวีรกรรมชั่วร้ายไม่แพ้ตัวร้ายในเรื่องแต่กลับอยู่รอดอยู่เย็นเป็นสุขจนถึงจบเรื่อง โดยผม งง และเซ็งผู้กำกับสุดขีดว่ามันจะให้ 2 คนนี้รอดเพื่ออะไร (จะทำภาคต่อไปเหรอ?)

 ปกติแล้วการ์ตูนหลายเรื่องก็มีฝ่ายอธรรมรอดมาบ้าง แต่กระนั้นก็รอดแบบกลับใจกลายเป็นคนดีต่อสังคม สำนึกผิดบาปที่ตนกระทำที่ผ่านมา แต่นั้นไม่ใช่กรณีของดาวิดและรองประธานอาริกะแน่นอน เพราะรายนี้รอดแบบไม่สำนึกในสิ่งที่ตนกระทำ ต่อให้กลับตัวเป็นคนดีในตอนหลังก็ไม่สมควรเพราะสิ่งที่ทั้งคู่ก่อนั้นมันก้าวมาในเส้นทางที่เกินที่จะอภัยได้แล้ว ควรถูกลงโทษให้สาสมกับความผิด ไม่ควรปล่อยให้มีชีวิตรอดใดๆ ทั้งสิ้น

                ดาวิล พันโท ลูกชายของผู้บัญชาการของ GHQ ที่ผู้ดูต่างลงความเห็นว่าเจ้าหมอนี้ “เกรียม” ฉากที่แรกที่ตัวละครเรื่องนี้ออกมาสร้างความเกลียดชังแก่ผู้ดูสุดๆ คือฆ่าผู้บริสุทธิ์อย่างโหดเหี้ยม แสเดงถึงความหลงตัวเอง โหดร้ายและซาดิสต์ ชอบสร้างความเจ็บปวดแก่ผู้อื่น อย่างไรก็ตามภายในกลับเต็มไปด้วยความอ่อนแอเพราะพ่อรังเกียจเพราะพ่อเชื่อว่าดาวิลไม่ใช่ลูกชายของเขาทางสายเลือด

                ดาวิลเป็นตัวละครอีกตัวที่ทำเสียของ และยังเป็นพวกที่บทออกมาตายทั้งเป็น ที่ชีวิตมีแต่อนาถ บทมีแต่กากๆ ขับหุ่นยนต์เมื่อไหร่ต้องโดนพระเอกทำร้ายไม่ถึงวินาที แต่กระนั้นทั้งดาวิลและชุนไม่เคยพบหรือรู้จักกันตรงๆ สักที

                หลายคนบอกว่าอยากให้ดาวิลเข้าร่วมกับกลุ่มพระเอก แต่ผมกลับมองว่าไม่มีทางเป็นไปได้ เพราะว่าในช่วงใกล้จบครึ่งแรกดาวิลได้ฆ่าพ่อตนเอง (กับเลขากิ๊กของพ่อ) ตายอย่างอนาถ ซึ่งการกระทำแบบนี้ยากจะกลับตัวเป็นคนดีได้อยู่แล้ว เพียงแต่ดาวิลจะได้รับบทลงโทษอย่างไรเท่านั้น

                แต่แล้วในช่วงครึ่งหลัง ผมก็ งง สุดขีด ว่าผู้กำกับมันคิดอะไรกันแน่? เมื่อการ์ตูนเพิ่มฉากหวานๆ ระหว่างสึกุมิกับดาวิลเข้าไปในงานโรงเรียน เหมือนกับว่าการ์ตูนจะนำเสนอว่าทั้งคู่จะเป็นคู่รักกันในอนาคต (ซึ่งผมไม่อยากให้คู่นี้ลงเอยสักเท่าไหร่หรอก) แต่กลายเป็นว่าตั้งแต่ไม่รู้เพราะเปลี่ยนผู้กำกับ หรือจำนวนตอนไม่เพียงพอ สุดท้ายสึกุมิก็แทบไม่ได้เจอดาวิลอีกเลย (อย่างมากดาวิลก็ช่วยให้พวกสึกุมิรอดตายบ้าง) แม้แต่ช่วงตอนจบทั้งคู่ก็ไม่เจอกัน (ซึ่งผมหวังว่าจะมีฉากทั้งคู่พบกันอีกครั้ง แต่ปรากฏว่าไม่มี) อีกทั้งดาวิลยิงกลายเป็นพวกกลายเป็นบ้ายิงพวกเดียวกันเอง ความผิดครั้งนี้มีแต่ตายเท่านั้น แต่ปรากฏว่าพี่แว่นกลับช่วยดาวิลขึ้นไปบนลิฟท์ก่อนที่สำนักงานใหญ่จะถล่ม และได้กล่าวประโยคให้สาวๆ จิ้นวายว่า “วันหลังหัดอ่อนโยนกับคนอ่อนบ้างสิ จริงๆ แล้วนายเคยเป็นเด็กดีแท้ๆ” (ตรงฉากนี้ผม งง อีกแหละว่าทำไมพี่แว่นไม่ไปกับดาวิลว่ะ ลิฟท์ก็ออกจะใหญ่ จะถ่วงเวลาก็ไม่ใช่เพราะพี่แว่นยังกล่าวสั่งเสียนานหลายวินาทีก่อนฝ่ายศัตรูจะมายิงดับ)

                (ปล.ในช่วงพี่แว่นเตือนสติดาวิล ดาวิลทำหน้าตาน่ารักมาก)

                หลังจากพี่แว่นช่วยดาวิล เนื้อเรื่องก็ไม่บอกอีกเลยว่าหลังจากนั้นดาวิลเป็นอย่างไรเพราะการ์ตูนจบอย่างรวบรัดไม่ได้กล่าวถึงตัวละครหลายตัวเลยว่าตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง ดาวิลจะตายหรือรอด (ที่แน่ๆ ประเด็นระหว่างสึกุมิกับดาวิลหายเกลี้ยง) ถ้ารอดแล้วเชื่อว่าดาวิดคงกลับตัวเป็นคนดี แต่เท่าที่ผมมองพฤติกรรมและความผิดอดีตนี้มันไม่สมควรจะให้อภัยกับตัวละครตัวนี้น่ะครับ แค่ประโยคเดียว ทำให้ดาวิลกลับใจนี้มันไม่ง่ายไปเหรอ? เป็นไปได้อย่างไรคนทำชั่วแล้วอยู่รอดและได้รับผลกรรมที่ตามมา ไม่แปลกหรอกที่หลายคนมักติดเรื่องนี้กันหลังจากดูตอนสุดท้ายจบ

                อดีตประธานอาริสะ พูดตามตรง ผมค่อนข้างรู้สึกขยะแขยงตัวละครนี้มาก เนื่องจากบทบาทของเธอสร้างความเกลียดชังแก่คนดู (ถ้าใครชอบเธอก็ช่วยบอกเหตุผลที่ชอบให้ผมฟังหน่อยล่ะกัน) และเป็นอีกตัวละครที่ผู้กำกับทำบทให้เสียของ  ทำลายตัวละครประเภทประธานนักเรียน (จนโอตากุเกลียดขี้หน้า) ตายทั้งเป็น และ งง สุดขีดคือสุดท้ายเธอรอดได้ไง เมื่อความผิดของเธอสมควรที่ถูกพิพากษาให้ตาย

                  อาริสะนั้นปรากฏตัวครั้งแรกในตอนที่ 7 ในฐานะประธานสภานักเรียนที่ช่วยเหลือชู ภายนอกเหมือนเป็นคนเข้มแข็ง มีความเป็นผู้นำ ชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่ความจริงแล้วจิตใจอ่อนแอ ก่อนที่จะลุ่มหลงไกอย่างกู่ไม่กลับ (ในฉากนี้แหละที่ทำให้ผมเกลียดไกเป็นครั้งแรก)

                อาริสะนี้เป็นอีกตัวละครครับที่บททำเสียของ ตายทั้งเป็นมาก ปกตินี้คาแร็คเตอร์ประธานน่าจะบทบาทแอบชอบพระเอก แต่นี้กลับทำเป็นรักไกแทน นี้ไม่เท่าไหร่ แต่บทบาทสำคัญในอนาคตผมคาดการณ์เอาไว้ว่าเธอน่าจะเป็นผู้นำกอบกู้อะไรญี่ปุ่นบ้าง เหมือนตัวละครบางตัวในการ์ตูนเรื่องดังๆ หลายเรื่อง แต่ปรากฏว่าบทเธอทำเสียของ (เป็นอย่างยิ่ง) ทั้งๆ ที่ช่วงครึ่งแรกนี้เธออยู่ก๊วนชูบุกช่วยอิโนริแท้ๆ แต่พอมาช่วงครึ่งหลังบทของเธอกลับตกต่ำลงไม่ว่าจะเป็นการสูญเสียตำแหน่งผู้นำให้ชู (ซึ่งบทนี้ผมอยากให้ชูเป็นคนให้กำลังใจประธานอะไรมากกว่า จะได้ปักธงประธานด้วย แต่ปรากฏว่าไม่มี) หลังจากนั้นบทบาทอาริสะก็เหมือนจะเป็นตัวละครร้ายหลังข่าว ไม่ว่าจะเป็นการหักหลังชู ฉากไม่ดีไม่งาม ฆ่าปู่ตนเอง หลงไก (แบบกู่ไม่กลับ) ไม่รู้เจ้าไกมันมีดีอะไรหนักหนา พูดคำหวานหน่อยหลงซะแล้ว และมีส่วนลักพาอิโนริไปจากชู หากไม่นับว่าร่วมมือกับไกทำเรื่องไม่ดีละก็ มันก็สมควรแล้วที่ทำให้คนดูหลายคนที่เกลียดอาริกะ

                ในช่วงตอนจบของการ์ตูนนั้นอาริสะไม่ได้พบพวกของชูเลยแม้แต่น้อย ซึ่งคนดูก็ไม่ได้หวังให้ตัวละครนี้กลับใจเป็นคนดีอยู่แล้ว สมควรได้รับบทลงโทษในสิ่งที่ตนกระทำบ้าง พูดตามตรงในช่วงที่อาริสะโดนยิงโดยพวกทหารนี้เป็นที่สะใจแบบลึกๆ สำหรับผมมาก นึกว่าเธอจะตาย แต่ปรากฏว่าดันไม่ตายซะงั้น!”

                โอเคครับอาริสะอาจมีด้านสงสารบ้าง เพราะเป็นตัวละครที่คนรอบข้างไม่ใส่ใจ สูญเสียตำแหน่งประธานเพราะชู (แถมชูมันก็ไม่เมพอีก ไม่ปลอบใจเธอสักคำ เห็นได้ชัดเลยว่าชูเป็นคนพูดอะไรไม่ค่อยเก่ง) พอโดนฮิโนริทำร้ายก็พยายามเตือนชู ชูก็ไม่เชื่อ เธอเลยเอาตัวรอด หากแต่การเอาตัวรอดของเธอมันค่อนข้างเห็นแก่ตัวไปนิด อีกทั้งยังตกเป็นเครื่องมือของปู่เพื่อเรื่องการเมือง จนเธอถลำลึกสู่ด้านมืด เธอเลยตามใจในแบบของเธอ นั้นคือการเป็นพวกกับไก และพล้ำมือฆ่าปู่เพราะป้องกันตัว แต่อย่างว่าแหละครับ เรื่องราวของเธอมันช่างละม้ายคล้ายนางอิจฉาละครไทยเหลือเกิน จึงไม่แปลกหรอกครับว่า ที่หลายคนไม่ชอบอาริสะ โดยไม่สนเหตุผลใดๆ ทั้งสิ้น อีกทั้งในช่วงท้ายตอนก็ไม่มีฉากอาริสะกลับตัวกลับใจแม้แต่น้อย ยิ่งส่งเสริมให้หลายคนเกลียดชังเธอมาขึ้นไปอีก  เสียดายที่การ์ตูนตัดส่วนนี้ไป มาเน้นในเรื่องของซู  สรุปแล้วเสียของlสำหรับบทตัวละครนี้

                  

4. มานาตัวละครมากด้วยปริศนา (ที่ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องก็ งง อยู่ดีว่าเธอเป็นตัวอะไรกันแน่) ปกติแล้วการดูการ์ตูนให้น่าติดตามก็คือการเปิดเผยปริศนาในเรื่องที่ล่ะเล็กที่ละน้อย อย่าให้ค้างคา เพราะหากมันค้างคา มันจะกลายเป็นความหงุดหงิด เครียด ไม่มีอารมณ์ร่วม  และนี่คือข้อเสียข้อเสียใหญ่ของ Guilty Crown ช่วงครึ่งหลัง

มานาถือว่าเป็นตัวสำคัญในเรื่องเพราะว่าเป็นตัวทำให้เกิดเรื่องราวทั้งหมด หากแต่บทการ์ตูนกับทำตัวมานาไม่สมกับตัวการใหญ่เลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะครึ่งหลังทำได้ไม่ทับประทับใจเสียเลย โดยมานา เป็นเด็กสาวยาวสีชมพูที่มีความสัมพันธ์ลึกลับกับชู, ไก และอิโนริ โดยช่วงครึ่งแรกก็ได้เปิดเผยว่าเป็นพี่สาวของชู โดยทั้งมานา, ไก (ตอนนั้นชื่อไททัน) และชูเป็นเพื่อนสมัยเด็กที่รักกันมาก และต่อมามานาได้ติดเชื้อ “Apocalypse” ทำให้มีอารมณ์ไม่มั่งคง และมีความรักกับชูมาก หากแต่มีไกมาข้างความรักนี้ ดังนั้นในวันคริสต์มาสมานาเลยหลอกให้ไกมาที่โบสถ์ในเมืองและยิงไก แต่กระสุนพลาดจุดสำคัญทำให้ไกไม่ตาย พอดีเวลานั้นชูมาพอดี บวกกับเวลานั้นไวรัสได้เร่งให้มานากลายร่างจนชูเห็นแล้วรู้สึกหวาดกลัว เลยด่ามานาว่า “ยัยมอนสเตอร์” จนมานาร่างสลายไปเหลือแต่วิญญาณ (ตกลงว่านี้คือการ์ตูนมันวิทยาศาสตร์หรือไสยศาสตร์) และไวรัสก็แพร่กระจายไปทั่ว แลความทรงจำชูในช่วงนี้ก็หายไป กลายเป็นคนที่ไม่สนสิ่งรอบข้างในปัจจุบัน

ในช่วงครึ่งแรกมานาปรากฏในภาพลักษณ์สัตว์ประหลาดที่น่ารังเกียจ ที่วิญญาณของมานากำลังโอนเข้าสู่ร่างอิโนริ อย่างไรก็ตามชูก็ได้ร่วมมือกับไกช่วยเหลืออิโนริได้ก่อนที่วิญญาณของมานาจะย้ายเข้าร่างโดยสมบูรณ์ (แต่ดูเหมือนมีวิญญาณบางส่วนของมานาหลงเหลืออยู่ในร่างของอิโนริด้วย) ก่อนที่ไก (ที่ไม่รู้จะคืนชีพมาหาอะไร?) จะจับตัวอิโนริและโดนย้ายวิญญาณมานาจนเสร็จสมบูรณ์

มานาเป็นหนึ่งในตัวละครในเรื่องที่ผมดูไป งง ไป ตกลงว่ายัยนี้คือตัวอะไร เพราะการ์ตูนครึ่งหลังทำได้รวบรัดเป็นอย่างมาก ขาดอารมณ์ของตัวละครนี้โดยสิ้นเชิง คิดดูสิ มานาเป็นพี่สาวของชู เป็นเพื่อนสมัยเด็กของชู เคยเป็นคนที่ชูรักมาก่อนมีความผูกพันธ์กันมาอย่างยาวนาน ก่อนที่ชูจะพูดทำร้ายจิตใจว่ายัยมอนสเตอร์ เป็นการจากไปที่แสนโหดร้าย ดังนั้นการพบกันอีกครั้งระหว่างชูกับมานาในตอนที่ 22 ของเรื่อง อย่างน้อยชูจะเคลียร์ปัญหาหัวใจ  น่าจะแสดงอารมณ์ต่อมานาอะไรบ้าง หรือไม่ก็พูดเตือนสติหรือพูดอะไรกับมานาสักเล็กน้อยในฐานะไม่ได้พบกันมานาน ไม่ใช้มาถึงก็ผลักกันแบบนี้ อย่างกับชูรังเกียจมานา ไม่มีความรักผูกพันกันมาก่อนอย่างงั้นแหละ (ในหัวคิดแต่อิโนริอย่างเดียวเหรอ) ก่อนที่มานาจะเต้นบัลเลต์ไปๆ มาๆ และร่างสลายจบไปอย่างไร้อารมณ์ช่างแสนจืดชืดสิ้นดี ไม่รู้จะโผล่มาทำไม

ตอนแรกผมก็คิดว่ามานาน่าจะโผล่ในภาพลักษณ์อะไรน่าเกลียดยิ่งใหญ่มากกว่าจะมาเต้นบัลเลต์ มันจะได้อารมณ์มากกว่านี้ แต่สิ่งที่ผมเห็นแค่ชูสู้กับไก (ที่ความตื่นเต้นน้อยกว่าชูกับดาร์ธในตอนที่ 11 เสียอีก) และพอไกแพ้มานาก็ร่างสลายไปซะงั้น

ผมดูชูกับมานา ผมนึกถึงกันตะกับชิโร่จากการ์ตูนเรื่อง “Deadman Wonderland” ที่ชีโร่เหมือนมานาตรงที่ เป็นคนโหดร้าย เป็นคนสองบุคลิก(มืดและสว่าง) และรักพระเอกเหมือนกัน หากแต่กรณีของชีโร่นั้นเคลียร์กว่ามานา เพราะประวัติชีวิตชีโร่ที่เป็นส่วนสำคัญของเนื้อเรื่องได้เผยที่ละเล็กทีละน้อยอย่างละมุดละไมอย่างน่าติดตาม อารมณ์ที่กันตะเจอกับชิโร่ด้านมืดนั้นเป็นอะไรที่ได้อารมณ์มากๆ มีทั้งรัก ความสงสัยและความเกลียดชัง แต่สำหรับมานาใน Guilty Crown มีแต่เรื่องหงุดหงิดและไม่ประทับใจเต็มไปหมดมากกว่า

ปกติแล้วการเปิดเผยปริศนาการ์ตูนจะต้องมีฉากย้อนอดีต เพื่อย้อนเหตุการณ์อันเป็นจุดเริ่มต้นว่าเกิดขึ้นอะไรกันแน่? ในเวลานั้น แต่ปรากฏว่าในส่วนนี้ Guilty Crown ทำได้ไม่ดีนัก เหมือนอมภูมิอย่างบอกไม่ถูก หลายต่อหลายเรื่องในการ์ตูนกับไม่ค่อยได้รับการเปิดเผย หรือเคลียร์อะไรมากนัก เน้นฉากต่อสู้เอามัน เอาอลังการ เข้าว่า แต่ด้านเนื้อหานั้นกลับสอบตกไม่น่าอภัย

                

3. จะคืนชีพไกมาเพื่ออะไร?? หนึ่งในความผิดพลาดร้ายแรงของบท Guilty Crown ที่ทำให้ผมเกลียดตัวละครตัวนี้โดยสมบูรณ์

 ไกเป็นหัวหน้าของกลุ่มต่อต้านผู้จัดการศพ อายุ 17 ปี เป็นคนหล่อ กล้าหาญและมีเสน่ห์ และหวังใช้พลังราชาของชูทำภารกิจองค์กรให้สำเร็จ หากแต่ตอนท้ายคงขึ้นแรกไกก็เสียสละตนเองเพื่อให้มานาหลับไหลอีกครั้ง

 ส่วนตัวแล้วผมไม่ชอบไกมากนัก เนื่องจากเป็นคนที่ทำให้ชีวิตของชูปั่นป่าน หลอกลวงชู และมีความเก่งจนโอเวอร์ ใช้ความเป็นอัจฉริยะในทางที่ไม่ถูกต้อง ไม่แปลกเลยว่าตอนแรกชูเป็นปรปักษ์ต่อไก  หากแต่ตอนหลังทั้งสองก็ก็ปรับความเข้าใจกัน เนื่องจากชูความทรงจำคืนมาว่าไกคือเพื่อนรักสมัยเด็ก และต่อมาไกก็เสียสละตนเองปิดผลึกมานาให้หลับใหลอีกครั้งและช่วยชูและอิโนริหนีออกไป

นี้คือส่วนที่ผมประทับใจในครึ่งแรกของซีซั่น ไกจากไปอย่างงดงาม ในช่วงครึ่งหลังผมหวังว่าชูจะเป็นหัวหน้าแทนไกในแบบฉบับของชู และดาร์ธจะเป็นหัวหน้าศัตรูตัวสุดท้าย หากแต่แล้วในช่วงครึ่งหลังตอนที่ 16 ไกกลับคืนชีพซะงั้น มันอาจเป็นการดีสำหรับคนชอบไก แต่สำหรับผมแล้วเซ็งสุดชีวิต เพราะการกลับมาของไกครั้งนี้ทำให้ผมเหม็นขี้หน้าไกมากกว่าเดิมอีก เมื่อไกเป็นหัวหน้าใหญ่ของศัตรูตัวสุดท้าย ไล่ตั้งแต่ตัดมือขวาของชู ทำลายชีวิตหลายๆ คน ลักพาตัวอิโนริ คืนชีพมานา และพยายามปล่อยเชื้อไวรัสแพร่ทั้งโลก จนชูกับพรรคพวกต้องมาปราบ

ในศึกสุดท้ายของชูไม่ค่อยประทับใจนักเพราะตามสูตรแนวสำเร็จ คือชูต้านความเก่งเทพของไกไม่ได้เลย ระหว่างนั้นจู่ๆ ก็มีดอกไม้ปรากฏขึ้นมาตรงหน้าชูพอดี และใช้จังหวะเดียวปราบไกได้สำเร็จ ก่อนที่ไกจะสลายไกก็บอกกับชูว่าแผนการที่แท้จริงของไก ที่ยอมรับเงื่อนไขของดาร์ธ ปลุกมานะขึ้นมาจนกลายเป็นอีฟที่แท้จริงก็เพื่อให้บักชูทำลายมานากับตัวเองลงไปอย่างสมบูรณ์อีกครั้ง ไม่ให้ดาร์ธเอามานงไปใช้ประโยชน์ได้อีก

มาฟังตรงนี้มันดูขัดแย้งไงชอบกล ในเมื่อดาร์ธตายแล้วในตอนที่ 21 (ซึ่งไม่รู้ว่าแค่ร่างสลาย แต่วิญญาณยังอยู่ สามารถคืนชีพได้หรือเปล่า) ไกก็ไม่น่าจะมีเหตุผลอะไรที่จะสู้กับชูในตอนท้าย โอเคสมมุติถ้าในอนาคตอาจมีคนแบบดาร์ธหรือชูอิจิโร่อยากคืนชีพมานา ไกก็มีเหตุผลเพียงพอที่จะสู้กับชูเพื่อคืนชีพมานา แต่ถ้าสมมุติชูพลาดฆ่าไกไม่ได้ ชูตายในระหว่างสู้กับไกล่ะ แล้วไกจะทำอะไรต่อ?? (สู้กันจริงๆ จังๆ เลยนี้หว่า กะให้ชูแพ้เลยน่ะนั้น) ในเมื่อมานาคืนชีพ เชื้อโรคแพร่ระบาดไปทั่วโลกแล้ว ไกจะสละตนเองอีกครั้งเพื่อผลึกมานาเหรอ?  เชื่อเลยว่าสุดท้ายไกก็เป็นอดัมอยู่ดี  ผมเชื่อว่าไก่ไม่ใช่พวกเสียสละให้คนอื่นหรอก ผิดจากชูที่ยินดีเสียสละตนเองเพื่อคนอื่นรอด ดังนั้นพูดของตอนท้ายเป็นเพียงแค่ตามใจตัวเองหรือคำพูดที่สวยหรูของไกเท่านั้นเอง (ตามความเห็นของผม)

ความจริงแล้วตามความเห็นของผมไม่ควรคืนชีพไกมาเลยสักนิด ในเมื่อตอนแรกมันจากกันดีแท้ๆ ไม่รู้จะคืนชีพมาให้คนอื่นเกลียดทำไม (อย่างน้อยก็มีผมนี้แหละที่เกลียด) ไกเป็นคนทำร้ายชูและอิโนริ (และคนอื่นๆ อีกหลายคน) ทั้งชีวิต เป็นศัตรูกับคนทั้งโลกเพื่อผู้หญิงคนเดียว (คำสารภาพสุดท้ายมันฟังไม่ขึ้น) ทำความเดือดร้อนต่อคนอื่น สุดท้ายไกก็ตายแบบสมหวังได้ตายพร้อมกับมานาทิ้งปัญหาใหญ่ให้ชูจัดการคนเดียว ตรงฉากนี้ชูน่าจะพูดเตือนสติกับไกสักนิด (แต่ปรากฏว่าไม่มี บางทีชูอาจไม่เก่งเรื่องพูดกับคนอื่นก็ได้)

(ปล. สักนิด ตอนที่ไกเจอฮารุกะแม่บุญธรรมของชูตอนที่ 11 นี้ ผมนึกว่าจะมีปฏิกิริยาอะไรสักอย่าง แต่ปรากฏว่าจืดผิดคาด แสดงว่าทั้งสองคนเจอกันบ่อยและรู้อยู่แล้วว่าตัวจริงของไกคือใครก็เป็นได้)

  

2.อิโนริบทนางเอกที่ไม่เอื้ออำนวย จะว่าไปอิโนรินี้ถือว่าเป็นหัวข้อที่มีการถกเถียงดุเดือดมากน่ะครับ ระหว่างคนชอบการ์ตูนเรื่องนี้และคนที่ไม่ชอบการ์ตูนเรื่องนี้ โดยคนไม่ชอบให้เหตุว่าอิโนริเป็นนางเอกที่ผู้กำกับทำเสียของ ที่ตอนแรกเธอปรากฏราวกับเจ้าหญิง น่าตาเรียบเฉย ไมเอะ ชุดถูกใจโอตากุ แค่ฉากปรากฏตัวครั้งแรกที่อิโนริเล่นพันด้ายแล้ว เรียกว่าเรียกเสียงตอบรับสูงทีเดียว หากแต่แล้วช่วงหลังบทของอิโนริเริ่มลดลงจนดูจืดจาง และบทบาทของเธอเริ่มไม่เป็นที่ถูกใจคนดูเพราะอิโนริเป็นตัวละครที่มีบทบาทของเธอนั้นค่อนข้างใส่ความไม่มีเหตุผลลงไปค่อนข้างมาก

ส่วนคนที่ชอบอิโนรินั้นให้เหตุผลว่าผมจะชอบเธอสักอย่าง โดยไม่มีเหตุผล มีอะไรไหม?

ถูกต้องแล้วครับคนเรามันชอบนี้น่ะ ไม่ต้องมีเหตุผลตรรกะเป็นวิทยาศาสตร์มาอธิบายหรอก ขนาดผมไม่ชอบการ์ตูนบางเรื่องตั้งแต่แรกเห็นเพราะไม่ชอบพระเอกตั้งแต่แรกเห็นเลย (โดยไม่สนเนื้อหาการ์ตูนว่าดีเลิศประเสริฐศรีแค่ไหนก็ตาม)

น่าๆ เรื่องนี้ก็แล้วกับมุมมองของแต่ละคน ที่นี้มาดูความคิดเห็นผมต่อตัวละครอิโนริบ้างน่ะครับ จากประสบการณ์ที่ผมดูการ์ตูนมาเกือบตลอดชีวิต อายุจะ 30 แล้วยังไม่เลิกดูการ์ตูนเลย เห็นนางเอกมาก็มาก หากเราเทียบอิโนริกับการ์ตูนหลายๆ เรื่องที่เนื้อหาเหมือนกัน จะพบว่าบทของอิโนรินั้นค่อนข้างรวบรัด จนน่าเสียดายครับ หากการ์ตูนยาวสัก 26 ตอนจบ และพยายามเน้นฉากอวยอิโนริให้เยอะขึ้นหน่อย ผมเชื่อครับว่าอิโนริอาจจะกลายเป็นนางเอกตรึงตราใจหลายคนได้ไม่อยาก

                การที่จะทำนางเอกจากการ์ตูนเรื่องหนึ่ง ให้ตรึงใจคนดูนั้น ต้องประกอบด้วยบทนางเอกของเธอนั้นทำได้ถึงอารมณ์ต่อผู้ดูหรือไม่

                อิโนริเป็นนางเอกหลักเปิดฉากครั้งแรกก็ได้รับความนิยมพอสมควร (อาจมากด้วยซ้ำ) โดยเป็นไอดอทนักร้องเพลง อีกทั้งยังเป็นสมาชิกกลุ่มผู้ฝังศพที่ต่อต้านรัฐบาล ต่อมาก็ได้รู้จักกับชูโดยมอบพลังราชาให้กับเขา และต่อมาก็เข้ามาในชีวิตของชูและเริ่มตกหลุมรักเขา

                อย่างไรก็ตามบทบาทของอิโนรินั้นช่วงแรกนั้นมีเริ่มลดความนิยมลง เริ่มฉากอิโนริโกหกชูจนจิตตกว่า “เพราะไกสั่งมา”, อิโนริเข้าห้องเดียวกับไก (ไปรักษาพยาบาลต่างหาก!!) อิโนริยิงปืนใส่คน อย่างไรก็ตามในตอนที่ 12 อิโนริเริ่มหลงรักชูขึ้นมาจริงๆ ก่อนที่จะโดนจบเพื่อทำพิธีสังเวยเพื่อการเกิดใหม่ของมานา หากแต่ยังไม่ทันที่พิธีจะเสร็จสมบูรณ์ก็ถูกไกกับชูช่วยเหลือเสียก่อนเป็นอันปิดครึ่งแรกของการ์ตูนอย่างงดงาม

                อย่างไรก็ตามในช่วงครึ่งหลังนั้นบทบาทของอิโนรินั้นไม่ค่อยสมเหตุผลมากนัก (หลายคนบอกว่าบทดิ่งเหวด้วยซ้ำ) ไม่นับการเปลี่ยนชุดใหม่น่ะ โอตากุเซ็งเป็นแถบๆ เพราะชุดเก่าโมเอะกว่า จึงไม่แปลกอะไรที่ตอน 22 ที่จะได้เห็นอนิโนริใส่ชุดเก่าอีกครั้ง ไล่ตั้งแต่ประเด็นวิญญาณมานาบางส่วนที่เข้าไปในตัวของอิโนริทำให้อโนริได้แสดงพฤติกรรมผิดแปลกขึ้นจากเข้าสู่ด้านมืด แต่เป็นประเด็นนี้กลับละเลย ไม่ค่อยได้กล่าวถึงมากนัก เพราะหลังจากที่อิโนริเตือนสติชูและแปลงร่างเป็นเมดูซ่า เรื่องยันเดระก็ไม่กล่าวถึงอีกเลย ก่อนที่จะจับแบบมุกสูตรสำเร็จนางเอกที่รอพระเอกไปช่วยที่แสนจะเชยระเบิด (ครึ่งแรกมาทำแล้ว ไม่น่ากลับมาทำอีกน่ะผมว่า)

                หลังจากนั้นผมก็นึกว่าการ์ตูนจะจบแบบยูเรก้า 7 ที่อิโนริกลับมาหาชูแบบมีร่างมีเนื้ออีกครั้ง หลังจากร่างสลายต่อหน้าชูเพื่อให้ชูรอด แต่ปรากฏว่าไม่มีฉากดังกล่าว ก่อนที่จะปรากฏแค่หน้าอิโนริยิ้มสวยให้คนดูซาบซึ้ง ในขณะที่บางคนกุมขมับ ทำไมไม่จบแบบนางเอกและพระเอกอยู่ด้วยกันว้า?

                 

                10. และก็มาถึงตอนจบ ถ้ารวมเหตุผลของผมตั้งแต่ อันดับ 10-2 ก็ไม่แปลกใจเลยที่ผมทำให้ดูการ์ตูนเรื่องนี้ไม่ประทับใจเลยแม้แต่น้อย และยิ่งเซ็งมากขึ้นไปอีกคือในตอนจบตอนที่ 22

                สิ่งที่ผมเซ็งตอนจบการ์ตูนไม่ใช่เรื่องที่อิโนริตายและชูรอดกลายเป็นพิการ เพราะผมวิเคราะห์ไว้แล้วว่าชูจะรอดตามสูตรสำเร็จ หากแต่สิ่งที่ผมเซ็งก็คือการ์ตูนทำได้รวบรัดมากจนน่าเกลียด อะไรก็ขาดๆ เกินๆ ฉากที่ควรเพิ่มก็ไม่เพิ่ม ในเมื่อการ์ตูนไม่มีเวลามากพอที่จะใส่ฉากที่ขาดไป ทำไมไม่ตัดเพลงต้นเลือดออกเสียเลย (ปกติแล้วในตอนท้ายของการ์ตูนมักมีการตัดฉากเพลงเปิดเรื่องออก)

                โดยเฉพาะฉากที่หลายคนอยากจะเห็นและถือว่าเป็นมาตรฐานการ์ตูนทุกเรื่องต้องปฏิบัติตามก็คือ ฉากส่งท้ายที่แสดงให้เห็นว่าตัวละครที่รอดชีวิตแต่ละตัวทำอะไรบ้างหลังจากเหตุการณ์วันนั้น โดยเฉพาะเหล่าคนบาปดาวิดและอาริสะที่รอดออกมาน่าจะมีการนำเสนอให้คนเหล่านั้นมีชีวิตที่ต้องแบกรับกรรม รับความผิดบาปของตนเองที่ก่อขึ้นมาให้คนดูสักหน่อยเพื่อเตือนสติ แต่การ์ตูนกลับละเลยฉากนี้อย่างร้ายกาจ (กะจะทำภาค OVA เหรอ?) ทำได้แค่เพื่อนของชูไม่กี่คนมานั่งพูดคุยกันในภัตตาคาร และเห็นหุ่นยนต์สมหวังกัน พอชูปรากฏออกมา เหล่าเพื่อนก็มองด้วยสายตารู้สึกสงสารอย่างบอกไม่ถูก (อย่าบอกว่ามองด้วยสายตาคงภูมิใจน่ะ) ทำให้การ์ตูนเรื่องนี้จบแบบขาดๆ เกินๆ จนผู้ดูหลายคนไม่พอใจ หลายคนบอกว่าจบแบบอนิเมะบ้านๆ สมัยก่อนยังไงบอกไม่ถูก

                ประเด็นต่อมา มีหลายคนไม่ยอมรับเรื่องชูพิการ สูญเสียอิโนริ อีกทั้งการ์ตูนทำเหมือนกับว่าการเสียสละของชูไม่ได้อะไรเลย ก่อนที่ฉากสุดท้ายชูนั่งอยู่สวนสาธารณะคนเดียวตามลำพังและนั่งฟังเพลงพร้อมกับย้อนความทรงจำระหว่างเขากับอิโนริ เขาได้กอดอิโนริ ภาพอิโนริยิ้มสวย หลายคนบอกว่าให้ชูกับอิโนริตายด้วยกันยังดีกว่า บางคนก็ตีความหมายสัญลักษณ์แตกต่างกัน หากแต่ผมกลับมีเห็นว่าสัญลักษณ์มันไม่สำคัญแล้วในตอนนี้ เพราะการ์ตูนผิดพลาดตั้งแต่ครึ่งหลังแบบไม่น่าให้อภัย ถ้าการ์ตูนทำสนุกก่อนที่จบแบบเป็นสัญลักษณ์ก็ยังไม่สาย

                ตามความเห็นคืออยากให้การ์ตูนยกเครื่องการดำเนินเรื่องครึ่งหลังใหม่อีกครั้ง ซึ่งเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว แต่กระนั้นก็มีตัวอย่างคือแขนกลคนแปรธาตุ (Fullmetal Alchemist) ที่หลายคนรับไม่ได้กับฉากจบอนิเมะช่วงครั้งแรกที่ออกมา ก่อนที่จะมาแก้ตัวจบแบบประทับใจเมื่อตัวละครทั้งหมดอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุขอีกครั้งในภาค Fullmetal Alchemist Brotherhood

                ผลสรุปของผมก็คือ Guilty Crown เป็นการ์ตูนที่ผมสนุกในช่วงแรก แต่ทำได้แย่ในช่วงครึ่งหลัง  (และเชื่อเลยว่าคงมี OVA หรือไม่ก็ยกเครื่องเนื้อเรื่องครึ่งหลังใหม่หมดในอนาคต) อย่างไรก็ตามเพราะบุญเก่าการออกแบบตัวละคร เพลงเพราะ การถ่ายทอดอารมณ์หลายๆ อย่าง ฉากต่อสู้เอามันเข้าว่าในช่วงแรก สิ่งเหล่านี้ส่งผลทำให้ผู้ดูหลายคนพยายามลืมข้อเสียของความไร้เหตุผลของมัน พยายามดูด้วยความสนุกสนานและอินไปกับมันในที่สุด

                ก็จบลงเพียงเท่านี้สำหรับการเขียน Guilty Crown การ์ตูนที่หลายคนคาดว่าจะเป็นการ์ตูนแห่งปี และประสบผลสำเร็จคุ้มกับการลงทุน หากแต่ตอนนี้ผลเป็นยังไงหลายคนคงทราบแล้ว อย่างไรก็ตามบทเรียนจาก Guilty Crown ที่ได้ก็คือสิ่งใดยิ่งลงทุนมากเท่าใดยิ่งมีความเสี่ยงสูงเท่าตัว และเพื่อลดความเสี่ยง ผู้ลงทุนควรศึกษาความชอบของบริโภค พยายามทำสิ่งที่แปลกใหม่ให้แตกต่างไปจากเดิม และต้องเข้าใจความรู้สึกของบริโภคว่าชอบหรือไม่ชอบมัน หากคุณทำแบบไม่ปรึกษากัน ไม่วางแผนรอบคอบ ผลสุดท้ายแทนที่จะได้กำไรก็กลายเป็นขาดทุนจนไม่สามารถแก้ตัวได้อีกต่อไป