การเดินทางของน้อย

เนื้อเรื่อง

ครั้งแรกที่เห็น

ผมเป็นเด็กบ้านนอกนอนต้องกลางมุ้งตอนนั้นผมอายุ 9 ขวบยังนอนกับแม่อยู่คืนหนึ่งผมสดุ้งตื่นมาตอนกลางดึกและมองไปนอกมุ้งเห็นเป็นเงาขาวๆเดินเข้ามาใกล้มุ้งดูเหมือนแม่ชีผมจับแขนแม่และเขย่าพร้อมเรียกแม่ว่าไม่รู้ใครเดินอยู่แต่แม่ก็ไม่ตื่น สมัยนั้นไฟฟ้าที่บ้านก็ยังไม่มีเรียกแม่ก็ไม่ตื่นในเริ่มคิดแล้วว่าใช่คนหรือเปล่าว่ะเนี๊ยะแค่คิดเท่านั้นเงาขาวๆก็เดินเข้ามาในมุ้งทันทีแตที่สำคัญเขาไม่เปิดมุ้งเดินเข้ามาได้เฉยเลยผมไม่ได้คิดหรือว่าช๊อกไปก็ไม่ทราบได้แต่ตาผมจ้องมองเงาขาวๆที่ตอนนี้มาลอยอยู่เหนือตัวผมและวนอยู่ประมาณสามรอบก็หายไปผมเห็นชัดเจนว่าเป็นเงาคนแน่แต่ที่สงสัยทำไมหายตัวได้เพราะตอนนั้นผมยังเด็กมาก พอผมนึกถึงคำว่าผีเท่านั้นที่หายตัวได้ผมก็คุมโปงตืนอีกทีก็ตอนเช้าและเช้าวันนั้น ย่าของผมก็เสียชีวิตผมจึงคิดว่าวิญญาณย่ามาลาผมหรือเปล่าหนอ