นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์การอ่าน
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
[Fic-SNSD] Last memory... รักสุดท้าย ที่ใจจดจำ (yuri)
ปิดจองฟิคและปิดโอน
ผู้เข้าชมรวม
94,769
ผู้เข้าชมเดือนนี้
10
ผู้เข้าชมรวม
94.76K
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 24 ก.พ. 55 / 08:29 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ปิดจองฟิคและปิดโอนเงินค่ะ
สำหรับผู้ที่โอนเงิน "ก่อน" 11 ก.พ. แล้วยังไม่ได้หนังสือ
กรุณาแจ้งด่วน
สำหรับผู้ที่โอนหลัง
กรุณาแจ้งด่วน
สำหรับผู้ที่โอนหลัง
กรุณารออีกสักพักนะคะ ^^
ผลงานอื่นๆ ของ Ma-Bung (มะบุง) ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Ma-Bung (มะบุง)
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ทรมานเหลือแสน"
(แจ้งลบ)ที่จริงฟิคเรื่องนี้ก็อ่านมาหลายรอบแล้ว (นานแล้วด้วย) แต่สิ่งที่ให้ตอบกลับมาเหมือนเดิมทุกครั้งที่มาอ่าน คือความสั่นสะเทือนของเครื่องใน (อ่าระ?) ฟิคเรื่องนี้เป็นยอดฟิคปวดตับตลอดกาลของพี่บุงเลยค่ะ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่หนูอ่านฟิคของพี่บุง ทำเอาติดใจคำบรรยาย การใช้คำ และเอกลักษณ์การแต่งเฉพาะตัว ถึงแต่ติดตามอ่านฟิคเรื่องอื่นๆของพี่มาเรื่อยๆ คน ... อ่านเพิ่มเติม
ที่จริงฟิคเรื่องนี้ก็อ่านมาหลายรอบแล้ว (นานแล้วด้วย) แต่สิ่งที่ให้ตอบกลับมาเหมือนเดิมทุกครั้งที่มาอ่าน คือความสั่นสะเทือนของเครื่องใน (อ่าระ?) ฟิคเรื่องนี้เป็นยอดฟิคปวดตับตลอดกาลของพี่บุงเลยค่ะ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่หนูอ่านฟิคของพี่บุง ทำเอาติดใจคำบรรยาย การใช้คำ และเอกลักษณ์การแต่งเฉพาะตัว ถึงแต่ติดตามอ่านฟิคเรื่องอื่นๆของพี่มาเรื่อยๆ คนอะไร แต่งเรื่องไหน เรื่องไหน มันต้องมีคำคม ปรัชญามาทุกเรื่องเลยสิน่า! แถมแต่ละคำแต่ละประโยค มันกรีดใจจริงๆ เรื่องนี้ คงไม่ต้องบอกว่าสงสารใครมากที่สุด ยูลสิคะ TT โฮ่... คนอะไร คิดสั้นเกินไปแล้ว สิก้าจากไปโดยไร้สาเหตุ แถมกลับมาก็ยังจำตัวเองไม่ได้อีก แล้วพอเรื่องมันเริ่มจะดีขึ้น มารความรักก็มาอยู่เนื่องๆให้ใจสลายได้ตลอดเวลา แถมยังจะมาทำให้ใจหายในตอนท้ายๆเรื่องอีก ไอที่สัญญาณชีพจรที่จู่ๆก็ดับไปนั่นน่ะ!!! มุขเก่าเกิ๊น.... (ผัวะ!) แต่ถึงมุขจะเก่ายังไง ก็ทำเอาคนอ่านคนนี้น้ำตาไหลได้ทั้งเรื่อง สำหรับสิก้า น่าสงสารอีกเช่นกัน จำใจต้องจากคนรักมาอย่างไม่มีทางเลือก แล้วยังกรรมซ้ำกรรมซ้อนให้ต้องเกิดอุบัติเหตุจนความจำเสื่อมอีกต่างหาก เนื้อเรื่องมันพลิกไปพลิกมาให้ใจหายเล่นอยู่ตลอดเลยนะ ทำเอารีดเดอร์คนนึงใจหายใจคว่ำกับความซวยของยูลสิก - - แต่ที่อยากจะบอกจริงๆ หลังจากที่กล่าวมายาวเหยียดนี่ก็คือ... มันเป็นฟิค.. ไม่สิ มันเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมเรื่องหนึ่งที่หนูเคยอ่านมาเลยค่ะ ไม่เคยมีนิยายหรือฟิคของใครทำให้หนูร้องไห้ได้มากเท่าของพี่บุงอีกแล้ว อ่านน้อยลง
Noei95 | 20 เม.ย. 54
-
14
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"ทรมานเหลือแสน"
(แจ้งลบ)ที่จริงฟิคเรื่องนี้ก็อ่านมาหลายรอบแล้ว (นานแล้วด้วย) แต่สิ่งที่ให้ตอบกลับมาเหมือนเดิมทุกครั้งที่มาอ่าน คือความสั่นสะเทือนของเครื่องใน (อ่าระ?) ฟิคเรื่องนี้เป็นยอดฟิคปวดตับตลอดกาลของพี่บุงเลยค่ะ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่หนูอ่านฟิคของพี่บุง ทำเอาติดใจคำบรรยาย การใช้คำ และเอกลักษณ์การแต่งเฉพาะตัว ถึงแต่ติดตามอ่านฟิคเรื่องอื่นๆของพี่มาเรื่อยๆ คน ... อ่านเพิ่มเติม
ที่จริงฟิคเรื่องนี้ก็อ่านมาหลายรอบแล้ว (นานแล้วด้วย) แต่สิ่งที่ให้ตอบกลับมาเหมือนเดิมทุกครั้งที่มาอ่าน คือความสั่นสะเทือนของเครื่องใน (อ่าระ?) ฟิคเรื่องนี้เป็นยอดฟิคปวดตับตลอดกาลของพี่บุงเลยค่ะ เพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่หนูอ่านฟิคของพี่บุง ทำเอาติดใจคำบรรยาย การใช้คำ และเอกลักษณ์การแต่งเฉพาะตัว ถึงแต่ติดตามอ่านฟิคเรื่องอื่นๆของพี่มาเรื่อยๆ คนอะไร แต่งเรื่องไหน เรื่องไหน มันต้องมีคำคม ปรัชญามาทุกเรื่องเลยสิน่า! แถมแต่ละคำแต่ละประโยค มันกรีดใจจริงๆ เรื่องนี้ คงไม่ต้องบอกว่าสงสารใครมากที่สุด ยูลสิคะ TT โฮ่... คนอะไร คิดสั้นเกินไปแล้ว สิก้าจากไปโดยไร้สาเหตุ แถมกลับมาก็ยังจำตัวเองไม่ได้อีก แล้วพอเรื่องมันเริ่มจะดีขึ้น มารความรักก็มาอยู่เนื่องๆให้ใจสลายได้ตลอดเวลา แถมยังจะมาทำให้ใจหายในตอนท้ายๆเรื่องอีก ไอที่สัญญาณชีพจรที่จู่ๆก็ดับไปนั่นน่ะ!!! มุขเก่าเกิ๊น.... (ผัวะ!) แต่ถึงมุขจะเก่ายังไง ก็ทำเอาคนอ่านคนนี้น้ำตาไหลได้ทั้งเรื่อง สำหรับสิก้า น่าสงสารอีกเช่นกัน จำใจต้องจากคนรักมาอย่างไม่มีทางเลือก แล้วยังกรรมซ้ำกรรมซ้อนให้ต้องเกิดอุบัติเหตุจนความจำเสื่อมอีกต่างหาก เนื้อเรื่องมันพลิกไปพลิกมาให้ใจหายเล่นอยู่ตลอดเลยนะ ทำเอารีดเดอร์คนนึงใจหายใจคว่ำกับความซวยของยูลสิก - - แต่ที่อยากจะบอกจริงๆ หลังจากที่กล่าวมายาวเหยียดนี่ก็คือ... มันเป็นฟิค.. ไม่สิ มันเป็นผลงานที่ยอดเยี่ยมเรื่องหนึ่งที่หนูเคยอ่านมาเลยค่ะ ไม่เคยมีนิยายหรือฟิคของใครทำให้หนูร้องไห้ได้มากเท่าของพี่บุงอีกแล้ว อ่านน้อยลง
Noei95 | 20 เม.ย. 54
-
14
-
0
ความคิดเห็น