นี่มันคือสิ่งที่สืบทอดความเกรียนมาจากเจ้ากานดาใช่ไหม นิยายเรื่องนี้มันเกรียนหลุดโลกจริงๆ ตั้งแต่องค์หญิงเถียงด้วยการตด...ม๊ายก๊อด สำหรับนิยายเรื่องนี้จะซื้อมาเก็บสะสมแน่นอนครับ นิยายเดี๋ยวนี้มีแต่เรื่องหนักหัวทั้งนั้น แนวนี้ที่เฝ้ารอจริงๆ ถ้าทราบกำหนดการวางจำหน่ายแล้วอยากให้แจ้งด้วยนะครับ(ในหน้าข้อมูลเบื่องต้นก็ได้)
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆครับ

เขียนได้ดีครับ แต่เขียนติดกันเป็นพรืดเลย จะมีเว้นวรรคบ้างแต่น้อยโครตๆ ผมว่าน่าจะเว้นวรรคสักหน่อย(ผมอ่านในแอปมือถือนะ) ไม่รู้คนอื่นเป็นเหมือนกันหรือเปล่า คำผิดเท่าที่ดูเหมือนจะไม่มีเลยนะครับ ส่วนพล๊อตเรื่องก็คล้ายๆเรื่องอื่น จะแหวกแนวก็ตรงจอมมารนิสัยออกจะเกรียนๆไปบ้าง โดยรวมทำได้ดีครับ น่าติดตาม ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆครับ :D

แนวออนไลน์เดิมๆ แต่ก็น่าติดตาม ไรเตอร์เขียนดีมาก อ่านแล้วเพลิน แป๊ปๆก็ถึงตอนล่าสุดเสียแล้ว มีคำผิดนิดหน่อย เช่น คะ-ค่ะ ที่เห็นชัดเลยคือตอนที่4 นะค่ะ หลุดมาเยอะมาก แก้เป็น นะคะ ถ้าไม่แน่ใจว่าควรใช้คะหรือค่ะ ลองออกเสียงดูเลยครับ สวัสดีนะค่ะ...มันแปลกๆ ที่จะติอีกอย่างคือ หัวเราะด้วยคำว่า ห้าๆๆๆๆๆ น่าจะแก้เป็น 55555 หรือ ฮ่าๆๆๆๆ ไปเลยจะดีกว่านะครับ โดยรวมทำได้ดีและน่าติดตามมากๆ ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆครับ

เท่าที่อ่านดูเนื้อเรื่องถือว่าดีเลยครับ แต่ว่าการบรรยาย อ่านแล้วยังดูมึนๆอยู่บ้าง ส่วนการพูดของตัวละครก็ดูแปลกๆ แต่ถือว่าอ่านได้ ค่อยๆปรับไปก็ได้ครับ ถ้าไรเตอร์ไม่ทิ้งการเขียนนิยายไปซะก่อน ฝีมือก็จะพัฒนาขึ้นเอง
แต่ผมว่าที่พระเอกตอบคำถามตอนแรก ดูพระเอ๊กพระเอกเกินไปนิดนึงนะ แล้วก็คิดเหมือนคนอื่นๆด้วยว่า เลือกส่วนรวมมากกว่าส่วนตัว ทำไมไม่ได้ธาตุแสงหว่า(อ่านถึงตอนที่9เท่านั้น) เดี๋ยวจะลองอ่านต่อไปเรื่อยๆครับ เผื่อจะมีเฉลย
ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆครับ

เปิดมาตอนแรกผมยังเฉยๆอยู่สำหรับเรื่องนี้ พอตอนถัดไปๆจนถึงตอนที่เป็นเด็กม.ต้น อ่านแล้วมันกินใจมากๆ ยิ่งมาตอนที่14 ผมอ่านแล้วน้ำตาไหลเลยนะ แต่งได้ได้อารมณ์สุดๆ แถมเนื้อเรื่องดูน่าสนใจ ถ้าไรเตอร์แก้เรื่องคำผิด(เช่น กับ-กลับ เป็นต้น)และเกลาประโยคให้อ่านแล้วลื่นไหลยิ่งขึ้นจะดีมากๆ ขอชื่นชมไรเตอร์จากใจจริง ผมเคยดูหนังแล้วน้ำตาไหลเหมือนกันนะ...แต่นั่นมีภาพประกอบ มีดนตรี แต่ไรเตอร์ใช้เพียงแค่ตัวอักษรเท่านั้น คุณสุดยอดมาก เกิดมาเพิ่งเคยอ่านนิยายแล้วร้องไห้แค่3ครั้ง และนี่เป็นครั้งที่4 ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆนะครับ :D

น่าติดตาม ถึงแม้จะเคยเห็นพล็อตแบบนี้ผ่านตามาบ้าง แต่ว่าการเขียนทำได้ดี ทั้งการบรรยายและบทสนทนา ฉากสู้ก็อธิบายได้เห็นภาพ แต่ผมสงสัยอยู่อย่าง คือ จังหวะที่พระเอกใส่+ถือเสื้อกันกระสุนวิ่งเข้าหากระสุน เหมือนผมจะเคยดูหนังว่า ขนาดยืนเฉยๆใส่เสื้อกันกระสุนแล้วโดนยิงยังลงไปนอนแถมยังมีรอยช้ำอีก แต่พระเอกวิ่งเข้าไปเฉยๆ แต่หนังที่ว่าผมก็ดูมานานพอสมควรแล้ว อาจจะลืม หรือมีรายละเอียดอื่นที่ตกหล่นไปก็ได้ :D ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆครับ