ในวันที่ผมได้จากไปแล้วคุณจะร้องไห้รึเปล่าน คุณจะคิดถึงผมไหมนะคุณจะอยู่ได้เมื่อไม่มีผมรึเปล่า
เมฆาของผม
เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว
“เอกสารทั้งหมดผมเซ็นเสร็จแล้วนะครับคุณฮิบาริ”ผมพูด
“เรียกชั้นมาเพื่อเอาเอกสารแค่นี้หรอเจ้าสัตว์กินพืช”ฮิบาริถามและเชยคางผมขึ้น
“หรือคุณอยากได้อย่างอื่นล่ะครับคุณฮิบาริ”ผมถามกลับ
“ถามแบบนี้จะยั่วรึไง”ฮิบาริตอบแล้วค่อยๆเคลื่อนหน้าเข้าไปไกล้หน้าของผม
“คุณก็คิดจะทำอยู่แล้วไม่ใช่รึไง”ผมตอบอย่างกวนๆ
“แล้วจะทำไม”ฮบาริพูดแล้วก็ เอาปากมาประกบกับปากของร่างบางที่มีสีชมพูระรื่อ
“อืม.....คุณฮิบาริ”ผมพูด
“อะไร?”ฮิบาริถาม
“ผมรักคุณฮิบาริครับ”ผมบอกรักเสียงออย่
“เรียกฉันว่า เคียวยะ”ฮิบาริพูด
“เคียวยะ.....”ผมพูดตามที่ฮิบาริสั่ง
...(หลังจากนี้ให้ผู้อ่านคิดเอาเองเพราะถ้าแต่งอาจจะโดนแบนและเพื่อให้ผู้อ่านมีจินตนาการ)...
เช้าวันถัดมา
“จะไปแล้วหรอครับ”ผมถามเมื่อเห็นคนรักของตนแต่งเสื้อผ้า
“อืม”ฮิบาริตอบ
“ครั้งนี้ไปนานมั้ยครับ”ผมถาม
“จะพยายามทำงานให้เสร็จเร็วๆ”ฮิบาริบอก
“แล้วผมจะรอนะครับ”ผมบอกฮิบาริ
กลับมาที่ปัจจุบัน
“รุ่นที่สิบอย่าตายนะครับท่านรุ่นที่สิบ”โกคุเทระบอกผม
“โกคุ...เท..ระ.......”ผมพูด
“ครับท่านรุ่นที่สิบ”โกคุเทระตอบผม
“ฝ..ฝาก..ผมเมื่อ....สิบ...ปีที่......แล้ว...ด..ด้วยนะ”ผมพูด
“ฮือ ท่านรุ่นที่สิบบ”โกคุเทระตะโกน
“....เคียว....ยะ......ผม....รัก...คุณ..ครับ...........”ผมพูดก่อนที่ทุกอย่างจะดับลง
(ฮิบาริ เคียวยะ )
ชั้นเดินเข้ามาในโบสถพบกับร่างบางที่นอนอยู่ในโลงทั้งๆที่สัณญาแล้วแท้ๆว่าจะรอ แต่นายกลับหนีไปจากฉันดื้อๆแบบนี้นิสัยไม่ดีเลยนะซาวาดะนายคงจะนอนหลับอยู่สึนะงั้นชั้นจะรอวันที่นายจะตื่นแล้วกันนะ เจ้าสัตว์กินพืชที่ แสนออน่แอเพราะออน่แอเลยเป็นแบบนี้เพราะนายไม่เข้มแข็งนายจึงออน่แออยู่อย่างนี้
“ชั้นรักนายนะซาวาดะ”น้ำตามันไหลตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่มีใครรู้
(จบ ฮิบาริ เคียวยะ)
ฮิบาริได้ก้มลงไปประทับริมฝีปากกับร่างนั้นร่างที่นอนอยู่ในโลงท่ามกลางความตื่นตะลึงของผู้พิทักษ์เขาได้เอ่ยคำนึงออกมา
“ชั้นรักนายนะซาวาดะ นภาของชั้น”
THE END
.
.
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น