คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ❤ intro
It’s been so long [오랜만이죠]
[Daehyun ❤ Youngjae]
..intro..
ใครหลายคนเคยบอกว่า “เวลาจะทำให้คนเราเปลี่ยนไป” โดยส่วนตัวผมเองก็คิดว่ามันก็มีส่วนนะที่ทำให้อะไรหลายๆอย่างมันเปลี่ยน แต่มันก็แค่บางเรื่องเท่านั้น ..
ร้านกาแฟที่ตกแต่งด้วยโทนสีน้ำตาลอ่อนสลับเข้มสไตล์วินเทจบวกกับกลิ่นหอมจากเมล็ดกาแฟและเบเกอรี่หอมกรุ่น ทำให้ผมผ่อนคลายทุกครั้งที่ได้แวะมา ..
นานแล้วนะที่ไม่ได้มาที่นี่ .. ผมอมยิ้มเล็กน้อยเดินไปยังโต๊ะด้านในสุดริมกระจกที่ๆผมมักจะเลือกนั่งเป็นประจำเวลามาร้านนี้ ... กับใครอีกคน
“เหมือนเดิมใช่มั้ยครับ?” พนักงานเดินมาหาผมด้วยและถามออกมาด้วยท่าทางยิ้มแย้ม ผมหันกลับไปยิ้มแล้วพยักหน้าเล็กน้อย รอไม่นานเมนูที่ถูกเรียกว่า’เหมือนเดิม’ของผมนั้นก็ถูกยกมาเสิร์ฟ ..
มอคค่าปั่นกับชีสเค้ก และ โกโก้เย็นกับเครปเค้ก
อยู่ดีๆภาพอีกคนก็ลอยเข้ามาในหัวผม ภาพของคนตัวเล็กที่เคยนั่งอยู่ที่โต๊ะนี้ด้วยกัน ฝั่งตรงข้ามกับผม ..
“นี่แดฮยอน” เสียงหวานเรียกผมให้ละสายตาจากหนังสือในมือแล้วเงยหน้าขึ้นไปมองสบตาอีกคน
“แดฮยอนฮยองสิ” ผมแกล้งทำเสียงดุพร้อมจ้องเขม็งที่อีกคนเทียบรุ่นทั้งๆที่ผมโตกว่า คนตัวเล็กย่นจมูกใส่ผมแสดงอาการไม่พอใจออกมา ..... น่าหมั่นเขี้ยวจริงๆ
“ไม่! ก็จะเรียกแดฮยอนอะ มีไรม่ะ? โด่วว” น้ำเสียงยียวนกวนประสาทจากอีกคน ที่ผมไม่เคยนึกรำคาญพูดขึ้น ผมส่ายหน้าไปมาช้าๆนั่งมองอีกคนใช้ส้อมตัดเครปเค้กเป็นชิ้นเล็กๆ แล้วค่อยๆจิ้มกินอย่างเอร็ดอร่อย .. ชิ้นที่สองแล้วด้วย อย่ามาบ่นอ้วนให้ฟังเชียวนะ ยองแจ
“นี่ ... ทำไมนายกินแต่ชีสเค้กล่ะ มันไม่เห็นอร่อยเลย สู้เครปเค้กของเราก็ไม่ได้ มอคค่านั่นด้วย มันผสมกาแฟนะ กาแฟขมจะตาย เราไม่เห็นชอบง่ะ วันหลังเปลี่ยนมากินโกโก้แบบเราสิ” ชาติที่แล้วเป็นเจ้าหนูจำไมรึไงยองแจ หื้มม พูดไม่หยุดเลย .. ผมเอื้อมมือไปดึงแก้มอีกคนแล้วยืดมันออกไปด้านข้างอย่างเบามือ
“โอ๊ย! เราเจ็บนะ!!”
“กินแต่ของหวานๆ ได้อ้วนแก้มยุ้ยแบบนายพอดี ยองแจ” ผมพูดขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะบีบเบาๆแล้วผละออก
“ย๊า!!!” ยองแจร้องโวยขึ้น ระดมตีแขนผมเสียยกใหญ่ .. แต่จะคิดว่าผมโรคจิตก็ได้นะครับเพราะนอกจากผมจะไม่ร้องแล้วยังหัวเราะเหมือนคนบ้าที่ถูกอีกคนตีอยู่อย่างนั้น
...ใครใช้ให้นายโมโหได้น่ารักขนาดนี้นะ ยองแจ...
talk :
อันยอง เปิดฟิคเรื่องใหม่แล้ว ยังไงฝากติชมกันด้วยนะค้าบ
ความคิดเห็น