ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ราชวงศ์อังกฤษและยุโรป 2

    ลำดับตอนที่ #477 : เอลินอร์แห่งพรอว็องส์ สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษ

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 91
      0
      5 ก.ค. 55



    พระนางเอลินอร์แห่งพรอว็อง สมเด็จพระราชินีแห่งอังกฤษส์ (อังกฤษ: Eleanor of Provence) (ราว ค.ศ. 122326 มิถุนายน ค.ศ. 1291)

    ครอบครัว

    เอลินอร์แห่งพรอว็องส์เกิดที่แอ็กซ็อง-พรอว็องส์ เป็นธิดาคนที่สองของราโมน เบอเรนเกอร์ที่ 4 เคานต์แห่งพรอว็องส์ (Ramon Berenguer IV, Count of Provence) และเบียทริซแห่งซาวอย (Beatrice of Savoy) ลูกสาวทั้งสี่คนได้เป็นพระราชินีกันทุกคน เอลินอร์ก็เช่นเดียวกับพระมารดาและพระอัยกีที่ทรงได้ชื่อว่าเป็นผู้มีพระ สิริโฉมงดงาม ทรงมีพระเกศาสีน้ำตาไหม้และพระเนตรที่งดงาม[1] Peter Langtoft speaks of her as "The erle's daughter, the fairest may of life".[2] เมื่อวันที่ 22 มิถุนายน ค.ศ. 1235 เอลินอร์ก็ทรงหมั้นหมายกับสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษ[3] แมทธิว แพริสบรรยายว่าทรง “jamque duodennem” (มีพระชนมายุกว่าสิบสองพรรษา) เมื่อเสด็จมาถึงราชอาณาจักรอังกฤษเพื่อการเสกสมรส ทรงเสกสมรสเมื่อวันที่ 14 มกราคม ค.ศ. 1236 พระนางเอลิเนอร์และพระเจ้าเฮนรีมีพระราชโอรสธิดาด้วยกันห้าพระองค์รวมทั้งสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ

    การอภิเษกสมรสและพระราชโอรสธิดา

    เอเลเนอร์ก็ทรงเสกสมรสกับสมเด็จพระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษเมื่อวันที่ 14 มกราคม ค.ศ. 1236 พระองค์ไม่ทรงเคยเดินทางมาอังกฤษหรือพบกับพระเจ้าเฮนรีก่อนหน้าที่จะเสกสมรสที่มหาวิหารแคนเทอร์เบอรี[4] โดยมีเอ็ดมันด์ ริช อาร์ชบิชอปแห่งแคนเทอร์เบอรีเป็น ผู้ประกอบพิธี เอลินอร์ทรงพระภูษาทองระยับที่รัดบั้นพระองค์แน่นและบานออกไปเป็นพลีทถึงพระ บาท แขนพระภูษายาวและตกแต่งชายด้วยขนเออร์มิน[5] หลังจากที่ทรงม้าเข้ากรุงลอนดอนในวันเดียวกันในขบวนที่มีประชาชนเรียงราย เพื่อต้องรับทั้งสองพระองค์ เอลินอร์ได้รับการราชาภิเษกเป็นพระราชินีที่เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ ที่ตามด้วยงานเลี้ยงใหญ่ที่หรูหราที่เต็มไปด้วยแขกที่เป็นขุนนาง[6]

    พระนางเอลินอร์และพระเจ้าเฮนรีมีพระราชโอรสธิดาด้วยกันห้าพระองค์ที่รวมทั้งสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 1 และมากาเรตซึ่งได้อภิเษกสมรสกับสมเด็จพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 3 แห่งสกอตแลนด์

    พระนางเอลินอร์ทรงได้ชื่อว่าทรงเป็นผู้คงแก่เรียน มีความเฉลียวฉลาด และทรงมีความสามารถในการเขียนโคลงกลอน[7] รวมทั้งทรงมีพระสิริโฉมที่งดงาม และทรงเป็นผู้นำทางด้านการแต่งกาย โดยทรงสั่งฉลองพระองค์เข้ามาจาก[8] พระองค์มักจะทรงฉลองพระองค์นอกที่ยาวและสลับสี และรัดพระองค์ด้วยเงินหรือทองที่เสียบมีดอย่างปล่อยๆ และมักจะทรงผ้าไหมทอเป็นลาย (Damask) สีแดงที่ตกแต่งเป็นดอกจิกสี่กลีบ บนพระเศียรทรงหมวกแบบกล่อง (pillbox cap) พระราชินีเอเลเนอร์ทรงเป็นผู้นำในการแต่งกายแบบใหม่ของยุคกลาง (wimple) ในอังกฤษ ที่ทำให้ “ใบหน้าแง้มออกมาเหมือนดอกไม้” จากเครื่องแต่งผม[9]

    พระนางเอลินอร์ดูเหมือนจะอุทิศพระองค์ให้แก่เจ้าชายเอ็ดเวิร์ดพระราชโอรส องค์โต เมื่อประชวรหนักในปี ค.ศ. 1246 พระองค์ก็ทรงอยู่เฝ้าที่แอบบีบิวลีถึงสามอาทิตย์ซึ่งเป็นเวลานานกว่าที่ทางอารามอนุญาตให้บุคคลภายนอกพำนัก[10] พระองค์ทรงเป็นผู้มีส่วนทำให้พระสวามีพระราชทานดัชชีแกสโคนีให้แก่เจ้าชาย เอ็ดเวิร์ด แคเธอรินพระราชธิดาองค์สุดท้องดูเหมือนจะเป็นพระโรคที่ทำให้พระกรรณหนวก เมื่อสิ้นพระชนม์เมื่อพระชนมายุ 3 พรรษาทั้งพระนางเอลินอร์และพระเจ้าเฮนรีก็ทรงพระโทมนัสต่อการสูญเสียเป็นอัน มาก[11]

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×