..Se Ra Tran SiA + สาวยากไร้ พลังวิเศษ..

ลำดับตอนที่ #2 : [ SeRa TranSiA สาวยากไร้ พลังวิเศษ ] ตอนที่ 1 ถูกทิ้ง !! 100%

ในป่าแห่งหนึ่งที่เต็มไปด้วยเหล่าสัตว์มากมาย ต้นไม้เขียวชอุม อุดมสมบูรณ์ ดอกไม้ผลิบาน 

และอีกทางเข้าของป่า ได้มีรถยนตร์ขี่มาอย่างรวดเร็ว จอดอยู่ที่หน้าต้นไม้หนึ่ง

แล้วประตูรถก็ถูกเปิดออก มีบุคคลไม่ทราบนามเดินออกมาจากรถคันนั้น พร้อม กับเด็กทารก

ที่ถูกหุ้มด้วยผ้าลายหัวใจสีชมพู

พวกเขาเดินเข้ามาในป่าอันกว้างใหญ่ ทำให้สัตว์ทั้งหลายตะเหลิดวิ่งหนี เพราะสัตว์พวกนั้นอาจคิด

ว่า บุคคลทั้งคู่นั้นอาจมาทำลายป่าของพวกมันก็เป็นไปได้ พวกเขาเดินเข้ามาในต้นไม้ต้นหนึ่ง

พร้อมทั้งวางเด็กทารก ไว้ใต้ต้นไม้

" ฉันขอโทษ!! นะเด็กน้อย ฉันเลี้ยงเธอไม่ได้จริงๆเพราะฉันยังต้องเรียน และฉันยังอยากมีอนาคต

ที่ดี ฉันขอโทษจริงๆน่ะ ฉัน .. ไม่น่าเลย " เธอพูดพร้อมทั้งน้ำตาไหลแล้วโอบกอด แฟนของเธอ

ข้างๆ

" ฉันก็ขอโทษจริงๆ นะ ฉันไม่น่ารีบเลย ฉันน่าจะทำตอนที่พร้อมมากกว่านี้ เราควรจะเชื่อฟังพ่อแม่

ตั้งแต่ทีแรก ฉันก็ขอโทษจริงๆนะ เด็กน้อย ขอให้มีคนรับเธอไปเลี้ยงนะ T T " พวกเขาพูดพร้อม

ทั้งน้ำตา

โอบกอดกันใต้ต้นไม้แล้วทิ้งเด็กทารกไว้ พร้อมเดินห่างจากต้นไม้ไป และ สัตว์ทั้งหลาย เอะใจ

พวกเขามาทำอะไรกัน พวกมันรีบวิ่งมาดูเด็กที่นอนดิ้นอยู่ในผ้าหุ้ม ใต้ต้นไม้หนึ่ง

" อ่ะ นี้คือ มนุษย์ใช่ไหม

" ว๊า !! น้าจะใช้น่ะแล้วเขามาทิ้งที่นี้ทำไม ละ เจี๊ยกๆ

" ไม่น่าเลยมนุษย์ผู้น่าสงสาร เมี้ยวว

พวกมันต่างพูดกันเกี่ยวกับเรื่องเด็กคนนี้ จนมีสัตว์รูปร่างใหญ่ ท่าจะเป็นเจ้าป่าก็เป็นไปได้ มันมีขา
 
8 ขา สามารถปล่อยใยได้ และตาโตน่ากลัวมาก ไม่ก็คงเป็นอะไรไปไม่ได้นอกจาก " แมงมุมยักษ์ "
 
มันถูกยกย่องให้เป็นเจ้าป่าก็เพราะมันจะปกป้องสัตว์ในป่า และ รักษาป่าให้ปลอดภัยจากพวก

มนุษย์ที่ตัดไม้ทำลายป่า ที่ป่าอุดมสมบูรณ์ ก็คงเป็นเพราะ เจ้าป่าแมงมุมยักษ์สินะ และ อีกอย่าง
 
มันจะมาตรวจสิ่งแปลกๆในป่าที่เกิดขึ้นและนั้นก็คือ เด็กทารกคนนี้ !

เจ้าป่าแมงมุมยักษ์ เดินเข้ามา ในฝูงสัตว์ที่กำลังรุมร้อมเด็กทารกในต้นไม้อยู่ มันเดินแทรกเข้าไป

ในฝูงสัตว์

" เจ้า มนุษย์ผู้นี้มาอยู่ในป่าของเรา ได้อย่างไร " เจ้าป่าตอบด้วยเคร่งครัดแล้วหันมามองสัตว์ทั้ง

ด้วยแววตาโหดเหี่ยม

" เออ .. พวกข้าเห็นมนุษย์ 2 คน เดินเข้ามาในป่าของพวกเรา แล้วทิ้ง มนุษย์เด็กน้อยผู้นี้ไว้ในป่า

ของเรา "เจ้ากระรอกตอบด้วยเสียงที่กลัวยิ่งนัก

" แล้ว จะให้ข้าทำอย่างไรกับมนุษย์ผู้นี้ดีละ จะให้ข้ากลับไปคืนเจ้าของงั้นหรือ ปานนี้ก็คงหนีแล้ว "

ท่านตอบด้วยเสียงตวาด

" แล้วพวกเราจะทำอย่างไรดีละ ขึนปล่อยมนุษย์ผู้นี้ไว้กลางป่า ไม่แน่ เจ้างูยักษ์ อาจมาบุกรุกเรา

แล้วเอามนุษย์ผู้นี้ไปกินก็ได้ แต่มันก็จะเพิ่มภาระให้พวกเราอีกนะ " เจ้างูยักษ์ นั้นคือเจ้าป่าของป่า

อีกแห่งหนึ่งอยู่ถัดไปจากป่าของแมงมุมยักษ์ เป็นป่าที่โทรม ต้นไม้แต่ละต้นแทบไม่มีใบเลย ในป่า

ของมันจะมีแต่สัตว์ที่ดุร้ายมากมายเช่น งู  ตะขาบ  แมงป่อง  เหยี่ยว และอีกมากมาย พวกมัน

ชอบมาบุกรุก ที่ของป่าของแมงมุมยักษ์ อยู่เรื่อยไป จนเจ้าป่าต้องออกมาต่อสู้เอง

พวกสัตว์ทั้งหลายต่างเคร่งเครียด แล้วหันมาจ่องมนุษย์เด็กน้อยผู้นี้ เห็นน้ำตากำลังไหล พวกสัตว์

สงสารจึงไม่รู้จะทำอย่างไรดี แต่ละตัวต่างนึกคิดว่าจะทำอย่างไรกับมนุษย์เด็กน้อยผู้นี้ดี

" งั้น ข้าขอรับไปเลี้ยงแทนก็แล้วกัน ถึงแม้จะลำบากแค่ไหน แต่ข้าจะทำให้มนุษย์ผู้นี้เป็นเหมือนข้า

ให้ได้ " เจ้าป่าแมงมุมยักษ์ ออกมาพูดแทนว่าจะรับเลี้ยงเด็กคนนี้ สัตว์ทั้งหลายต่างตกตะลึง ที่อยู่ๆ

เจ้าป่าที่โหดเคร่งครัด หันมาเลี้ยงมนุษย์ตัวน้อยผู้นี้

" จะดีหรอท่าน แล้วท่านจะเอาเวลาไหนไปเลี้ยงดู มนุษย์ผู้นี้ละ พวกเราเป็นห่วงท่านนะ ให้เราเลี้ยง

แทนเถอะ " ทุกคนต่างออกมาโต้แย่งสำหรับความคิดของเจ้าป่า ทุกคนต่างไม่ยอมรับข้อเสนอ

ของเจ้าป่า

" อย่าเลย !! ลำบากพวกเจ้าป่าวๆ เดี่ยวข้าจะให้ลูกน้องของข้าดูแลแทนเองเมื่อยามข้าไม่ว่าง "

พวกสัตว์ต่างพอใจกับคำตอบของ เจ้าป่า เมื่อสัตว์ทั้งหลายพอใจ และ หายห่วงกับเด็กทารกผู้นี้

แล้ว พวกมันต่างแยกย้ายเข้ารังของตัวเอง

และลูกน้องของ เจ้าป่าก็พา มนุษย์เด็กน้อยเข้าถ้ำของแมงมุมยักษ์ แล้วจึงวางที่ฝางนั้นคือที่นอน

ของแมงมุมยักษ์

" พวกเจ้า ออกจากถ้ำของข้าไปก่อน ข้าขออยู่กับ เจ้ามนุษย์ผู้นี้เพียงลำพัง " ท่านตอบด้วยเสียง

เคร่งครัด

" ครับ " ตอบพร้อมกันพร้อมออกจากถ้ำของแมงมุมยักษ์ไป

เจ้าป่าแมงมุมยักษ์ เดินเข้ามาที่มนุษย์เด็กน้อยที่กำลังนอนตากระพิบๆอยู่

" เจ้ามนุษย์เด็กน้อย เจ้าต้องเติบโตแล้วเป็นเจ้าป่าแทนข้านะ " เจ้าป่าตอบพร้อมทั้งน้ำตาไหล

" ข้าจะตั้งชื่อเจ้าว่า " เซร่า ทรานเซีย " นะ ชื่อนี้เป็นชื่อที่ข้าอยากจะตั้งให้ลูกของข้าตั้งแต่แรก

แล้ว แต่ข้ามีลูกไม่ได้ ภรรยา ข้ากลับถูกพวกมนุษย์ที่คิดว่าพวกเราเป็นสัตว์ร้าย แต่พวกนั้น

กลับฆ่าภรรยาข้าทั้งๆที่ภรรยาของข้าออกมาตายแทนข้าได้ " เจ้าป่าพูดพร้อมน้ำตาแล้วเรียกลูก

น้องทั้ง 2 ตัวมาดูแลมนุษย์เด็กน้อยผู้นี้ แล้วท่านแมงมุมยักษ์ก็ออกจากถ้ำ แล้วไปรักษาปกป้องป่า

ต่อไป

ระยะเวลาผ่านไป 5 ปี เซร่า เติบโตมากับ ป่าแห่งนี้และได้รับการดูแลจาก ท่านแมงมุมยักษ์เจ้าป่า

และ จากสมุนของท่าน เธอป็นคนร่าเริง แจ่มใส เธอมักเรียกแมงมุมยักษ์ตลอดว่า " ท่านพ่อ " เธอ

ได้รับการดูแลดีเธอจึงไม่สร้างความวุ่นวายให้ป่าแห่งนี้ เธอมักจะตื่นตอนเช้าแล้วจะไปเล่นกับ

กระรอก ที่ต้นไม้อีกฝังของถ้ำแมงมุมยักษ์ทุกวัน เพราะ กระรอก ชอบจะเอาอาหารสำรับต่างๆที่

เขาหามามากเกินไปจนเขากินไม่หมด เขาจึงแบ่งส่วนที่เกินๆมามอบให้ ท่านเจ้าป่า บางทีกระรอก

จะมาหาทุกวัน ทำให้เซร่าคุ้นเคยและ เป็นเพื่อนกับกระรอกในที่สุด และที่เซร่าจะไปก็คือ ลูก

ของกระรอกที่มีอายุราวเดียวกับเซร่าคือ 5 ปี เธอเล่นกับกระรอกน้อยทุกวัน 

" ฮ่าๆ หวัดดีค๊า คุณกระรอก กระรอกน้อยละคร๊ะ อยู่ไหนหรอ " เซร่าพูดพร้อม เหล่ตาดูกระรอก

น้อยในรังของกระรอก 

" อ่อ สงสัย คงอยู่ที่ห้องน่ะจ๊ะ ขาอาจจะเห้อของเล่นใหม่ที่ พี่เนี่ยทำให้เขาใหม่มั้ง " กระรอกพูด

ด้วยความปลื้มใจที่ลูกปลื้มของที่ตนทำให้

" งั้น ขอหนู ขึ้นไปหา กระรอกน้อย ที่ห้องนะค่ะ " 

" เชิญจ๊ะ ^^ "  

เธอเดินขึ้นบันได ไปชั้น 2 ของบ้านกระรอก แล้วเดินตรงไปที่ห้องของกระรอกน้อย

" กระรอกน้อย !! เซร่าเองน้า เปิดประตูหน่อย " เธอพูดพร้อมเคาะประตู

" อ้าว !! เซร่าเข้ามาสิ มาเล่นของเล่นด้วยกัน >O<  " กระรอกน้อยพูดพร้อมดึงเซร่าของห้องเพื่อ

ไปเล่นของเล่นที่ตนกำลังเล่นอยู่ ในห้องนอนของกระรอกน้อยนั้นเต็มไปด้วยของเล่นมากมาย

เพราะทุกอย่างนั้น แม่ของกระรอกน้อยเป็นคนทำเองทั้งหมด นับว่า 100 ชิ้นก็เป็นไปได้ นี้ก็อาจ

เป็นเหตุผลที่ทำให้เซร่ามาเล่นกับกระรอกน้อยทุกวัน เพื่อจะเล่นของเล่น

" ของเล่นเต็มไปหมดเลย เอิ่ม .. กระรอกน้อย เราว่านะ ไปเล่นน้ำที่แม่น้ำหลังถ้ำเราไหม

ฝันอยากเล่นมานานแล้วไปเล่นด้วยกันเถอะนะนะ " เธอพูดพร้อมคิดในใจว่ากระรอกน้อยต้องไป

แน่

" ไปก็ได้ งั้นเดี่ยวฉันไปเตรียมชุดที่จะไปเล่นน้ำก่อนนะ ฮ่า~ " กระรอกน้อยรีบวิ่งไปเอาชุดในตู้

เสื้อผ้าแล้วเลือกชุดที่จะไปเล่นน้ำ แล้ว พับใส่กระเป๋าทันที

" งั้นเดี่ยวฉันก็จะไปเตรียมด้วยนะ พอเธอเตรียมเสร็จแล้ว ลงมารอฉันที่หน้าถ้ำเลยนะ "

" จ๊ะ ๆ "

เซร่าวิ่งไปถ้ำตัวเองแล้ว ไปเตรียมของเพื่อจะไปเล่นน้ำที่แม่น้ำหลังถ้ำ และระหว่างที่เธอกำลัง

เตรียมของนั้น เธอไม่รู้เลยว่า ท่านพ่อของเธอ (แมงมุมยักษ์) กำลังล่มป่วยอย่างหนัก เนื่องจาก
 
ท่านพ่อของเธอ ได้ไปปกป้องป่า ในระหว่างนั้นต่างก็มีแต่ลูกน้องจากป่าอีกแห่งของงูยักษ์มา

โจมตีมากมาย จนลูกน้องของแมมมุมยักษ์บางทีก็ต้านทานพลังของลูกน้องงูยักษ์ไว้ไม่ไหว

และบางตัวก็ตายไปในที่สุด แมงมุมยักษ์  พร้อมกับ ลูกน้อง ที่ยังไม่ตาย จึงรีบกลับถ้ำมาพร้อมกับ

ความเจ็บ

เมื่อเธอเตรียมของเสร็จเธอรีบวิ่งไปหน้าแต่ ต้องตกใจ เมื่อท่านพ่อของเธอได้บาดเจ็บไปทั่วทั้งตัว

เธอจึงรีบวิ่งไป หา นกแขกเต้า ที่อยู่ถัดไปจากบ้านของกระรอก นกแขกเต้าเป็นหมอรักษาทุกโรค

นกแขกเต้าเปรียบเสมือนคนรักษาคนที่เจ็บทุกคน และเป็นหมออีกคนหนึ่งที่ทุกคนไว้วางใจได้

เมื่อทุกคนขาดเขาไป ในป่าแห่งนี้ก็จะไม่มีผู้ปกป้องอีกต่อไป เพราะ ผู้ปกป้องทุกคนจะต้องไปรับ

การรักษา หลังจากที่ ต่อสู้กับ ลูกน้องของงูยักษ์

" คุณนกแขกเต้าค่ะ คุณนกแขกเต้า !! " เธอวิ่งไปตรงต้นไม้แล้วไปเคาะตรงลำต้น

" มีอะไรหรอจ๊ะ คุณท่านเป็นอะไรหรือป่าว ถึงรีบขนาดนี้ ! " นกแขกเต้าทำท่าตกใจ

" คือ ท่านพ่อ หนูอะค่ะ เขาล้มป่วยสงสัย น่าจะเป็นจากการไปปกป้องป่าอะค่ะ "

เธอพูดอย่างเร่งรีบ " ช่วย ท่านพ่อหนูด้วยนะค่ะ คุณนกแขกเต้า " เธอพูดพร้อมน้ำตาไหล

" ได้ เดี่ยวฉันจะรีบไป เธอขึ้นมาบนหลังฉัน จะได้ไปถึงเร็วๆน่ะ " นกแขกเต้าลงมาข้างล่างพร้อมให้

เซร่าขึ้นขี่หลัง แล้วบินออกไป ระหว่างที่บินอยู่นั้นกลับต้องตกใจ เมื่อเห็นลูกน้องของงูยักษ์

กำลัง กัด แทะ ล้ม ต้นไม้อย่างบ้าคลั่ง และกำลังทำร้ายสัตว์ในบ้าอย่างโหดเหี่ยม

" ไม่นะ !! ป่า คุณนกแขกเต้า รีบไปกันเถอะค่ะ ป่าเรา กำลังถูกพวกมันทำร้ายแล้ว " เธอตอบด้วย

ความเร่งรีบมากที่สุด

" ได้ !! ฉันจะเร่งให้เร็วที่สุด " นกแขกเต้าเริ่มกางปีกให้ยาวที่สุดแล้วบินไปอย่างรวดเร็ว 

เมื่อมาถึงป่า เซร่ารีบวิ่งผ่านฝูงของลูกน้องงูยักษ์แล้ว ไปหาท่านพ่อของเธอที่ ถ้ำ 

" ท่านพ่อค่ะ เดี่ยวหนูและคนในหมู่บ้านจะฆ่าพวกมันเองค่ะ ท่านพ่อไม่ต้องเป็นหวงนะค่ะ " เธอ

ตอบพร้อมน้ำตาไหลแล้ววิ่งไปเอาอาวุธที่โกดังเก็บอาวุธของท่านพ่อของเธอที่อยู่ถัดไปจากถ้ำ

ของเธอ เธอค้นไปให้หมดแล้วเอาไปแจกคนในหมู่บ้าน แต่กลับแจกไม่ได้ เพราะพวกมันมีเยอะ

บางตัวก็ไม่ยอมให้อาวุธ เธอจึงใช้วิธีฆ่าเองซะเลย เมื่อมันลดน้อยลงเธอจึงแจกอาวุธให้แทน

" เพ่ง เพ่ง เพ่ง " เสียงดาบการต่อสู้ ระหว่าง ลูกน้องของงูยักษ์ทั้งหมด รุมสู้ เซร่าคนเดียว

เนื่องจากเธอไม่ค่อยมีวิชาทางด้านดาบ เพราะ ท่านพ่อของเธอห่วงมาก จึงไม่อยากให้เล่นดาบ

เธอจึงสู้ไม่ค่อยมากนัก เธอเลยคว้างดาบทั้งหมดที่เธอเอามาจากโกดังเก็บอาวุธของท่านพ่อทั้ง

หมด ไปให้สัตว์ในป่า แต่เป็นเพราะพวกมันมั่วแต่สู้กับเซร่าคนเดียวจึงไม่สนใจอะไร สัตว์ในป่า

จึงได้ดาบกันทุกคน พวกมันวิ่งเข้าไปต่อสู้กับลูกน้องของงูยักษ์ทั้งหมด แต่ สัตว์ในป่านี้มีเยอะมาก

ประมาณ 100 ก็เป็นไปได้ แต่ก็คงเป็นไม่ได้ที่เซร่าจะถือดาบ 100 เล่มในมือเดียว บางตัวก็วิ่งรีบไป

เอาดาบของตัวเองเมื่อเจอเหตุการณ์นี้ แต่เป็นเพราะอยากเห็นฝีมือของเซร่า เลยอยู่นิ่งเฉย 

และเมื่อพลังครบทั้งป่าทำให้พลังทั้งหมดที่มากกว่า ลูกน้องของงูยักษ์ ล้มพวกมันตายใน

ที่สุด ป่าของแมงมุมยักษ์ จึงกลับมาสงบอีกครั้ง  

" เฮ้อ รอดตายกันแล้วสินะ ขอบคุณทุกคนมากนะค่ะ โอ้ยย เจ็บบ.. "  เธอตอบพร้อมเอามือไปแตะ

ตรงแขนที่โดนดาบฟัน 

" เซร่า เธอนี้แข็งแกร่งจริงๆ ขนาดอายุ 5 ขวบยังทนต่อสู้กับข้าศึกทั้งหมดได้ เก่งจริงๆฉันยกย่อง

" ทุกคนพูดพร้อมตบมือให้กับเซร่า 

ในตอนนั้น ท่านแมงมุมยักษ์ก็เดินออกมาจากถ้ำ เนื่องจากได้การรักษา จากนกแขกเต้า ในตอนที่

สัตว์ในป่ากำลังต่อสู้กับ ลูกน้องของงูยักษ์

" เซร่า เธอ นี้เก่งจริงๆ สมแล้วที่ฉันเลี้ยงเธอมา " แมงมุมยักษ์พูดพร้อมยกเซร่าขึ้นหลัง 

" ทุกคนดูไว้ เด็กสาวน้อยคนนี้ จะเป็นทายาทสืบทอด การเป็นเจ้าป่าคนต่อไป ขอให้ทุกคนยกย่อง

เด็กสาวคนนี้ไว้ เธอคนนี้จะเป็น เซร่าที่แกร่งกว่าสิ่งที่สู้พวกเราได้ และจะต้องเป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด"

" เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " ทุกคนพูดพร้อมยกมือดีใจ 

จบตอนที่ 1 แล้วนะครับ ติชม แล้ว เม้นด้วยนะครับขอบคุณครับ