ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เมียหลวง

    ลำดับตอนที่ #2 : เมียหลวง - การขัดแย้ง

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.73K
      9
      8 พ.ย. 54

       



    TONO  Part ...

    "ริท วันนี้จะเข้าบริษัทกับพี่ไหม "

    "ไม่อ่ะ ริทง่วงงง "

    "อะไรกัน เมื่อคืนแค่ไม่กี่รอบเองนะ ฮ่า ฮ่า "

    "บะ บ้า ! "  ริทตีแขนผมด้วยความเขินอาย  ก่อนจะล้มตัวนอนลงบนเตียงต่อ

    "หรือไม่จริง "

    "จะ จริงง "  ฮ่า ฮ่า ก็ไม่แปลกที่จะหมดแรง เมื่อคืนตั้งแต่กลับบ้านริทกับผมแทบไม่ได้นอนเลยมันแต่ แอ้ะ ๆ เอ้ย ! เล่นผีผ้าห่มกันอยู่ ฮ่า ฮ่า

    "งั้นพี่ไปล่ะ ฟอดดด " ผมแอบหอมแก้มริททีนึงก่อนจะเดินออกจากห้องไป 

    at   บริษัท NR 

    "สวัสดีคะท่านประธานภาคิน " เลขาสาวและพนักงานอีกมากมายยกมือไหว้ผมอย่างเคารพก่อนจะแยกย้ายกันไปทำงานค่อ

    "อืม... กันเดี่ยวนายเอาเอกสารทั้งหมดมาให้ฉันด้วยนะ ขอเร็ว ๆ ด้วย "

    "ครับท่านประธาน "  ผมเอ่ยสั่งกันเลขาอีกคนที่ผมไว้ใจมากที่สุดก่อนจะเดินเข้าห้องส่วนตัวไป

    "ก๊อก ๆ  ขออนุญาติค่ะท่านประธาน "

    "เชิญ ! "

    "คือ .. วันนี้มีพนักงานมาสมัครใหม่น่ะคะ ท่านจะสัมพาษณ์เองหรือไม่คะ "

    "อืม ฉันว่างพอดี เดี๋ยวฉันสัมพาษณ์เอง "  ผมเอ่ยเสียงนิ่ง เรขาสาวจึงวิ่งออกไปทันทีที่สิ้นสุดเสียงผม ก็ช่วยไม่ได้นิ อยุ่ที่นี้ต้องรักษามาทท่านประธานไว้ก่อน

    "สวัสดีคะ ท่านประธาน ดิฉันชื่อ นวกชมล ชื่นครองธรรม ค่ะ " เมื่อผมเงยหน้าขึ้นมาก็พบกับร่างสวยที่ยืนยิ้มแป้นแล่นให้กับผมอยู่

    "เชิญนั่ง " ผมมองใบหน้าสวยอย่างพิจารณา ใช่ เธอสวยมาก ผมลอนสีส้มประกายทองชวนให้ผมหลงใหลยิ่งนัก

    "เอ่อ ท่านประธานค่ะ ! ท่านประธาน ! "

    "อ่ะ ห้ะ ๆ "  ให้ตายสิ ผมคงจ้องเธอมากเกินไปสินะ

    "ท่านประธานจ้องอะไรคะ หน้าเกรซมีอะไรติดงั้นหรอ "

    "อ๋อ เอ่อ เปล่า ๆ  เอาเป็นว่า ผมรับคุณเลยล่ะกัน "

    "ห้ะ ? แต่เกรซยัง ... "

    "ไม่ต้องหรอก ไปทานข้าวกับผมเถอะ "

    "อ่ะ .. อืมม "  เกรซแสยะยิ้ม ก่อนจะยิ้มหวานให้คนตรงหน้าอย่างหว่านเสน่ห์

    "งั้นเราไปกันเลยดีกว่านะ "  ผมบอกเสียงนิ่ง ๆ ก่อนจะเดินนำออกไปยังร้านอาหารที่ใกลจากบริษัทของผม

    Rit   Part ...

    "เอ้ะ  นี่มันแฟ้มเอกสารที่ต้องประชุมวันนี้นิ พี่โน่นี่ขี้ลืมจังเลยนะ "

    "เด๊่ยวให้ผมนำไปให้นายท่านไหมครับ "

    "งั้น เดี่ยวพ่อบ้านเซนพาริทไปหาพี่โน่หน่อยนะ"

    "ได้ครับ ๆ " พ่อบ้านเซนเอ่ยอย่างนอบน้ม ก่อนจะผายมือให้ผมเดินไปที่รถ

    "เร็ว ๆ ล่ะ เดี่ยวจะไม่ทัน มีประชุมในอีกครึ่งชั่วโมงนี้แล้วด้วย "

    "ครับ โชคดีนะครับที่รถไม่ติด คาดว่าอีกไม่ 15 นาทีคงจะถึง"

    "อืม ดีมาก "  พี่โน่นี้ขี้ลืมชะมัด ! ต้องลำบากริทเอามาให้อีก เดี่ยวเถอะ เจอหน้าจะบ่นเข้าให้หูชาเลย แต่ก็ดี จะได้ทานข้าวกับพี่โน่เลย

    "อ่ะ นั่นมันรถของนายท่านนี่ครับ"

    "ไหน ๆ "  ผมมองไปตามมือของพ่อบ้านที่ชี้ไปยังรถเบนซ์ที่คุ้นตา ใช่แล้ว นั่นมันรถพี่โตโน่นิ ! แล้วคนที่นั่ง ๆ นั่นมันเป็นใคร

    "พ่อบ้านเซน ขับตามไปเลย"

    "ครับ ๆ "  เมื่อรถของผมใกล้เข้าไปเรื่อย ๆ ยิ่งมั่นใจว่า นั่นคือ พี่โตโน่ แล้ว คนที่อยู่ข้าง ๆ ล่ะ มันคือใคร !!

    "เอ่อ สงสัยเขาสองคนจะไปที่ร้านอาหารที่ ๆ เคยไปประจำกับนายหญิงน่ะครับ "

    "งั้นหรอ อืมม ขับตามไปเลย "  หัวใจของผมกำลังบอกให้ผมเชื่อใจและวนรถกลับแต่สมองของผมกลับสั่งให้ปากพูดออกไปให้ตามพี่โตโน่ไป ให้ตายสิ พี่เค้าคงไม่นอกใจเราหรอกมั้ง เชื่อใจสิริท ! เชื่อใจ

    เมื่อรถจอดสนิท พี่โน่กับผู้หญิงคนนั้นก็ลงจากรถ ผมจะไม่ติดใจอะไรเลย ถ้าเกิดเขาทั้งสองไม่ควงแขนกัน ! ใช่ เขาทั้งสองควงแขนกันให้ตายสิ !

    "เอ่อ ... นายหญิงครับ "

    "มะ ไม่เป็นไร พ่อบ้านเซน ไปแอบถ่ายทั้งสองคนมาให้หน่อยนะ แล้วฉันจะบนรถ "

    "ครับ นายหญิง " เมื่อสิ้นสุดการสนทนาพ่อบ้านเซนก็เดินตามทั้งสองไปอย่างเงียบ ก็แน่ล่ะ พ่อบ้านเซนเคยเป็นนักสืบนิ

    ผ่านไป 45 นาที ...

    "นายหญิงครับ ได้แล้วครับ "  พ่อบ้านเอ่ยพลางยื่นไอโฟน 4 มาให้ผม ผมก็รีบรับอย่างร้อนใจ กลัวมันจะเป็นอย่างที่ผมคิดไว้น่ะสิ

    "ขับรถกลับไปที่บริษัท .. " ผมเอ่ยเสียงนิ่ง ๆ ให้ตายสิ ! รูปที่ได้มา มันทำให้ผมหัวใจแตกสลาย ทั้งภาพพี่โน่ กอด จูบ หอมแก้ม นังผู้หญิงคนนั้น แล้วยังมี ป้อนข้าว กันด้วย พี่โน่ !! ทำไมทำกับริทแบบนี้ ! ทำไม !!

    at บริษัท NR

    "สวัสดีคะ นายหญิง " พนักงานในบริษัทยกมือไหว้อย่างเคารพ แต่อารมณ์นี้ผมไม่มีอารมณ์จะมานั่งรับไหว้หรอกนะ !

    "ถ้าพี่โน่เข้ามา ไม่ต้องบอกว่าริทมาหา ! ริทจะไปรอที่ห้อง ! "  ผมเอ่ยอย่างหัวเสียก่อนจะเดินไปที่ห้องท่านประธาน

    "พ่อบ้านเซนรออยู่แถว ๆ นี้แหละ ถ้าพี่โน่เข้ามารีบโทรรายงานริททันที "

    "ครับ นายหญิง "  ผมนั่งลงกับเก้าอี้ท่านประธานอย่างเหนื่อยล้า หัวใจของผมที่มันแตกเป็นเสี่ยง ๆ ละเอียดไม่มีชิ้นดี มันกำลังร้องไห้ คร่ำครวญ แต่ผมกลับไม่มีน้ำตาสักหยด ใช่แล้ว ! คนอย่างเรืองฤทธิ์ไม่มีทางร้องไห้กับเรื่องแค่นี้ !! คิดจะมาแย่งของฉันไปงั้นหรอ ! หึ แล้วเราจะได้เจอดีกัน ไม่ว่าเธอจะใหญ่มาจากไหนก็ตาม !!



    -----------------------------------------------------------------------

    มาอัพแล้วนะคะ ^^

    ฟิคเรื่องนี้ ขาดน้ำตาล นะคะ

    ไรเตอร์ขอแจ้งไว้ก่อน เดี่ยวจะมาอัพต่อนะ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×