รู้ไว้ ใช่ว่า ใส่บ่า แบกหาม

ลำดับตอนที่ #21 : ทำไมพระญี่ปุ่นถึงแต่งงานได้

ศตวรรษที่ 17 ในสมัยเอโดะรัฐบาลโทกุงาวา ได้ทำการต่อต้านศาสนาคริสต์ จึงมีคำสั่งให้ประชาชนต้องอยู่ภายใต้การควบคุมดูแลของวัดทั้งหมด คือเป็นสมาชิกของวัดใดวัดหนึ่ง มิฉะนั้นจะถือว่าเป็นพวกคริสต์ และจะถูกลงโทษ ดังนั้นวัดต่างๆ จึงมีอำนาจบังคับให้คนเข้ามาเป็นสมาชิกของวัด ถ้าหากพ่อแม่ได้ถึงแก่กรรมแล้วจะต้องจัดทำงานศพอยู่ที่ ณ วัดนี้ หากไม่ยอมก็จะถูกกลั่นแกล้งจึงทำให้สมาชิกกลัวพระสงฆ์ ด้วยเหตุนี้ตั้งแต่สมัยเอโดะ มาจึงทำให้พระสงฆ์เหิมเกริมมาก แต่ในวงการศาสนายังมีคนดีและคนที่บริสุทธิ์ใจ จึงออกมาประท้วงและให้ทำการปฏิรูปกฎของพระสงฆ์ใหม่ คือ ให้ผู้ที่เป็นพระสงฆ์จะต้องงดเรื่องอบายมุข จะต้องศึกษาพระธรรมอย่างจริงจัง ดังนั้นเมื่อพวกพระสงฆ์ถูกต่อต้าน พระสงฆ์ที่ไม่สามารถงดเรื่องอบายมุขก็ได้ย้ายไปอยู่ประเทศอื่น เช่น เกาหลี และไต้หวัน เพื่อสร้างถิ่นฐานใหม่ เนื่องจากประชาชนทั้ง 2 ประเทศ นี้นับถือพระพุทธศาสนาเป็นส่วนมาก จึงมีโอกาสกอบโกยผลประโยชน์จากผู้ที่ศรัทธาได้



การที่พระสงฆ์ของญี่ปุ่นบางนิกายสามารถแต่งงานมีภรรยาได้มีที่มาจากสมัยเมจิ ในปลายศตวรรษที่ 19 รัฐบาลได้นับถือศาสนาชินโต ดังนั้นจึงมีนโยบายทำลายพุทธศาสนาโดยออกกฎหมายว่าให้พระสงฆ์กินเนื้อได้ ไว้ผมได้ และแต่งงานมีภรรยาได้ ฉะนั้นพระสงฆ์ที่ทนต่อความว้าเหว่ไม่ได้จึงถือโอกาสแต่งงานมีภรรยาเช่นเดียวกับคนธรรมดาทั่วไป จากนั้นมาการเป็นพระสงฆ์ก็กลายเป็นอาชีพหนึ่งที่ใครๆ ก็เป็นได้ เพราะว่าเป็นพระสงฆ์แล้วกลางวันสวดมนต์ตีระฆังเท่านั้น ก็มีผู้ศรัทธามาถวายเงินและก็ไม่ต้องเสียภาษีด้วยจึงมีความเป็นอยู่ที่สบายๆ และยังได้รับการยกย่องนับถือจากผู้ที่ศรัทธาด้วย