ลำดับตอนที่ #92
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #92 : หากลิ้งขององค์กรนาซา
องค์การนาซ่ามีภารกิจในการส่งยานอวกาศและ
มนุษย์อวกาศออกไปในท้องฟ้าอันมืดมิดอยู่ทั้งปีทั้งชาติ
ก็เลยต้องพัฒนาเครื่องมือเครื่องใช้ให้มนุษย์อวกาศได้มีคุณภาพที่ดีบนยานอวกาศด้วย
ดังนั้นเครื่องมือทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเครื่องมือออกกำลังกาย
จาน ช้อน แก้วน้ำ โถส้วมจึงต้องถูกออกแบบให้สามารถใช้ในอวกาศได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นั่นไร้แรงดึงดูด
... ทีนี้ก็มาถึงปากกา
คนเราลองให้ไปอยู่ที่ไหนมันก็ต้องเขียนต้องจดกันบ้าง
ทั้งปากกาหมึกแห้งปากกาหมึกซึมที่เคยเอาขึ้นไปใช้ในสภาพไร้แรงดึงดูด
เวลาเขียนทีหมึกกระจายลอยละล่องไปทั่วยาน ไม่สะดวกด้วยประการทั้งปวง
ก็เลยมีการคิดค้นปากกาหรือเครื่องมือชิ้นนี้ขึ้น
ลงหนังสือพิมพ์ป่าวประกาศให้นักประดิษฐ์ทั้งหลายช่วยกันคิดด้วย
ก็มีการเสนอสิ่งประดิษฐ์นี้ขึ้นมากันใหญ่
บางคนเสนอให้ใช้หมึกที่สารผสมของเหล็กเพื่อเขียนบนกระดาษผสมสารแม่เหล็ก
บางคนเสนอการใช้ปากกาที่ต้องมีแบตเตอรี่
และเขียนด้วยเลเซอร์ลงบนกระดาษที่คล้ายๆ แผ่นฟิล์มรับแสง
เสนอกันไปต่างๆ นานา องค์การนาซ่าเองก็ต้องคอยพิจารณาหลายๆ ทางเลือก
เพราะบางชิ้นแก้ปัญหาสภาวะไร้แรงดึงดูดได้
แต่น้ำหนักมากเกินไปที่จะเป็นเครื่องมือเขียน
บางชิ้นแก้ปัญหาทุกอย่างได้หมด และน้ำหนักก็เบาพอแล้ว แต่ราคาหนักเกินไปเสียอีก
แก้กันอยู่หลายเดือน วันดีคืนดีก็มีโทรศัพท์จากแม่บ้านคนหนึ่งโทรเข้ามาที่นาซ่า
ปัญหาทั้งหมดก็คลี่คลายลงด้วยคำแนะนำง่ายๆ สั้นๆ จากแม่บ้านท่านนั้น
เธอโทรศัพท์มาบอกว่า
\"ทำไมไม่ลองดินสอดูบ้างละคะ\"
แล้วเสียงหัวเราะก็ดังลั่นไปทั่วจักรวาล.....
มนุษย์อวกาศออกไปในท้องฟ้าอันมืดมิดอยู่ทั้งปีทั้งชาติ
ก็เลยต้องพัฒนาเครื่องมือเครื่องใช้ให้มนุษย์อวกาศได้มีคุณภาพที่ดีบนยานอวกาศด้วย
ดังนั้นเครื่องมือทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเครื่องมือออกกำลังกาย
จาน ช้อน แก้วน้ำ โถส้วมจึงต้องถูกออกแบบให้สามารถใช้ในอวกาศได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่นั่นไร้แรงดึงดูด
... ทีนี้ก็มาถึงปากกา
คนเราลองให้ไปอยู่ที่ไหนมันก็ต้องเขียนต้องจดกันบ้าง
ทั้งปากกาหมึกแห้งปากกาหมึกซึมที่เคยเอาขึ้นไปใช้ในสภาพไร้แรงดึงดูด
เวลาเขียนทีหมึกกระจายลอยละล่องไปทั่วยาน ไม่สะดวกด้วยประการทั้งปวง
ก็เลยมีการคิดค้นปากกาหรือเครื่องมือชิ้นนี้ขึ้น
ลงหนังสือพิมพ์ป่าวประกาศให้นักประดิษฐ์ทั้งหลายช่วยกันคิดด้วย
ก็มีการเสนอสิ่งประดิษฐ์นี้ขึ้นมากันใหญ่
บางคนเสนอให้ใช้หมึกที่สารผสมของเหล็กเพื่อเขียนบนกระดาษผสมสารแม่เหล็ก
บางคนเสนอการใช้ปากกาที่ต้องมีแบตเตอรี่
และเขียนด้วยเลเซอร์ลงบนกระดาษที่คล้ายๆ แผ่นฟิล์มรับแสง
เสนอกันไปต่างๆ นานา องค์การนาซ่าเองก็ต้องคอยพิจารณาหลายๆ ทางเลือก
เพราะบางชิ้นแก้ปัญหาสภาวะไร้แรงดึงดูดได้
แต่น้ำหนักมากเกินไปที่จะเป็นเครื่องมือเขียน
บางชิ้นแก้ปัญหาทุกอย่างได้หมด และน้ำหนักก็เบาพอแล้ว แต่ราคาหนักเกินไปเสียอีก
แก้กันอยู่หลายเดือน วันดีคืนดีก็มีโทรศัพท์จากแม่บ้านคนหนึ่งโทรเข้ามาที่นาซ่า
ปัญหาทั้งหมดก็คลี่คลายลงด้วยคำแนะนำง่ายๆ สั้นๆ จากแม่บ้านท่านนั้น
เธอโทรศัพท์มาบอกว่า
\"ทำไมไม่ลองดินสอดูบ้างละคะ\"
แล้วเสียงหัวเราะก็ดังลั่นไปทั่วจักรวาล.....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น