ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    เรื่องขำๆ อาอ่านกานดู

    ลำดับตอนที่ #72 : กำจัดจุดอ่อน ฉบับ ฮอกส์วอด

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.1K
      0
      25 ธ.ค. 48

    แต๊น แต๊น แตน.....!!!! (เพลงเปิดรายการ)



    \"สวัดดี นี่คือรายการ \"กำจัดจุดอ่อน\" ผม เซเวอรัส สเนป ผู้ดำเนินรายการ

    ผมจะไม่พูดมากล่ะ แต่รายการของเราจะนำเสนอว่าใครคือคนงี่เง่า ปัญญาอ่อน ไร้สมอง

    ที่สมควรถูกกำจัดออกไปจากฮอกวอตส์แห่งนี้ เรามาดูผู้ร่วมรายการในสัปดาห์นี้กันก่อน\"



    แต๊น แต่น แต๊น!!!(เพลงเร้าอารมณ์)



    กล้องแพนไปที่ผู้เข้าแข่งขันคนแรก เขาเป็นเด็กชายรูปร่างอ้วนเล็กน้อย ใบหน้ากลม ท่าทางตื่นกลัว

    \"สวัสดีครับ ผม เอ่อ ผมชื่อ...ชื่อ...\"



    \"งี่เง่า! ไร้สมองที่สุด! แค่จะพูดชื่อตัวเองก็ยัง..\" สเนปตะคอกขัดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา

    แต่ก็ต้องหยุดชะงักไปเมื่อหันไปสบตากับสายตาห้ามปรามของผู้กำกับรายการ อัลบัส ดัมเบิลดอร์ ที่ยืนอยู่ด้านล่างเวที



    ดัมเบิลดอร์ส่งสายตาให้กำลังใจมาที่เด็กชาย เพื่อให้เขาพูดต่อไป เด็กชายรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยและเริ่มพูดต่อ



    \"ผมชื่อ เนวิลล์ ลองบัตทอม...เอ่อ... เป็นนักเรียนชั้นปีที่ 4 บ้านกริฟฟินดอร์ เอ่อ...ครับ\"

    เนวิลล์จบการแนะนำตัวอย่างยากลำบาก ตามด้วยเสียงตบมือพอเป็นพิธีจากผู้ชม



    กล้องแพนไปที่ผู้เข้าแข่งขันคนที่สอง เป็นเด็กผู้หญิงผมสีน้ำตาลฟองฟู ท่าทางมั่นใจ เธอแนะนำตัวเอง

    \"สวัสดีค่ะ ฉันชื่อเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ นักเรียนปีที่ 5 บ้านกริฟฟินดอร์ และเป็นที่หนึ่งของชั้นปีค่ะ\"



    ผู้ชมตบมือและมีเสียงเชียร์ดังขึ้นจากกองเชียร์บ้านกริฟฟินดอร์ แต่แทบจะในทันทีที่มีเสียงเชียร์ดังขึ้น

    สเนปก็ตวาดแทรกขึ้นเช่นกัน \"หยุด! หยุดได้แล้ว ส่งเสียงน่ารำคาญ!\"





    เสียงเชียร์หยุดลงทันที กล้องจึงแพนไปที่ผู้เข้าแข่งขันคนที่สาม คนนี้เป็นเด็กชายผมสีบรอนซ์

    ใบหน้าเสี้ยมแหลม เขาแนะนำตัวด้วยเสียงยานคาง

    \"ผม เดรโก มัลฟอย นักเรียนปี 4 บ้านสลิธิริน และเป็นซีกเกอร์ที่เก่งที่สุดของสลิธิรินอีกด้วย\"



    พูดจบก็เกิดเสียงเชียร์อื้ออึงจากกองเชียร์ของบ้านสลิธิรินซึ่งนำด้วยแครบและกอยล์กำลังเป่าปากโห่ร้องอยู่

    โดยที่สเนปไม่ได้มีท่าทีที่จะห้ามปรามเสียงดังนั้นแต่อย่างใด แต่กลับยิ้มอย่างพอใจให้กับมัลฟอย



    ส่วนมัลฟอยนั้นหันไปยิ้มเยาะเย้ยให้เฮอร์ไมโอนี่ พร้อมกับกระซิบ \"ไงล่ะ ยัยเลือดสีโคลน\"

    ซึ่งมีเฮอร์ไมโอนี่คนเดียวเท่านั้นที่ได้ยิน แต่เธอก็ทำเป็นไม่สนใจเขา



    หลังจาก 5 นาทีผ่านไป เมื่อดัมเบิลดอร์หันไปบอกให้กองเชียร์สลิธิรินเงียบเสียงลงได้แล้ว

    เพื่อจะให้รายการดำเนินต่อไป เมื่อเสียงเงียบลง

    กล้องก็แพนไปที่ผู้เข้าแข่งขันคนที่ 4 ซึ่งเป็นเด็กชายผมแดง ร่างสูง ใบหน้าตกกระ



    \"ผมชื่อ รอน วีสลีย์ นักเรียนปี 4 บ้านกริฟฟินดอร์ครับ\" รอน แนะนำตัวเอง



    \"และบ้านผมยังยากจนมากจนต้องมาเข้าแข่งขันหาเงินไปช่วยครอบครัวแบบนี้\"

    มัลฟอยพูดต่ออย่างเย้ยหยันใส่หน้ารอน



    รอนทนไม่ไหวและกระชากคอเสื้อมัลฟอยจนเฮอร์ไมโอนี่ต้องเข้ามาห้ามและสเนปก็ตวาดขึ้น

    \"หยุดนะวีสลีย์! ตัดคะแนนกริฟฟินดอร์ 50 คะแนน โอ๊ะ!\" เขาหยุดเมื่อหันมาสบสายตากับดัมเบิลดอร์อีกครั้ง

    \"ไม่ได้ซินะ โชคดีไปนะวีสลีย์ที่ตอนนี้อยู่ในรายการ ฉันไม่มีอำนาจในการหักคะแนนเธอ

    แต่ระวังไว้ในชั้นเรียนของฉันก็แล้วกัน เอาล่ะ เอาเป็นว่าพวกเธอพอแค่นี้กันได้แล้ว\"



    รอนและมัลฟอยแยกออกจากกัน มัลฟอยหันมายิ้มหยัน และรอนยังคงมีท่าทีกระฟัดกระเฟียด

    โดยมีเฮอร์ไมโอนี่คอยปรามพร้อมกับกระซิบว่า \"อย่าไปสนใจ\" ก่อนที่เธอจะเดินกลับไปประจำที่ของเธอ



    เมื่อเหตุการณ์สงบลงแล้ว กล้องก็แพนไปที่ผู้เข้าแข่งขันคนที่ 5 เขาเป็นเด็กผู้ชายผมดำที่ดูยุ่งเหยิง

    ใส่แว่นตากรอบทรงกลม และมีแผลเป็นรูปสายฟ้าอยู่ที่หน้าผาก



    \"สวัสดีครับ ผม แฮร์รี่ พอตเตอร์ ครับ\" เขาแนะนำตัว และทันทีที่พูดจบ

    ก็มีเสียงเชียร์ดังอื้ออึงของกองเชียร์จำนวนสามในสี่ แม้ว่าจะยังมีเสียงโห่ดังมาจากกลุ่มผู้ชมบ้านสลิธิรินก็ตาม



    เมื่อเสียงเชียร์และเสียงโห่เงียบลงเล็กน้อย เขาก็พูดต่อ

    \"ผมเป็นนักเรียนปี 4 บ้านกริฟฟินดอร์ และเป็นซีกเกอร์ของบ้านด้วยครับ\"



    เสียงเชียร์ดังขึ้นอีกครั้ง และเมื่อสเนปอดรนทนไม่ไหวเขาก็ตวาดขึ้นอีก



    \"เอาล่ะๆ พอได้แล้ว! จะได้เริ่มรายการกันเสียที\" เสนปมีท่าทีหงุดหงิด

    และหันไปพูดกับแฮร์รี่ \"พอตเตอร์ผู้มีชื่อเสียง เฮอะ!\"



    \"เริ่มรายการกันได้แล้ว ฉันจะถามคำถาม และพวกเธอก็ตอบ

    ขอร้องว่าอย่าตอบอะไรที่งี่เง่าจนฉันรับไม่ได้ออกมา...\" ประโยคหลังเขาหันไปจ้องหน้าเนวิลล์



    \"เมื่อหมดเวลาพวกเธอต้องเลือกคนงี่เง่า เอ่อ..ไม่ใช่ ต้องคนที่เป็นจุดอ่อนที่สุดออกมา

    ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าจะเป็นใคร...\" ประโยคหลังสเนปมองเนวิลล์ด้วยหางตาอีก



    แต๊น แต้น แต๊น!!!!!!........(เพลงเริ่มการแข่งขัน)





    พวกเธอมีเวลา 60 วินาที เริ่มได้!\" สเนปพูดขึ้น



    \"ลองบัตท่อม! บอกส่วนผสมในการปรุงน้ำยาหดตัวมาซิ\" สเนปหันมาถามเนวิลล์เป็นคนแรก



    \"เอ่อ...\" เนวิลล์อึ้งไป คำถามแรกก็เจอคำถามยากสุดๆ เลย

    ยิ่งโดยเฉพาะวิชาปรุงยาซึ่งเป็นวิชาที่เขาไม่ชอบมากที่สุด



    เมื่อเห็นว่าเนวิลล์ตอบไม่ได้ ด้วยความเคยชิน เฮอร์ไมโอนี่รีบยกมือขึ้นทันที

    แต่เมื่อสเนปหันมาส่งสายตาเย็นชาให้ เธอก็นึกขึ้นได้ว่ากำลังเล่มเกมอยู่

    เธอจึงลดมือลงอย่างอายๆ โดยที่มีเสียงหัวเราะเยาะจากกองเชียร์สลิธิรินดังแว่วมา



    \"ข้าม ครับ\" เนวิลล์พูดขึ้นเมื่อเห็นว่าตอบไม่ได้แน่แล้ว และจะทำให้เพื่อนๆ เสียเวลา



    \"โง่จริงๆ มีอะไรในวิชาของฉันที่ซึมเข้าไปในหัวโง่ๆ ของเธอบ้างเนี่ยฮะ ลองบัตท่อม...\" สเนปพูดเย้ยหยัน



    เนวิลล์ตัวสั่นและดัมเบิลดอร์ก็ส่งสายตาห้ามปรามมาที่สเนปอีกครั้ง เขาจึงหันไปที่เฮอร์ไมโอนี่

    \"เกรนเจอร์ ก๊อบลินใช้โรงแรมแห่งหนึ่งในฮอกส์มี้ดเป็นศูนย์บัญชาการในการก่อการปฏิวัติในปีอะไร\"



    \"ปี 1612 ค่ะ\" เฮอร์ไมโอนี่ตอบเสียงใส



    แน่เสียยิ่งกว่าแน่ เฮอร์ไมโอนี่นั้นก็เหมือนกับตำราที่เคลื่อนที่ได้ ดังนั้นคำต่อมาที่ออกมาจากปากของสเนปก็คือ

    \"ถูกต้อง\" สเนปพูดอย่างไม่ใส่ใจ และหันมาที่รอน



    \"วีสลีย์ กากชารูปไม้กางเขนตะแคงมีความหมายว่าอย่างไร\"

    \"เอ่อ...\" รอนใช้เวลาทบทวนความจำประมาณ 3 วินาที \"ตรวจสอบและเจ็บปวด ครับ\"

    \"ถูกต้อง ฮึ! โชคดีมากนะ...\" สเนปพูดอย่างไม่ค่อยพอใจนักที่รอนตอบถูกและหันไปที่มัลฟอย



    \"คาถาในการจุดไฟคืออะไร\" สเนปถามคำถามแสนง่ายดายกับมัลฟอย

    \"ลูมอสครับ\" มัลฟอยตอบสบายอารมณ์

    เสียงเชียร์จากกองเชียร์สลิธิรินดังขึ้น และสเนปก็พูด \"ถูกต้อง เก่งมากมัลฟอย\" แล้วเขาก็หันมาที่แฮร์รี่



    \"ส่วนผสมของน้ำยาสรรพรสมีอะไรบ้าง\" สเนปถาม ตาหรี่ลงอย่างเห็นได้ชัด

    \"เอ่อ..หญ้าปม อ่า...\" แฮร์รี่รีบนึกถึงตอนที่เขา รอน และเฮอร์ไมโอนี่ช่วยกับปรุงน้ำยาสรรพรส

    \"ปลิง หญ้าน้ำประสาน...\" แฮร์รี่พูดต่อพร้อมกับนับนิ้วเพื่อนับส่วนผสมให้ครบ

    \"แมลงวันปีกลูกไม้ เขาไบคอร์นบดเป็นผง คราบงูเขียวพิษบูมชะแลง แล้วก็อะไรบางอย่างจากคนที่เราต้องการแปลงร่างเป็นครับ...\"



    \"ถูกต้อง...แต่เห็นได้ชัดว่านักเรียนปี 4 ไม่ควรรู้วิธีปรุงยานี้

    เพราะมันอยู่ในหนังสือที่อยู่ในเขตหวงห้ามในห้องสมุด นี่คงจะบอกอะไรได้...

    และนอกจากนี้ฉันยังพอจะรู้แล้วว่าใครกันที่ขโมยของในตู้เก็บยาของฉันไปเมื่อปีที่แล้ว...

    \" สเนปหรี่ตามาที่แฮร์รี่อย่างจ้องจับผิด



    \"คัท!\" เสียงตะโกนสั่งให้หยุดรายการดังมาจากผู้กำกับรายการ อัลบัส ดัมเบิลดอร์

    รายการจึงหยุดลง แล้วเขาจึงเดินขึ้นมาหาสเนป



    \"เซเวอรัส ผมขอล่ะนะ คุณกำลังทำให้เวลาในการตอบคำถามของพวกเด็กๆ เสียไปโดยเปล่าประโยชน์นะ

    ต่อไปนี้ผมขอร้องให้คุณอย่าให้ความเห็นมากอะไร หรือถ้าทนไม่ได้จริงๆ ก็ขอร้องว่าให้พูดสั้นๆ ก็พอ

    หวังว่าคุณคงเข้าใจนะ...\" ดัมเบิลดอร์พูดเสียงเข้ม



    \"ผมเข้าใจครับศาสตราจารย์ เอ่อ..ครับ ผู้กำกับ...\" สเนปพูดอย่างไม่ค่อยจะยอมรับสักเท่าไหร่



    จากนั้นรายการก็ดำเนินต่อไปในลักษณะคล้ายๆ เดิม คือสเนปถามคำถามหินๆ กับทุกคน

    ยกเว้นมัลฟอย สเนปนั้นพยายามอย่างยิ่งที่จะไม่วิจารณ์ออกไปแรงๆ แต่ก็ยังไม่วายเหน็บแนมเมื่อแฮร์รี่ตอบไม่ได้ไปสองสามคำ





    เมื่อหมดเวลาในรอบแรกลง ผลที่ได้คือเนวิลล์ตอบไม่ได้สักคำถาม แฮร์รี่กับรอนตอบได้บางคำถาม

    ส่วนมัลฟอยและเฮอร์ไมโอนี่ตอบได้ถูกต้องหมดทุกคำถาม



    \"เอาล่ะ ต่อไปพวกเธอก็ต้องเลือกคนที่เป็นจุดอ่อนที่สุดออกไป อ้อ...รายการนี้มีกติกาพิเศษอยู่อย่างหนึ่ง

    คือไม่สามารถเลือกคนที่ตอบได้ถูกต้องทุกคำถามออกไปได้ เอ้า..เลือกได้...\" สเนปบอกทุกคน



    ในเมื่อไม่สามารถเลือกคนที่ตอบถูกทุกข้อออกไปได้ ดังนั้นแม้ว่าทุกคนจะอยากเลือกมัลฟอยออกไปใจจะขาดแค่ไหน

    ก็ไม่สามารถทำได้ และเมื่อดูตามรูปการแล้ว ทุกคนจึงมีมติเป็นเอกฉันท์ที่เลือกให้เนวิลล์ออกไป



    \"ทุกคนเลือกเธอ ลองบัตท่อม เธอออกไปได้!\" สเนปพูดกับเนวิลล์อย่างซะใจ แล้วเนวิลล์จึงเดินลงจากเวที

    พร้อมกับเสียงสะอื้นและเสียงโห่ฮาจากกองเชียร์บ้านสลิธิริน



    \"เอาล่ะ ชมสิ่งที่น่าสนใจสักครู่ แล้วเราจะกลับมากับการแข่งขันในรอบต่อไป\"

    สเนปพูดเย็นชาพร้อมกับสะบัดเสื้อคลุมและหมุนตัว



    กล้องแพนออก พร้อมด้วยโลโกรายการ \"กำจัดจุดอ่อน ฉบับฮอกวอตส์\"



    .........................................โฆษณา.....................................

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×