เรื่องขำๆ อาอ่านกานดู

ลำดับตอนที่ #114 : เรื่อง ขำๆ ที่ขำไม่ออก หากเจอกับตัวเอง

ขำไม่ออกถ้าเจอกับตัวเอง







คือมันเป็นเรื่อง..คนอื่นที่ถ้าเป็นเรา..อายแย่เลย..ผู้หญิงคนนั้นป่านนี้คงยังจำได้..ถ้าได้อ่าน

…วันนั้นเหตุเกิดบนรถ..เมล์..มีสาวสวยหุ่นดีแต่งตัวดีกำลังกลับจากทำงาน..



ในมือหอบแฟ้มบางอย่าง..เธอขึ้นมาหลังจากที่เราขึ้นมาสักพัก…รถไม่มีที่นั่งเรา

ยืนเธอก็ยืน..ทุกอย่างก็ปกติดี…คนก็เริ่มขึ้นมาเรื่อยๆ

ไม่ถึงขนาดแน่น..

สักพักอะไรหว่าเราเห็นสีเหลืองๆ..หลุดลงมากองกับพื้น…ผ้ามันๆ..

เฮ้ยนี่มัน..กางเกงในนี่หว่า..คาดว่ายางยืดคงหมดอายุขัย..

ดันเจือกมาขาดสะบั้นเอาตอนนี้ ซะด้วย.



เวลานั้น..มือเธอก็มีแค่..2..มือถือแฟ้ม1..โหนรถ1..เธอคงอยากจะมีสักสามมือจะได้ก้มลงไปหยิบ…แต่ทำไม่ได้…เธอพยายามที่จะไม่ให้ผิดสังเกต…แต่เรามองอยู่ตลอดแบบตาไม่กระพริบ

(แย่จังเรานี่)



เธอทำเป็นไม่รู้ไม่ชิ..แล้วก็ก้าวขาแบบเขี่ยๆเจ้าลิงน้อยสีเหลือง..ให้พ้นๆ

ตัวโดยที่ไม่แยแสกับมันเลยแล้วก็เดินลงจากไป..ปล่อยให้ผู้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดมองหน้ากันแบบ..อมยิ้มแก้มปริไปหลายคน.

เราก็งงว่ายางที่เอวขาดลิงน้อยก็ไม่น่าจะหลุด

น่าจะติดต้นขา..แต่โชคไม่เข้าข้างเธอดันผอมขาเรียว...ส่วนลิงน้อยผู้อาภัพ..

ยางเจ้ายืดแบบชนิดเสียศูนย์..จนเรารู้ว่าทำไมมันถึงหลุดได้..และทำไมเธอถึงไม่เก็บมันไปด้วยก็เก่าซะขนาดนี้



เราขำที่เธอไม่เอาลิงคู่ชีพกลับไปด้วย..แต่เธอฉลาด..ถ้าเธอวางของแล้วยกลิงใส่ต่อ....

จะยกใส่ได้ยังไงคิดดูสิ. ทุกคนคงเห็นกันหมดว้าย..อายย



ป.ล.ผู้หญิงทั้งหลายก่อนออกจากบ้านตรวจลิงน้อยให้เรียบร้อย..ไม่งั้นลิงคุณอาจ

ทรยศกลางทางได้