คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro
“ ฉันท้อง...ยุนโฮ ”
ประโยคบอกเล่าที่เอ่ยออกมาจากกลีบปากอิ่มทำให้บรรยากาศสบายๆเมื่อสักครู่เปลี่ยนเป็นตึงเครียดขึ้นมาทันที นิ้วยาวที่กำลังคลึงหลังมือขาวชะงักไปสักครู่ก่อนที่เสียงทุ้มจะหลุดหัวเราะออกมาเพราะคิดว่าคนรักกำลังล้อเล่นอยู่ นิ้วยาวยื่นไปบิดจมูกรั้นด้วยความหมั่นเขี้ยว
“ แจจุงชอบอำยุนอยู่เรื่อยเลย ” เสียงทุ้มบอกกลั้วหัวเราะ
“ แจจุงไม่ได้พูดเล่น...มันคือเรื่องจริง ”
“ ไม่เอาน่า...ยุนรู้ทันแล้วเลิกแกล้งได้แล้ว ” ยุนโฮยังไม่ยอมเชื่อ
แจจุงจะท้องได้ยังไงพวกเขาพึ่งจะจบม.ปลายกันเองนะยุนโฮคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่ยุนโฮคงลืมไปว่าอายุมันไม่ใช่ประเด็นเพราะถ้ามีอะไรกันแล้วก็มีโอกาสท้องกันได้ทั้งนั้น ปากหยักที่มีรอยยิ้มรู้ทันเมื่อสักครู่ค่อยๆจางลงเมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของคนรัก ดวงตาเรียวเล็กมองตามมือของแจจุงที่ยื่นมาจับมือเขาไปวางไว้ที่หน้าท้องของแจจุง
“ นี่แจจุงพูดเรื่องจริงเหรอ ? ” ยุนโฮเริ่มหน้าเสียเมื่อไม่สามารถมองเห็นแววตาล้อเล่นจากดวงตาคู่สวยเลยแม้แต่นิด
แจจุงพยักหน้ารับเบาๆ ก่อนจะบอกเสียงสั่น “ ใช่...ในท้องของแจจุงมีลูกของเราสองคนอยู่ในนี้ ”
“ มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ”
“ แจจุงก็ไม่รู้ ” หน้าสวยส่ายเบาๆ “ แจจุงรู้สึกไม่สบายก็เลยไปหาหมอ..แต่ผลตรวจมันบอกว่าแจจุงท้อง แจจุงท้องได้สองเดือนกว่าแล้ว ”
พูดมาถึงตอนนี้น้ำตามากมายก็หลั่งไหลออกมาวินาทีที่รู้จากคุณหมอว่าตัวเองกำลังจะได้เป็นแม่คนแจจุงรู้สึกเหมือนโลกทั้งโลกมันพังทลายอนาคตทุกอย่างที่วางเอาไว้มันมลายหายไปกับตาเมื่อมีอีกหนึ่งชีวิตถือกำเนิดอยู่ในตัวเขา ตอนนั้นแจจุงเคว้งไปหมดเพราะไม่รู้ว่าเขาควรจะทำยังไงต่อไป หลังจากคิดทบทวนอยู่หลายวันแจจุงก็รู้ว่าเขาควรบอกเรื่องนี้ให้ยุนโฮรู้ว่าเจ้าตัวกำลังจะได้เป็นพ่อคน
“ แต่เรากำลังจะไปเรียนต่อนะแจจุง ” มือหนายกขึ้นลูบหน้าไปมา อาทิตย์หน้าเขากับแจจุงก็จะเดินทางไปเรียนต่อแล้วแต่ก็ดันมาเกิดเรื่องขึ้นซะก่อน
“ แจจุงว่าจะไม่เรียนต่อแล้ว ”
ยุนโฮหันไปมองหน้าคนรักเพราะคิดว่าตัวเองคงได้ยินผิด “ แจจุงว่ายังไงนะ ”
“ แจจุงจะไม่เรียนต่อแล้ว... ” บอกเสียงเศร้า ถึงแม้จะเสียใจที่เรื่องนี้เกิดขึ้นก่อนวัยอันควรแต่แจจุงตัดสินใจแล้วว่าในเมื่อเขาเกิดมาแล้วแจจุงก็จะดูแลเขาให้ดีที่สุด
“ นี่แจจุงจะทิ้งอนาคตของตัวเองเพื่อเด็กคนเดียวนี่เหรอ ? ” เสียงทุ้มเอ่ยถามเสียงดัง ยุนโฮไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของแจจุง แจจุงจะทิ้งอนาคตอันสวยงามของตัวเองเพราะเด็กคนเดียวเนี่ยนะ
“ เด็กที่ยุนว่าคือลูกของยุนนะ ! ” เสียงหวานบอกอย่างไม่พอใจก่อนจะปล่อยโฮออกมาเมื่อความเครียดที่อัดอั้นมานานมันมากมายจนทะลักออกมา “ ถ้าไม่ทำแบบนี้แล้วยุนจะให้แจจุงทำยังไง ”
ยุนโฮรีบเดินอ้อมมานั่งโต๊ะฝั่งเดียวกันก่อนจะรั้งกายบางที่สั่นเทาเข้ามาในอ้อมกอดยุนโฮรู้ว่าแจจุงคงเครียดมากเพราะขนาดเขาที่พึ่งรู้เรื่องยังเครียดขนาดนี้แล้วคนที่อุ้มท้องอย่างแจจุงคงไม่ต้องพูดถึง มือหนาลูบหัวกลมเพื่อปลอบโยนใบหน้าคมเคร่งเครียดอย่างเห็นได้ชัด
“ แจจุงก็ไม่อยากให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้...แต่ในเมื่อเราทำให้เขาเกิดมาแล้วเราก็ต้องรับผิดชอบ ”
“ แต่เราสองคนอายุยังน้อยไม่เหมาะที่จะเป็นพ่อคนแม่คนหรอก ”
เสียงสะอื้นหยุดลงก่อนใบหน้าสวยจะผละออกจากอกแกร่ง แจจุงต้องมองหน้าคนรักด้วยความไม่เข้าใจ “ ยุนหมายความว่ายังไง ”
ยุนโฮสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะยื่นมือทั้งสองข้างไปจับไหล่ของแจจุงเอาไว้ ยุนโฮรู้ว่าสิ่งที่เขาจะพูดต่อไปนี้มันเป็นการใจร้ายกับเด็กที่ไร้เดียงสา แต่เวลานี้เขามองไม่เห็นทางออกอื่นใดนอกจากทางนี้
“ แจจุงฟังนะ...ไม่ใช่ว่ายุนไม่อยากมีลูกกับแจจุงเพียงว่าตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาเรายังเด็กด้วยกันทั้งคู่เพราะฉะนั้นไปเอาออกนะเดี๋ยวยุนพา.... ”
เพี๊ยะ !
ยังไม่ทันที่จะได้พูดจนจบประโยคหน้าคมก็หันไปตามแรงฝ่ามือที่กระทบเข้ากับใบหน้า แจจุงมองคนรักด้วยสายตาผิดหวังน้ำตามากมายไหลออกมาไม่ขาดสาย ทั้งผิดหวัง น้อยใจ เสียใจ เขาไม่คิดว่าจะได้ยินประโยคนี้จากปากคนรัก บอกให้เขาฆ่าลูกพูดออกมาได้ยังไงชอง ยุนโฮ !
“ ยุนพูดแบบนี้ได้ยังไง ยุนกำลังบอกให้แจจุงฆ่าลูกนะ ” เสียงหวานแผดลั่น “แจจุงไม่คิดเลยว่ายุนจะใจร้ายได้ถึงขนาดนี้ ถ้ายุนไม่ต้องการเขาก็บอกดีๆสิลูกคนเดียวแจจุงเลี้ยงได้ ! ”
“ ลูกเราจะมีตอนไหนก็ได้....เรียนจบแล้วเราจะมีอีกเป็นโหลก็ได้ ยุนก็ไม่ได้อยากใจร้ายแต่นี่เป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับเรานะแจจุง ” ยุนโฮพยายามเกลี่ยกล่อม
“ ทางออกที่ดีที่สุดงั้นเหรอ ” ปากอิ่มแสยะยิ้มทั้งน้ำตา มันเป็นทางออกที่ดีที่สุดสำหรับคนเห็นแก่ตัวน่ะสิ ได้ในเมื่อยุนโฮไม่ต้องการเด็กคนนี้เขาก็จะจัดให้ “ ยุนไม่ต้องการเด็กคนนี้ใช่ไหม ? ”
“ ไม่ใช่ไม่ต้องการ...แต่มันยังไม่ถึงเวลา ”
“ ก็ได้..... ” หน้าสวยพยักเบาๆ ก่อนจะยกมือขึ้นปาดน้ำตามีพ่อที่เห็นแก่ตัวแบบนี้เขาก็ไม่อยากให้ลูกมีเหมือนกัน ลูกคนเดียวเขาเลี้ยงได้ “ ในเมื่อยุนไม่ต้องการแจจุงจะพาเขาออกไปจากชีวิตยุนเอง ”
“ ยุนขอโทษนะ...แต่ถ้าเราพร้อมยุนสัญญาว่าเราจะมีลูกที่น่ารักด้วยกัน ” บอกด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดก่อนจะยื่นแขนออกไปหวังจะคง้าร่างบอบบางเข้ามากอดหากแต่แจจุงกลับขยับตัวหนี
“ มันคงไม่มีวันนั้นแล้วล่ะ ”
“ แจจุงหมายความว่ายังไง ? ” เสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ ที่บอกว่าคงไม่มีวันนั้นแจจุงหมายความว่ายังไงเขาไม่เข้าใจ
“ ในเมื่อยุนไม่ต้องการลูกก็เท่ากับว่ายุนไม่ต้องการแจจุงด้วยเพราะแจจุงจะเก็บเขาเอาไว้ลูกของแจจุงจะต้องได้เกิดมา ” เสียงหวานเด็ดขาด
“ แล้วเรื่องเรียนต่อของเราล่ะ ”
“ เชิญไปเรียนคนเดียวเถอะ...และต่อจากนี้ชีวิตฉันจะไม่รู้จักผู้ชายเห็นแก่ตัวที่ชื่อชอง ยุนโฮ อีกต่อไป ! ”
Note :: ฟิคเรื่องเก่ายังลงไม่จบ ริอาจมาต่อเรื่องใหม่ 5555 เรื่องนี้ตั้งใจว่าจะให้ดราม่านะแต่ไม่รู้ว่าจะดราม่าได้แค่ไหน
เป็นพวกขี้สงสารเห็นแจจุงน่าสงสารนานไม่ได้ 5555 ยังไงก็ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะคะ
ตอนนี้ไรเตอร์เปิดรีปริ้นแล้วนะคะ ใครสนใจคลิกลิ้งได้เลยจร้า => รีปริ้น
ความคิดเห็น