ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (FIC BTS. VKook) old friend มึงรักกูเกลียด.

    ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 5 :: ความรู้สึก

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.5K
      10
      5 ส.ค. 56

    Chapter 5

    -ความรู้สึก-


     "ไอกุ๊ก ไอโฮพยังไม่มาโรงเรียนอ่อวะ  ล่ะ..แล้ววีอ่ะ”     จินหันไปกระซิบถามจองกุกเบาๆเพราะกลัวว่าครูที่สอนอยู่จะได้ยินเข้า







    ไม่รู้ว่ะ  กูเห็นแม่งหายไปกับไอวีนานและ”     เค้ากระซิบตอบเบาๆก่อนจะรีบกลับไปนั่งตัวตรงเหมือนเดิมเพราะครูที่ยืนสอนอยู่หน้าห้องแอบเหลือบตามามองพวกเขา.

     

     

     

     












    พักกลางวัน

    จองกุกและจินลงมาซื้อข้าวเหมือนกับทุกวันแล้วเดินไปนั่งยังที่ประจำ  ตั้งแต่เช้าแล้ววีกับเจโฮพก็ยังไม่โผล่มาให้เค้าเห็นหน้าเลย….







    พวกแม่งไปไหนวะ”   จองกุกพูดขณะที่ยังก้มหน้ากินข้าวอยู่








    พวกมึง..”   เสียงใหญ่แทรกเข้ามาจนทั้งคู่ที่นั่งกินข้าวอยู่รีบหันไปมอง








    เชี่ย  ..ไปไหนมาวะ”   จิน








    เออ มึงไปไหนมาวะไอโฮพ”  จองกุกถามต่อ  เจโฮพยืนนิ่งไปพักก่อนที่จะเปิดปากพูดออกมา ..









    ไม่ต้องรู้หรอก”  จองกุกได้ยินก็ถึงกับชะงัก เค้ากำลังตกใจมาก มันแปลกที่เพื่อนเค้ากำลังปิดบังแบบนี้ ยิ่งเป็นเจโฮพก็ยิ่งแปลกไปใหญ่..












    มึงปิดบังกูหรอโฮพ”    เค้าถามด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ  เจโฮพยืนเงียบไม่พูดอะไรแถมยังเดินไปนั่งอีกฝั่งอย่างไม่สนใจร่างเล็กเลย..  เค้าไม่เคยเป็นแบบนี้  เจโฮพไม่เคยทำท่าทีแบบนี้กับจองกุก..







    ปั้ง!   “ปิดบังกูต่อไปเหอะสัด!!”    เมื่อร่างเล็กทนไม่ไหวที่เห็นพฤติกรรมของเพื่อนเค้าเป็นแบบนี้  เค้าทุบโต๊ะอย่างแรงแล้วตะคอกใส่เจโฮพเสียงดังจนสายตาของคนทั้งโรงอาหารมามองที่กลุ่มของเค้า  จองกุกเดินกระแทกเท้าออกไปอย่างหัวเสีย

     

     

     

     





















             จองกุกเดินมายังหลังโรงเรียนเพื่อสงบสติอารมณ์ของเค้า    เค้าไม่ชอบที่เพื่อนสนิทที่สุดของเค้ามาปิดบังเค้าแบบนี้   เค้าไม่ชอบคนเก็บความลับ   เจโฮพคือเพื่อนที่เค้าไว้ใจมากที่สุด ..เพียงคนเดียว    ร่างเล็กปล่อยตัวลงนั่งที่ชิงช้าหลังโรงเรียนก่อนที่จะหยิบมวนบุหรี่จากกระเป๋ากางเกงขึ้นมาคาบค้างไว้   แล้วหยิบไฟแช็กในกระเป๋ากางเกงอีกฝั่งขึ้นมาจุดไฟลนที่ก้นบุหรี่  เค้าสูบมันแล้วปล่อยควันออกมาช้าๆ        ..จองกุกไม่ใช่คนติดบุหรี่  แต่เวลาที่เค้าหงุดหงิดมากๆ เค้ามักจะสูบบุหรี่เพื่อแก้เครียดเสมอ..









    หึ เด็กนักเรียนมอปลายสูบบุหรี่นี่ไม่ดีเลยนะครับ”  ร่างเล็กได้ยินถึงกับสะดุ้งตัวแล้วรีบหยิบบุหรี่ผละออกจากปากอย่าง
    รวดเร็วแล้วเอาไปแอบไว้ข้างหลัง










    ไม่ต้องแอบแล้วล่ะ  กูเห็นตั้งแต่มึงหยิบมันขึ้นมาแล้ว”  เมื่อร่างเล็กเห็นว่าคนที่เดินเข้ามาทักเป็นคนที่เค้ารู้จักอย่างดี  จึงยกบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกรอบ..










    มึงหายไปกับไอโฮพแต่เช้ามึงไปทำอะไรวะไอวี”  จองกุกพูดเสร็จก็หยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบอีกรอบจนหมดมวน  แล้วโยนทิ้งลงไปกับพื้นพร้อมกับใช้เท้าเหยียบมันแล้วบดขยี้จนแหลก









    มึงอยากรู้งั้นหรอจองกุก?”  วีเดินเข้ามานั่งยองๆต่อหน้าร่างเล็กแล้วเงยหน้าถามพลางยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย










    แล้วกูจะถามทำไมล่ะไอฟาย”  จองกุกก้มหน้าลงไปพูดกับอีกคน..






            วีไม่ตอบอะไร เค้าจ้องตาจองกุกจนเหมือนกับว่าเค้าอยากจะกลืนกินร่างเล็กไปทั้งตัว   ทั้งสองคนจ้องหน้ากันอยู่นาน ต่างคนต่างเงียบไม่พูดอะไร..   วียิ้มอย่างเจ้าเล่ห์แล้วค่อยๆยกมือทั้งสองข้างมาทาบกับแก้มนุ่มของร่างเล็กทั้งสองข้างไว้ ร่างเล็กยังคงนิ่งไม่พูดอะไร มันแปลกที่ครั้งนี้จองกุกไม่ขัดขืนหรือโวยวายคนตรงหน้า  ..  ‘ทำไม่ได้ ..ทำไมถึงไม่กล้าห้าม.. แทฮยอง ..’  จองกุกคิดในใจ 

     

         


             วีค่อยๆโน้มหน้าเข้าชิดจนปลายจมูกของทั้งสองคนชิดกัน ริมฝีปากหนาของวีค่อยๆทาบกับริมฝีปากบางของจองกุก  ร่างเล็กไม่ขัดขืนแถมยังปล่อยให้ลิ้นอุ่นของอีกคนลุกล้ำเข้ามา  ลิ้นอุ่นสอดแทรกเข้ามาควานหาความหวานทั่วโพรงปากอย่างสนุกสนานอยู่พักหนึ่งจนพอใจแล้ว  จึงค่อยๆผละปากออกจากกัน เพราะรู้ว่าถ้าจูบนานกว่านี้ร่างเล็กคงขาดอากาศหายใจตายแน่
    ..









    บุหรี่นี่ก็รสชาติดีเนอะ”  วีพูดติดตลกแต่อีกคนกลับไม่ขำด้วย










    มึงแม่งเลว…”  จองกุกพูดเบาๆจนเหมือนกระซิบ  ตอนนี้เค้ารู้สึกว่าวิญญาณในตัวเค้าหลุดลอยไปหมดแล้ว









    แต่มึงก็ยอมหนิ”  เค้าพูดพลางยักคิ้วกวน.









    มึงอยากให้กูซ้ำแผลที่หน้ามึงมั้ยห๊า!!”  ร่างเล็กพูดเสียงดังก่อนที่จะดีดตัวลุกขึ้นยืนแล้วง้างหมัดค้างไว้

     







    อ้ะ อ้ะ ..เดี๋ยวครูใหญ่ก็คงรู้ล่ะม้างว่าเด็กคนไหนแอบมาสูบบุหรี่หลังโรงเรียน








    ปั้ก!  “ขี้ฟ้องสัดสัด!”  จองกุกต่อยเข้าที่แขนของวีเบาๆเหมือนเล่นๆ.










    ฮ่าฮ่า  นับหมัดนี้ด้วยดีมั้ยเนี่ย..” 

     

     











    j-hope part

          ผมเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างที่หลังโรงเรียน  ..ภาพเหล่านั้นแทบทำให้ผมอยากจะปาดคอตัวเองให้ตายไปเลยซะตรงนี้  มันแปลก ที่คืนวันนั้นจองกุกปฎิเสธจูบของผม แต่มันกลับรับจูบของไอเลววีนั่น มันเคยบอกผมหนิ  ว่าจูบแรกของมันสำคัญมาก..

           


            ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่าเริ่มมีน้ำตา  มันกำลังไหลออกมาช้าๆ..  ผมรีบวิ่งเข้าไปยังห้องน้ำในอาคารทันที และเข้ามาห้องน้ำห้องในสุดแล้วปิดประตูอย่างแรง
    ..ผมยืนหันหลังพิงประตูแล้วค่อยๆลดตัวนั่งยองๆก่อนจะฟุบหน้าลงไปกับหัวเข่า  จากที่ร้องไห้เบาๆ….  ฮึก! ฮือ .. อึก!”   ตอนนี้ผมกลับร้องไห้อย่างหนักจนไม่สามารถกลั้นเสียงสะอื้นของตัวเองไว้อีกแล้ว..  

     

     

      



    เมื่อไหร่มึงจะเข้าใจความรู้สึกกูวะ ..จองกุก  ฮึก! ฮืออ..”























    ________________________________________________
    อัพแล้วน้าาาาาาา ไม่มีไรทำเลยอยากอัพ5555555
    มีรีดเดอร์บางคนเชียร์โฮพกุกด้วย555555555555 .______.
    อ่านแล้วเม้นท์ด้วยนะจุ้บ <3


     

     

    THE★ FARRY
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×