คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : D e n t i s t ; 00
INTRO
“มาแล้วหรอะานยอล”
‘อลลี่’ แฟนสาวอผมเอ่ยทัทันทีที่เปิประูออมาเห็นผม
“มาบ้านแฟนรั้แร็ไม่อยามา้าหรอรับ”
ผมยิ้ม่อนะเอื้อมมือไปยีผมผู้หิที่ผมรัมาที่สุรอาแม่ ใบหน้าาวสวยออลลี่มีสีแระเรื่อึ้นมาเล็น้อยาารระทำอผม อลลี่เยบอว่าไม่ว่าผมะทำอะไร็ามแ่ารที่ผมยีผมเธอมันทำให้เธอเินมาที่สุแล้ว
“ั้นเ้ามาในบ้าน่อนีว่า”
เธอพูพร้อมับหลีทาให้ผมเินเ้าไปในบ้าน ไม่รอ้าผมรีบ้าวายาวๆอผมผ่านพ้นประบ้านมาทันที อลลี่เินนำผมเ้าไปบริเวห้อรับแบ้านอเธอไม่ไ้อยู่ในหมวแย่ หนำ้ำยัอยู่ในหมวูีมาเลยทีเียวสไล์บ้านออแนวาร์นิหน่อยมืทึบพอสมวรแ่มันน่าสนใมาเลยนะบ้านแนวาร์ที่ัับบุลิแสนหวานอเธอเนี่ย
“านยอลนั่รอ่อนนะเี๋ยวันไปเอาน้ำมาให้”
“รับผม”
เธอพูบ็เินเ้าไปหยิบน้ำามที่บอ เพื่อ่าเวลาผมเวลาหยิบโทรศัพท์อัวเอึ้นมาเ็ูวามเรียบร้อยที่ลินิผ่านล้อวรปิ ใ่แล้วรับผมทำานที่ลินิผมเป็นหมอ แ่เป็นหมอฟันนะรับ J ยัไม่ทันไรร่าผอมบาออลลี่็เินลับมาพร้อมับแ้วน้ำที่าว่าน่าะเป็นอผมนะ
“เธอแ่บ้านนี้เอหรอ?”
“เปล่าหรอุพ่อับพี่ายัน่วยันแ่ทั้สอนนั้นเาอบมาเลยบ้านแนวาร์ๆเนี่ยพวเาให้เหุผลว่ามันูลึลับน่า้นหาีแล้วพี่ัน็บออีว่าเวลาัปาร์ี้ะไ้สนุเวลาปิไฟบ้านะมืมาบวับเปิไฟผับพี่ันบอว่าอบแบบนี้สุๆเลยล่ะ ันไม่เห็นะอบเลยอะ L”
“พี่าย?”
อลลี่มีพี่าย้วยหรอ ทำไมผมไม่เห็นะรู้เลย
“อ่าใ่! ันไม่ไ้เล่าให้นายฟัละสิพี่ายันน่ะอายุห่าับัน 5 ปี็น่าะอายุเท่านายนั้นแหละพี่ายันเป็นเ้าอร้านเบเอร์รี่นายน่าะรู้ันะ Planet’Bakery ัใ่มั้ยล้า พี่ายันเป็นนทำเอแหละพี่ันน่ารัมาๆเลยนะอนแรันิว่ามีพี่สาวธอี L พี่ันเป็นผู้ายที่หน้าสวยเวอร์อะ พูรๆันยัอิาเลยนะนอะไรมีใบหน้าึูไ้ทั้สอเพศแบบนั้นละ! อนพี่ันเรียนนะผู้ายมาีบเยอะว่าผู้หิะอีเล่นเอาพี่ันแทบะเป็นบ้าเลยล่ะ ฮ่าๆๆ เี๋ยวพี่ัน็ลับมาแล้วนาย็ะไ้เอนะแ่บอไว้่อนเลยพี่ายันหวันมาเลยนะานยอล”
“นานั้นเลยหรอ ัอยาเอแล้วสิ”
“แ่นายห้ามหลรัพี่ายันนะ L”
“หืม ผมะหลรัเาไ้ไในเมื่อผมมีนาฟ้าัวน้อยนนี้อยู่้าๆแล้ว”
พูเสร็ผม็โอบไหล่เล็ออลลี่เอาไว้เธอเอ็อบถึไ้อบลับ้วยารอเอวพร้อมับุหน้าลบนแผออผม เห็นแบบนั้นผมึอหมั่นเี้ยวไม่ไ้เลย้มลหอมผมนิ่มๆอเธอ แ่็นะัอยาะเอหน้าแล้วสิพี่ายอฮลลี่เนี่ย J
“ทำอะไรอเธอนะอลลี่!!”
เสียเล็ปนทุ้มวาึ้นมา่อนที่ร่าเล็ในอ้อมแนผมะสะุ้โหยแล้วผละออาผมแทบะทันทีเธอทำหน้าเลิลั่นิหน่อย่อนที่ผมะหันไปผมับ ..
“..ือพี่แบฮยอนนี่านยอลแฟนอลเอ”
ใ่แล้วผมหันไปพบับร่าเล็อพี่ายฮลลี่ ‘แบฮยอน’ เามอผม้วยสายาไม่อบในัที่มาอน้อสาวเาแ่ว่าผมไม่สนใหรอสิ่ที่ผมรู้ือผมอบผมถูใเา เป็นผู้ายที่สวยอย่าที่อลลี่บอริๆ..
“เป็นแฟน็ห้ามทำแบบนี้! พี่ไม่เยสอนให้เราอผู้ายนไหนเลยนะ”
“แ่พี่แบ านยอลเป็นนีนะบับอลมานานแล้ว้วย..”
“นานแล้ว? นานแ่ไหน?”
“ส..สออาทิย์”
“แ่สออาทิย์นี่พาผู้ายเ้าบ้านเลยหรอวะเนี่ย!!”
ผมนั่มอสรามเล็ๆอสอพี่น้อนิ่ๆ ผมไม่อยาโ้อบอะไรหรอลัวะทำให้แบฮยอนโรธไปมาว่านี้
“ทำไม้อึ้นเสียใส่อล้วยอะ..”
อลลี่เบะปาทำท่าะร้อไห้ผมที่นั่อยู่เลยทำท่าะลุไปปลอบแ่..
“หยุ! นายน่ะอย่าเ้าใล้น้อสาวันนะ! เอาล่ะอลลี่ึ้นไปบนห้อ่อน อพีุ่ยับานยอล่อนนะ”
“พี่แบฮยอน..”
“ึ้นไป”
เสียเล็อแบฮยอน่ำลให้รู้ว่าเาำลัโรธเห็นแบบนั้นอลลี่เลยรีบลุึ้นแล้ววิ่ไปทันทีแ่็ไม่ลืมที่สสายาห่วใยมาให้ผม..
“นายน่ะ อายุเท่าไหร่?”
“25”
“อืมเท่าันเลย.. ทำานอะไรล่ะ”
“ทันแพทย์”
ผมอบลับไปสั้นๆแบฮยอนถึับเบ้หน้า้วยวามไม่พอใ
“ันไม่อบหมอฟันเลยริๆ”
“ทำไม?”
“ไม่อบือไม่อบ ันเลียแล้ว็รัเีย้วย”
เท่านั้นแหละผมเลยว้า้อมือเล็อแบฮยอนเอาไว้แน่น ยอมรับว่าโรธมาที่มาพูแบบนี้ับอาีพอผม แบฮยอนเบ้หน้า้วยวามเ็บแ่สิ่ที่ผมรู้ือแบนอเานุ่มมาอย่าับผิวผู้หิ..
“โอ้ย! ปล่อยนะานยอล”
“นายไม่มีสิทธิมาพูแบบนี้นะแบฮยอน”
ผมบรามแน่นพยายามเสียให้ทุ้ม่ำมาว่าเิม แน่นอนว่าอีฝ่ายถึับัวสั่นระริเลยล่ะ เหอะแบฮยอนนเ่เมื่อี้หายไปไหนแล้วล่ะ?
“บอให้หล่อยไานยอล! ทำัวแบบนี้อย่าิว่าันะยน้อสาวให้เลย!”
“็ไ้ ถ้านายไม่ยน้อสาวนายให้ัน ัน็ะเอานายแทนเป็นไไม่ไ้น้อ็เอาพี่ละัน”
“ไอ้เหี้ย! ไอ้เลว! ปล่อยู ูะไม่ให้น้อูยุ่ับมึอี!”
“แล้วเราะไ้เห็นีันแน่แบฮยอน!”
“เออไ้เห็นแน่านยอล!”
TBC
100% #ฟิทันะปาร์
ัมแบแล้วรับโผมมมมยัไ็ฝาิาม้วยนะะอาะอัพ้าบ้า็อโทษไว้ล่วหน้าเลยนะะ ♥
ความคิดเห็น