อ่านไป ร้องไป เลยค่ะ
ไม่ใช่เพราะเสียใจ แต่เพราะดีใจสุดๆ..
มันเหมือนกับว่าเราได้เจอคำตอบของคำถาม
ที่เราเฝ้าถามตัวเรามานาน..
คำตอบที่ถูกใจเรา เรากลับไม่กล้าตอบ
เลยเออออ ตามที่คนอื่นพูด..
แล้วพาลคิดไปว่า นั่นเป็นคำตอบของเรา
หลอกตัวเองไปว่า เราคิดอย่างนั้นจริงๆ
สุดท้าย พอได้อ่านบทความของพี่
เหมือนชี้เส้นทางที่เรามองไม่เห็น
บางครั้งเราเลือกได้ แต่ก็ไม่กล้าเลือก
เพราะเรามัวแต่ห่วงว่า คนอื่นจะคิดยังไง
จนลืมใส่ใจไปว่า ตัวเองคิดยังไง
คุ้มค่าที่ได้อ่าน ขอบคุณมากจริงๆค่ะ ^^
...จากใจ
|