Gelato: Alcoholic/ Unnamed relationship/ Just love
- ศัพท์และวลีที่ไรท์แต่ละท่านที่ใช้บรรยายนั้น คล้ายคลึงกันคะTT^TT ได้อารมณ์ของตัวละครมากคะ ตัวพิมพ์เยี่ยมคะไม่มีสะดุดเลย คือเราก็เผลอเสียน้ำตาไประหว่างอ่านเหมือนกัน แม้ไม่ได้ฟูมฟายแต่ก็รู้สึกหน่วงใจและเจ็บจี๊ดกับทั้งสามเรื่องความรักสามรูปแบบที่ทำให้เราได้เห็นมุมมองของทั้งสองตัวละคร

• Alcoholic: ชอบมากที่มีกลอนด้วยคะ อ่านกลอนไปน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหล คือบทกลอนซึ้งกินใจดีมากๆเลยคะ
จะรอ60%ที่เหลือนะคะไรท์ คือไรท์กั๊กเอาไว้ใช่มั้ย? ไรท์แต่งต่ออยู่อะดิ กิ๊วๆๆๆ ตอบ!!!! (-^-)
เป็นอารมณ์ที่ ฮื้อหืออออ แบคเข้มแข็งสู้ชีวิตมาก ปอกป้องหลานชายตัวน้อยที่จริงๆแล้วทางกฏหมายแบคแทบจะไม่มีสิทธ์ถ้าชายปาร์คต้องการ กับชปายปาร์คที่จริงๆแล้วพยายามแก้ไขในสิ่งที่ทำพลาดแม้จะใช้เวลานาน (-_-**) จนน่าถีบและครอบครัวบางส่วนที่พยายามกีดกันความรักของทั้งสองแต่จะเอาหลาน? คือ..ไฟว์กันมั้ยป้า?(อ้างถึงแม่ของชานในเรื่องคะ 55)
ไรท์บรรยายได้เห็นภาพชัดมาก แถมชายปาร์คก็แบบ เอิ่ม..รอให้ไรท์มาแก้ตัวเรื่องน้องสาวของแบคกับชายปาร์คนะคะ(ไม่รู้ว่าไรท์ตั้งใจว่าจะให้มีรึเปล่าแต่เราเชื่อว่าหลายๆคนอยากอ่าน) ยิ่งตอนที่ดึงตุ๊กตาออกจากมือหลานแล้วแบบคือสงสารแบคจับใจ ส่วนเจ้าหนูก็สงสารแต่ดีใจที่เจ้าหนูเข้าใจแบค ส่วนแบคก็ใจอ่อนไปแปปเดียวก็....ตัด ฉับๆๆๆ TT^TT มาต่อนะคะไรท์ เราจะแอบอยากถีบชายปาร์คเต็มทนเนื่องจากแผนทีเคยวางไว้แต่เราก็ชื่อว่าจบแฮปปี้แน่น ให้แบคเอาคืนให้หนักนะคะไรท์ ทำแบคค่อนไว้ซะเยอะเชี่ยว ฮึ้ยๆ เราว่าจริงๆเรื่องนี้มันพล็อตไปต่อได้ยาวเลยแหละแต่นั้นแหละอยูที่ไรท์

• Unnamed Relationship: เพลง Just give me a reason เหมาะกับเรื่องนี้ที่สุดเลยคะไรท์ คือ เปรียบเหมือนหลังจากที่ทั้งคู่คบกันอย่างเป็นทางการชานก็จะพยายามทำตัวให้ดีขึ้นและเอาใจใส่แบคมากขึ้นเพราะรู้ว่าตัวเองละเลยไปมากพอสมควร เพราะแบคคือ reason ของชาน แอร๊ยยย อีกคนต้องการเหตุผล อีกคนคือเหตุผล ละลายไปแย้ววว
เราเข้าใจเป็นแบบทางกายกับทางจิตใจ ถึงผูกพันด้วยกายก็ไม่อาจจะเหนี่ยวรั้งไว้ได้หากทุกอย่างสายเกินไป ดีนะที่ชานมันรู้ใจตัวเองทันแม้จะเผลอทำร้ายแบคไปมากมายเหลือเกิน ถ้าไม่มีจงอินนี่คือชานก็คงไม่รู้ว่าจริงๆแล้วรักแบค (-_-**) ต้องขอบคุณจงอิง ส่วนเซฮุนพระเอกม๊ากกกก ติ๋มมันแมนแบบสุภาพบุรษ ดีใจที่ไรท์ให้บทติ๋มเป็นแบบนี้ คือหลายคนชอบทำร้ายติ๋ม 555

• Just love:
ความรักที่ชัดเจนและเรีบยง่ายนั้นดำเนินไปทามกลางความสูญเสียและความแค้น คือเกิดจากอะไรไม่ทราบแต่ที่เห็นชัดๆคือความห่วงใยเอาใจใส่ดูแลของBodyGuardตัวสูง(อาจจะตามหน้าที่แล้วตกหลุมรักแก้วตาดวงใจของตระกูลนี้) >//< น่ารักมากคะ จนเปลี่ยนเป็นความรักที่มีให้เห็นทั้งมุมที่อ่อนแออและเข้มแข็งทั้งจากมุมของคนที่คอยยืนอยู่ข้างๆด้วย ตอนแรกอ่านอินโทรก็แอบใจหายที่ไรท์บอก ประมาณว่าแม้ตายก็ยอม เพื่อให้คุณได้ยืนหยัดอยู่ตอไป ขอบคุณไรท์ที่อุสาบอกว่าจบแฮปปี้ T^T ตกใจหมดเลยนึกว่าบีบใจเราไม่พอจะกระซวกต่อด้วยแง๊งๆ แต่ไม่เป็นไรนะอย่างที่ไรท์บอกแฮปปี้เอนดิ้งคะ ความจริงเรื่องนี้อยากให้ไรท์อธิบาย “อาชีพ” ของทางตระกูลให้เยอะๆคะ คืออ่านแล้วเข้าใจนะแต่เราก็แอบไม่อินๆไปในบางตอนอะ พอท้ายหัวใจเจ้ากรรมก็เกือบจะดิ่งลงเหวอีกครั้ง แม่เจ้าโว้ยยย ไรท์นะไรท์ทั้งๆที่เราอุสาคิดไว้แล้วว่ามีเสี่ยงชีวิตอีกครั้งเพื่อแบคแต่ก็ประมาณว่า คือ อิสส มันยังกล้าอวดดีอีกหรอ? จับไปใส่ในไอรอนเมดเด้นเลยดีมั้ย ตัดลิ้นทิ้งจะได้หุบปากซะทีพล่ามอยู่ได้// ขออภัยคะอินไปหน่อย

เราเข้ามาเอ่านเจอเรื่องนี้ของไรท์ทั้งสามเป็นอันแรกเลยอ่านดู ประทับใจความรักในรูปแบบที่เราคิดไม่ถึงแม้จะเคยอ่านแตไม่ได้ดึงอารมณ์ขนาดนี้ ขอบคุณนะคะที่แตงนิยายดีๆมาให้อ่าน จะติดตามผลงานทั้งสามนะคะ เป็นกำลังใจให้อยู่ห่างๆ

เรื่อง้นี้เราอ่านแบบไม่คิด คืออ่านแบบมันจะพาเราไปไหนหว่า แล้วไรท์ก็เล่นตลกด้วยการหักมุมเยอะแยะเลย ไรท์ไม่บอกพล็อตเลยจนมาถึงเกือบกลางๆเรื่อง TT^TT เราก็อ่านตามนะเพราะอยากรู้ แล้วปกติเราไม่อ่านแนวนี้ด้วยแบบกลิ่นอายTwilight ลอยมา(ไม่ได้แอนตี้นะแต่เราว่ามันน่าเบื่อ)ไม่ได้ว่าไรท์เอาทไวไลท์มานะ แต่คือสมัยนี้ผีดูดเลือดมันก็ต้องทไวไลท์ไง สมัยของเรามันคือแวนเฮลซิ้ง >///<
ไม่ต้องห่วงคะไม่เหมือน twilightเลย แค่ผีดูดเลือดที่หล่อโฮกกก -.,- เย้ๆๆ
เราประทับใจกับตอนจบมากๆ 555 ความจริงอยากเห็นปีกเล็กๆของพี่ลู่คนงามแอร๊ยยย ไรท์บรรยายซะเรานั่งมโนไปนาน มีแต่นั่งบ่น สวีทจัง ซึนจัง เดี๋ยวมาไฟว์กันเลย
เป็นเรื่องที่เราว่าหน่วงๆความคิดของตัวละครและอดีตของตัวละครนั้นมันช่างทะมึนๆแบบชวนติดตามมากๆ เป็นอีกเรื่องที่สนุกนะคะ

ขออภัยด้วยคะที่ไม่ได้เข้ามาเม้นต์เหมือนคนอื่นๆ ไรท์ให้อภัยเค้านะๆ (*w*)/

เป็นกำลังใจให้ไรท์นะคะ จุ๊ฟๆ จะติดตามผลงานต่อไปคะ

ประทับใจมากๆคะกับสรรพนามที่ใช้และเนื้อเรื่องด้วย
หลายคนเขียนฉากที่เราอยากเขียนไปเยอะแล้วเราจึงขอวิจารณ์สรุปแบบรวมๆนะคะ
เป็นเรื่องแรกที่เราร้องไห้อย่างมีความสุขเยอะมากๆ น้ำตาไหลเพราะเราดีใจ นั่งน้ำตาไหลยิ้มหน้าบานอยู่หน้าคอมทั้งคืน555

ฮุน // เป็นผู้ใหญ่มากกว่าที่เราคิดไว้เยอะ ทั้งดูแลเอาใจใส่พี่ลู่ต่างๆทั้งรายละเอียดเล็กๆน้อยๆ
คริส // (._.'') อยากตบเฮียจังไรท์ แต่พักหลังโอเคขึ้นเยอะนะ เพราะฉะนั้นถีบลงทะเลแทน 555
พี่ลู่ // แอบหวั่นไหวแต่ปากนี่โคตรไม่ตรงกับใจ อดทนได้ถึงที่สุดจริงๆ

ฉากรูปที่ถ่าย โพสต์อิททุกใน นมกล่อง(ที่ฮุนซื้อให้) มันก่อตัวความรักที่ค่อยๆแทรกซึมเข้ามาทีละนิดแต่สม่ำเสมอ จนถึงเวลาที่ฮุนได้ทุนไปเรียนต่อ เป็นลม สุขไม่ทันไรก็ห่างกันใช่ใจทั้งสองดวงที่ผูกพันธ์รอเวลาที่ฮุนจะกลับมาก ฮื้ออออ

เราเขียนได้แค่นี้นะคะไรท์ เราไม่ต้องการสปอยเนื้อเรื่องเพราะเรามาเขียนไปสองรอบแล้วแต่เน็ต(เวรรร)มันหลุดตอนเราจะโพสต์เลยต้องนั่งเขียนใหม่ แล้วเราเขียนไปเยอะมากๆด้วยเลยขอเขียนแบบสั้นๆหน่อยแทน(กลัวหลุดอีก)

ขอบคุณมากๆคะสำหรับ30 ตอนแห่งความอบอุ่นที่ไรท์ให้มานะคะ เป็นกำลังใจให้ไรท์แต่งนิยายต่อไปและรักไรท์นะ จุ๊ฟๆๆๆ

อย่างแรกเลยชอบมากตัวละครดำเนินชีวิตแบบปกติเข้าใจง่ายและมีมุมที่ทำให้เราได้เห็นไลฟ์สไตล์เยอะดี เป็นเรื่องที่เราอ่านแล้วหยุดไม่ได้ TT^TT คืออ่านข้ามวันข้ามคืนกันเลยทีเดียว ง่วงมากๆแต่ก็อ่านจบจนได้

ความหวานที่แทรกซึมเข้ามาแล้วค่อยเพิ่มขึ้นทีละนิด มันกลมกล่อมมากคะ คือไม่ได้เยอะจนเว่อร์
มีหลายๆฉากที่เราประทับใจนะคะไรท์แต่เอามาเขียนหมดคงสปอยเยอะเลยเอามาแค่ฉากเดียวพอ
ฉากที่ชายแบคไปบ้านแบคแล้วมิกซอกเข้ามาเล่นด้วย >w< มันน่ารักมากๆเลยไรท์ ไม่มีคำไหนมาบรรยายนอกจากนี้แล้วจริงๆ ฉากเรียกน้ำตาก็สุดๆเข้าถึงตัวละครได้เยี่ยม เป็นฟิคที่อ่านแล้วประทับใจสุดๆในทุกๆฉากแต่ไม่ได้เขียนเยอะสปอยหมด555


ขอบคุณสำหรับฟิคดีทั้ง24ตอนนะคะ รักและเป็นกำลังใจให้ไรท์นะคะ จุ๊ฟฟ

คืออ่านแล้วทำใจหากคุณไม่ชอบแนว พระเอกนายเอกความสัมพันธ์เยอะ ทำใจนะคะ

ต่างจากเรื่องแรกของไรท์จนเรารู้สึกว่าไรท์พัฒนาขึ้นเยอะนะคะสำหรับพล็อตและตัวละคร
อ่านไปก็ลุ้นไปว่าจะเกิดอะไรขึ้นและแต่ละคนจะแก้ปัญหาอย่างไร
อารมณ์ตอนอ่านไรท์ดึงผู้อ่านไปได้ดีนะคะ คิ้วขมวดแทบเป็นปม
เรื่องนี้เฮียหล่อมาก ฮุนน่าสงสารและน่าตบเป็นบางครั้ง พี่ลู่...เงิบ..ให้ไปอ่านเอง..
ซูโฮ....ไม่สปอย อิอิ

คู่อื่นๆก็เหมือนจะมีฉากหวานๆให้เห็นเยอะ นั้นแหละคะที่ไม่ทำให้อารมณ์ดาร์กไป
ขอชื่นชมการพัฒนาของไรท์นะคะ ^-^ เป็นกำลังใจให้นะคะ

ปอลิง เราอยากแนะนำให้ไรท์เอามหาใส่เกรียนธรรมะลงไปหน่อย จะได้เห็นว่าทุกคนรักกัน(?)อยากให้มีฉากเปิดใจเมมเบอร์ด้วย ให้ทุกคนพูดในความคิดเห็นส่วนตัวถึงคนคนนั้น(ตัวป่วนเรื่องน่ะคะ คงรู้ว่าใคร ป่วนไปหมด ร้ายจนกู่ไม่กลับ)แบบให้กำลังใจและตักเตือนมากขึ้น(แบบมันทำให้ดูแคร์กันมากขึ้น รักกันมากขึ้นแม้ว่าจะทำร้ายกัยแต่ก็ยังรัก)สุดท้ายรักไรท์จุ๊ฟฟ ขอบคุณสำหรับ33ตอนนะคะ

เอานะถึงแม้ตอนนี้ไรท์แต่งมาเพียงสามตอนเราก็อยากจะมาชม >w<
คือเราสะดุดใจอินโทร ฮามากอะไรท์ ผู้หญิงมี(ไข่และ)กล้าม +++(-_- )เรารู้สึกเเบบเดียวกับไรท์เวลาในละคร ญ แต่งเป็น ช เราเห็นแล้วหมั่นไส้มากอะ คือนมมันข้างเดียวก็ใหญ่กว่าหน้าพระเอกละ ยังจะมองไม่ออก(โทษใครได้มันเป็นละคร พระเอกต้องโง่นางเอกต้องเกือบฉลาดแล้วมีฉากล้มทับกันตลอด ปากจุ๊บแก้มไรงี้แล้วก็เขินกันหน้าแดงก่อนที่จะมีคนมาแทรก)
อ่าาาา เข้าเรื่องเหอะ....สปอยเล็กน้อย(เหรออออ???)
ตัวละครเรายังไม่รู้อะไรมากเท่าทีเห็น

พี่ลู่คนงาม// ช่างเอาตัวรอดได้เก่งมากก(ประชด555) คือแถจนสีข้างถลอกแล้วนะพี่ยังจะแถต่ออีก เลยถูกชายฮุนลวนลามไปมิใช่น้อย... ไรท์จ๋าาาา อยากเห็นรูปพี่ลู่อ่าาา ตอนแต่งหญิง (*-*) ไรท์ทำโฟโต้ช็อปหน่อยยย

ชายโอ เซฮุน// ก็มาแบบนิ่งแต่ลวนลามพี่ลู่ทางอ้อมสินะนั้นจับกล้ามตลอดเลยนะแกอิติ๋ม อยากรู้ว่าไปแอบดูตรงไหนรู้ทันหมดเลย โชคเข้าข้างชายโอเยอะไปละนะ

ไรท์ทำร้ายชายปาร์คทางอ้อมนะ 555 แต่เป็นการทำร้ายที่น่ารักมากอะ ไม่ว่าจะเป็นเสียงเรียกเข้าสุดแนว(?) และกระต่ายน้อยที่ต่างพากันวิ่งหนีชายปาร์คแม้ว่าชายจะพยายามคุยด้วย ('_')คือโลกสวยจังนะชายปาร์ค
ยิ่งพอมีหมาแบค กรี๊ดดดด แบคให้ท่าอะ แบคคค แบ๊คคคคค ฟ่สกืนิำรืร้นริ้ำพเ

คำนิยามเรื่องนี้ขอให้ว่า "รักบริสุทธิ์"
ต้องขอบอกเลยว่าเป็นเรื่องสั้นเรื่องที่เราอ่านแล้วชอบสุดๆ มาแหวกแนวด้วย ประทับใจมากๆคะไรท์

ฮุนน่ารักมากๆ พี่ลู่ก็ โอ๊ยยย ทำเราละลายเพราะรอยยิ้ม ไรท์ใช่ภาษาบรรยายได้ดีมากๆเลย เหมือนเราอยู่ในสถานการณ์เลย นั่งยิ้มหน้าบานกับคอมคาดว่าคงใกล้จะบ้าแล้ว(._.'')

ตอนที่พี่ลู่หันหลังไปจะหยิบโน๊ตมาเขียนแล้วฮุนวิ่งออกไป น้ำตาเราไหลเลยนะ TT^TT รู้สึกอยากยื่นขาเข้าไปขัดให้ฮุนสะดุดหน้าทิ่ม//โดนโบก แอ๊คคค

พี่ลู่จะเรียกก็เรียกไม่ได้//งื้อ ยิ่งพอเห็นข้อความในกระดาษแล้วเราก็น้ำตาไหลมากกว่าเดิม คือเป็นสิ่งเดียวที่ฮุนไม่รู้

"พี่ก็รักนายนะเซฮุน ขอโทษที่ไม่สามารถพูดออกไปให้นายชื่นใจได้นะ

พี่เป็นใบ้....เรื่องนี้เป็นเรื่องเดียวที่นายยังไม่รู้

แต่ความรักของพี่จะส่งผ่านมันไปทางรอยยิ้มของพี่ทุกๆวันที่พี่มอบให้นายนะ........"


นั้นแหละเราก็ร้องต่อเรื่อยจนจบเลย ไม่ได้เว่อร์นะแต่เราอ่านด้วยใจ(เกี่ยวอะไรกัน? ไม่ได้ว่าคนที่ไม่ได้ร้องไห้แบบเรานะ เราอ่อนไหวง่ายย 5555) ยิ่งอ่านยิ่งอิน ดีใจที่ฮุนลืมกระเป๋าไว้แล้วพี่ลู่เปิดเจอภาพsketch ตอนนั้นดีใจมากไรท์ ดีใจจนน้ำตาหยุดไหล แล้วที่บอกว่าจะรอ แอร๊ยยยย เขินเลยไรท์ ความจริงก็เขินทุกฉาก >///<

เราค้างกับตอนจบมากก แต่เราจะไม่เรียกร้องให้แต่งต่อนะ เราเห็นด้วยว่าการจบแบบนี้มันดีที่สุดเพราะเป็นเรื่องสั้นให้ผู้อ่านไปมโนเอาเอง5555

อ่าาาา ความรัก10ปี ที่มันคุ้มค่าที่จะรอ แม้ระหว่างรอเราก็อ่านไปน้ำตาไหลไปบ้างนั้งยิ้มให้กับคอมบ้าง(บอกเพื่อ??)

ถ้าไม่อ่านคุณจะเสียใจบอกเลยยย เพราะถ้าไปอ่านซี้ซั่วมันจะไม่เชื่อมกันนะ

อาเจ้นนน อาเจ้นนนทำให้เราหลงรักตัวละครอีกแล้ว คู่รองไม่ได้มีบทเด่นกว่านะ!!! แม้จะมีบ้างแต่ไม่กี่ีตอนงื้ออออ //เรียกร้องอยากได้มากกว่านี้

เรื่องนี้ได้เชื้อมาจากต้นตระกูลเยอะมากๆๆเลย โดยเฉพาะหยางหมิงนายเอกขอพวกเรา เราชอบจังดีเอนเอในสายเลือดแรงส์ กว่าจะรู้ตัวเกือบสายเกินไป แอร๊ยยยย (เพื่อ?? ก็เขินไง ตอนที่รู้กันแล้วว่ารัก แต่ยังไม่ได้อ่านncอาเจ้นเลย ได้ข่าวว่าเด็ด -.,- มิได้หื่นแต่อย่างไร)
อยากอ่านของต้นตะกูลจังคะอาเจ้นคงจะมันส์โหดดราม่าสุดๆ//อ้อนนนน (*w*)

เป็นครั้งแรกที่อ่านแล้วอาเจ้นแต่งให้พระเอกไม่มีความมั้นใจในตัวเอง (-w-'') เงิบบ...แต่องค์ชายก็นะ....(ตัดฉับๆไม่สปอย ไปอ่านเองเดี๋ยวก็เดาถูกแหละ) แอบเจ๋งอยู่เหมือนกัน

จิ้นเฟิง&เสวี่ยป๋าย... คู่รองที่ซึนมากๆ แบบไม่ยอมพูดเลยจนเราเครียดแทน ตอนน้องร้องไห้เราก็ร้องไห้นะ จิ้นเฟิงใส่หน้ากากเย็นชาตลอดได้เก่งเยี่ยมยอด ให้รางวัลออสก้าเลย คู่นี้จะเป็นยังไงต่อไปคะอาเจ้นเราจำไม่ได้(ไม่ก็อาจจะเผลออ่านข้ามไป เพราะง่วงสุดขีด อ่านข้ามวันคะอาเจ้น ขอโทษคะ TT^TT) พอเหอะเดี๋ยวจะสปอยไปเยอะกว่านี้

ปอลิง อาเจ้นสุดสวยผู้น่ารัก ดูแลสุขภาพตัวเองด้วยนะคะเราเป็นห่วง เราเห็นอาเจ้นชอบเขียนไว้ที่ท้ายตอนจบบทแต่ละบทเราอยากตอบเเต่ตอนนั้นไม่มีเน็ตงื้อออ เศร้า กินยากินอาหารให้ตรงเวลานะเอ่อ เรื่องอัปฟิคไม่ต้องเร่งนะคะ เราเชื่อว่าคนอ่านต้องเข้าใจอาเจ้นนะ ตอนนี้เราอยู่ ม.หก เรียนหนักชิบเลยแหละ จะบ้าตายแล้วววว เราเรียนที่ออส555ระบบต่างกันมาก และระบบมันน่าเตะสุดๆเลย อย่าหักโหมนะคะอาเจ้นเราเป็นกำลังใจให้นะ รักอาเจ้นจุ๊ฟ >3< จะติดตามผลงานตลอดไปวู้ววว เราน่ารักชิมิ ^_^ //โดนโบก แอ๊คคคค

ถึงไรท์ที่น่ารัก ข้าน้อยกราบงามๆสิบครั้งเพื่อขอบคุณสำหรับฟิคเรื่องนี้ ヽ(*≧ω≦)ﾉ

"อบอุ่น ละมุนละไม" คิอนิยามที่เราให้ เราอ่านแล้วยิ้มหน้าบานให้คอมเลยละไรท์ทั้งเรื่องอะ
ชอบภาษาที่ไรท์ใช่มากๆคะมันอ่านง่ายและเรียบเรียงได้สวยคำผิดไม่มีเลย

ฟิคของไรท์ส่วนใหญ่เป็นไลฟ์สไตล์ที่เข้าถึงง่ายจากมุมมองของผู้อ่านแล้วเราชอบๆที่เรื่องนี่เรียบง่ายไม่น่าเบื่อไม่หวานเว่อร์ไม่ดราม่าเว่อร์และอยู่บนหลักความเป็นจริง ถ้าเป็นฟิคอื่นบอกตามตรงว่าเราคงเลิกอ่านเพราะเดาพล็อตออก จริงๆนะถ้าเราเดาพล็อตออกเราจะลิกอ่านทันที555(เลวมากกกกก)แต่ฟิคของไรท์น่าติดตามมากๆ ตัวละครค่อยๆเพิ่มมาทีละตัวและสานสัมพันธ์คู่หลักก่อนที่จะไปคู่รอง แถมมันมีอะไรที่เราไม่คิดว่าจะโผ่ลเข้ามาเยอะเหมือนกัน แถมมาแบบเรารู้สึก "ฮันแหนะ, แอบมาตอนไหนหว่า,เขียนให้ด้วยอะ" อะไรประมาณนี้

ประโยคที่เราอ่านและติดตามากคือ "อู๋ฟาน/คริส คัมแบค" แม่เจ้าโว้ยยย ตอนอ่านเจอนี่เราขำแทบตายแต่พอวินาทีต่อมาก็ซึมเลย, อยากให้เฮียโผล่มาคัมแบคจัง หลายคนคิดถึงและรักเฮียนะคะ ไม่ใช่เมนก็รัก และจะรักทั้ง12คนตลอดไป ฮึ่กกกกก

สุดท้ายของให้ไรท์สร้างสรรค์ผลงานดีๆแบบนี้ต่อไปนะคะ จะติดตามผลงานตลอด เราเป็นผู้อ่านคนนึงที่ไม่มีเวลามากเพราะใกล้สอบ ม ปลายปีสุดท้าย แต่เราก็จะแอบมาเม้น//หลบส้นสูงครูในห้องเรียน 555

เราเข้ามาหาความเกรียนเนื่องจากสะดุดกับชื่อฟิคมาก คือติดต่อยานแม่ได้แล้วละนะไรท์
การเขียนของไรท์พัฒนาขึ้นเยอะนะคะ บทแรกๆนี้รบกวนไรท์กลับไปแก้ตัวอักษรหน่อยนะคะ เพราะมันใหญ่มากกก(ตัวอักษรนะ) พี่ลู่แมนมากคะ พ่อซังนัมจา...ที่โดนเซฮุนแซะความแมนจนแทบไม่เหลือ(โดยเฉพาะในฝัน)// ฮิ้ววววววว (ซาวน์เอฟเฟ็คจากฮุนฮานชิปเปอร์)...................
เป็นกำลังใจให้ไรท์นะคะ และขอบคุณสำหรับฟิคสร้างสรรค์เรื่องนี้.........................................
ปอลิ//ไรท์จ๊ะ ตั้งแต่ต้นจนจบเราสงสารพี่ลู่กับเฮียนะ ไรท์แซะแบบเยอะมากเลยละ555 สรุปเฮียมัน...สินะคะไรท์ ฮาาาา=.,= ขำท้องแข็งแล้วโอ๊ยไรท์ เรานึกภาพตามที่ไรท์บรรยายเฮียนะ อือหือออ นี้คือเมนคริสสินะ ยิ่งรักยิ่งแซะสินะคะ