ยัยจอมโหด กับ นายตัวร้าย

ลำดับตอนที่ #8 : - มันมากับความมืด -

O_O อ๊ากกกกกกกกกกกกว่าแต่........นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ นะ นะ นายโต๊ดจูบฉันเหรอ

“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดโต๊ดทำอะไรนังนี่น่ะ เคทไม่ยอมๆ”

                  เสียงของยัยเคททำให้ฉันรู้สึกตัว นายโต๊ดก็ผลักตัวฉันให้ออกห่างจากเขาไป ใครก็ได้ช่วยบอกฉันทีว่ามันไม่ใช่เรื่องจริง คนอย่างนายโต๊ดน่ะเหรอจะจูบฉัน ไม่มีทางซะหรอก ตื่นได้แล้วอาริส ตื่นๆๆๆๆ

เผียะ!!!!!

                   ตอนนี้ยัยเคทช่วยสงเคราะห์ให้ฉันตื่นจากฝันด้วยการตบหน้าฉันฉาดใหญ่  ยัยบ้าเอ๊ยฉันเจ็บนะเว้ย

“ยัยเคทแกตบฉันทำไม”

“ก็กล้ามันหน้าด้านนี่ แกมาจูบแฟนฉันทำไมฮะ”

                ยัยบ้าเคทเข้ามาดึงผมฉันอย่างแรง T__T

“แกก็ถามแฟนแกเองแล้วกันว่าผีอะไรเข้าสิงมันอยู่ ไอ้บ้าเอ๊ย”

         
               ฉันเดินตรงเข้าไปกระชากคอเสื้อไอ้โต๊ด

“เธอพูดไม่รู้เรื่องเองนะ จะมาโทษฉันไม่ได้”

ผัวะ!!!!

                ฉันต่อยเข้าไปที่หน้านายโต๊ดอย่างแรง นายรู้จักคนอย่างฉันน้อยไปซะแล้วนะ

ผลั๊ก ตุ๊บๆ !!

                นายโต๊ดลงไปนอนกองกับพื้นโดยมีฉันเป็นคนผลักลงไป ตามมาด้วยการถีบและต่อยอีกชุดใหญ่

“กรี๊ดดดดดดดด อิบ้าๆแกจะทำอะไรแฟนฉันน่ะ”

“ฉันก็จะฆ่ามันไง”

“ยัยรุ่นพี่งี่เง่า ถึงเธอจะทีบฉันให้ตายยังไงวันนี้ฉันก็ต้องเอาเลือดปากแฟนเธอออกมาให้ได้”

         
                ไอ้โต๊ดแกยังกล้าทำปากดีใส่ฉันอีกเหรอ ไม่มีทางหรอกนายไม่มีวันรอดพ้นเท้าฉันไปต่อยเด็มได้หรอก ไม่มีทาง

ผัลวะ ตุ๊บ ผลั๊ก

“แกยังจะกล้าทำอะไรเด็มอีกมั้ย ไอ้หมาบ้า”

“ฉันกล้า”

ผัวะ!!

“นายจะเลิกบ้าได้รึยัง”

“ฉันเลิกบ้าแน่ ถ้าแฟนเธอหยุดทำเรื่องเลวๆ”

“แกว่ายังไงนะ ? เรื่องเลวๆคืออะไร”

               
                   ฉันหยุดการเตะ ต่อย ทุบ ตี ไอ้โต๊ดชั่วขณะ

“อาริสพอเถอะ”

          เด็มตะโกนเสียงดัง(หลังจากที่อึ้งกับเหตุการ์ณที่เกิดขึ้นไปนาน)

“เรื่องอะไร?”

         
           ถึงเด็มจะตะโกนดังแค่ไหนแต่ตอนนี้ฉันก็ไม่สนใจแล้ว เพราะฉันต้องรู้ให้ได้ว่าไอ้บ้าโต๊ดมันหมายถึงอะไร

“อาริสเด็มบอกว่าให้หยุดไง”

        
         เด็มเดินมาลากแขนฉันออกไปจากสมรภูมิรบ พร้อมกับเสียงตะโกนด่าไล่หลังของไอ้บ้าสองตัว(เอ้ย!คน) และระหว่างทางกลับบ้านเด็มก็ไม่ยอมตอบคำถามฉันซักคำเดียวเลย ฮือๆ

“แกเจอฉันแน่นังอาริส นังบ้า กลับมาก่อนนะ”

         
               นี่คือเสียงของไอ้บ้าตัวเมีย เอ้ย! มนุษย์ผู้หญิง

“เมิงหนีความจริงไม่ได้หรอกไอ้เด็ม ไม่แน่จริงนี่ กลับมาเดี๋ยวนี้”

               
                นี่คือเสียงหมาผู้ชาย +_= (ไอ้หมาโต๊ด)

ตอนนี้ฉันนั่งเหม่ออยู่ริมระเบียงในห้องนอนแสนสวยของฉัน ห้องนอนที่เต็มไปด้วยรูปภาพบนฝาผนังมากมาย(ฝีมือการตกแต่งรูปภาพโดยฉันเอง) ฉันนั่งอยู่ตรงนี้มาหลายชั่วโมงแล้ว นั่งคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นวันนี้ ฉันแหงนหน้าขึ้นไปบนท้องฟ้าซึ่งขณะนี้ไม่มีดวงดาวส่องแสงสีขาวๆเหมือนเช่นเคย เฮ้อ...แม้แต่ดาวยังไม่อยากยุ่งกับฉันเลยเหรอ (ฉันเริ่มพาล) เหตุการณ์วันนี้ทำให้ฉันสับสนทำไมนายโต๊ดถึงทำแบบนี้กับฉันล่ะ รึว่าเขาแค่ต้องการให้ฉันอายที่โดนผู้ชายอื่นจูบต่อหน้าแฟนตัวเอง T_T ฮือๆๆ ไอ้หมาบ้า 

“โอ๊ยยยยยยยยยยย............ไอ้ประสาทเอ๊ย”

         
                  ฉันตะโกนออกมาเหมือนกับคนคลุ้มคลั่ง  จิตใจของฉันสับสนไปหมดแล้วนะ ทั้งเรื่องที่ถูกหมาบ้าจูบและเรื่องที่นายนั่นพูดทิ้งท้ายเอาไว้ด้วย ‘ฉันเลิกบ้าแน่ ถ้าแฟนเธอหยุดทำเรื่องเลวๆ’ แล้วเรื่องเลวๆมันคืออะไร เทพบุตรของฉันไปทำอะไรแย่ๆให้นายโต๊ดต้องโกรธขนาดนั้นด้วยนะ T_T ปวดหัวๆนี่มันคือเรื่องอะไรกันแน่วะ ฮือๆๆ แล้วน้ำใสๆก็ไหลออกมาจากตาฉัน

“ฮือๆ หวังว่าเด็มจะไม่ได้ทำอะไรแย่ๆอย่างที่ไอ้หมาบ้ามันพูดจริงๆหรอกนะ”

“เธอนี่ท่าจะบ้าว่ะ นั่งพูดคนเดียวอยู่ได้”

“o_O”

         
               เฮ้ย!เสียงใครน่ะ ฉะ...ฉันนั่งอยู่คนเดียวนี่หน่า

“เอ๋า...นั่งเซ่ออะไรอยู่ แขกมาบ้านน่ะก็ต้อนรับหน่อยสิ”

“ผะ...ผะ....ผีหลอก”

         

                 ฉันรับวิ่งติดไฮสปีดเข้าห้องนอนทันที กรี๊ด.....ผีหลอกฉันจริงๆเหรอ โอ้คุณพระคุณเจ้า คุณผีขาหนูผิดไปแล้วอย่ามาหลอกหลอนกันเลยนะคะ

ปั๊ก!

               
                 เสียงอะไรสักอย่างกระทบที่หน้าต่างห้องนอนฉัน ฮือๆต้องเปฯ็นฝีมือของผีแน่ๆเลย ผีต้องเสกอะไรใส่หน้าต่างห้องฉันแน่ๆ

“ยัยรุ่นพี่งี่เง่า มุดหัวอยู่ไหนของเธอวะ ออกมาคุยกับฉันเดี๋ยวนี้”

“o_O”

“ออกมาเดี๋ยวนี้”

“=_+”

         

                      ห๊า!!ผีรุ่นน้องอีกต่างหากเรียกฉันว่า‘รุ่นพี่’ซะด้วย ว่าแต่....ว่าไงนะยัยรุ่นพี่งี่เง่างั้นเหรอ =_= ไอ้จอมกวนโต๊ดที่แท้ก็แกนี่เอง

“ไอ้โต๊ด”