แรดระเบิดคาน (ซีรีย์ต้องแรด!)

เฮลโหล...

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ 

เดี๊ยนแม้นศรี แต่กรุณาอย่าเรียกชื่อนี้ ให้เรียกว่าเมนี่

(ใครเรียกแม้นศรี อีแม้น เดี๋ยวแม่จะตบด้วยแบงค์พัน)

เพิ่งถูกหวยมาสามสิบล้านหมาดอะคุณขา

เมื่อรวยแล้วจึงจำเป็นต้องสวยให้สุด!

เคยได้ยินคำว่า ทำบุญสวยชาติหน้า ทำหน้าสวยชาตินี้ไหมคะ

เมนี่ก็เลยไปอัพหน้า อัพนม อัพทุกสิ่ง เอเวอร์ติ้ง มาให้สวยสุด

ข้างหลังยังสวยขนาดนี้อ่ะคะคุณ (โปรดจินตนาการด้านหน้าเอาเอง ฮี่ๆ)

มันจึงไม่เป็นการดีถ้าจะต้องเปล่าเปลี่ยวเอกาอีกต่อไป

แต่จริงๆ แล้วมันคือเรื่องของศักดิ์ศรีต่างหาก!! 

ภารกิจหาว่าที่ซะมีภายในเวลาหนึ่งปี จึงเริ่มต้นขึ้น

งานนี้ขอบอกว่าต้องแรดสถานเดียว เพื่อจะได้ผู้ชายดีๆ มาเป็นพ่อของลูก

ด้วยความคับขัน ที่หาเรื่องมาใส่ตัวแท้ๆ กับการเดิมพันแห่งศักดิ์ศรี ทำให้เธอต้องเร่งภารกิจ

ยัง ยังไม่พอ พกมาด้วยอีกหนึ่งความซวย นั่นก็คือ บิดาหาว่าที่ซะมีมาให้แล้ว แต่ทว่า...

รู้แน่ล่ะว่าถูกจับคลุมถุงชนแน่ๆ ตายล่ะวาปานละครหลังข่าว ถึงปากจะบอกปาวๆ ว่าบิดาเผด็จการ ไม่ถามสุขภาพ เอ๊ย ถามความพอใจกันสักคำ ว่าเธอจะเอาด้วยไหม แต่ใจลึกๆ เจ้าหล่อนก็อดจะลุ้นไม่ได้ ว่าคนๆ นั้นที่บิดาหามาให้น่ะ จะหน้าตาเป็นอย่างไร

                ถ้ามันจะเป๊ะแบบละครหลังข่าวล่ะก็...

                เธอสวยขนาดนางฟ้าเกาหลีมาเองประมาณนี้ ผู้ชายคนนั้นก็จะต้อง...

                ใจเย็นๆ อีแม้นเอ๊ยยย...

                ขณะที่มโนของแม้นศรีกำลังจะแจ่มอยู่นั่นเอง เสียงรถก็แล่นมาจอดที่หน้าบ้าน พลกุลีกุจอลุกไปเปิดรั้วด้วยตนเอง แม้นศรีใจเต้นตุบๆ แสร้งทำเป็นสนใจกับข้าวบนโต๊ะ ไม่ยอมมองไปยังหน้าบ้าน เดี๋ยวจะมองดูไม่ง้ามไม่งาม

                เสียงฝีเท้าเดินใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา และเสียงพูดคุย เธอก้มหน้าก้มตาทำเป็นไม่มอง เมื่อมะลิสะกิด แล้วเอ่ยทักทายทางโน้น แม้นศรีจึงยิ้มหวานโปรยส่งให้ พร้อมกับยกมือไหว้นอบน้อม แล้วชม้ายตาขึ้นมองแขกของบิดา

                “สวัสดี...ว้าย! คุณพระช่วย คิงคอง” 

ไงล่ะ มาเสียด้วยความซวยปานฉะนี้ แม้นศรีของเรา เลยต้องมีผู้ช่วย ว่าด้วยการหาสามีแบบเร่งด่วน ภายในเวลาอันด่วนเร่ง นั่นก็คือ ก้องภพ เพื่อนรักของเธอ

“ตาถั่ว” แม้นศรีกระซิบข้างหูเพื่อนรักเบาๆ มือก็จดเลคเชอร์ไปด้วย เธอนั่งข้างก้องภพ ที่คั่นกลางระหว่างเธอและผู้พันเอกพล ที่ดูเหมือนจะสนอกสนใจกับการสอนของอาจารย์ละไมอย่างมาก ก้มหน้าก้มตาจดข้อมูลปราดๆ

                “อะไร?”

                “อาหารทะเล” แม้นศรีเน้นเสียง ก้องภพกระแอม แล้วก้มลงจดอะไรบางอย่างในกระดาษ ก่อนจะฉีกส่งให้เธอ

                ทำไม?

                แม้นศรีขึงตาใส่ แล้วก้มลงจดข้อความ พลางฉีกส่งให้เขากลับ

                แกก็รู้ว่าฉันไม่ชอบกินปลาหมึก ฉันเกลียดหนวดปลาหมึกมาก มันยุ่บยั่บเป็นปุ่มๆ เหมือนหนอนอ่ะ แล้วนี่แกจะให้ฉันทำปลาหมึก กินปลาหมึก ไอ้ถั่ว ไอ้เพื่อนเลว ไอ้บ้า!

                เอาน่า...เพื่อภารกิจที่หนึ่งของเรา

                ก้องภพกลั้นยิ้มไว้แล้วเต็มแก่ พลางยักคิ้วให้กับเพื่อนรัก ที่ทำหน้ากระอักกระอ่วน เขาฉีกกระดาษอีกแผ่นส่งให้เธอ

                สู้ๆ น่าเมนี่ ปลาหมึกอร่อยมากนะ ฉันเคยให้แกชิมมาแล้วหลายที แต่แกไม่ยอม หนนี้แหละแม้นเอ๊ย จะได้รับรู้ถึงความฟินของการกินปลาหมึก หนึบๆ หนุบๆ อร่อยสุดๆ อิ อิ

                แม้นศรีทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ เมื่ออาจารย์ละไมให้ลูกศิษย์ทั้งหลายเลือกปลาหมึกเพื่อไปทำเมนูแรกของวันนี้ แล้วเมื่อเธอหยิบมันขึ้นมาเท่านั้นแหละ ก็...             

                “กรี๊ด!”

งานลงจากคานหนนี้ จะเป็นยังไง แม้นศรีจะระเบิดคานสำเร็จหรือไม่!

มามะ เรามาแรดไปด้วยกันจ้าาาา

ใครชอบอ่าน E-book แล้วอยากติดตามผลงานของอ้อม 

เชิญโหลดอ่านได้ที่เมพ และ เว็บ E-book ชั้นนำได้นะคะ 

เริ่มต้นแนะนำ E-book ด้วยผลงานที่อ้อมชื่นชอบมากๆๆ 

ฝากเเฟนเพจ ด้วยนะคะ 

กดไลท์ กดแชร์ กันได้เลย