ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ร้อยเล่ห์ ซาตาน

    ลำดับตอนที่ #21 : ถ่ายแบบ Sweet & Sexy Magazine

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.19K
      18
      16 ม.ค. 54


          ขณะที่ทุกคนนั่งทานอาหารเช้าที่โต๊ะอาหาร คุณเจนนิเฟอร์ก็เอ่ยขึ้นมา 

            ''   หนูแก้ม เมื่อคืนนอนหลับสบายไหมลูก ''
            ''   สบายค่ะคุณแม่ ''
            ''   ถ้าแม่รู้ว่าหนูนอนห้องนั้นแล้วหลับสบาย มีความสุขกว่าห้องตาคริส แม่ยกห้องนั้นให้หนูนอนตั้งแต่วันแรกที่แต่งงานแล้วลูก คริสเห็นด้วยกับแม่ไหมลูก '' คุณเจนนิเฟอร์พูดและถามบุตรชาย 
           
            ''    ไม่รู้ซิครับคุณแม่ แต่ใครรู้เข้ามันจะไม่ดีนะครับ แยกห้องนอนกันตั้งแต่วันแรกที่แต่ง ''
            ''    แม่เพิ่งรู้นะเนี๊ยะ !!!  ว่าแกแคร์ว่าคนอื่นเขาจะรู้ ในเมื่อแกประกาศกลางสำนักงานเขตวันที่ไปจดทะเบียน ว่าแกจะหย่าภายในเดือน สองเดือน แต่นี่มันตั้งสามปีแล้วนะ เมื่อไหร่จะไปหย่าหล่ะ  ''  คุณเจนนิเฟอร์พูด
            ''    ไว้ค่อยคุยกันอีกทีนะครับคุณแม่ ผมรีบมีงานเช้าวันนี้ แก้มไปทำงานกับผมไหม ''  ลุกขึ้นแล้วหันไปถามนราวดี ที่นั่งทานข้าวต้มอยู่
            ''    ไม่ค่ะ ฉันขับรถไปเองสะดวกกว่าค่ะ '' ตอบเสร็จก็ตักข้าวต้มเข้าปากไม่สนใจคนที่เดินหน้าบึ้งออกไป
            ''    คุณเจน ไม่สงสารลูกเหรอ '' คุณดิลกถาม
            ''    มันยังน้อยไปด้วยซ้ำ ถ้ามันยังไม่ยอมรับความจริง ฉันจะปั่นหัวมันยิ่งกว่านี้อีก ''  พูดแล้วตักข้าวต้มใส่ปากอย่างมีความสุข 
            ''    คุณพ่อ คุณแม่คะ แก้มไปทำงานก่อนนะคะ ''
            ''    ไปเถอะลูก ขับรถดี ๆ นะ '' คุณเจนนิเฟอร์บอก 


          สำนักงานใหญ่บริษัทในเครือธนากรสกุล คริสโตเฟอร์นั่งทำงานด้วยความหงุดหงิด มารดาเล่นงานเขาแต่เช้าเลยวันนี้ พูดมาได้ยังไงว่าเมื่อไหร่เขาจะหย่า ทำไมคุณแม่ไม่คิดว่ามันจะกระทบกระเทือนถึงบริษัทใหม่ ที่เพิ่งเปิด 

             ''   อำนาจเข้ามาหาผมหน่อย '' คริสโตเฟอร์กดอินเตอร์คอมเรียก
             ''   ครับ คุณคริส '' 
             ''   กลางวันนี้สั่งอะไรทาน '' เขาถามเพราะทุกครั้งถ้าเขาไม่ออกไปข้างนอก อำนาจจะสั่งอาหารกลางวันมาให้
             ''    ข้าวผัดต้มยำทะเลกับต้มจืดเต้าหู้ครับ ''
             ''    เที่ยงแล้ว ไปเชิญคุณแก้มมาทานข้าวที่นี่ซิ ''
             ''    คุณแก้ม ออกไปทานข้าวแล้วครับ ''
             ''    ทำไมไปไวจัง เพิ่งเที่ยงเอง ''
             ''    เพื่อนคุณแก้มมารับครับ ''
             ''    ใคร ผู้หญิงหรือผู้ชาย ''
             ''    ผมไม่รู้จักครับ แต่เป็นผู้ชาย ''
             ''     เป็นใครไปไม่ได้ นอกจากไอ้หมอนั่น ''  คริสโตเฟอร์ได้แต่พึมพำ
             ''     คุณคริสจะทานข้าวเลยไหมครับ ''
             ''     ยกมาเลยก็ได้ '' 

           คริสโตเฟอร์นั่งทานข้าวไป บ่นคนที่ไม่ได้อยู่ตรงนั้นไป   ''  หือ มาทำงานวันแรกก็นัดผู้ชายให้มาหาที่ทำงานแล้ว นี่ขนาดทำงานที่เดียวกับเขานะยังนัดเจอกัน แล้วถ้าไกลหู ไกลตาจะเป็นยังไงเนี๊ยะ ไอ้หมอมันก็ยิ่งได้ใจ คุณแม่ให้ท้ายมันด้วย   '' 

              ''     คุณวารี แก้มเข้ามาหรือยัง ''  คริสโตเฟอร์กดโทรฯ ภายในไปถามเลขาหน้าห้องของนราวดีตอนบ่ายสองโมง
              ''     ยังไม่เข้ามาเลยค่ะ คุณณณ ''  วารียังพูดไม่ทันจบคริสโตเฟอร์ก็วางหูไปแล้ว 
              ''   คุณคริสเป็นไรของเขาเนี๊ยะ!!!  พูดยังไม่ทันจบเลยว่าคุณแก้มจะไม่เข้ามาแล้ววันนี้   ''   วารีบ่นพึมพำ 

            หลังเลิกงานคริสโตเฟอร์ก็ขับรถกลับบ้าน พอไปถึงบ้านกลับไม่เจอนราวดีที่บ้านเพราะเธอยังไม่กลับมา

              ''    โอ๊ย !!! ไปไหนกับไอ้หมอนั่นวะ ป่านนี้ยังไม่กลับบ้านอีก หายไปกับมันตั้งแต่กลางวันยังไม่พออีกเหรอ ''   คริสโตเฟอร์ได้แต่บ่นหงุดหงิดอยู่คนเดียวจะไปถามใครในบ้านก็ไม่ได้    
               ''    คุณคริสค่ะ ได้เวลาทานข้าวแล้วค่ะ ''  แมวสาวใช้อีกคนเดินขึ้นมาตามที่ห้องนอน
      
            ขณะที่คุณดิลก คุณเจนนิเฟอร์ และคริสโตเฟอร์ กำลังนั่งทานอาหารกันอยู่ นราวดีก็กลับมาถึงบ้าน เธอไม่ได้เดินไปทางห้องอาหารแต่เธอเดินขึ้นไปข้างบนเพื่ออาบน้ำและเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอไม่ได้ทานข้าวที่นี่เพราะเธอทานมาแล้ว 

             หลังจากอิ่มคริสโตเฟอร์ก็นั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่น จนเกือบจะห้าทุ่มจึงปิดทีวีขึ้นห้องนอน    ''    ห้าทุ่มแล้วยังไม่กลับบ้านอีก ลืมไปแล้วเหรอไงว่าแต่งงานแล้ว  ''  คริสโตเฟอร์เดินบ่นพร้อมขึ้นบันได

              ส่วนคุณดิลกและคุณเจนนิเฟอร์ขึ้นห้องนอนตั้งแต่สามทุ่ม 


              เช้าวันนี้นราวดีลงมาทำอาหารเช้าแต่เช้า เธออยากทานซุปข้าวโพดกับขนมปังอบชีส เธอเลยตื่นมาทำเอง หลังจากที่ทำเสร็จเธอก็ขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า หลังจากเธอลงมาอีกรอบ ทุกคนก็นั่งพร้อมหน้าอยู่ที่โต๊ะอาหารแล้ว

               ''   ขอโทษนะคะ แก้มลงมาช้าไปสิบนาที ''  เธอยกมือไหว้คุณดิลกและคุณเจนนิเฟอร์
               ''   ไม่เป็นไรลูกแค่สิบนาทีเอง '' คุณดิลกบอก
               ''    จะทานกันได้หรือยังครับ ผมหิว '' คริสโตเฟอร์เอ่ยขัดขึ้น พรางคิดเมื่อคืนกลับดึกล่ะซิ เช้านี้เลยตื่นสาย 
               ''    ตาคริส แกเป็นอะไรของแก  ตื่นมาก็อารมณ์เสียเลยเหรอ  เอ่อ!!! ไม่ใช่ซิฉันเห็นแกอารมณ์เสียมาตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็นแล้วนะ หรือแกถ่ายไม่ออก ''  คุณเจนนิเฟอร์พูดขึ้น 
               ''    เปล่าครับผมไม่ได้เป็นไร แค่หิวข้าวแค่นั้นเองครับ  ''
               ''    เอ่อ !!! นั่นซินะ เมื่อวานแม่ไม่ค่อยเห็นแกทานข้าวเลย วันนี้เลยหิวข้าวแต่เช้านั่นเอง ''  คุณเจนนิเฟอร์แกล้งเออออ ไปด้วย

           ส่วนนราวดีก็นั่งตักซุปเข้าปากจนทุกคนอิ่ม นราวดีจึงเดินไปขึ้นรถเพื่อขับไปทำงาน
    คริสโตเฟอร์เดินตามออกมาและขับรถตามเธอออกไปบ้าง 


                ''    สวัสดีค่ะพี่วารี  แก้มซื้อมาให้ค่ะ  ''  นราวดีทักเลขาฯ ของเธอ พร้อมยื่นถุงขนมปังให้เลขาฯ
                ''    สวัสดีค่ะคุณแก้ม ขอบคุณค่ะ  ''  วารีทักตอบ
                ''    พี่วารีเอาขนมอีกถุงไปให้คุณอำนาจด้วยนะคะ ''
                ''    ค่ะ เดี๋ยวพี่จัดการให้ แล้วคุณแก้มจะรับอะไรคะเช้านี้ ''
                ''    แก้มขอน้ำผลไม้ กับน้ำเปล่านะคะ ''  พูดจบก็เดินเข้าห้องทำงาน

             ส่วนคริสโตเฟอร์ก็หงุดหงิดมากกว่าเดิม  ''   ไปไหนมาตั้งแต่เมื่อวานตอนกลางวัน เมื่อคืนก็กลับดึก เมื่อเช้าก็ตื่นสาย ยังไม่คิดจะมาอธิบายให้ฟังเลยใช่ไหม  ''   บ่นอยู่ในห้องคนเดียวเหมือนหมีกินผึ้ง

             ห้องทำงานของนราวดี วิไลวรรณมาหาเธอที่นี่ เพราะจะมาคุยเรื่อง Sweet & Sexy Magazine ที่จะถ่ายทำเป็นเล่มแรกของเมืองไทย  และจะเปิดตัวพร้อมงานเลี้ยง

                  ''    แก้มฉันว่าจะให้ดีหน้าปกเป็นแกกับสามีดีกว่านะ  ''  วิไลวรรณบอก
                  ''    ไม่เอาจะบ้าเหรอ แกก็รู้ว่าเขาไม่ถ่ายคู่กับฉันหรอก ''  นราวดีไม่ยอม 
                  ''    น่าจะลองดูนะ เล่มแรกเอาฤกษ์ให้เจ้าของบริษัทขึ้นปก '' 
                  ''     แกอย่าพูดอะไรที่มันเป็นไปไม่ได้ซิ ''  นราวดีพูด 
                  ''     ฉันว่าเป็นไปได้ว่ะ ยังไงเขาก็ถ่ายคู่แกแน่นอน ''
                  ''     ยิ่งถ่ายคู่กับฉัน เขายิ่งไม่ถ่าย  ''
                  ''     แกคอยดูแล้วกันว่าเขาจะถ่ายไหม ''  วิไลวรรณท้า  
                  ''     ไปทานข้าวดีกว่าฉันหิวแล้ว ''  ตัดบทแล้วชวนกันออกไปทานข้าว

          หลังจากกลับเข้ามาในบริษัทนราวดีก็เตรียมตัวเข้าประชุมตอนบ่ายสองโมง ซึ่งกkiประชุมวันนี้มีแต่ผู้เกี่ยวข้องเรื่อง Sweet & Sexy Magazine  ไม่เกี่ยวกับระดับผู้บริหารอย่างคริสโตเฟอร์  พอตกลงรายระเอียดสถานที่และนายแบบนายแบบได้แล้วก็ปิดการประชุม

            พอออกมาจากห้องประชุมนราวดีก็นั่งกุมขมับอย่างคิดไม่ตก ทุกคนในที่ประชุมเห็นด้วยกับวิไลวรรณที่จะให้คริสโตเฟอร์กับเธอขึ้นปกเล่มแรกและเปิดตัวหนังสือเล่มนี้ในวันงานเปิดตัวบริษัทในเดือนหน้า แล้วใครจะเป็นคนไปเจรจากับเขา สงสัยต้องให้คุณแม่ช่วยพูดให้ แต่ถ้าเขาไม่ยอมถ่ายเธอคิดไว้แล้วว่าจะให้นายแบบนางแบบที่มีชื่อเสียงสักหกคนมาขึ้นปกให้ ซึ่งเธอวางคอนเซ็บต์นี้มาตั้งแต่แรก


              ''   ตาคริส แม่มีเรื่องงานจะคุยด้วย  ''   คุณเจนนิเฟอร์เรียกเมื่อเห็นคริสโตเฟอร์กลับมาจากทำงานในตอนเย็น หลังจากที่ได้คุยกับนราวดีเรื่องที่เธอขอร้องเมื่อคืนนี้
              ''   คุณแม่มีอะไรครับ ''
              ''   เรื่องนายแบบนางแบบที่จะขึ้นปกเล่มแรก  ''
              ''   ครับมีปัญหาอะไรครับ ''
              ''   ทางทีมงานประชุมกันแล้ว อยากให้แกกับหนูแก้มขึ้นปก ''
              ''   อะไรนะครับ !!!  ผมไม่เคยถ่ายแบบนะครับ ''
              ''   ไม่เป็นไรหรอก ลองถ่ายดูคู่กับหนูแก้ม ''
              ''    โอ๊ย !!! ไม่เอาหรอกครับ ใครคิดเนี๊ยะ ให้ผมไปถ่ายแบบคู่แก้ม '' 

                  ''     ทางทีมงานเขาประชุมกัน เขาคิดว่าน่าจะให้ประธานบริษัทเป็นนายแบบคู่กับภรรยา ''
              ''    แล้วแก้มรู้หรือยังครับ  ''
              ''    รู้แล้ว  และก็ขอร้องให้แม่มาคุยกับแก ''
              ''    ทำไมแก้มไม่มาคุยกับผมเอง ''
              ''    หนูแก้มเขารู้ว่าแกต้องปฏิเสธ ถ้ามาคุยกับแกเอง ''
              ''    ถ้าแก้มมาคุยกับผมเอง ผมจะยอมถ่ายคู่กับเขา แต่ถ้าไม่มาคุย ผมไม่ถ่าย '' คริสโตเฟอร์คิดถึงแผนการที่จะให้นราวดีมาง้อเขา 
              ''    ไม่เป็นไรถ้าแกไม่ยอมถ่าย หนูแก้มเขาติดต่อตาเดชไว้แล้ว ถ้าแกไม่ถ่ายเขาจะถ่ายคู่ตาเดช ''  คุณเจนนิเฟอร์บอก
              ''    โอ๊ย !!! ไม่ได้นะครับผมเป็นสามี ต้องถ่ายหนังสือของเรา เล่มแรกคู่กับผม จะไปถ่ายกับคนอื่นได้ยังไง ผมไม่ยอม คนอื่นจะคิดยังไง ''  คริสโตเฟอร์โวยวาย
              ''    ใครเขาจะคิดมาก มันเป็นงาน ตกลงแกจะเป็นนายแบบให้ใช่ไหม '' ถามเพื่อความแน่ใจ
              ''     ครับผมจะถ่ายเล่มแรกคู่กับแก้ม ''   ตอบมารดา    ส่วนคุณเจนนิเฟอร์ก็คิด 

         ''   แค่นั้นแหละทำมาเป็นท่ามาก แบล็คเมฉันให้หนูแก้มมาขอร้องตัวเอง เจอฉันสวนกลับว่าจะให้ตาเดชมาเป็นนายแบบแค่นั้นแหละ รีบรับปากทันที ถ้าฉันไม่ร้ายกว่าแกนะ ฉันจะคิดได้ยังไงว่าให้แกกับหนูแก้มมาถ่ายแบบขึ้นปกหนังสือคู่กัน 

              หลังจากคริสโตเฟอร์รับปากทางทีมงานก็ติดต่อสถานที่เป็นเวลาสามวันสองคืนในการถ่ายหนังสือ จนถึงวันเดินทางคริสโตเฟอร์ขับรถไปจอดที่บริษัทเพื่อนั่งรถตู้ของบริษัทไปชะอำบีช สถานที่ที่ทางทีมงานติดต่อไว้ นราวดีนั่งรถไปกับคริสโตเฟอร์ไม่ได้ขับรถไปจอดที่บริษัทเอง เพราะคุณเจนนิเฟอร์ขอร้อง เธอกลัวจะกลับดึกเลยไม่อยากให้นราวดีขับรถกลับบ้านคนเดียว 

               ระหว่างทางที่นั่งรถไปที่บริษัทด้วยกันนราวดีไม่ได้คุยกับคริสโตเฟอร์เลย และเขาก็ไม่ได้ชวนเธอคุย เขาคิดว่ายังมีเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพังหลายวัน ค่อยไปคุยตอนนั้นก็ได้  จนทั้งสองไปถึงบริษัทนราวดีเห็นรถตู้จอดรออยู่ เธอจึงขอลงตรงนี้คริสโตเฟอร์ยอมจอดให้เธอลงไปก่อน แต่พอเธอจะหยิบกระเป๋าลงจากรถเขาจึงบอกว่าเดี๋ยวเขาเอาลงไปให้ เธอจึงลงไป 

                คริสโตเฟอร์ลากกระเป๋าของนราวดีและของตัวเองมาที่รถตู้ที่จอดรออยู่แล้วเดินขึ้นไปนั่งข้างนราวดีที่นั่งอยู่ เธอไม่กล้าโวยวายเพราะมีทีมงานบางคนนั่งอยู่ในรถด้วย เธอจึงหยิบ mp 4 มาเปิดเพลงฟังและนั่งหลับตาไม่สนใจชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้าง ๆ จนเธอหลับไปจริง ๆ มารู้สึกตัวอีกที่ก็ถึงชะอำบีชแล้ว เพราะคริสโตเฟอร์ปลุกเธอตื่น เธอจึงเดินตามเขาลงจากรถ จนทุกคนเดินไปรวมตัวกันที่ล๊อบบี้ของทางรีสอร์ท เพื่อเช็คอินและรับกุญแจห้อง พอคริสโตเฟอร์รู้ว่าได้นอนห้องเดียวกับนราวดีเขาก็ดีใจแต่ไม่ได้แสดงออกมาให้เธอรู้  ส่วนนราวดีรู้อยู่แล้วว่าต้องนอนห้องเดียวกับเขาตอนที่ทีมงานเอาแผนงานและรายชื่อห้องพักที่ทางทีมงานจัดไว้มาเสนอให้เธอเซ็นต์อนุมัติ แต่เธอไม่โวยวายเพราะทางทีมงานไม่รู้ว่าเธอกับเขาแยกห้องนอนกัน และเธอคิดว่าถึงเธอจะอยู่ห้องเดียวกับเขา เขาก็ไม่มายุ่งกับเธอหรอก หลังจากได้กุญแจแล้วนราวดีก็เดินตามคริสโตเฟอร์ไปที่บังกะโลของเธอและเขา       
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×