ร้อยเล่ห์ ซาตาน

ลำดับตอนที่ #17 : เมื่อความจริงเปิดเผย

  
     คุณพ่อคุณแม่คะแก้มมีเรื่องจะปรึกษาค่ะ นราวดีบอกคุณดิลกและคุณเจนนิเฟอร์ หลังจากนั้นเธอจึงเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างตั้งแต่คืนแต่งงานให้คุณเจนนิเฟอร์ฟัง ซึ่งคุณเจนนิเฟอร์พอรู้อยู่แล้วจากการรายงานของ นิด สาวใช้ที่เธอส่งให้ไปคอยดูความเคลื่อนไหวของทั้งสองคน

     เย็นวันนี้คริสโตเฟอร์รีบกลับมาบ้าน เมื่อเช้าเขาตื่นมาเธอยังไม่ตื่น เขาเข้าไปยืนดูเธอใกล้ ๆ  เห็นตามตัวเธอมีแต่รอยเขียวช้ำทั่วตัว ใบหน้ายังมีคราบน้ำตาอยู่ เธอมานอนที่โซฟาทำไม ทำไมถึงไม่นอนที่เตียงนอน เธอไม่น่ายั่วเขาเลยเมื่อคืนนี้ เขาไมเคยรุนแรงกับใครเลย มีเธอนี่แหละที่ยั่วโมโหเขาได้ขนาดนี้   เขาเดินเข้ามาในบ้านแต่ไม่เห็นเธอข้างล่าง จึงเดินขึ้นมาข้างบนแต่ก็ไม่เห็น จนได้เวลาทานอาหารจึงเดินลงไป

       คริสโตเฟอร์นอนรอนราวดีอยู่บนเตียงเขามีเรื่องจะคุยกับเธอ แต่เธอก็ยังไม่มา เขากำลังคิดเธอคงตกใจแน่เลยถ้าเข้ามาให้ห้องแล้วเห็นเขานอนหลับอยู่บนเตียง เขานอนคิดจนเผลอหลับไป ตื่นมาอีกทีก็เช้าวันรุ่งขึ้น 

             ''     นิด คุณแก้มไปไหน ''
             ''     คุณแก้มนอนบ้านนู้นค่ะ '' พอได้ยินคำตอบเขาเลยเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า เสื้อผ้ายังอยู่คงอยากไปนอนสักวันสองวันมั้ง เขาคิด หลังจากนั้นก็เดินลงไปข้างล่าง
             
        ผ่านไป 3-4 วันเขายังไม่เห็นเธอกลับมา แต่เขาไม่กล้าถามมารดา เขากลัวเธอจะสงสัยมากกว่านี้ แต่คิดอีกที่มารดาอาจจะไม่รู้เรื่อง อาจจะคิดว่า นราวดี อยากกลับไปนอนที่บ้าน เพราะถ้ามารดารู้ว่าเขาทำอะไรกับเธอมารดาคงไม่ปล่อยให้เขามีลมหายใจถึงวันนี้แน่ คงฆ่าเขาตั้งแต่ที่รู้ว่าเขารังแกลูกสะใภ้คนโปรดแล้ว ยัยเด็กแสบนั่นอีกจะนอนที่บ้านนู้นทำไมตั้งหลายวัน เขามีเรื่องจะคุยด้วย คิดถึงด้วยอยากเห็นหน้าแต่กลับไม่มาให้เห็น ที่เมื่อก่อนเขาไม่อยากเห็นไม่อยากเจอ กลับโผล่หน้าไปให้เห็นแทบทุกวัน 

          ตาคริสมาคุยกับพ่อในห้องทำงานหน่อยซิ คุณดิลกเรียกเมื่อเห็นเขานั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น 
 
                 ''   พ่ออยากให้แกไปภูเก็ต 1 อาทิตย์ ''  คุณดิลกบอก
                 ''   ให้ผมไปทำไมครับ '' ถามด้วยความสงสัย
                 ''   ไซค์งานที่นั่นมีปัญหา พ่ออยากให้แกไปคุมด้วยตัวเอง '' คุณดิลกบอก
                 ''    คุณพ่อจะให้ผมไปเมื่อไหร่ครับ ''
                 ''    พรุ่งนี้เช้า ''
                 ''    ทำไมต้องรีบไปครับ '' เขาถาม
                 ''    ไปเร็วจะได้รีบแก้ปัญหานะลูก '' คุณดิลกบอก
                 ''    ครับคุณพ่อ '' เขารับคำ
                 ''    มีปัญหาอะไร อยากปรึกษาพ่อไหมลูก ทั้งเรื่องงาน เรื่องชีวิตคู่ '' คุณดิลกเกริ่นถาม
                 ''    ไม่มีครับ คุณพ่อ '' เขาปฏิเสธ 
                 ''     พ่อจะเล่านิทานอะไรให้ฟังอยากฟังไหมลูก '' คุณดิลกถาม
                 ''   ฟังก็ได้ครับ ''
  
    มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งแอบหลงรักเจ้าชายรูปงามที่เธอยังไม่เคยเห็นหน้าเขาเธอเห็นแค่ในรูปถ่ายเขาเท่านั้น ถ้าเธอมีเวลาเธอจะมาหานางฟ้าใจดีของเธอเพราะนางฟ้าใจดีจะเล่าเรื่องเจ้าชายรูปงามให้เธอฟังบ่อย ๆ นางฟ้าใจดีก็รักและเอ็นดูเธอมาก นางฟ้าใจดีรู้ว่าเธอแอบรักเจ้าชายรูปงาม จนวันหนึ่งเด็กหญิงคนนี้ก็ได้มีโอกาสได้เจอกับเจ้าชายรูปงามเธอยิ่งรักเขามากขึ้นทุกวัน  เธอคอยตามราวี แม่มดที่อยู่รอบตัวเจ้าชาย แต่เจ้าชายก็ยังไม่มองเธอ จนนางฟ้าอดสงสารเธอไม่ได้ นางฟ้าจึงออกอุบายช่วยเหลือเธอ ซึ่งเธอยอมหลงกลรับปากนางฟ้า แล้วนางฟ้าก็หักหลังเธอ นางฟ้าวางยาเจ้าชายรูปงาม และวางยาเด็กหญิงด้วย  คุณดิลกเล่าไป มองหน้าคริสโตเฟอร์ไปด้วย

                   ''   เดี๋ยวครับคุณพ่อ คุณพ่อบอกว่า นางฟ้าวางยาเจ้าชาย กับ เด็กหญิง '' คริสโตเฟอร์ถาม
                   ''   ใช่ นางฟ้าวางยาทั้งสองคน '' คุณดิลกย้ำ 
                   ''   หมายความว่า คุณแม่วางยาทั้งผม และแก้ม '' เขาถามย้ำ
                   ''   ใช่  ตอนแรก แม่แกหลอกว่าจะวางนอนหลับ แต่แม่แกหักหลังหนูแก้ม เปลี่ยนจากยานอนหลับเป็นยาเซ็กส์ และหนูแก้มก็โดนด้วย ไม่ใช่แกโดนคนเดียว '' คุณดิลกบอก
                   ''   แล้วทำไมแก้มไม่บอกผมว่า คุณแม่เป็นคนทำ '' เขาถาม
                   ''   ถ้าเขาบอกแกว่าแม่แกเป็นคนทำแกจะเชื่อเขาไหม '' คุณดิลกถาม
                   ''   ไม่เชื่อ '' เขาตอบ
                   ''   ใช่ นั้นแหละคือเหตุผลที่เขาไม่บอกแก  ''  คุณดิลกบอก 
                   ''   ตอนนี้แก้มอยู่ไหนครับคุณพ่อ '' 
                   ''   อยู่บ้านเขาซิ  พ่อจะบอกอะไรแกอีกอย่างนะ ทุกครั้งที่แก้มรับงานเขามาปรึกษาพ่อกับแม่ทุกครั้ง และแกรู้ไหม ว่าหนังสือ Sexy magazine ที่แกเพิ่งเห็น และเอาไปอาละวาดเขาน่ะ พ่อกับแม่ดูก่อนแกเป็นอาทิตย์แล้ว ดูฟรีด้วยนะ  เด็กในบ้านก็ดูกันทุกคน หนังสือมันก็วางอยู่ ในห้องนั่งเล่น '' คุณดิลกบอก
                   ''    แล้วทำไมคุณพ่อรู้เรื่องพวกนี้ล่ะครับ
                   ''    แก้มเขามาเล่าให้พ่อกับแม่ฟังทุกเรื่องตั้งแต่คืนเข้าหอจนถึงวันที่แกทำร้ายเขาวันสุดท้าย '' คุณดิลกบอก   
                    ''   ถ้าคุณแม่รู้เรื่องนี้แล้ว ทำไมคุณแม่ไม่ฆ่าผมล่ะครับ คุณพ่อ '' ถามด้วยความสงสัย
                    ''   เพราะแม่แก เขาตัดหางปล่อยวัดแก แล้วไง เขาจะไม่ยุ่งเรื่องของแกอีก แก้มเขาขอหย่ากับแก ''  คุณดิลกบอก
                    ''   อะไรนะครับ แก้มขอหย่ากับผม แล้วคุณแม่ก็ยอม ''
                    ''   ใช่ ก็แกไม่รักหนูแก้ม แม่แกสงสารหนูแก้ม แม่แกเลยรับปากว่าจะจัดการเรื่องหย่าให้ '' คุณดิลกบอก
                    ''    ผมไม่หย่า ไม่เห็นมีใครมาถามผมเลย ว่าผมอยากหย่าไหม '' เขาโวยวาย
                    ''    ที่เขาไม่ถามเพราะเขารู้ว่ายังไงแกก็หย่า  '' คุณดิลกบอก  เอ่อ แกขึ้นไปเตรียมกระแป๋เสื้อผ้าให้เรียบร้อยนะ แกต้องไปภูเก็ตพรุ่งนี้ แล้วคุณดิลกก็เดินออกจากห้องทำงานไป

        หลังจากนั้น คริสโตเฟอร์ก็ไปทำงานที่ภูเก็ต แต่เขาไม่มีสมาธิในการทำงานเลย เขาคอยแต่คิดถึง นราวดี นี่เธอจะหย่ากับเขาจริง ๆ เหรอ เขาไม่ยอมหรอก แต่เขาดีใจที่ได้รู้ว่าเธอไม่ได้วางยาเขา มารดาเขานี่แสบจริง ๆ  พรุ่งนี้เขาจะได้กลับกรุงเทพฯ แล้วเขา จะต้องไปง้อเธอ เขาไม่ยอมหย่าหรอกฝันไปเถอะ แต่แม่เขาเข้าข้างเธอน่ะซิปัญหา แต่ไม่เป็นไร คุณพ่อโทรมาบอกเมื่อวานว่า มรดกและธุรกิจของคุณแม่ที่อังกฤษมีปัญหา คุณแม่จะบินไปอังกฤษคืนพรุ่งนี้ และยังไม่มีกำหนดกลับบางทีอาจจะหลายเดือนหรือเป็นปี ดีเขาจะได้มีโอกาสง้อ นราวดีนาน ๆ ถ้าเธอยังโกรธเขา ไม่ยอมยกโทษให้เขาง่าย ๆ   พรุ่งนี้เขาจะไปถึงสนามบินสุวรรณภูมิ ใกล้ ๆ กับเวลาที่มารดาไปอังกฤษ 

          สนามบินสุวรรณภูมิ คุณดิลก คุณเจนนิเฟอร์ คุณมงคล คุณวนิดา และนราวดี กำลังยืนอยู่หน้าทางเข้าเกท  เพราะเช็คตั๋วเดินทางและโหลดกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว คริสโตเฟอร์ ซึ่งเพิ่งลงจากเครื่องเที่ยวบินจากภูเก็ต รีบเดินมาหามารดา และเขาก็ยิ้มออกมาเมื่อเห็นนราวดียืนอยู่ตรงนั้นด้วย เขายกมือไหว้ บิดา มารดา พ่อตา และแม่ยาย หลังจากเขาทำความเคารพทุกคนเสร็จ เขาก็หันไปทักนราวดี 

           ''  สวัสดีแก้ม ''
           ''  สวัสดีค่ะ '' 
           ''   สบายดีเหรอ '' เขาทัก 
           ''   สบายดีค่ะ ''
           ''   มาส่งคุณแม่เหมือนกันเหรอ '' เขาถาม
           ''   เปล่าค่ะ ฉันจะไปอังกฤษกับท่านค่ะ '' เธอตอบ แต่คำตอบของเธอทำให้คริสโตเฟอร์พูดไม่ออกไปอีกนาน นี่คุณแม่พาเธอไปด้วย นานแค่ไหนที่เธอต้องไป คุณพ่อบอกไม่มีกำหนดกลับ โอ๊ย !!! ไม่นะ อย่ามาพรากเธอไปจากเขานานขนาดนั้น แค่ทุกวันนี้ที่ไม่ได้เจอเธอเขาก็จะแย่แล้ว คริสโตเฟอร์คิด      
           ''    แก้มต้องไปนานแค่ไหน '' เขาถาม
           ''    ไม่มีกำหนดค่ะ '' เธอตอบ  แล้วหันไปหาคุณเจนนิเฟอร์ 
           ''     คุณแม่คะ เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ '' เธอชวนคุณเจนนิเฟอร์
           ''     แก้ม พี่ขอเวลาคุยด้วย 15 นาที่ '' คริสโตเฟอร์บอก
           ''     คุณแม่คะ เข้าไปกันเถอะค่ะ '' เธอชวนคุณเจนนิเฟอร์อีกครั้ง 
           ''     แก้ม พี่ขอคุยด้วย 5 นาที '' ชายหนุ่มขอร้องอีกครั้ง พร้อมส่งสายตาอ้อนวอนให้เธอ 
           ''     คุณแม่ค่ะ ไปกันเถอะ '' เธอเรียกคุณเจนนิเฟอร์อีกครั้ง 
           ''     แก้ม พี่ขอแค่ นาทีเดียว '' คริสโตเฟอร์อ้อนวอนอีกครั้ง 
           ''     แค่ วินาทีเดียว ฉันก็ให้คุณไม่ได้ค่ะ '' นราวดีตอบเขาด้วยใบหน้าที่เฉยเมย พอคริสโตเฟอร์ ได้ยินคำตอบของเธอก็ยืนนิ่งคิดอะไรไม่ออก เธอจะทิ้งเขาไปจริง ๆ เหรอ เธอจะหย่ากับเขาจริง ๆ เหรอ เขาไม่ยอม ระหว่างนั้น นราวดีก็กอดคุณมงคล และคุณวนิดา  เธอยกมือไหว้ทุก ๆ คน แล้วเดินตามคุณเจนนิเฟอร์ไป  คริสโตเฟอร์วิ่งไปกระชากเธอมากอดหน้าทางเข้าพอดี แก้มอย่าไป อย่าทิ้งพี่ไป พี่อยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีแก้ม เขาบอก แต่เธออาศัยช่วงจังหวะที่คริสโตเฟอร์เผลอ และไม่มีใครทันได้คิด ผลักคริสโตเฟอร์ออก และตัวเธอก็เดินเข้าไปในเกท ที่คริสโตเฟอร์ไม่มีสิทธิ์เดินตามเข้ามา เธอเดินเข้าไปโดยไม่หันกลับมามองคนที่อยู่ข้างหลังเลย 
                   
     คริสโตเฟอร์ยืนน้ำตาซึม มองนราวดีที่เดินตามมารดาเข้าไป โดยไม่หันกับมามองเขาเลย

           ''   ตาคริส กลับบ้านกันเอะลูก '' คุณดิลกเรียก
           ''   ทำไมคุณพ่อไม่บอกผมครับ ว่าแก้มไปกับคุณแม่ด้วย '' ชายหนุ่มถาม
           ''   แม่เขาไม่ให้พ่อบอก ''
           ''   ผมว่าคุณแม่ไม่ถอยจากเรื่องนี้หรอกครับ ''
           ''   ทำไมแกคิดว่า แม่จะไม่หยุดเรื่องของแก ''
           ''   ถ้าคุณแม่ถอย จากเรื่องของผม คุณแม่คงไม่เอาแก้มไปอังกฤษด้วย และคงไม่ห้ามคุณพ่อให้บอกผมเรื่องที่แก้มไปกับท่าน แต่คุณแม่ให้ผมมารู้เอง ในวันที่แก้มไป ซึ่งผมก็ทำอะไรไม่ได้แล้วในวันที่รู้ นอกจากรอแก้มกลับมา ผมชักสงสัยแล้วซิครับ ว่าที่อังกฤษมีปัญหาจริงหรือเปล่า หรือคุณแม่จงใจทรมานผม '' คริสโตเฟอร์บอก พร้อมทั้งสงสัยในการกระทำของมารดา 
            ''    แกเพิ่งคิดได้เหรอตาคริส แกคิดว่าแม่ของแกจะยอมหยุดเรื่องแกเหรอ ในเมื่อเขาประเคนหนูแก้มใส่พานให้แกขนาดนั้น แต่ตอนนี้แย่หน่อยนะลูก แม่แกเขาไม่ยอมปล่อยหนูแก้มกลับมาให้แกทรมานอีกแล้ว  '' บิดาบอก
            ''    คุณแม่ไม่ปล่อยแก้มกลับมาหาผม ผมก็ไปหาแก้มที่อังกฤษก็ได้ ไม่เห็นจะยากเลย '' คริสโตเฟอร์พูดไปยิ้มไปเมื่อคิดหาทางออกได้แล้ว
            ''    แกคิดว่าแกจะได้ไปเจอหนูแก้มง่าย ๆ เหรอ แล้วยิ่งที่โน้นถิ่นแม่แกนะ '' คุณดิลกเตือน
            ''    ทำไมคุณแม่ ไม่เข้าข้างผม คุณแม่เคยทำทุกอย่างให้แก้มอยู่ข้างผม ผมไม่ยอม ''
            ''     สายไปแล้วลูก เป็นเพราะแกทำตัวแกเอง ตอนนั้นเขาทำทุกวิธีเพื่อให้หนูแก้มอยู่ใกล้แก แต่แกปฏิเสธความหวังดีของแม่แกมาตลอด ตอนนี้เขาเลยทำทุกวิธีที่จะให้หนูแก้มอยู่ไกลจากแก ยอมหย่าเถอะลูก แกก็รู้ว่าแกสู้แม่แกไม่ได้หรอก '' คุณดิลกบอก
            ''     ผมไม่ยอมแพ้คุณแม่หรอกครับ  แก้มต้องกลับมาเป็นของผม '' 
            ''     แล้วถ้าหนูแก้ม เขาสมัครใจที่จะไม่กลับมาอยู่กับแกล่ะ '' คุณดิลกลองถาม
            ''     ผมจะทำทุกอย่างให้แก้มกลับมารักผมเหมือนเดิม และผมก็ไม่มีทางยอมแพ้ผู้หญิงแสบที่ผมรักทั้งสองคนด้วย ''  คริสโตเฟอร์ประกาศ
            ''     แกพูดว่าอะไรรัก ๆ นะ พ่อได้ยินไม่ค่อยชัด '' คุณดิลกแกล้งถามหลังจากได้ยินไม่ชัด 
            ''     เปล่าผมไม่ได้พูดอะไรเลย คุณพ่อหูไม่ดีแล้วครับ เรากลับบ้านกันดีกว่า '' พูดจบก็เดินไปขึ้นรถกลับบ้าน ส่วนคุณมงคล และคุณวนิดา ไม่ได้กลับด้วย เพราะขับรถมาเอง