ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ร้อยเล่ห์ ซาตาน

    ลำดับตอนที่ #14 : รับงานพี่เคที่ Sexy in my Condominium

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 4.42K
      9
      29 ธ.ค. 53

        เช้าวันนี้นราวดีเดินลงมาแต่เช้า เธอกำลังทำแซนวิชแฮมไข่ดาวเป็นอาหารเช้าของวันนี้ 
           ''    วันนี้เข้าครัวเองเลยเหรอลูก '' คุณดิลกทัก
           ''     คุณแม่บ่นอยากท่าแซนวิชค่ะ แก้มเลยลงมาทำให้คุณแม่ทานค่ะ ''
           ''     คุณพ่อหิวหรือยังคะ '' เธอถาม

         ''     ยังเลยลูก ตาคริสตื่นหรือยัง ''  ถามหาบุตรชาย
           ''     ตอนแก้มลงมายังไม่ตื่นค่ะ '' เธอตอบ
           ''     วันนี้หนูมีงานไหมลูก '' คุณดิลกถาม
           ''     มีตอนเย็นค่ะ '' 
           ''     วันนี้พ่อ แม่ และตาคริสจะต้องไปงานเลี้ยงเย็นนี้ พ่อคิดว่าหนูว่างจะได้ให้ไปด้วยกัน '' คุณดิลกบอก
           ''     งานอะไรคะ เปิดตัวคอนโดริมน้ำของคุณวิทยา  '' 
           ''     แก้มไปเดินแบบงานนี้แหละค่ะ คุณพ่อไม่ต้องบอกคุณคริสนะคะ ''
           ''     ทำไมล่ะลูก หนูจะทำเซอร์ไพร์พี่เขาเหรอลูก '' คุณดิลกถาม
           ''     ค่ะ  เราไปนั่งรอที่โต๊ะทานข้าวดีกว่าค่ะ '' เธอชวนคุณดิลก หลังจากที่ทำแซนวิชเสร็จ
         
      
        ขณะที่นั่งรอทานอาหารเช้าคุณเจนนิเฟอร์ก็เดินลงมาพร้อมบุตรชาย
            ''    แซนวิชน่าทานจังหนูทำเหรอลูก '' คุณเจนนิเฟอร์ถาม
            ''    แก้มได้ยินคุณแม่บ่นอยากทาน แก้มเลยตื่นมาทำค่ะ ''
            ''    น่าทานนะ ตาคริส '' เธอหันไปพูดกับบุตรชาย เธอไม่ได้อยากทานแซนวิชหรอก แต่เธอได้ยิน บุตรชายบ่นกับป้าแข เธอเลยไปบ่นกับลูกสะใภ้ว่าเธออยากทาน เธอคิดว่าลูกสะใภ้จะต้องตื่นมาทำแน่นอน
            ''    งั้น ๆ แหละครับ คุณแม่ '' ชายหนุ่มบอกแล้วกัดแซนวิชเข้าปาก
            ''    อร่อยจังลูก  ''  คุณเจนนิเฟอร์บอก 
       
          ''   ขอบคุณค่ะ ''
            ''    คริส เย็นนี้ไปเจอกันที่งานเลย หรือ แกจะกลับมาเปลี่ยน เสื้อผ้าที่บ้านก่อน '' คุณดิลกถาม
            ''    ไปเจอกันที่งานดีกว่าครับคุณพ่อ '' เขาตอบ หลังจากนั้นก็ลุกไปทำงานหลังจากดื่มกาแฟหมด

           คุณเจนนิเฟอร์เดินมานั่งคุยกับนราวดีที่ห้องนั่งเล่น

             ''    แก้มมีงานวันนี้ใช่ไหมลูก ''
             ''    ค่ะ งานที่คุณแม่จะไปเย็นนี้แหละค่ะ ''
             ''    จริงเหรอลูก ดีซิตั้งแต่แต่งงานกัน หนูกับตาคริสยังไม่เคยออกงานด้วยกันเลยนะ '' คุณเจนนิเฟอร์บอก
             ''    คุณแม่คะ แต่ชุดที่แก้มต้องเดินวันนี้ มันออกแนวหวือหวา เซ็กซี่เล็ก ๆ นะคะ '' เธอบอก
             ''    ไม่เป็นไรนี่ลูกคุณพ่อ กับแม่ไม่สนใจหรอกนะ '' นางบอก
             ''     ค่ะ คุณแม่  ''
             ''    หนูไม่ต้อง ขับรถไปนะลูก จะได้กลับพร้อมกัน ''
             ''    ถ้าแก้มเลิกดึกกว่า แล้วคุณพ่อ คุณแม่อยากกลับก่อนล่ะคะ '' นรววดีถาม
             ''    ไม่ต้องรถเอาไปหรอกลูก เชื่อแม่ '' นางบอก

         ตอน 3 โมงเย็นเธอเห็น คริสโตเฟอร์ กลับมาที่บ้าน ตอนที่เธอเดินขึ้นบันไดไปข้างบนห้องนอนเพื่ออาบน้ำแต่งตัว พอเธอออกมาห้องน้ำหลังจากอาบน้ำเสร็จ เธอเห็นเขานอนเล่นอยู่บนโซฟา หลังจากที่เธอทะเลาะกับเขาเรื่องที่เธอใส่ ทูพีทเดินรอบห้องเธอยังไม่ได้คุยกับเขาเลย ซึ่งปกติเธอก็ไม่ได้คุยกับเขาอยู่แล้ว พอทะเลาะกันยิ่งหนักกว่าเดิมอีก  แต่เธอสัญญากับตัวเองแล้วเขาจะเป็นยังไง จะทำอะไรเธอจะไม่สนใจเขา

            นราวดีแต่งหน้าเสร็จก็เดินนุ่งผ้าเช็ดตัวไปหาเสื้อผ้าใส่ เธอเลือกใส่บราลูกไม้แบบคล้องคอสีดำแดง และกางเกงในเข้าชุดกัน พอเธอสวมบราเสร็จ เธอก็ปลดผ้าเช็ดตัวมาพันที่เอว ส่วนช่วงบนก็มีแค่บราลูกไม้คล้องคอสวมตัวเดียวระหว่างที่เธอยืนเลือกเสื้ออยู่ ส่วนผมยาวสลวยของเธอ เธอยังใช้กิ๊บหนีบอยู่ตั้งแต่ที่เธออาบน้ำ ทำให้คนที่นอนเล่นอยู่บนโซฟาแอบกลืนน้ำลาย เมื่อเห็นหน้าอกคู่สวยของเธอมีแค่บราที่เซ็กซี่สวมอยู่ชิ้นเดียว

             ''   นี่เธอเห็นฉันนอนเล่นอยู่บนนี้เธอเลยคิดจะยั่วฉันเหรอ '' คริสโตเฟอร์ถาม
             ''   ทำไมฉันต้องยั่วคุณด้วย เพราะฉันยั่วคุณไป คุณก็ไม่สนใจฉันหรอก เสียเวลาเปล่า ๆ  '' เธอตอบ
             ''   รู้ตัวก็ดีแล้ว ว่ามันเสียเวลา '' 
             ''   ใช่ ฉันเลยไปยั่วผู้ชาย ที่เขาสนใจฉันดีกว่า '' 
             ''   มีด้วยเหรอ ผู้ชายที่เขาสนใจเธอ '' เขาถาม
             ''   ไม่รู้ซิ คงมีล่ะมั่ง อย่างน้อยก็ผู้ชายที่ฉันกำลังจะไปกับเขา '' เธอตอบพร้อมเดินออกจากห้องไปหลังจากปิดประตูเสียงดัง 

          ส่วนคริสโตเฟอร์ก็หงุดหงิด ที่พอทะเลาะกันยังไม่ทันจบเธอก็เดินหนีเขาอีกแล้ว ครั้งที่แล้วยั่วเขาใส่ทูพีทเดินไปเดินมา ทะเลาะกันเสร็จเธอเดินหนีเขาเข้าห้องน้ำ ครั้งนี้เดินหนีออกจากห้องแถมปิดประตูใส่หน้าเขาอีก ว่าแล้วเธอไปไหน กับใคร คริสโตเฟอร์ออกไปยืนตรงระเบียงหน้าห้องมองลงไปข่างล่าง 

          นราวดีเดินออกมาจากบ้านพร้อมณรงค์เดช เธอให้ณรงค์เดชมารับเธอเพราะเธอโทร ฯ หาวิไลวรรณแล้วแต่ติดต่อไม่ได้ เธอจะนั่งแท๊กซี่ไปเองเพราะเกรงใจคนขับรถที่บ้านเพราะเดี๋ยวคนขับรถต้องขับกลับมารับคุณดิลก กับคุณเจนนิเฟอร์ที่บ้านนี้อีกรอบ เธอเลยจะไปเอง แต่คุณเจนนิเฟอร์ให้เธอโทรไปหาณรงค์เดช ให้ณรงค์เดชมารับเธอ 

          จะไปไหนกับไอ้นั้นวะ วันนี้มีงานเลี้ยงทำไมคุณแม่ไม่ให้ยัยนี่ไป หรือคุณแม่ชวนแล้วแต่ปฏิเสธ เพราะนัดไอ้นั้นไว้ก่อนแล้ว ดูชุดที่ใส่ซิ เสื้อคล้องคอสีเนื้อโชว์หลัง กับกระโปรงสั้นแค่คืบสีดำ ไม่รู้จะโชว์อะไรนักหนา กลัวไอ้นั้นมันไม่มองหรือไง  
    แล้วคุณแม่จะให้เขามาบ้านเวลานี้ทำไมเนี๊ยะ เมื่อเช้าอุตส่าห์บอกแล้วว่าจะไปเจอกันที่งาน พอตอนบ่ายก็โทร ฯ ไปบังคับให้เขากลับบ้านมาแต่งตัวแล้วไปงานพร้อมกัน
    ไปอาบน้ำดีกว่า ยัยนั่นจะไปขึ้นสวรรค์ ลงนรกที่ไหนก็ไปเลย ไม่เห็นจะสนใจเลย 

           ณ โรงแรมที่ใช้เป็นสถานที่เปิดตัวโครงการคอนโดในวันนี้ คุณดิลก คุณเจนนิเฟอร์ และคริสโตเฟอร์ กำลังยืนคุยกับเจ้าของงาน  


                     ''   ขอบคุณนะครับ คุณคริสที่บริษัทคุณสร้างคอนโดออกมาถูกใจผมมาก '' คุณวิทยาเจ้าของคอนโดบอก เพราะโครงการนี้ บริษัทในเครือธนากรสกุลเป็นผู้รับเหมา
              ''   ผมต้องขอบคุณคุณวิทยาด้วยที่ให้ความไว้วางใจบริษัทของเรา '' คริสโตเฟอร์บอก
              ''   ผมต้องไว้วางใจบริษัทใหญ่ ๆ  อย่างคุณที่ร่วมงานกันมานานซิครับ '' หนุ่มใหญ่ตอบ
              ''   หวังว่าเราคงได้ร่วมงานกันอีกนะครับ ''  คุณดิลกเอ่ยบ้าง
              ''   แน่นอนครับ นี่ขนาดวันนี้เปิดตัวโครงการนะครับ ยอดจองยังทะลุเป้าแล้วนะครับ '' วิทยาเอ่ย ผมขอตัวไปรับแขกวี ไอ พี ก่อนนะครับ แล้วก็เดินไป

          นราวดีกำลังนั่งทำผมอยู่ในห้องแต่งตัว เธอนั่งคิดถึงคำพูดของ ณรงค์เดช ที่พูดกับเธอในรถ ตอนที่เธอเล่าให้เขาฟังเรื่องที่เธอและ คริสโตเฟอร์ทะเลาะกันก่อนที่ ณรงค์เดชจะไปรับเธอที่บ้าน 

             ''  พี่อยากให้แก้มคิดเรื่องคุณคริสโตเฟอร์อีกครั้ง แก้มทนได้เหรอ ถ้าต้องอยู่ด้วยกันทุกวัน แต่ไม่ได้คุยกันเหมือนคู่สามี ภรรยาทั่วไป แล้วต้องมานั่งทะเลาะกันอีกถ้าทำอะไรขัดหูขัดตาเขา แก้มมีความสุขเหรอ ที่เป็นแบบนี้  ''  ณรงค์เดชพูดกับเธอ 
            ''   แก้มจะทนเท่าที่แก้มทนได้ค่ะ พี่เดช '' เธอตอบ
            ''   แต่ถ้าวันหนึ่งแก้มทนไม่ไหวหล่ะ '' เขาถาม
            ''   แก้มจะถอยออกมาจากชีวิตเขาค่ะ แก้มให้สัญญา '' เธอตอบ  หลังจากนั้นเธอก็เดินลงจากรถ เพราะมาถึงโรงแรมที่จัดงานแล้ว 

            ''   แก้มคิดอะไรอยู่ นั่งเหม่อจัง '' วิไลวรรณทัก
            ''   นั่งคิดอะไรเพลินไปหน่อย  เดี๋ยวเล่าให้ฟังทีหลังนะ '' เธอตอบ 

        หลังจากแต่งตัวเสร็จก็ใกล้เวลาเดินแบบ นางแบบที่ต้องมาเดินในวันนี้มีสี่คน ทุกคนจึงไปรวมตัวกันที่หลังเวที เมื่อเห็น พี่เคที่ กระเทยแปลงเพศที่เป็นคนหางานและเจ้าของคอนเซ็บต์ในวันนี้ หลังจากที่เธอ อธิบายการทำงานในวันนี้แล้ว เธอจึงเดินออกไปที่หน้างานเพื่อรอดูการแสดงแบบจากเหล่านางแบบของเธอ 

            พอได้เวลาการแสดงแบบซึ่งเป็นไฮไลท์ ของงานในวันนี้ ภายใต้ชื่อชุด Sexy in my Condominium บรรดานางแบบสี่คน นั่งอยู่ในมุมต่าง ๆ บนเวทีที่ถูกจำลองขึ้นเป็นห้องภายในคอนโดหรูแห่งนี้ ทุกคนอยู่ในชุดที่เซ็กซี่ ชวนให้น้ำลายหก มิเชลนางแบบสาวอยู่ในมุมห้องน้ำ  เธอต้องนอนแช่ตัวในอ่างอาบน้ำซึ่งสามารถหมุนได้รอบเวทีเพื่อให้บรรดาแขกที่มาในงานสามารถเห็นเธอได้ทุกคน นราวดีกึ่งนั่งกึ่งนอนอยู่บนโซฟาที่หมุนได้รอบเวทีเธอสวมเสื้อซีทรูสีขาวขมวดปมเสื้อที่เอวขึ้นคล้ายเสื้อเอวลอย กับกางเกงขาสั้นสีดำที่ดูเหมือนจะสั้นจนแทบจะปิดไม่มิด วิไลวรรณกำลังทำอาหารอยู่ในโซนห้องครัว เธอสวมเสื้อกล้ามเอวลอยสีดำกับกระโปรงยีนส์สั้น  และมาตา นางแบบอีกคนอยู่บนเตียงนอนด้วยชุดนอนหวาบหวิวสีเนื้อ เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่างที่จำลองบนเวที สามารถหมุนได้รอบ เพื่อโชว์หุ่นนางแบบและสถานที่จำลองห้องภายในคอนโดแห่งนี้ ให้แขกได้เห็นโดยทั่ว 

            คริสโตเฟอร์ยืนตะลึงหลังจากที่บนเวทีได้เปิดไฟ เพราะตั้งแต่เข้ามาในงานบนเวทีปิดไฟไว้ตลอดเพราะถูกเซ็ทเพื่อการแสดงนี้
          ยัยเด็กบ้านี่รับงานนี้ได้ยังไง อยากโชว์อะไรนักหนา อยู่บ้านเขาไม่สนใจจะดู จะมองเลยต้องมาเรียกร้องความสนใจ ในงานนี้เหรอ คริสโตเฟอร์คิด

            ''    คุณลิลกคะ ดูหนูแก้มซิคะ เซ็กซี่จังเลยค่ะ  '' คุณเจนนิเฟอร์ชี้ให้คุณดิลกดู
            ''    ใช่ ดูซิคุณหนุ่ม ๆ มองหนูแก้มตาวาวเลย  '' คุณดิลกเอ่อออ 
            ''    ขนาดฉันเป็นผู้หญิงฉันยังมองเลยคุณ  ''    คุณเจนนิเฟอร์พูดอีก
            ''    คุณจะหึงไหมคุณเจน ถ้าผมบอกว่าผมแก่แล้วแต่ผมยังมองหนูแก้มเลย ''
            ''    ฉันไม่หึงคุณหรอกค่ะ ฉันเข้าใจ มีแต่คนตาบอดเท่านั้นค่ะคุณ ที่ไม่มองหนูแก้มของฉัน '' คุณเจนนิเฟอร์เอ่ย แต่ปรายตาไปมองบุตรชาย ซึ่งยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่ข้าง ๆ 
            ''    คุณแม่ ผมอยากกลับบ้าน ''  คริสโตเฟอร์บอก
            ''    ทำไมรีบกลับล่ะลูก '' คุณดิลกถาม
            ''    ผมไม่อยากอยู่ ผมอายเขา ที่คนดีของคุณแม่มานั่งโชว์หุ่นให้คนอื่นดูแบบนี้  '' คริสโตเฟอร์ตอบ
            ''    เป็นแม่ แม่ก็โชว์นะถ้ามีของดีแบบนี้ ดูซิอกเป็นอก เอวเป็นเอว ขาก็สวย '' คุณเจนนิเฟอร์แกล้งยั่วอีก 
            ''    ตกลงจะกลับบ้านไหมครับ '' คริสโตเฟอร์ถามอีกครั้ง 
            ''    แต่หนูแก้มยังไม่เสร็จงานเลยลูก  แต่ไม่เป็นไรถ้าลูกรีบเดี๋ยวแม่โทรตามตาเดชให้มารับหนูแก้มไปส่งที่บ้านก็ได้ เราจะได้ไม่ต้องเสียเวลารอ '' พูดจบก็เปิดกระเป๋าถือหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ทำท่าจะโทรหาณรงค์เดช 
            ''     ไม่ต้องโทรตามใครให้มารับหรอกครับ มันดึกแล้วเกรงใจเขา ''  คริสโตเฟอร์ห้าม
            ''     ไม่ต้องเกรงใจหรอกลูก ตาเดชจะขอบคุณเราด้วยซ้ำ ที่ได้มารับหนูแก้ม เผลอ ๆ อาจพาหนูแก้มไปไหนต่อก็ได้ '' คุณเจนนิเฟอร์บอก
            ''      ผมก็ไม่ได้รีบกลับบ้านหรอกครับ รอนิดรอหน่อยก็ได้ เดี๋ยวแก้มจะคิดว่าเราไม่มีน้ำใจ มางานเดียวกันแท้ ๆ แต่ให้คนอื่นมารับกลับ '' คริสโตเฟอร์บอกเหตุผล
            ''      หนูแก้มไม่คิดมากหรอกลูก เรากลับก่อนก็ได้ เราก็อ้างว่าแม่ไม่ค่อยสบายซิ แค่นี้หนูแก้มก็เข้าใจเราแล้ว ตาเดชจะได้มารับน้องกลับด้วย '' นางแกล้งหาข้ออ้างให้
            ''      เผื่อเขาไปไหนกันต่อแล้วกลับดึกล่ะครับ คุณแม่ ''
            ''      น้องโตแล้ว มีสามีแล้ว ไม่มีใครว่าหรอกลูก ถ้าน้องจะกลับดึก หรือไม่กลับเลยคืนนี้ '' นางพูด
            ''       คนอื่นเห็นจะคิดยังไงครับ ค่ำมืดดึกดื่นไม่กลับบ้าน แต่ไปกับผู้ชายที่ไม่ใช่สามี '' คริสโตเฟอร์ยังยกเหตุผลมาอ้าง
            ''       คนอื่นคิดยังไงก็ช่าง แม่ไม่ถือ '' นางบอก
            ''       แต่ผมถือ ผมไม่ยอมให้ใครมามองว่าผมเป็นคนโง่เด็ดขาด ไม่ต้องพูดแล้วครับ เราจะกลับบ้านพร้อมกัน '' คริสโตเฟอร์บอก 

          คุณเจนนิเฟอร์ได้แต่มองยิ้ม ๆ หวงเมีย แต่ไม่ยอมรับ ได้แต่อ้างเหตุผลแถไปเรื่อย นี่ยังแค่เบาะ ๆ นะตาคริส ถ้าแกยังไม่ยอมรับ ฉันจะกวนประสาทแก จะปั่นหัวแกยิ่งกว่านี้อีก  ส่วนคุณดิลกได้แต่ยืนฟังลูก เมีย เถียงกันเป็นเด็ก ๆ ตาคริส แกไม่มีวันชนะแม่แกหรอก ถ้าแม่แกโดดลงมาช่วยหนูแก้มเต็มตัวแบบนี้
            
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×