คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : THE DREAMING CHAPTER 12 CUT SCENE
CHAPTER 12
THE DREAMING
ไม่เคยจะถามว่าจะไปไหมเหมือนตอนที่ไปบ้านเซฮุนบอกว่าให้ช่วยพาไปซื้อของให้รู้ตัวอีกทีก็ไปกอดกับแม่เขาแล้ว
ขาสั้นแขนกุดรัดนมห้ามเด็ดขาด
ฉันใส่กระโปรงยาวทรงเอสีดำเสื้อแขนยาวลายขวางขาวดำแต่ด้านหลังค่อยว่ากัน หึ หึ บางจนเห็นเสื้อในจะห้ามอะไรฉันนักหนาก็ไม่รู้ฉันหยิบเอาส้นสูงสีดำแล้วเดินออกไปหาเซฮุนมันนั่งกินขนมฉันใกล้หมด แล้วชานมมรณะหายไปไหนละ
“บอกว่าอย่าแต่งโป๊ไงยูทำไมไม่ฟังจะต้องแต่งให้ไหมฮ่ะ!”
“โป๊ตรงไหนอย่ามาว๊าก เดี๋ยวโบก” มันก็แถไปเรื่อย กินขนมฉันจนหมดก็เปลี่ยนเรื่องทันที
“กระโปรงมันแหวกนี่ไงเห็นไหมรัดก้นด้วย”
“แค่เข่าเองรัดบ้าไร พอดีต่างหากพูดให้ดี...ไปคนเดียวเลยอ่ะกุญแจ” ฉันยื่นกุญแจรถให้เซฮุนเขาดึงมันไปแล้วใส่หมวกพร้อมผ้าปิดปากทันทีแต่ดึงฉันไปด้วย
งานวันเกิดเพื่อนเซฮุน
เขาบอกว่าไว้ใจได้ทุกคน ที่สำคัญ...เขาบอกเพื่อนว่าฉันเป็นแม่เลี้ยงที่เป็นเพื่อนกับพ่อมาจากญี่ปุ่นเลยกะพาเที่ยว นี่ถ้าพูดว่าฉันเป็นคนใช้ยังจะรู้สึกดีกว่าอีกมันน่าตบจริงๆเขายืนไม่ห่างจากฉันเพื่อนเขาก็ทักฉันว่าหน้าคุ้นๆแต่ฉันไม่สนเพราะจะได้ไม่ต้องสื่อสารอะไรมากมาย
“จะกินเส้นผมแทนเค้กหรือไงเข้าปากหมดแล้ว เอายางมาเดี๋ยวรัดผมให้” ฉันดึงยางรัดผมจากข้อมือไปให้เซฮุนที่ยืนอยู่ด้านหลังเขารวบผมฉันขึ้นเป็นหางม้าก่อนจะดึงแรงๆ ฉันเจ็บจนต้องหันไปหาเขา
“จะฆ่าฉันหรือไงแล้วทำไมไม่มัดวะ” เซฮุนขมวดคิ้วมองฉันใบหน้าเรียบเฉยบอกว่าไม่พอใจสุดๆ
“เธอนะสิจะฆ่าฉันถ้ามีสักคนรู้สีเสื้อในเธอละก็...ฉันเล่นเธอแน่ยู”
เขากัดฟัดพูดแล้วถอดสูทนอกออกมาคลุมไหล่ให้ฉันเหลือแต่เสื้อยืดคอวีแหวกจนจะเห็นนมอยู่แล้ว จากที่เขาโมโหกลายเป็นฉันที่ต้องมาโมโหแทนสายตาเพื่อนผู้หญิงของเขามองมามันทำฉันอึดอัด...อยากเดือด
“เป็นไงเดือดเลยล่ะสิ เย็นไว้ที่รักพอดีฉันฮอตอ่ะนะ” เขาดื่มหรืออาจจะเมาไปแล้วปกติไม่กล้าแม้แต่จะทำให้ฉันหึงสักนิดเขารู้ว่าฉันหึงแรงมันจะท้าทายไปแล้วนะเซฮุน
“รู้จักฉันน้อยไปหรอฉันผัวแกนะ” หลังจากที่เห็นว่าฉันแมนเกินตัวเซฮุนไม่เคยเรียกฉันว่าเมียอีกเลยแล้วยังชอบทำตัวเป็นภรรยาถึกๆอีกด้วยคิดแล้วขนลุก
“สวัสดีค่าคุณแม่เซฮุนฉันเพื่อนสนิทเซฮุนค่ะชื่อดาอึน” เธอน่ารักมากฉันเคยได้ยินชื่อนี้แต่ไม่ได้ซีเรียสอะไรตอนนั้นฉันเฉยๆแต่ไม่ใช่ตอนนี้เธอเข้ามาผิดเวลา มาแนะนำอะไรตอนกำลังเดือดก็ไม่รู้
“ค่ะฉันแม่หมอนี่เองค่ะลูกมีอะไรหรือเปล่า...”
“เปล่าค่ะแม่แค่จะบอกว่า...” เธอเข้ามากระซิบใกล้ใบหูของฉันแล้วพูดอย่างแผ่วเบาได้ใจความว่า “เซฮุนเด็ดมาก...”
เธอเดินออกไปแล้วหันไปขยิบตาให้เซฮุนเขาส่งยิ้มตาหยีแล้วพริบตาถี่ๆให้ดาอึนแต่ฉันที่ยืนอยู่สติแตกไปแล้ว ฉันเดินมาหาเจ้าของวันเกิดบอกให้เขาช่วยเคลียร์เซฮุนให้ด้วย แล้วเดินออกไปที่รถและขับกลับทันที
ฉันไม่ได้โง่...แต่ทำไมต้องแกล้งกันแน่นอนว่ามันไม่สนุกเลยสักนิดอารมณ์ฉันมาเต็มมากและเพิ่มเลเวลอย่างน่ากลัวเวลาหึงหรือหวงของฉันมักจะเป็นอย่างนั้นและยังรู้สึกกลัวตัวเองด้วย ที่ต้องออกมาก่อนฉันกลัวว่าตัวเองจะไปทำวันดีๆของคนอื่นพัง เสล่อหน้ามาตอนไหนเจอดีแน่เซฮุนปล่อยนายไปได้อย่าเรียกฉันว่ายู...
[สัสฮุนมึงเจองานหนักแล้ว]
“เหี้ยอะไรหนัก นอกจากยูกูไม่เห็นมีไรหนักสักอย่าง”
[อิเหี้ยมันแทบจะเผาตึกคณะได้แล้วเนี่ย มึงไปทำไรมา?]
“ก็ไม่นะแค่...ยั่วโมโห”
[เรื่องนี้น้องเซนกับพี่อาเธอร์หรือแม้กระทั่งชางมินสุดที่รักก็ช่วยอะไรมึงไม่ได้นะครัช]
“ช่วยอะไร...เดี๋ยวกลับเกาหลีแล้วจัดการเองอย่าเสือก”
“แล้วกูจะคอยดู...ห่า“
“เตรียมตาพวกมึงไว้ดู“
SEHUN PART
ผมเลี่ยงเจอเธอไปก่อนแล้วกัน รู้ว่าผมทำอะไรที่สามารถฆ่าตัวเองตายได้ก็วันนั้นแหละ ผมเตรียมกับดาอึนแล้วผลตอบรับดีเกินคาด แต่เธอทิ้งผมไว้นี่สิแถมพวกเพื่อนๆก็พูดถึงแม่สาวหุ่นเอ็กซ์ไม่หยุด
พวกมันรู้จักเธอ...รู้จากโซเซียลอ่ะก็เรียนซะมหาลัยอันดับหนึ่งแล้วยังจะคณะที่ค่าเทอมแพงโคตรไหนจะติดอันดับพวกฉลาดเท่าหน้าตาอีก หวงโว๊ยยยย ผมยังไม่ไปหายูแต่ส่งข้อความ สติ๊กเกอร์ รูปภาพหล่อๆ ง้อตลอดแต่อ่านไม่ตอบสักครั้ง ผ่านมาเกือบเดือนเธอไปเมกาบ่อยอีกแล้วจะฝึกไรนักหนาผมก็มีซ้อมตลอดนะเตรียมทัวร์คอนเสิร์ตของบริษัท
โกรธหรือเกลียดไปแล้วกันแน่
“อิฮุน พรุ่งนี้อิสวยกลับ มึงเตรียมสังขารไว้รับฝ่าพระบาทได้เลย”
“เราว่านายโดนหนักแน่ทำไมท้าทายอำนาจมืดอย่างนั้นว่ะ”
“ไอ้ห่าเอ้ย มึงรู้จักเพื่อนกูมากไปหรือไงวะไม่กลัวสักนิดถามกูนี่...โดนฟาดจนสลบมาแล้วสัส”
เพื่อนสามหน่อผู้หวังดีมาเป็นหมาเฝ้าห้องให้คนรักของผมและบอกเตือนด้วยความหวังดีมาก...มันคิดว่าคนที่นั่งฟังอยู่ไม่กลัวหรือไงกัน ผมกลัวนะเว้ย ยูของผมมือเท้าเบาๆเหมือนพวกผู้หญิงร่างบางที่ไหนกัน
ผมเคยถูกถีบตกเตียง ยันลงพื้น เตะก้น โอ๊ย...สารพัดอย่าง ขนาดอยู่ต่อหน้าแม่เธอยังกล้าตบหัวผมแทบแตกยกเว้นแค่ต่อหน้าพ่อแม่ของเธอเอง ตอแหลชะมัดกลับห้องก่อนดีกว่า ไปขอคำปรึกษาจากฮยองทั้งหลายยังจะดีกว่ามานั่งฟังพวกเชี่ยนี่ร่ายให้ฟังแล้วขนลุกเปล่าๆ
“จากที่เล่ามาก็แค่นี้อ่ะฮยอง” ผมเล่าให้พวกเขาฟังตลอดไม่ว่าจะเรื่องไหนถึงจะแก้ไขคนเดียวได้แต่ก็บอกอยู่ดีเผื่อจะได้ข้อแก้ไขที่ดีกว่าเดิมผมเมาไงวันนั่นเลยอยากวัดระดับความหึงของยูเล่นนิดหน่อย แล้วโคตรโมโหกับเสื้อที่เธอใส่ข้างหน้าผมมองไม่รู้ไงก็นึกว่าเสื้อเซิ้ตปกติแต่ด้านหลังบางจนเห็นแผ่นหลังขาวไหนจะบราสีชมพูนั่นอีก
“ก็แล้วแต่กรรมของนายนะเซฮุนนายรู้ว่าเธอหึงโหดแต่กลับทำอย่างนั้นถึงจะเมาก็เถอะ”
เธอหึงแรงมากเคยมีอยู่ครั้งหนึ่งผมกลับจากจีนแล้วมีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาควงแขนไว้แน่นผมนึกว่าพวกฮยองควงไง แฟนคลับก็เยอะคนก็แน่นและที่สำคัญมีนักบินนามว่ายูกับอาเธอร์แล้วก็คนอื่นๆยืนมองอยู่ชั้นสองผมไม่รู้พอพี่เลย์บอกผมตอนที่กลับมาถึงหอแล้ว...เธอยกเลิกงานบินเพื่อตบผมโดยตรง
“เด็กวิศวนะเว้ย เด็กช่างอ่ะมึงถ้าพาพวกมากูไม่ยุ่งนะเว้ย”
“กูไม่ช่วยได้ยินไหม เซฮุน อ่าน ปาก ไม่ช่วยโว๊ยยย!!!!” ไอ้เชี่ยไคมันคงจะหมั่นไส้ผม ตอนนั้นที่มันวางยาแล้วถูกชางมินลากไปหาพ่อพร้อมสหายเซน เหอะ!!
ไอ้เราก็นึกว่าจะได้เรื่อง...ยิ่งกว่าพวกเพื่อนเธออีก ผมล้มตัวลงบนที่นอนถอดเสื้อออกแล้วเสยผมเปิดหน้าผากทำท่าเซ็กซี่ๆถ่ายรูปส่งไปให้ยู เธอต้องใจแตกเพราะหุ่นฉัน ผมรู้เธอชอบ ยูมักจะขำอย่างเอาเป็นเอาตายทุกครั้งที่ผมทำกริยาอย่างนี้ใส่รอยยิ้มของเธอนั้นเป็นของผมคนเดียว...พรุ่งนี้ค่อยว่ากัน...ยัยถึกหายโกรธผมแล้วแหละนานขนาดนี้...
ทำไมไม่มาเปิดให้วะ หรือเหนื่อย? ยังไม่ตื่นหรอ? แต่นี่บ่ายแล้วคนอย่างเธอไม่ชอบนอนตอนกลางวันนิ หรือยังไม่กลับมาหรอ? ไม่อยากปีนระเบียงหรอกนะเดี๋ยวคนตึกอื่นเห็นเข้ามีหวังเป็นข่าวหน้าหนึ่งขึ้นมา แม้แต่เฮียคริสผู้ร่ำรวยก็ช่วยอะไรไม่ได้...คิดออกแล้ว!
“เซนรหัสห้องยูอะไรวะมึง เร็วหน่อย”
[มึงอย่าเข้าไปเลย...เชื่อกู]
“ไม่เป็นไรหรอกเธอรักกูนะเว้ยฆ่ากูให้ตายกูก็ไม่โกรธ”
[กูเตือนแล้วนะมึง...1204ไปดีนะเว้ยเพื่อนรักกูรักมึงนะ”
“ไอ้สัสนรก วางเลย เปลือง!”
“ขู่ซะกูกลัว”
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
ผมเปิดเข้ามาในห้องสวยได้กลิ่นหอมของเชียบัตเตอร์แล้วชื่นใจแฮะ แปลว่ากลับมาแล้ว หลับอยู่หรือเปล่าวะ ผมกะจะเดินตรงไปยังห้องนอนแต่ต้องชะงักเมื่อสุดที่รักของผมนั่งอยู่ห้องนั่งเล่นเธอดูอะไรสักอย่าง ผมเดินไปนั่งลงข้างๆเธอแล้วหันไปมองหน้าสวยยูไม่มองหน้าผมเลย สายตาเธอนิ่งมากนิ่งจนผมกลัว ทำไมหัวใจผมเต้นแรงอีกแล้วอ่ะ
“ยู....คิดถึงกอดหน่อย”
ผมเข้าไปกอดที่เอวของยูทันทีที่พูดจบเธอไม่ขัดขืนอะไรและไม่พูดอะไรด้วยนิ่งจนแปลกผมเลยจูบเข้าไปที่แก้มหอมนั่น แปลก เหมือนหุ่นเลยแฮะเสื้อกล้ามกางเกงขาสั้น...
ปกติถ้าเห็นผมเข้ามาแล้วอยู่ในชุดนี้เธอจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีแต่นี่กลับนั่งเฉยตาผมมันอยู่ไม่สุขเท่าไหร่หรอกนะจะมองให้ทะลุเลย เสื้อนี่ไม่ได้ปกปิดความใหญ่โตอะไรได้เลยกางเกงก็สั่นเสมอหูจ๊ะ อย่างนั้นแหละ “เธอยั่วฉันอยู่หรอยู”
“ถ้ายั่วแล้วจะเอาป่ะ” โอ๊ยติดเรทอย่างนี้มันไม่แนวผมเลยแล้วอะไรอยู่ดีๆมายั่วคนไร้เดียงสาอย่างผมเนี่ยหรือไปเมายาที่ไหนมา ผมหันไปจ้องมองโทรทัศน์จอกว้าง มันเป็นแฟนแคมของผมเธอเปิดยูทูบดูขนาดนี้คงจะคิดถึงผมมาก แต่เพลงมันคุ้นๆนะชุดเหมือนตอนแสดงอยู่ญี่ปุ่น...ใช่แล้วผมแสดงกลับพี่โบอา
“เอาสิ...ทนไม่ไหวหรอกถ้าเธอยั่วจริงๆ” หลังจากยูดูผมเต้นกับพี่โบอาเธอก็กดไล้ไปเรื่อยๆแล้วเลือกสักอันผมมองไม่ทันไง...ยูหันหน้ามาหาผมที่กอดเธออยู่
“เซฮุนนายกับพี่ลู่หานใครเต้นกับสาวสวยคนนั้นได้ดีกว่ากัน” ตัวเธอร้อนมันร้อนขึ้นจนสัมผัสได้เธอคงไม่ได้กำลังเป็นอย่างที่ผมคิดหรอกนะอย่าเพิ่งเลย...
“ฉันสิ ให้เต้นให้ดูป่ะแต่เธอต้องมาเป็นสาวสวยของฉันนะเว้ย”
“สาวสวยของนาย...หรอ...ไม่วะ” เธอไม่ชอบเต้นผมก็ไม่อยากให้เธอเต้นด้วยหุ่นอย่านี้นั่งเฉยๆก็พอแล้ว ยูหันไปมองแฟนแคมบนจอกว้างเธอดูผมเต้นเขินแฮะแต่เพลงนี้ตอนจบมัน....
อย่าเพิ่งจบได้โปรด
'Cause baby tonight, the DJ got us falling in love again
Yeah, baby tonight, the DJ got us falling in love again
So dance, dance, like it's the last, last night of your life, life
Gonna get you right
'Cause baby tonight, the DJ got us falling in love again
Yeah, thank you DJ
***DJ got us falling in love - USHER
เธอแยกแยะออกระหว่างงานกับสิ่งที่ผมเป็น แต่ผมรู้สึกเกลียดท่อนสุดท้ายมากถึงมากที่สุดแฟนแคมมันถ่ายผมจากมุมสูงไง ซูมเต็มที่และเห็นผมโดยเฉพาะ ผมโอบไหล่ป้าแทยอนแล้วป้ายังจะลูบหัวผมอีกที่สำคัญมันไม่มีในท่าเต้นเพราะมันจบเพลงแล้ว
และผมก็อาจจะตายเมื่ออุณหภูมิผิวสวยของยูร้อนมากขึ้นกว่าเดิมใบหน้าจนถึงใบหูแดงมาก ตัวก็เธอด้วย ที่รู้ๆคือตั้งแต่วันนั้นเธอยังไม่หายโกรธแล้วความโกรธที่มีก็เพิ่มมากขึ้นกว่าเดิมอีก...
เซน...กูขอโทษที่ไม่เชื่อพวกมึง
YOU PART
“ฉันเดือดอยู่แล้ว...ยังเสล่อหน้ามาอีกหรอเซฮุน!” ฉันโกรธอยู่แล้วโกรธมากและมากขึ้นไปอีกเมื่อเขาเสนอหน้ามาให้เห็นและกระตุ้นขึ้นมากกว่าเดิมเมื่อดูเขาในจอนั่นฉันไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเขากับสาวสวยคนนั้นหรอกนะ แต่มันแค่โกรธลองมาเป็นฉันดูจะได้รู้ “ไหนบอกหน่อยสิหัวนี่ไม่ได้ให้ฉันลูบคนเดียวหรือยังไงกัน” ฉันขึ้นไปนั่งคร่อมบนตัวเซฮุนแล้วลูบหัวเขาเบาๆเหมือนทุกครั้ง
“เดี๋ยวยูหยุดก่อนเธอโกรธอยู่หรอ...” สายตาสั่นไหวจ้องมองใบหน้าฉันอย่างหวาดกลัวแน่สิว่ามันต้องกลัว เพราะตอนนี้ฉันเดือดมาก “ขึ้นมานั่งทับทำไม ยูที่รักเย็นก่อนนะ”
“มือนี่โอบฉันไว้คนเดียวไม่ได้หรือไงฮุน! กูโกรธ” เซฮุนกลืนน้ำลายลงคอฉันจับมือเขามาประทับตรงที่อกข้างซ้ายให้เขารู้ว่าฉันกำลังอยู่ในฟิลที่จะใจเย็นอย่างที่เขาขอได้ไหม“เย็นอะไรไม่รู้จัก!”
พลั๊ว!!!
ฉันตบที่หัวเขาแรงๆเมื่อฝ่ามือเขาเริ่มขยับฉันอยากให้เขารู้ความรู้สึกของฉันอัตราการเต้นของหัวใจที่มันเร็วจนน่ากลัวแต่เซฮุนกลับมาทำหื่น ดี หื่นก็ดีฉันตบะแตกแล้วจะกดซะให้เข็ด
“ก็เธอให้จับไม่ใช่ไง?”
“เออใช่ให้จับ!!อยากทำมากกว่านี้ไหมละ”
“ก็ดี...ฉันไม่ชอบปฏิเสธเธอหรอกนะ” เซฮุนไล้นิ้วตามสีข้างฉันเบาๆ
ฉันจะทำให้เขาเป็นของฉัน เป็นแค่ของฉันคนเดียว ทั้งตัวและหัวใจถึงแม้วันหนึ่งฉันต้องหายไปและถ้าใครหน้าไหนแย่งเขาไป ฉันทวงแน่เมื่อกลับมา...
“งั้นไปห้องกัน” เซฮุนพยายามลุกแต่ฉันกดน้ำหนักลงมากขึ้นและดันไหล่เขาไว้มันคงเข้าทางเขานะสิ แต่ให้รู้ว่าผู้หญิงใสๆอย่างฉันก็ทำอะไรผู้ชายหื่นๆอย่างเขาได้
“ไปนอนรอได้เลยที่รัก...” ฉันจูบไปที่ริมฝีปากนุ่มของเซฮุนแล้วลุกออกจากตัวเขาก่อนจะเดินไปหาแขกไม่ได้รับเชิญ “เสนอหน้ามาทำไม”
“มาดูมึงสองคนเล่นกันมั้ง กูก็นึกว่ามันจะตายแล้วซะอีก” มันมองตามเซฮุนที่เดินเข้าห้องฉันไป เมื่อเข้าเรื่องติดเรทแล้วได้ดั่งใจเหลือเกิน วันนี้แหละมันจะรู้ว่าสวรรค์มีจริง
“ห่วงมันหรอมึงอ่ะ”
“เออดิเชี่ย กูนึงว่ามึงกดมันไปแล้วซะอีกเอาถุงป่ะกูมีนะ” มันพูดแล้วล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบ...ออกมาจากกระเป๋าสะตางไอ้นี่มันพกตลอดเวลาฉันรู้ มันเคยเอามาเป่าเล่นในห้องเรียนด้วยซ้ำ “ถ้าทำมันแล้วอย่ามายุ่งกับพี่เคนอิจิสุดหล่อของกูนะเว้ย”เกี่ยวไรกับเคนวะแล้วเรื่องอะไรฉันจะเลิกยุ่ง น่ารักอย่างเคนคงยาก เซนยัดใส่มือฉันทันทีที่พูดจบ
“จะพยายาม”
“ไม่อิสวย!! มึงต้องเลิกลวนลามเคนอิจิแล้วยุ่งกับเซฮุนคนเดียว” แล้วเซนมันก็เดินเข้าห้องครัว อะไรนะ? ให้ลวนลามเซฮุนฉันไม่ลวนลามอะไรทั้งนั้นแต่จะเอามันมาเป็นของฉันต่างหาก
ฉันเดินเข้าห้องนอนเห็นเซฮุนนอนยิ้มอย่างมีความสุขและจ้องมองเพดาน มันยังจะมีหน้ามามีความสุขตอนที่ฉันเดือดจนใกล้จะสุกแล้วนี่นะ ฉันขี้หึงเขารู้ดีแต่ก็ยังปั่นหัวฉันเล่นแล้วในแฟนแคมสายตาที่เขามองกันไหนจะมือที่โอบไหล่นั่น...แหม่มีความสุขจริงนะเซฮุนบนคอนเสิร์ตแท้ๆถึงจะผ่านมานานแล้วก็เถอะแต่ฉันเพิ่งเห็นไง!!
“ทำไมไม่ถอดเสื้อ” เซฮุนตาโตทันทีที่ฉันพูดจบมันจะตกใจอะไรนักหนา เขาชอบแบบนี้แล้วก็หาโอกาสฟันฉันหลายครั้งแล้วด้วยไม่ใช่หรอ
“ถอดแล้วๆ อย่ามองฉันอย่างนั้นนะยู เธอยังเดือดอยู่หรอ”
“เออ มึงโดนแน่ฮุน!!”
จิ้มๆ
ò
ZEN PART
มันไม่มีทางล่มหรอกถ้าผมทำคนเดียวฮ่าๆ โดนหลอกทั้งคู่ผมเอาจุดอ่อนของยูมาทำให้แผนการสำเร็จได้ง่ายขึ้น ไม่มีอะไรมากมาย เหตุผลก็อย่างเดิมที่จริงพวกเราก็ไม่อยากให้มันไปและที่สำคัญ...
เมื่อคืนพอยูกลับมาถึงผมก็ชวนแดกเหล้าทันทีแดกมาตินไปเลยเอาแบบแพงๆพอมันเมาก็พรั่งพรูคำพูดออกมามากมายผมเลยยุให้มันโมโหสักหน่อยเรากินเหล้ากันยันสายยูคอแข็งก็จริงแต่อิบ้าที่ไหนจะคอแข็งได้ถึงเช้ากัน
พอเมาๆหน่อยผมเลยยุให้มันมีอาการหึง เห็นฮุนที่ตึกกับคนนี้บ้างที่ห้างกับคนนั้นบ้างผมสร้างเรื่องน่ะ หมั่นไส้พวกมันไงไม่เอากันสักทีเลยเลือกเลิกงามยามดีอย่างวันนี้วาเลนไทน์ให้แม่งจัดกัน
แต่เสียงที่เล็ดรอดออกมาทำผมจะแย่
กูน่าจะตั้งกล้องไว้
ไปหาแฟนดีกว่าปล่อยแม่งจัดกันอยู่นี่แหละ
ชางมินหาย...ไม่ต้องห่วงมันคงหลับอีกยาว
อาเธอร์มีบินอิสวยไม่ไปมอหรอกเดียวสาวเอาดอกไม้มาให้
ผมไปนะครับ...
ความคิดเห็น