คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บรึ้นๆ !! เสียั้อมาามถนนสายเลียบันลอลประทานที่สร้าึ้นใหม่
พร้อมับเสียฝนที่เทลมาอย่าับฟ้ารั่ว ันอรถไว้ริมฟุบาท
แล้วรีบวิ่ไปที่ใ้้นไม้ให่้าถนนทันที
‘อะไรอนนี้เนี่ยฝน
เห้ย เปียหมเลย’ ันบ่นพึพำอยู่ในลำอเบาๆ
ผมเหลือบไปเห็นรถยน์่อยๆ
อ และแสไฟอรถับล ที่อยู่ริมฟุบาทไม่ไลาที่ผมแวะหลับฝน
ผม็ไม่ไ้สนในระทั่ประูรถไ้เปิออพร้อมับผู้หิร่าบานหนึ่
ำลัเินลารถทั้ที่ไม่มีร่ม เมื่อเธอหันหน้ามาเท่านั้น
เหมือนผมอยู่ในภวั์ หน้าาเธอน่ารั ออะหมวยๆ ึ่เป็นสเปที่ผมอบ
เห็นแล้วน่าแล้
แ่ผมเห็นเธอเหมือนร้อไห้และเธอ็นอนอยู่บนระโปรหน้ารถอเธอท่ามลาฝนที่ลมา
เธอใส่เสื้อล้ามสีำ าเยีนส์าม้าแบบเอร์ๆ มัผมุ ทำให้เห็นอาวๆ เห็นแล้วเี่ไม่เบา
เพียะ ! ผมบหน้าัวเอเพื่อเรียสิ
ผมรู้สึสสารเธอ สัพัผมึัสินใเินเ้าไปหาเธอ
บรึ้นนนนนนน.. ในะที่ผมำลัเินเ้าไปหาเธอ
เธอไ้ับรถออไปแล้วทิ้ผมอยู่บนฟุบาทนเียว
‘อ๊าว .. 0.0 หรือว่าเาะลัวเรา’
ผมเห็นว่าฝนเริ่มหยุแล้วึลับไปที่รถันสีแำอผม (Honda
CBR650F ปี 2016)
บรึ้นๆๆ ..
(มึอรถ่อนแล่ เิอะหยัึ้น? เป๋นหยันั่อ?
ฮาบอแล้วว่าะไปอในที่เปลี่ยว $%#@#%^&^%$$)
เอี๊ย ..
“ปอๆๆ ะไป่มนั
ฮาับรถออมาารนั้นแล้ว”
(ีแล้ว ละ่อัยปิบ้านเวยๆบะ้ออี้ไหนละนา เ้าใ๋่อ)
“เ้าใ๋แล้วเ้าอิแมน เอ้ย อิแนนนี่”
(เเ ถึบ้านละแทมาบอำ)
“โอเมึ”
ุ๊!
‘เฮ้อ
นึว่าะไม่รอะแล้ว’ ันบ่นพึมพำับนเอ
แล้ว็เหยียบันเร่เพื่อลับบ้าน ...
ความคิดเห็น