[FIC SNSD] Unconditionally [TaeNy](yuri)
เขาจะทำอย่างไรเมื่อมีศิลปินชื่อดังมาตามจีบ แต่...เขาไม่สามารถรักเธอได้ เพราะมันเกิน “ขอบเขต” ระหว่างเขากับเธอ #ความรักของเขาและเธอจะเป็นไปได้มั้ย >> ประกาศปิดฟิค
ผู้เข้าชมรวม
48,638
ผู้เข้าชมเดือนนี้
62
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คิม แทยอน นักศึกษาปี 3
คณะแพทย์ อายุ 20 ปี
“ชั้นคิดว่า เราน่าจะอยู่ในขอบเขตของตัวเองนะ เราต่างกันเกินไป”
TIFFANY HWANG
ทิฟฟานี่ ฮวัง
นักร้องสาวชื่อดัง อายุ 27 ปี
“คำว่ารักของชั้นน่ะ มันไม่มีคำว่าขอบเขตและความต่างหลอกนะ”
INTRO
ณ สถานที่ที่หนึ่งในกรุงโซลที่ตอนนี้มีผู้คนจำมากมารวมตัวกันอยู่ที่นี่
ถ้าถามว่าทำไมพวกเขาถึงมารวมพลกันที่นี่ ก็เพราะวันนี้มีงานแฟนไซต์ของ ทิฟฟานี่
ฮวัง นักร้องสาวชื่อดังเป็นอันดับต้นๆของเกาหลี
ก็ไม่แปลกถ้าผู้คนจะเยอะมากขนาดนี้ และคิม แทยอน นักศึกษาปี 3 คณะแพทย์ ก็เป็นบุคคลคนหนึ่งที่มายืนอยู่หน้างานแฟนไซต์นี้เหมือนกัน
ถ้าถามอีกมาว่าร่างเล็กมาทำอะไรอีกน่ะเหรอ ก็เพราะโดนนังเพื่อนสนิทตัวดี อิม
ยุนอา นักศึกษาปี 3 คณะบริหารธุรกิจลากมาไง นางเป็นติ่งของทิฟฟานี่จนเข้าไส้
ไม่ว่าทิฟฟานี่อยู่ที่ไหนนางก็ตามไปทุกที่อย่างกะเงาตามตัวเลย และทุกๆที่ที่นางไปก็จะต้องลากแทยอนไปด้วยทุกงาน
เพราะเหตุนี้ไงนางเลยต้องมาปลุกแทยอนถึงคอนโดตั้งแต่ฟ้ายังไม่มีแสงอาทิตย์เพื่อมารอจองคิวพูดคุยกับนักร้องสาวที่นางชอบ
“แก...ช่วยทำหน้าให้มันมีความสุขหน่อยจะได้มั้ยห๊ะ!!!ไอ่แท”
นังเพื่อนตัวดีถึงกับต้องเอ่ยแขวะร่างเล็กเพราะว่าหน้าของแทยอนตอนนี้เหมือนหมาอยากกลับบ้าน
...ก็มันน่าเบื่อนิ...
“ก็มันน่าเบื่ออ่า
ชั้นนั่งรอมาหลายชั่วโมงแล้วนะ เมื่อไรทิฟฟานี่ออนนี่ของแกจะมาสักทีชั้นง่วงจะแย่แล้ว
เมื่อคืนกว่าชั้นจะทำโครงงานเสร็จก็ปาไปตี 1 แล้วนะได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงเอง”
“เออน่า!!! ก็ความสุขของเพื่อนอ่ะ ทำให้ไม่ได้หรือไงห๊ะ??”
...แต่ชั้นทำให้แกไม่รู้กี่สุขแล้วนะ...
“เออๆก็ได้ๆ”
ด้วยเพราะความง่วงที่มันถาโถมเข้ามาเรื่อยๆทำให้ร่างเล็กไม่อยากจะเถียงกับนังเพื่อนตัวดีนี้นานนักเพราะเดี๋ยวจะยาวเลยยอมๆมันไปไหนๆก็มาแล้วนิทนอีกหน่อยก็แล้วกัน
ดีนะวันนี้ไม่มีเรียนไม่งั้นร่างเล็กต้องนั่งเป็นหมีแพนด้าอยู่ในคลาสแน่ๆ
“กริ๊ดดดดดดดดดดดดดนั่นไงแก!!!ทิฟฟานี่ออนนี่ของชั้นมาแล้ววววววววววว อ๊ากกกกกกกกก
น่ารักโฮกกกกกกกกกก”
หลังจากที่สงบปากสงบกันไม่ถึงสิบนาทีนักสาวที่ผู้คนคลั่งไคล้ก็ขึ้นมาประจำที่นั่งของตัวเอง
และตามสเต็ปเมื่อมาถึงนางก็ทักทายแฟนๆแล้วก็พูดฝากผลงานของตนนิดหน่อยก็เริ่มแจกลายเซ็นแล้วปล่อยให้แฟนๆถามถึงสารทุกข์สุกดิบของตน
ระหว่างเขียนลายเซ็น
“ป๊ะ...กลับกันเถอะชั้นมีเรียนตอนบ่าย”
เมื่อยุนอาได้ลายเซ็นของนักร้องสาวในดวงใจของตนแล้วจึงจำใจต้องรีบกลับเพราะนางมีเรียนตอนบ่าย
“เดี๋ยวๆแกมาปลุกชั้นถึงคอนโดตั้งแต่ตี
3 เพื่อมาคุยกับออนนี่ของแกไม่ถึง 2 นาทีเนี่ยนะ”
“อื้มมมม
แค่นี้ชั้นก็มีความสุขแล้วล่ะ ป๊ะกลับบ้านกัน”
...แล้วความสุขของชั้นล่ะ...
“แกกลับไปก่อนเถอะ
เดี๋ยวชั้นนั่งรถกลับเองได้อยากอยู่ต่ออีกสักหน่อยน่ะ”
ไม่รู้ทำไมถึงไม่อยากกลับทั้งๆที่ง่วงจนแทบสลบ
ก็คงเพราะอยากเห็นรอยยิ้มพร้อมตายิ้มของคนบนเวทีนั่นด้วยแหละมั้ง พอเห็นรอยยิ้มนั้นทีไรมันทำให้รู้สึกอยากเห็นรอยยิ้มนั้นตลอดเวลาจนไม่อยากละสายตาจากรอยยิ้มนั้นเลย
...รอยยิ้มนี่แหละมั้งคือความสุขของชั้น...
“ฮั่นแน่!!!อย่าบอกนะว่าแกแอบติ่งทิฟฟานี่ออนนี่ของชั้นน่ะ”
“จะบ้าหรอ!!!ชะ
ชั้นก็แค่อยากอยู่ให้มันคุ้มกับที่แกปลุกชั้นมาที่นี่ตั้งแต่ตี 3 อุตส่ามาทั้งทีนะ”
“หรา....ฮ่าๆๆโอเคๆชั้นไปล่ะ
บั๊ยยยย”
“อื้มมมมมมม ขับรถระวังด้วยนะ”
“จ้า”
เมื่อยุนอาสะบัดก้นกลับไปจนสุดสายตา
ร่างเล็กก็หันกลับมามองที่นักร้องสาวตายิ้มคนนั้นอีกครั้งและเป็นจังหวะเดียวกันที่นักร้องสาวตายิ้มคนนั้นหันมาสบตากับร่างเล็กเข้าพอดีแล้วเธอก็ส่งยิ้มตาปิดให้
จนแทยอนแถบอยากจะนอนดิ้นอยู่ตรงนั้นถ้าไม่ติดว่าคนเยอะ(มาก)ไปหน่อย
...ละลายเลยค่า...
เธอส่งยิ้มให้นานจนร่างเล็กต้องหลบสายตาด้วยความเขินแบบสุดๆ
...คนอะไรยิ้มสวยเป็นบ้าเลย...
หลังจากจบงานแฟนไซต์ของนักร้องสาวทิฟฟานี่ ฮวัง ปุ๊บนางเดินก็ลงจากเวทีไป
ส่วนแทยอนก็ออกมาเดินเล่นในหัวคิดถึงแต่ใบหน้าของนักร้องสาวคนนั้นอยู่ตลอดเวลา
“คนอะไรทำไมยิ้มได้น่าหยิกขนาดนั้นนะ”
ร่างเล็กพูดเบาๆกับตัวเองก่อนจะหันไปเห็นลูกหมาหน้าตาน่าเอ็นดูขนของมันสีดำสนิทยืนอยู่กลางถนน
แทยอนมองมันอย่างสนใจ จนกระทั่งหันไปเห็นรถสปอตคันหรูสีดำคันหนึ่งวิ่งเข้ามาทางลูกหมาตัวนั้น
ร่างเล็กจึงรีบวิ่งไปหาลูกหมาตัวนั้นที่กลางถนนแล้วคว้ามันมากอดไว้หวังจะช่วยชีวิตมัน แต่แทยอนไม่สามารถก้าวขาวิ่งออกมาจากตรงนั้นได้มันเหมือนมีคนมาตรึงขาของเขาไว้อยู่ตรงนั้น สมองของร่างเล็กขาวโพลนคิดอยู่อย่างเดียวว่าต้องช่วยลูกหมาตัวนี้ไว้ ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันจึงยืนกอดลูกหมาไว้แน่น เมื่อคนขับรถสปอตคันนั้นเห็นร่างเล็กยืนอยู่จึงรีบเหยียบเบรกไว้ทัน
แต่ด้วยความตกใจร่างเล็กจึงหกล้ม แขนข้างซ้ายถลอกเป็นทางยาวเลือดไหลแดงเต็มแขน
“อูยยยยย เจ็บชะมัดเลย”
ร่างเล็กบ่นเบาๆยกแขนซ้ายขึ้นมาดู
ส่วนมือข้างขวายังกอดลูกหมาตัวนั้นอยู่
“คุณเป็นอะไรมากมั้ยคะ?”
เสียงหวานของเจ้าของรถสปอตเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงหลังจากที่ลงมาจากรถคันหรูก็เห็นร่างเล็กนั่งก้นจั้มเบ้าสำรวจแขนซ้ายของตนอยู่
“ไม่เป็นไรค่ะ”
ตอบทั้งๆที่ยังสำรวจเจ้าลูกหมาตัวสีดำในอ้อมนั้นอยู่หลังจากสำรวจแขนซ้ายของตัวเองเสร็จแล้ว
“ชั้นว่าคุณน่าจะไปโรงพยาบาลสักหน่อยนะคะ
ดูสิเลือดคุณออกเยอะเลย”
“ชั้นไม่เป็นไรจริงๆ.......ค..ค่ะ”
ร่างเล็กพูดพร้อมเงยหน้ามามองเจ้าของเสียงหวานนั้น แล้วเสียงก็ต้องขาดหายเมื่อเจ้าของรถคันนั้นคือ.....
.
.
.
.
.
...Oh!!x!!ทิฟฟานี่ ฮวัง...
มันคงเป็นพรหมลิขิตละมั้งแทยอนที่ทำให้แกก้าวขาไม่ออกน่ะ อิอิ >///<
หลังจากที่ปิดเรื่องที่แล้วไปแต่งได้แค่ 3 ตอนเอง ไรท์มาเปิดเรื่องใหม่อีกแว้ววววววว
55555555555555555555อย่าเพิ่งด่ากันน๊าเรื่องนี้ไรท์แต่งจบชัว ฟันธงเลย ยังไงก็ติดตามกันด้วยน๊าาาาาาา
#บั๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย -3-
ผลงานอื่นๆ ของ Turtle119 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Turtle119
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น