สำหรับเราเราว่าโดจินวันพีชเป็นอะไรที่หาอ่านยากกว่าโดจินเรื่องนี้อื่นเลยนะ
ยิ่งแปลไทยเนี่ยก็ยิ่งหายาก แต่พอมาเจอบทความนี้ปุ๊บ
ตาวิ๊งๆ ทันทีเลยค่ะ เพราะโดจินวันพีชเยอะสุดๆ
โดยเฉพาะคู่โซโลกับซันจิ คู่ในดวงใจของเรา
มีให้อ่านหลายเรื่องมากเลยค่ะ
ขอบคุณไรเตอร์จริงๆ ค่ะที่แปลโดจินสนุกๆ มาให้อ่านกัน

ปล.เอาใจช่วยในการแปลนะค่ะ แล้วมาอัพบ่อยๆ นะค่ะ
จะรอค่าาา >O

สวัสดีครับผม ปิปิก้า นะครับ มาตามที่คุณบอกแล้วครับ
นิยายเรื่องนี้มีทั้งหมด 5 ตอนและเท่าที่ผมอ่านมาทั้งหมด บอกได้เลยว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่ยอดเยี่ยมอีกเรื่องหนึ่ง ไม่ใช่ว่าจะหานิยายแบบนี้อ่านได้ง่ายๆ
1.พูดถึงพล็อตเรื่องก่อนนะครับ พล็อตเรื่องของคุณนั่นแปลกใหม่มากๆ เลยครับ พล็อตแบบที่ผมไม่เคยอ่านมาก่อนจากที่ไหนแต่พออ่านไปเรื่อยๆ ก็เริ่มมีเข้าโครงนิดๆ เหมือนกับเรื่องอื่นหน่อยๆ แต่ถ้าจะให้เอาไปเปรียบเทียบกับเรื่องอื่น เรื่องของคุณก็มีจุดเด่นกว่าหลายเท่าครับ
2.พูดถึงการบรรยายนะครับ คุณบรรยายได้ดี ถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครออกมาได้เยี่ยมครับแต่ผมอยากให้คุณบรรยายลักษณะตัวละครมากกว่านี้หน่อยโดยเฉพาะตัวเอกของเรื่องและอยากให้คุณบรรยายสิ่งรอบข้างของตัวเอกมากกว่านี้ เช่น ตอนที่ดีไนท์เข้าไปในห้องที่เรดอนอยู่ ผมก็อยากให้บรรยายว่าในห้องนั้นมีอะไรบ้างเป็นต้น เพื่อที่คนอ่านอ่านแล้วจะได้นึกภาพตามได้อย่างชัดเจน สุดท้ายอยากจะขอชมครับว่าคุณบรรยายได้เข้าถึงอารมณ์มากคือบรรยายแล้วผู้อ่านยิ้มตาม หัวเราะตาม
3.พูดถึงการดำเนินเรื่องบ้างครับ การดำเนินเรื่องของคุณนั้นถือว่าเยี่ยมไม่มีที่ติเลยครับ ดำเนินเรื่องไม่เร็วไปและก็ไม่ช้าไป อยู่ในระดับกลางๆ แต่ผมอยากให้คุณใส่เหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้น น่าสนใจและน่าติดตามมากกว่านี้ ที่สำคัญพยายามอย่าให้ซ้ำกับเรื่องอื่นครับ เพราะเท่าที่ผมอ่านนิยายมาทุกๆ เรื่องถึงแม้ตอนแรกพล็อตจะไม่ซ้ำใครแต่พออ่านไปเรื่อยๆ พล็อตก็เหมือนๆ เดิมจนรู้สึกเบื่อหน่ายครับ ยิ่งคุณมีพล็อตแปลกใหม่ไม่ซ้ำใครมากเท่าไหร่ นิยายของคุณก็จะยิ่งโดดเด่นและทำให้มีผู้อ่านเพิ่มขึ้นครับ แน่นอนว่าผู้อ่านทุกคนมักจะชอบอะไรใหม่ๆ ไม่ซ้ำใคร ^O^
4.ตัวละคร การถ่ายทอดอารมณ์ของตัวละครก็อย่างที่ผมบอกว่าคุณทำได้ดีแต่ผมก็อยากให้คุณใส่อารมณ์ให้เต็มที่กว่านี้ อย่างซีนอนที่บรรยายบอกว่าดิบๆ เลวๆ ผมก็อยากให้คุณใส่อารมณ์ของซีนอนให้มากกว่านี้หน่อย ใส่แบบสุดๆ ไปเลยครับ ถ้าจะเลวก็ให้เลวสุดยอด ถ้าจะดิบก็ให้ดิบจนเต็มที่ พวกพระเอกดิบๆ เถื่อนๆ เนี่ย ยิ่งใส่อารมณ์มากเท่าไหร่คนอ่านก็ยิ่งชอบครับ
5.ความน่าติดตาม นิยายเรื่องนี้มีความน่าติดตามเป็นอย่างมาก จบตอนแต่ล่ะตอนก็ถือว่าเยี่ยมแล้วครับ คนอ่านอ่านแล้วก็รู้สึกค้างคาอยากให้มาต่อเร็วๆ
สุดท้ายที่ผมอยากจะบอกนิยายเรื่องนี้สนุกสุดๆ เลยครับ ผมอยากให้คุณมั่นใจนิยายของคุณเลยว่าสนุกแล้ว พล็อตแนวแบบนี้คนอ่านส่วนมากก็ชอบกัน ไม่ต้องห่วงครับ อีกอย่างที่ผมอยากให้คุณทำมากๆ คือ หมั่นขยันอัพบ่อยๆ ครับ มีบางกรณีถึงแม้จะสนุกแต่ถ้าอัพช้าคนอ่านก็จะถดถอยลงไปเรื่อยๆ แต่ถ้านิยายบางเรื่องที่อัพเร็วคนอ่านก็มีแต่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แต่แน่นอนว่านิยายเรื่องนั้นต้องมีจุดเด่นเพียงพอ ซึ่งผมบอกได้เลยว่าคุณนั้นมีครบทุกประการแล้วครับ อีกอย่างที่ผมอยากจะบอก คำวิจารณ์ของผมอาจจะไม่ช่วยอะไรคุณได้เลย ผมก็ต้องขอโทษด้วยครับ แต่คำทุกคำที่ผมพูดมานั้นเป็นความจริงมาจากใจผมครับ คุณจะไม่แก้ไขตามก็ได้ ผมไม่ว่า ^-^

เราเข้ามาอ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกชอบมากๆ(รักเลยล่ะค่ะ)

เมื่อก่อนเราชอบอ่านเรื่องที่นายเอกน่ารักๆ

แต่พอมาอ่านผลงานของท่านไร้เราก็เปรียบแนวคิดทันทีค่ะ

ถึงตัวละครของท่านไร้จะไม่น่ารัก อ่อนหวาน ซึ่งมันออกจะเข้าขั้นแมน ร้ายและแรงมากกว่าค่ะ

แต่เราก็คิดว่า 'ฮ้า เราจะติดตามของท่านไร้ไม่ตลอดชีวิตเลย>O

นิยายแนวเกมออนไลน์มันเป็นพล็อตที่น่าสนใจมากเลยค่ะแต่เดี๋ยวนี้อะไรๆ ก็มีแต่คนแต่งพล็อตแบบนี้ พระเอกเข้าไปอยู่ในโลกของเกมออนไลน์ ทำภารกิจต่างๆ แบบนี้มันซ้ำกันเยอะมากเลยทีเดียวค่ะ ถึงแม้จะมีคนแต่งเยอะแต่ถ้านิยายเกมออนไลน์เรื่องไหนแต่งได้น่าสนใจ สนุก โดดเด่นและตื่นเต้นล่ะก็นิยายเรื่องนั้นจะเป็นนิยายเรื่องที่ Hot สุดๆ เลยแหละค่ะ
ตอนเปิดเรื่องมานั้นผู้แต่งดำเนินเรื่องแรกสุดก่อนที่จะเข้าสู่เกมออนไลน์ ตอนแรกที่เราอ่านก็ขำไป ยิ้มไปเลยทีเดียวค่ะเพราะผู้แต่งมีการสอดแทรกมุขตลกให้ผู้อ่านได้ขำเฮฮากัน ซึ่งมันทำให้ไม่เครียดเลยสักนิดราวกับว่าได้ไปเที่ยวผักผ่อนในโรงแรมหรูเลยแหละ(เวอร์นิด อิอิ) ถ้าจะให้พูดตรงๆ บทนำนั้นแทบไม่มีเนื้อหาสาระเลยแม้แต่น้อย ผู้แต่งสอดแทรกมุขตลกเยอะเกินไป ทำให้เนื้อหาในตอนยืดเยื้อ จึงทำให้จับจุดสำคัญของเนื้อเรื่องไม่แน่เลยแม้แต่น้อย ตามจริงในส่วนของการเปิดเรื่องควรเล่าเรื่องราวสำคัญที่น่าสนใจมาให้ผู้อ่านอ่านก่อนเข้าสู่ตัวเรื่องหลักเพื่อที่ผู้อ่านอ่านแล้วจะเข้าใจในแนวนิยายนั้นเพิ่มขึ้น
เนื้อหาในตอนจากเท่าที่เราอ่านมา ตอนที่ 1 เมฆาก็เริ่มเข้าสู่ตัวเกมตรงส่วนนี้น่าสนใจมากค่ะและยิ่งตรงฉากที่เมฆารู้ว่าตัวเองได้อาวุธเป็นไม้จิ้มฟันแล้วมันยิ่งทำให้เราขำก๊ากออกมาเลยแหละค่ะ ในใจก็คิดว่า ‘ผู้แต่งคิดได้ยังไงอ่ะ ใหตัวเองมีอาวุธเป็นไม้จิ้มฟัน เท่โครตต(ประชด)’ ตอนแรกเราอ่านนิยายเรื่องนี้ไปด้วยความสนุกสนาน ไม่เครียดแต่พอหลังๆ ตั้งแต่ตอนที่ 7 ลงไป มันทำให้เรารู้สึกเบื่อมากและเกิดความอยากเลิกอ่าน เราคิดว่าผู้อ่านคงคิดเหมือนกับเราที่เริ่มรู้สึกเบื่อและอยากเลิกอ่าน และมันทำให้ผู้อ่านลงลดไปเยอะเลย(ดูได้จากในตอนที่ 23) ส่วนสาเหตุที่ทำให้เบื่อนั้นก็คือ เนื้อหาในเรื่องนี้แทบไม่มีสาระเลย พระเอกมีแต่ดวงซวยตลอด ตอนแรกๆ ยังทำให้ขำได้แต่ตอนหลังก็จะเริ่มรู้สึกเบื่อว่าไอ้นี่มันซวยอีกแล้ว ทั้งๆ ที่แนวเรื่องเป็นเกมออนไลน์แต่ดันไม่มีเนื้อหาสาระเลยสักนิดเดียว มีแต่เรื่องบ้าๆ บอๆ ของพระเอกและตัวละครอื่นๆ ซึ่งเป็นอะไรที่น่าเบื่อมาก อีกอย่างการอัพเวลของพระเอกนั้นไม่น่าสนใจเลยเพราะจู่ๆ ก็ฆ่ามอนเตอร์ได้ ทั้งๆ ที่ตัวเองหลับแถมค่าประสบการณ์ยังได้เยอะเวอร์อีกต่างหาก การอัพเวลของพระเอกจาก 1 ก็ไปเป็น 15 อย่างรวดเร็ว ทั้งๆ ที่ไม่มีฉากต่อสู้มันส์ๆ น่าตื่นเต้นเลยสักนิด นี่มันมีแต่อะไร มีแต่ความไร้สาระ เราจะบอกให้นะค่ะว่าความตลกไม่เสมอไปหรอกที่จะทำให้ผู้อ่านสนุกได้แต่มันต้องมีฉากต่อสู้มันส์ๆ ฉากน่าตื่นเต้น ฉากประทับใจ ฉากตลก ฉากรัก หลายๆ รสชาติรวมอยู่ในเรื่องเดียวกัน นี่แหละที่จะทำให้ผู้อ่านรู้สึกสนุกและไม่เบื่อ
นิยายแนวแฟนตาซีพูดได้เลยว่าเป็นนิยายแนวพิเศษที่มีโอกาสได้ผู้อ่านเยอะที่สุดกว่านิยายแนวอื่นเพราะอะไร? นั่นก็เพราะว่านิยายแฟนตาซีมันสามารถแต่งออกมาให้เวอร์เกินจริงได้(แต่อย่าเวอร์เกินไป) สามารถทำให้มีหลายรสชาติในเรื่องเดียวกัน อย่างนิยายแนวรักก็จะมีแต่ความรัก นิยายแนวสืบสวนก็จะมีแต่ปริศนา นิยายสยองขวัญก็มีแต่เรื่องน่ากลัว นิยายแนวสงครามก็จะมีแต่สู้กัน แล้วถ้าลองเอามาเปรียบเทียบกับนิยายแนวแฟนตาซีดูล่ะ นิยายแฟนตาซีสามารถใส่หลายๆ อารมณ์เข้าไปได้ ไม่ว่าจะเป็นความรัก น่ากลัว ปริศนา ต่อสู้ เวทมนต์ ตลก และอื่นๆ อีกมากมาย แล้วทำไมไม่ลองเอาตรงข้อดีของการแต่งนิยายแฟนตาซีออกมาใช้ล่ะค่ะ อย่าเอาแต่ยึดติดกับอารมณ์เดียวตลอดไป
สุดท้ายอันนี้ยังอยู่ในกรอบการวิจารณ์ระดับ B นะค่ะ ถ้าแรงกว่านี้เราก็จะเข้าไปลึกหน่อย อันนี้เจาะจงแค่ในส่วนของเนื้อหาเท่านั้นเพราะถ้าเกิดเราไม่วิจารณ์ตรงส่วนนี้ ผู้แต่งก็จะไม่ได้อะไรเลยไปเลยกับคำวิจารณ์ของเรา ถ้ามีตรงไหนไม่เห็นด้วยก็แย้งได้ค่ะ ไม่ว่ากัน ^^

พล็อตเรื่องและการบรรยาย
พล็อตเรื่องนี้น่าสนใจและน่าสนุกมากเลยค่ะ มันดูลึกลับและตื่นเต้นเข้ากับนิยายแนวระทึกขวัญเลยแหละค่ะ ส่วนการบรรยายเราว่าบรรยายอย่างนี้มันก็โอเคนะแต่....มันยังไม่ละเอียดชัดเจนพอค่ะ อย่างลักษณะของพวกมันผู้แต่งก็ไม่ได้บรรยาย ลักษณะของตัวละครก็ไม่ได้บรรยาย ผู้แต่งจะใช้ภาพที่วาดเป็นการบรรยายลักษณะของตัวละครมากกว่า แค่เพิ่มตรงส่วนนี้ก็โอเคแล้วค่ะ

เนื้อหา
บอกตรงๆ เลยว่านิยายเรื่องนี้เป็นนิยายที่สนุกมากๆ เรื่องหนึ่ง เราอ่านแล้วรู้สึกอินไปกับเนื้อหาจนเมื่ออ่านจบยังรู้สึกตื่นเต้นไม่หายเลย ^^ แต่.....มันเสียอยู่ที่ว่าลักษณะการดำเนินเรื่องของผู้แต่ง การดำเนินเรื่องของมันดูงง มั่วๆ อ่ะค่ะ อยู่ๆ ก็เล่าเรื่องของรวิน ตอนต่อมาก็พิชิต ตอนต่อไปอีกก็รัตติและตอนต่อไปก็เกี่ยวกับพวกผี ซึ่งการดำเนินเรื่องแบบนี้มันทำให้ความสนุกที่มีไร้ค่าไปเลย แนะนำค่ะเราคิดว่าคุณน่าจะเขียนบทนำไว้โดยที่บทนำผู้แต่งก็เขียนเล่าเรื่องอดีตของตัวละครต่างๆ ก็ได้หรือจะเขียนเล่าเรื่องของพวกผี พวกสิ่งมีชีวิตในความมืด เป็นต้น แล้วพอเริ่มตอนแรกก็ให้ตัวละครในเรื่องคนใดคนหนึ่งเป็นตัวหลักหรือว่าจะดำเนินเรื่องแบบที่ผู้แต่งเป็นคนเล่าเอง พูดง่ายๆ เราอยากให้ผู้แต่งปรับเปลี่ยนโครงเรื่อใหม่หมด ทำให้จากเรื่องสั้นไม่กี่ตอนมาเป็นเรื่องยาว แล้วปรับเปลี่ยนเนื้อหาให้มันน่าสนุกกว่าเดิมพูดตรงๆ นิยายแนวนี้เราอยากให้ผู้แต่งแต่งแบบที่ต่อสู้กับพวกผี พวกสัตว์ประหลาด จากตอนแรกที่กลัวมันแต่พอไปเรื่อยๆ ก็หันมาต่อสู้หรือจะเอาตอนสุดท้ายตายกันหมดอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ ไม่ใช่ว่าแต่งแบบนี้มันไม่ดีนะแต่มันยังดึงดูดไม่พอค่ะ ผู้แต่งแต่งแบบนี้แล้วมันทำให้สับสนและงง ประมาณว่ามันย้อนไปย้อนมา เดี๋ยวก็เกี่ยวกับคนนี้ เดี๋ยวก็เกี่ยวกับเรื่องของมันอะไรแบบนี้ แถมตอนจบยังจบแบบงงๆ ดูรวบรัดอีกต่าหากคือ เล่าเรื่องของมันอยู่ดีๆ ก็จบสักงั้น มันอาจจะทำให้ผู้อ่านอ่านแล้วหงุดหงิดก็ได้นะค่ะเพราะมันเนจบดื้อๆ เลย ทั้งๆ ที่เนื้อหามันยังไปไม่ถึงไหน สุดท้ายในส่วนนี้นิยายแนวนี้เราคิดว่ามันต้องใช้จินตนาการในระดับหนึ่งและยิ่งคุณแต่งให้มันโยงกับความเป็นจริงในชีวิตของคนเราล่ะก็...มันจะเป็นอะไรที่สุดยอดมากค่ะ เพราะในชีวิตของคนเราอาจจะทำให้เกิดพวกมันขึ้นก็ได้ ^^

สุดท้ายถ้าทำตามที่เราบอกรับรองว่านิยายเรื่องนี้ต้องมีผู้อ่านทะลุเป้าแน่ค่ะเพราะแค่นี้เราก็ว่ามันสนุกแล้วนะ แถมยังมีการ์ตูนอีกต่างหาก สู้ๆ นะค่ะ เราเชื่อว่าคุณทำได้ ความพยายามอยู่ที่ไหนความสำเร็จอยู่ที่นั้นค่ะ

พล็อตเรื่อง
พล็อตเรื่องเราว่ามันโบราณมากๆ เลยค่ะเพราะแนวเรื่องแบบที่นายเอกแก้แค้นแทนพี่สาวเนี่ยมันตั้งแต่เอเลี่ยนเกิดแล้ว ซึ่งมันก็เลยทำให้นิยายของคุณไม่น่าสนใจเท่าที่ควรนักเพราะใครๆ ก็รู้ว่าพล็อตแบบนี้ตอนหลังๆ นางเอกก็จะเลิกแก้แค้นแล้วก็รักกับพระเอกอยู่ดี บอกได้เลยว่าตรงพล็อตเรื่องถือเป็นจุดบกพร่องที่ใหญ่สำหรับนิยายเรื่องนี้มากเลย

สำนวนภาษา
สำนวนภาษาเป็นในลักษณะผู้แต่งเป็นดำเนินเรื่อง ซึ่งจากเท่าที่เราอ่านมาผู้แต่งบรรยายละเอียดชัดเจนพอแล้วแถมภาษาของคุณยังสวยอีกด้วย ตรงเรื่องภาษาไม่มีอะไรให้ติเลยค่ะ

เนื้อหา
การดำเนินเรื่องของผู้แต่งนั้นมันดูเอื่อยๆ เฉื่อยๆ ค่ะ อ่านแล้วมันไม่ค่อยสนุกอ่ะค่ะ มันดูเบื่อๆ ไม่มีอะไรให้ตื่นเต้นหรือชวนติดตามเลย นางเอกก็จะใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ มาเจอกับพระเอกโดยบังเอิญแล้วก็ทะเลาะกัน พอจากกันไปก็ต้องมีเรื่องให้ต้องเจอกันอีกครั้งเรื่อยมาแล้วท้ายที่สุดก็ผลิดอกออกผลเป็นความรัก แนวเดิมๆ อ่ะค่ะ เหมือนกับนิยายเรื่องที่เราเคยอ่านเมื่อสมัยตอนที่เริ่มอ่านนิยายใหม่ๆ ตรงจุดนี้ก็ถือว่าเป็นข้อบกพร่องด้วยค่ะ แนะนำค่ะถ้าอยากแต่งนิยายพล็อตเรื่องแบบนี้จริงๆ ล่ะก็.....ควรแต่งให้มันมีเนื้อหาแตกต่างจากนิยายเรื่องทั้วๆ ควรมีจุดน่าตื่นเต้นและชวนติดตามให้ผู้อ่านอ่านแล้วไม่เบื่อ อีกอย่างพยายามแต่งอย่าให้ผู้อ่านเดาทางได้ ควรหักมุมความคิดของผู้อ่านให้ผู้อ่านอ่านแล้วรู้สึกแปลกใจแล้วคิดว่า ‘ไม่เหมือนที่เราเดาเลยนี่หว่า’ อะไรแบบนี้อ่ะค่ะเพราะถ้าเมื่อไหร่ผู้อ่านเดาทางได้หมด นิยายเรื่องนั้นก็จะหมดความสนุกไปเลยค่ะ สุดท้ายเราลืมบอกตรงจุดหนึ่งค่ะ ในส่วนของบทนำตอนแรกเราอ่านแล้วนึกว่าเป็นเรื่องของพี่สาวนางเอกสักอีกแล้วพอมาอ่านตอนที่หนึ่งก็คิดว่าพี่สาวของนางเอกฆ่าตัวตายเพราะคนที่กำลังแต่งงานด้วยดันมีลูกมีเมียอยู่แล้วแต่พออ่านไปสักพักมันกลับไม่ใช่ที่แท้ในตอนบทนำก็เป็นตอนที่นางเอกแก้แค้นแล้วนั่นเอง ตรงจุดนี้มันทำให้รู้สึกงงมากๆๆ เลยค่ะ ตอนแรกลำดับเรื่องเรื่องราวไม่ถูกเลยแหละค่ะ ซึ่งเราคิดว่าผู้อ่านบางคนก็อาจจะคิดเหมือนเรา จะงงเหมือนเราเราเลยอยากให้ผู้แต่งแก้ไขตรงจุดนี้อย่างเร่งด่วนเลยค่ะ แก้ไขปรับเปลี่ยนใส่คำบรรยายเข้าไปมากขึ้นกว่าเดิมเพื่อที่ผู้อ่านอ่านแล้วจะไม่เกิดอาการงงอีก

ตัวละคร
นิสัยของตัวละครแต่ล่ะตัวยังไม่เด่นชัดพอค่ะ นางเอกที่คิดว่าร้ายแต่เราอ่านแล้วกลับรู้สึกมันยังไม่พอ ยังไม่ร้ายพอค่ะ มันเหมือนผู้หญิงที่มีนิสัยธรรมดาๆ ทั่วไปมากกว่า ส่วนพระเอกที่คิดว่าแรงมันก็ยังแรงไม่พออีกเช่นกันค่ะ ไม่แน่อาจจะเป็นเพราะตอนที่มันมีอยู่น้อยนิดก็เป็นได้ ส่วนตัวละครตัวอื่นๆ ไม่เด่นค่ะ ตัวละครที่หลายตัวกลับให้ความรู้สึกเป็นคนๆ เดียวกันหมดเพราะทุกตัวแทบจะไม่มีนิสัยแตกต่างกันเลย สุดท้ายในบทนำตัวละครออกมาเยอะเกินไปหรือเปล่าค่ะ ยิ่งเป็นชื่อจริงด้วยแล้วมันทำให้จับยากอ่ะค่ะ เรางงว่าตกลงใครเป็นใคร เกี่ยวข้องกันยังไง อะไรแบบนี้