ไวยากรณ์ ภาษาอังกฤษ

ลำดับตอนที่ #10 : คำสรรพนาม: กล่าวทั่วไป

/>

      ๔. คำสรรพนาม      หมายถึง คำที่ใช้แทนคำนาม   ก่อนอื่น เพื่อให้เห็นภาพว่าคำสรรพนามเป็นอย่างไร จึงขอทบทวนเป็นประโยคภาษาไทยและแปลเป็นอังกฤษเหล่านี้ก่อน 

- ผมรักคุณ                                                        I love you.

- คุณคือเมียสุดที่รักของผม                                  />You are the beloved wife of mine.

- นี่คือสิ่งที่ผมอยากจะบอกให้คุณรู้ไว้                     This is what I want to tell you,

- หลังจากที่คุณให้สิ่งนั้นกับผม                             after you gave “that” to me.

- สิ่งนั้นก็คือบางสิ่งที่ผมไม่อาจจะลืมเลือนได้          “That” is something which I cannot forget.

- และผมก็ได้ถามตัวเองเสมอ                               And I always ask myself:

- ว่าทำไมผมถึงต้องไปรักแต่คุณ                            “Why do I have to love only you?”

- แต่สุดท้ายก็ไม่มีเสียงตอบผมกลับมาเลยสักนิด     but finally, there is no voice replying me.

- ฉะนั้นเราทั้งคู่จึงต้องมีใครคนหนึ่งที่ต้องไป           Thus, either of us must go away.

- ผมขอเลือกเป็นคนที่จะเดินไปเอง                        I am the one who choose to walk alone

- แต่ขอให้รู้ไว้ว่าทั้งหมดเป็นเพราะคุณ                   but please remember that all are

                                                                        because of you.

- เพราะคุณ... คุณเป็นเลสเบี้ยน !!!                       Because you… you are a lesbian !!!

      ขออภัยเกี่ยวกับตัวอย่างด้วยนะครับ เพิ่งแต่งเดี๋ยวนี้นี่แหละ ป่วงบ้างอะไรบ้าง (แต่ก็ยังได้ ...ใช่ไหม)   จากที่เห็น คำที่มีสีสันนั่นแหละ คือ คำสรรพนามชนิดต่างๆ

      ในที่นี้จะแบ่งคำสรรพนามออกเป็น ๘ ชนิด (ตามสีในตัวอย่าง) ได้แก่

๑. บุรุษสรรพนาม (Personal pronoun)    คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนชื่อจริงของคำนาม เช่น I, you, we, they เป็นต้น

๒. สามีสรรพนาม (Possessive pronoun)               คือ คำสรรนามแสดงความเป็นเจ้าของ (ไม่ได้แปลว่าคำสรรพนามที่มีผัวแล้ว อะไรอย่างนี้นะคับ) เช่น mine, yours, hers เป็นต้น

๓. นิยมสรรพนาม (Definite pronoun)     คือ คำสรรพนามที่ชี้เฉพาะ เช่น this, that เป็นต้น

๔. อนิยมสรรพนาม (Indefinite pronoun)   คือ คำสรรพนามที่ไม่ชี้เฉพาะ เช่น someone something เป็นต้น

๕. ปฤจฉาสรรพนาม (Interrogative pronoun)   คือ คำสรรพนามที่ใช้ตั้งคำถาม เช่น what, where, when, why เป็นต้น

๖. สรรพนามสะท้อน (Reflexive pronoun)   คือ คำสรรพนามที่ใช้สะท้อนกลับถึงตัวประธาน เช่น himself, herself, myself, ourselves, themselves  เป็นต้น

๗. วิภาคสรรพนาม (Distributive pronoun)   คือ คำสรรพนามที่ใช้แบ่งพวก เช่น each of, either of, neither of เป็นต้น

๘. ประพันธสรรพนาม (Relative pronoun)   คือ คำสรรพนามที่ใช้แทนคำนามที่อยู่ข้างหน้า ได้แก่ who, whom, where, when, that เป็นต้น

      อย่างไรก็ดี   ในช่วงที่ ๑ นี้จะกล่าวถึงเพียง ๕ ชนิด คือ บุรุษสรรพนาม, นิยมสรรพนาม, อนิยมสรรพนาม, ปฤจฉาสรรพนาม, และวิภาคสรรพนาม ดังต่อไปนี้