ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Bleach : วันอันแสนจะสับสนในโซลโซไซตี้

    ลำดับตอนที่ #1 : ปิดเทอมซักที

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.35K
      3
      2 มี.ค. 51

    "เฮ้อ! สอบเสร็จซะทีนะ" อิจิโกะพูดหลังสอบวิชาสุดท้ายเสร็จ พร้อมกับการบิดขี้เกียจ

    "มั่วอีกล่ะสิ นายน่ะ" อิชิดะถาม เพราะรู้ว่าคนอย่างคุโรซากิจะไปทำข้อสอบเลขได้ยังไง แม้แต่ตัวเขาเองยังทำไม่ได้ โดยเฉพาะข้อสุดท้าย แต่ก็อยากรู้ว่าอิจิโกะจะทำได้ไหม  (อ๋อ จะให้สบายใจว่าอย่างน้อยก็มีเพื่อน หรือไม่ก็เพราะให้ตัวเองรู้สึกฉลาดขึ้นมาหน่อย ถ้าอิจิโกะตอบว่าตัวเองมั่วไป)

    "นี่ คุโรซากิ"

    "หือ"

    "ข้อสุดท้ายนายตอบอะไร"

    "อ้าว ตอบ 256 ไง ก็ถอดสแควร์รู้ตแล้วเอาจำนวนในวงเล็บมาคูณแล้วหารด้วย 36 บวกกับ 78 แล้วลบอีก 47 จากนั้นก็หาค่าสมการแล้วก็เอามาบวกกัน แค่เนี้ย ใช่ป่ะ?"

    ไม่น่าเชื่อ.......

    "ไม่ใช่"เสียงต่ำๆของซาโดะดังขึ้นข้างหลัง

    "ตอบ 1200"

    "ใช่ๆ ตอบ 1200 ซาโดะคุงเก่งจังเลย" อิโนะอุเอะเข้ามาแจม "อิชิดะคุงก็ตอบ 1200 ใช่มั้ย?" 

    "ใช่ๆ ฉันตอบ 1200" แหม...ใครจะไปดวงดีขนาดเอาจำนวนธนูที่งินเรย์ โคจาคุของตัวเองยิงได้มามั่วข้อสอบแล้วจะถูกอีก คนมันจะได้ที่หนึ่งตลอดกาลก็เงี้ยแหละ....อิชิดะชมตัวเองในใจ(บ้ารึเปล่า)

    ในเมื่ออิจิโกะเห็นว่าทุกคนพากับตอบถูกหมด(แม้แต่คนที่ไม่รู้คำตอบ)ก็เลยเปลี่ยนเรื่องด้วยความอาย.......

    "แล้วปิดเทอมไปไหนกันดีล่ะ"อิจิโกะถามคำถามที่ต้องถามอยู่แล้วเวลาปิดเทอม

    "โซลโซไซตี้เป็นไง"

    ไม่มีใครอยากเชื่อว่าไอ้ความคิดบ้าๆที่น่าจะเป็นของอิจิโกะดันมาอยู่ที่อิชิดะแทนซะงั้น....

    "เข้าท่า แจ๋วเลยอิชิดะ" อิจิโกะรีบเห็นด้วย "แล้วนายล่ะ...ซาโดะ ?"

    "......................"

    "เอาเป็นว่าตกลงก็แล้วกัน" ชีวิตของตานี่ขึ้นอยู่กับปลายลิ้นของคนอื่น เพราะมันไม่เคยออกความคิดเห็นอะไรกับเขาด้วยตัวเองเลย............. -_-"

    "ก็ดีนะ จะได้ไปเยี่ยมลูเคียด้วย เพราะคุณคุจิกิน่ะกลับไปนานแล้ว จริงมั้ยคุโรซากิ" อิโนะอุเอะเน้นคำหลัง เล่นเอาอิจิโกะสะดุ้งที่มีคนรู้ทัน

    "นั่นสิ คุณคุจิกิน่ะกลับไปตั้งนานแล้ว ไม่รู้เพราะใคร" อิชิดะเอาด้วย

    "เงียบปากไปเลยน่า พวกนายน่ะ" อิจิโกะหน้าขึ้นสี

    "จะไปกันจริงๆเหรอ ให้ผมไปด้วยนะ" เสียงของตุ๊กตาสิงโตดังขึ้น

    "เฮ้ย นายมาได้ไงเนี่ย" อิจิโกะถึงกับมึนเพราะจับขังอยู่ในลิ้นชักแล้วแท้ๆ

    "ก็...มาอยู่ในกระเป๋านายไง " ตุ๊กตาสิงโตตอบ

    "คอนจัง...สบายดีรึเปล่า"อิโนะอุเอะถาม

    "คุณโอริฮิเมะ !!!!" คอนกระโดดไปจะให้โอริฮิเมะกอด...แต่....

    "ป๊าบบบ" หมัดขวาอิชิดะยัดเข้ากลางหน้าของตุ๊กตาสิงโต "ฉันรู้นะ ว่านายต้องการอะไร ไอ้ตุ๊กตาลามก !!!!" 

    "เอาน่า อย่าทะเลาะกัน วันนี้ก็เย็นมากแล้ว พรุ่งนี้ก็เจอกันที่ร้านอุราฮาระนะ จะได้ไปเที่ยวโซลโซไซตี้กัน" มันเอาจริงเหรอเนี่ย......

    "อืม เจอกันพรุ่งนี้นะ" อิชิดะตอบแล้วหยิบกระเป๋าเดินกลับบ้านไป

    "แล้วเจอกัน" คำล่ำลาสั้นๆจากซาโดะ

    "บ๊ายบาย คุโรซากิคุง" อิโนะอุเอะตะโกน

    "เออ"

    "แล้วไม่มีใครสนใจผมบ้างเหรอเนี่ย !!!!!"

    "เงียบไปก่อนเลยนะไอ้ตุ๊กตาปัญญาไม่แข็ง(อ่อน) เดี๋ยวอาทิตย์หน้าฉันจะมารับ"

    "หา อาทิตย์หน้า แต่ว่าเราตกลงกันได้นะ ฉันขอโทษเรื่อง....."

    ปังงงงงง เสียงปิดประตูห้องเรียนดังสนั่น

    .....ไอ้ตุ๊กตาบ้าเอ๊ย ใครจะไปให้อภัย เล่นมาขีดเขียนกางเกงในฉันซะเละเทะหมด.........

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------->

    เม้นด้วยๆ


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×