• t U t o R M Y L O V E • [EXO] chanbaek

• t U t o R M Y L O V E  •

  "โอ้ยยยย ซัพภาษาป้าแกไม่หวาดหรอออออ!!"  ผมนั่งคลิกขวารัวๆ เพื่อเคลื่อนย้ายตัวละครประเภท 'ADC' หรือ  'เอดีแครี่' ที่หน้าตาหล่อสุดในเกม League of Legend  อย่าง Ezreal  ปากก็ก่นด่าซัพพอร์ตของตัวเองดังลั่น

  "แล้วป่านี่หลงป่าหรอ!! แก๊งอ่ะแก๊งรู้จักมั้ยยยยย!!!"  

  …และอีกสารพัด

  "แล้วนี่ลาสทำไม ตอบซิว่าลาสทำไมมมม"

  "อีเลนบนก็เล่นดีๆหน่อยสิ แจกละนะ!"

  "โอ้ยยย แบคหัวร้อนนนนน"

  ผมกดเปิดโหวตยอมแพ้ในเกม และแล้ว nexus ก็แตก ผมพับจอโน้ตบุ้คลงมาอย่างหงุดหงิด วันนี้แพ้มาทั้งวันแล้ว อารมณ์ของผมตอนนี้อยากจะกดรีพอร์ททุกคนในทีมตัวเองรัวๆ สักล้านรอบ

  ผมเดินเข้าในครัวเพื่อหาอะไรกินแก้หิว และสิ่งที่ผมเจอในครัวหรูของคอนโดผมนั้นก็คือ.. บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป และ เศษไส้กรอกที่คยองซูลืมทิ้งไว้จากการมาคอนโดคราวก่อน

  ผมทำใจกดน้ำร้อนใส่ถ้วยบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปโยนเศษซากไส้กรอกที่เหลือลงไป  ปิดฝา ผ่านไปสัก 2-3 นาที บะหมี่ก็สุขได้ที่

  กลิ่นหอมๆของมันลอยออกมา ผมก็นั่งกินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปพวกนี้แก้ความหิวไป แล้วสายตาของผมก็ปะทะเข้ากับเอกสารบางอย่าง...

  ใช่แล้วครับ...'ใบเกรดของนายบยอน แบคฮยอน ม.5/1 สายวิทย์-คณิต'

  ผมหยิบใบคะแนน ที่ข้อมูลข้างในนั้น ผมไม่กล้าเรียกมันเต็มปากว่าเกรด แถวบ้านผมเค้าเรียก "เศษเลข" มากกว่า

  ผมเป็นเด็กนักเรียนม.ปลาย สายวิทย์-คณิต ที่ไม่กี่วันก็จะขึ้น ม.6 แล้ว ทุกคนคงคิดว่าเรียนสายวิทย์ ผมคงต้องเรียนเก่งมากแน่ๆ ใช่ครับ เก่งมาก.... เก่งกะผีสิครับ! ผมเป็นหนึ่งในเด็กสายวิทย์-คณิตที่ เกลียดคณิต ปวดจิตชีวะ ละเลิกเคมี  สิ้นชีวีฟิสิกข์ สิ่งที่พอจะทำคะแนนได้ดีๆก็มีแต่วิชาคอมพิวเตอร์เท่านั้นแหละครับ

  แล้วผมมาเข้าสายวิทย์-คณิตทำไมน่ะหรอ....และผมเข้ามายังไง...

  ก็ผมน่ะ ยังคิดไม่ออกเลยว่าจะเข้าคณะอะไรดี จนตอนนี้ม.6 ก็ยังคงคิดไม่ออก ก็เลยเลือกเรียนสายวิทย์เพราะว่าเลือกเข้าได้หลายคณะ ก็แค่นั้นแหละครับ...ส่วนเข้ามายังไงนั้น ต้องยกความดีความชอบให้เพื่อนร่างก้อนนามคยองซู

      ตรู้ดดดดดดด

  เสียงริงโทนโทรศัพท์ดังเข้า ผมกดรับทันทีที่เห็นว่าเป็นสายของใคร

  "ฮัลโหลคยองซูว่าไง" ผมพูดทักทาย ปลายสายก็คือเพื่อนสนิทของผม

   'โด คยองซู' เป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่ม.ต้นของผม  คยองซูเป็นเด็กกำพร้า แล้วลุงกับป้าของพี่จงอินก็รับมาเลี้ยง ลุงกับป้าก็เลยฝากให้พี่จงอินดูแลอีกที คยองซูเลยสนิทกับพี่จงอินชนิดที่ว่า ตัวติดกันตลอดเวลา

  [นี่มึงอ่านหนังสือบ้างรึป่าวเนี่ยปิดเทอม ปีนี้ก็ต้องเอนทรานซ์ละนะ] ก็อย่างที่บอกว่าปีนี้ผมอยู่ม.6 แล้ว และก็ต้องสอบเอนทรานซ์เข้ามหาลัย สอบบลาๆอีกมากมายก่ายกอง...

  'ถามน้องแบครึยังว่าน้องแบคพร้อมสอบเยอะขนาดนั้นมั้ย? เห็นขนฟูๆที่ตัวแบคมั้ย... แบคขี้เกียจ!'

  "โหหห โทรมาก็พูดแต่เรื่องเรียนเนี่ยนะ ไม่คุยด้วยแล่ว"

  [พูดงี้คือมึงยังไม่เริ่มช้ะ? เออ โชคดีนะเพื่อน] คยองซูตอบแบบปลงๆ

  "งื้อออ อย่าทำงี้ดิ"  ผมอ้อน 

  [เออ กูจะโทรมาบอกมึงว่า ปีนี้อ่ะ จะมีรุ่นพี่ที่จบไปแล้วมาติวให้หลังเลิกเรียนนะ มึงก็ตั้งใจเรียนกับพี่เค้าละกัน จะได้มีที่เรียน]

      รุ่นพี่?

 ติวทำไม๊ เวลาตีแอลแบค!  แบคไม่อาวนะ -)^(-

  "แล้วคยองซูรู้ได้ไงอ่ะ?" ผมถาม

  [พี่ไคบอกมะ--] เพื่อนของผมยังพูดไม่ทันจบผมก็ได้ยินเสียง ‘พี่จงอิน หรือพี่ไค ของคยองซู ‘ ตะโกนขึ้น

  [ดีโอ!! มาทำแซนวิชให้กินหน่อยยยย] เห็นมั้ยว่าผมบอกแล้วว่าสองคนนี้ตัวติดกันจะตาย

  [เออมึง แค่นี้นะ อย่าลืมไปติวด้วยละ] คยองซูพูดก่อนจะวางสายไป

  "บ๊ายบาย"

      ตู้ดดด

  ปลายสายเงียบไปแล้ว แต่ผมก็ยังนั่งมองใบเกรดและเศษเลขบนกระดาษอย่างปลงๆ...

  'ติว มันก็เปลี่ยนผมให้ดีขึ้นไม่ได้หรอก'

-เปิดเรื่อง-

23/09/2016

-ปิดเรื่อง-

-

ฝากติดตาม+คอมเม้นกันด้วยนะค้าาา

ขอบคุณโค้ดจาก " SQWEEZ " THEME ( V.2 )

CR.SQW