คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 : ต้องง้อนายอีกแล้ว หมาน้อยยย ^o^
อนนี้พวเราอยู่บนรถรับไอ้โย่ทำานแม่บ้านไ้ี ผมึปล่อยมันออมา มันพยายามะนั่้าผมบนรถ แ่ผมลาุนฮยอนฮยอมานั่่อน ทำเป็นโรธไปั้นแหละ ผมหายโรธนานแล้ว หมอนั่นนั่เียบลอทาเลย ผมแอบเป็นห่วเหมือนันนะ ัพัรถ็มาถึึsm พวเราเ้าไปรอที่ห้อ้อมเ้น ัพัฝั่ m ็มาถึ
"เสี่ยวลู่~" เฮุนเินไปอลู่ฮยอทันที บาทีผม็แอบินะว่าเฮุนมันะิเินเลยรึเปล่า ผมเยอยู่โรเรียนายล้วนมา่อน เย์็เอมาเยอะ เพื่อนในลุ่มผมเอ็มีเป็นเย์เหมือนัน
"ฮะฮะ ayo what's up" านยอลเ้าไปทัทายริส เมื่อี้แยัหน้าเศร้าอยู่เลยไอ้บ้า! ผมเริ่มหุหิ พอรบ 12นทีไร ไอ้โย่มัน็ัวิุ้ยาลอ ผมเินไปทัทายเทา ่อนวนันไปนั่ที่มุมห้อ ๆ นอื่นๆเินามมานั่้วย เนื่อานที่้อเ้าประุมมีแ่ลีเอร์ พวเรา ที่เหลือเลย้อนั่รอไป่อน เพื่อรอ้อมเสในานมาม่า
"โีๆ ระวัโนุอีหละ"านยอลบอลาริส ่อนะเินมาทาพวเราอนนี้ที่ว่ามี้าผม ับ้าแ ผมรีบเหยียาออลบที่ว่าทันที ผมรู้ว่ามันไร้สาระที่โรธเรื่อมันับุ้ยา ผมห้ามวามรู้สึไม่ไ้ แ่็ไม่เ้าใัวเอเหมือนัน
-Chanyeol 's vision-
ผมมอแบฮยอนที่ำลัเล่าเรื่อที่แล้ผมให้เทา ลู่หาน และอี้ิฟัอย่าสนุสนาน ไอ้ัวเล็โรธผม ึ่ผมยอมรับว่าผมผิ แ่ผม็ทำวามสะอาห้ออย่าีแล้ว พยายาม้อในรถ็แล้ว มันยัไม่ให้โอาสผม ถ้าเราทะเลาะัน ไม่ว่าใระเริ่ม ใระผิ สุท้ายผม้อเป็นฝ่าย้อมันลอ ผมเยลอไม่้ออยู่เหมือนันในเรื่อที่แบฮยอนผิริๆ อนนั้นเราโรธันนานมา นุนฮยอนฮยอเ้ามาอร้อให้ผมไป้อ เพราะอนนั่นแบฮยอนแสอาาร 'หมาหอย' ออมานน่าสสาร ส่วนผม แม้ะรู้สึแย่อยู่ แ่ผม็ลบเลื่อนเ่ว่า และยิ้มไ้สบายๆ
"เสร็แล้ว"ุนมยอนเินเ้ามาในห้อพร้อมริสและรูสอนเ้น ผมำลัะเินไปหาริส แ่แบฮยอนเินัหน้าผมไป่อน
"ุ้ยา~ุ้ยา~" หมอนั่นเ้าไปอริส ผมเยเห็นแบฮยอนอ้อนแบบนี้แ่ับสอนเท่านั้น นหนึ่ือนที่มันอ้อนอยู่ อีนือัวผมเอ
"แบ..."
"เอาหล่ะ มารวมันรนี้" รูสอนเ้นพูึ้น ผมึ้อำใเินไปรวมแถวหน้าระาน หลัารูอธิบายเสร็ พวเรา็เริ่ม้อมในส่วนอเรา และเรา้อไป้อมับรุ่นพี่shineeพรุ่นี้อีที...
-3 ทุ่ม-
อนนี้ผมอยู่ในห้อนอนแล้ว เพราะท่าใหม่ไม่ไ้มีอะไรมา ึเลิ้อมเร็วมาๆ พวเราัสินใะไปนอนที่หอฝั่ mัน อนนี้ผมำลััออยู่ แบฮยอน็ัอยู่เหมือนัน ห้อเราเียบแบบแปลๆ เพราะปิะเสียัที่สุ ัพัแบฮยอน็ัอเสร็ หมอนั่นำลัะออาห้อแล้ว ผมัสินใว้าัวมันมาอา้านหลั
"ไอบ้า! ทำอะไรอแฟร่ะ"ไอ้ัวเล็โวยวาย ผมหัวเราะใส่ ่อน้มัวลเอาาวาบนไหล่มัน
"เ้าหมาัวน้อย ับบิ๊ฟุัวโเป็นเพื่อนัน~ แ่วันนี้ เ้าหมาัวน้อยอนเ้าัวโะแล้ว~" ผมร้อออมาเป็นเพลที่ไม่่อยเ้าทำนอ พร้อมโยัวแบฮยอนไปมา้วย
"ย๊า! เสียนายให่แบบนั้น อย่ามาร้อเพลปัาอ่อนสิ"
"ฮะฮะ...เ้าหมาัวน้อยี้โวยวาย~ แ่็น่ารัที่สุเลยนะ~"ผมลอมมันว่าน่ารัู มันโรธผมเพราะผมหัวเราะใส่มันที่ไ้ที่ 1นี่หน่า
"ปะ...ปล่อยเลย ไอบ้า มไป็ไม่มีเินให้หรอเฟ้ย"มันพู พยายามแะมือผมออ ผมว่าหน้ามันแๆนะ ฮะฮะ
"ไม่ไ้้อารเิน ีันเหอะ" ผมพูใส่หูมัน
"ีัน ีัน...นะ นะ นะ" ผมพูใส่อี ระโึ้นๆ ลๆ ทั้ที่ยัอมันอยู่
"โอ้ย ๆ พอเว้ยย ี็ไ้ ปล่อยเลย "มันพู ผมปล่อยมันออาอ้อมอ่อนับมันหันหน้ามาหาัน
"้ออย่านิสิหมาน้อย^ ^" ผมยิ้มแ่่อนะใ้มือยี้หัวมัน มันทำา้อนใส่ผมไ้หน่อยเียว็เผลอยิ้ม
"รู้อะไรไหม เ้าัวโอันหนะ สูว่าันั้เยอะแท้ๆ แ่สมออย่าับเ็ ป.3"
"อะไร อใรนะ?"ผมถาม
"เห้ย...ไม่ใ่ ันหมายถึ ันไม่ไ้พูอะไรนะ" แบฮยอนอบปัๆ ผมไ้ทีเิน้อนมันไปนประู
"ไม่ไ้พูเหรอ...ริ่ะ"ผมถาม ส่ยิ้มวนๆให้
"ไอ้บ้าานยอล เ็บอ่อเลยไป ันะออไปรอ้านอ!"แบฮยอนพู ่อนเปิประูออไป ท่าทาน่าำเอามาๆ ผมหัวเราะหนัน้อับหน้าอัวเอเพราะหอบแ
หอบแเหรอหยอย ร้า ๆๆๆ
ปล เมนท์สั้น ๆ อุ ะเป็นำลัใในารแ่นิยายอเรามารู้ไหม!!!
อ้อน ๆ ผู้อ่าน 555
// รู้เรื่อเ๊นูปเลิเป็นเมเน เ็ ๆ แล้วใ่ไหม ฮรือออ ไรท์รับไม่ไ้ เ๊เหมือนส่วนนึอ exo ไปแล้วอะ
อนมาไทยเ๊ยิ้มที่สนามบินลอ (เ๊อาะแอบส่อพี่าร์ -.,-)
ือ ไรท์ว่า เ๊โหเพราะแฟนลับเินไปในบาที แ่ริๆแล้วเ๊ใีโฮ ๆ อะ T^T เอาเ๊ืนมา
สสารเฮียยย แล้วริสนู๊ป ละ หาาา????
โบนัสสึ
อนหน้าน้อฮุนะมีบทแล้วน้าาาาา
เมนท์้วยฮับบบ
ความคิดเห็น