ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [No entry]Storage room(ออริไรท์)

    ลำดับตอนที่ #7 : [No.5]เพริศา โรจนธร

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 119
      0
      23 ธ.ค. 55


    รูปภาพ :
    :: ไม่รู้ว่าสวยพอหรือยัง ให้อีกสามรูปแล้วกันนะค่ะ 1 2 3

    ชื่อ - นามสกุล : เพริศา โรจนธร(Pherisa Rotchanathan)

    ชื่อเล่น : เพริศหรือริศ (Pheri หรือ Ris)

    ความหมาย : เพริศาไม่มีความหมาย แต่เพริศแปลว่า น่ารัก โรจนธรแปลว่า ทรงไว้ซึ่งความรุ่งเรือง

    สัญชาติ : ไทย

    รูปร่างลักษณะ : รูปร่างสูงโปร่งสมส่วน(สูงร้อยเจ็ดสิบห้ากว่า หน้าอกสามสิบสามคัพบี เอวยี่สิบสี่นิ้ว สะโพกสามสิบสี่)ใบหน้ารูปไข่สวย ผมสีดำสนิกเหยียดตรงคล้ายเส้นไหมยาวสยายถึงเอวตัดกับผิวสีไข่มุกงดงาม ดวงตาสีดำล้อมรอบด้วยขนตายาวเป็นธรรมชาติแสดงถึงความเป็นคนเอเชียชักเจน คิ้วโก้งสวย ริมฝีปากรูปกระจับสีนู้ด

    อายุ : 21 ปี

    อุปนิสัย : เป็นคนยิ้มสวย ยิ้มเก่ง ยิ้มง่าย ร่าเริงสดใสเป็นเด็ก ทำให้เป็นที่รักของคนอื่นๆมากมาย พูดเก่งอีกด้วย ชอบชวนคนอื่นคุยเพราะไม่ชอบอยู่เงียบๆ แล้วมันวังเวงพิกลจึงสนิกกับคนอื่นง่าย ไม่ว่าคนๆนั้นน่ากลัวแค่ไหนก็ตาม แต่ก็รู้กาลเทศะ เวลาไหนควรพูด เวลาไหนควรเงียบ ร่าเริงสดใสจนโดนว่าเป็นม้าดีดกะโหลก บ้าหน่อยๆติ๊งต๊องเล็กๆแต่ก็เป็นคนมีเหตุผลมาก มักก็จะเอียงไปทางน่ารักในสายตาคนอื่น ยกเว้นคนที่หมั่นไส้ 
    แล้วยังชอบไปหนู่ไปนี่จนเที่ยวไปทั่วทั้งประเทศ รู้ที่ลับดีๆของไทยหมด รักอิสระ ชอบลุยสุดๆ ถ้าจำเป็นอยู่ในกรอบบ้าง ไม่ชอบอยู่ที่ปราสาทแต่จะถูกกักบริเวณก็ยังจะหนีออกมาให้ได้ เวลาหนีจะชอบไปที่ป่าที่มีพวกสัตว์อย่างพวกเสือ ม้า หมาป่า นก แต่ถ้าเป็นนกสีเหลืองจะถอยหนีและไล่เพราะตอนเด็กๆเข้าไปเล่นกับมันตอนเด็กๆ ขณะที่มันกำลังอารมณ์เสีย ถือ แล้วยังเป็นคนเข้มแข็ง ไม่ร้องไห้กับอะไรง่ายๆ แม้ในใจจะเศร้าแค่ไหนก็ไม่แสดงออกมาให้ใครๆเป็นห่วงแล้วค่อยแอบร้องไห้กลางดึก แต่ถ้าทนไม่ไหวจริงๆเพราะมันสะเทือนต่อจิตใจ จะร้องไห้เงียบๆออกมา แล้วยังมีนิสัยกินจุสุดๆ! ชอบกินลูกชุบมากกกกโดยเฉพาะของร้านใกล้ๆปราสาท~ กินที่หนึ่งหลายถุง สิบกว่าถุงก็หมดภายในวันเดียวและไม่อ้วนอีก เพราะมักจะตื่นสายทำให้อดข้าวเช้า ข้าวกลางวันก็กิน แต่ข้าวเย็นจะลืมกิน= = เป็นกิจวัตรประจำวัน หลับยากตื่นง่าย แล้วเวลาตื่นเต้นสุดๆจะนอนทั้งคืนก็ยังไหว เถียงเก่งและกวนประสาทมาก เวลาเถียงแบบสุภาพจนเจ็บไปถึงจิตใจจะใช้กับพวกที่มาแรงใส่ก่อน ความจำเป็นเลิศ เวลาพวกพี่ๆเล่นไพ่จะต้องแย่งให้เพริศมาช่วยเพราะจำลำดับไพ่ในสำรับได้ทุกใบแม้จะกรีดไพ่ สับไพ่ ไหวพริบดี เก่งพวกเกมต่างๆ เป็นคนที่โคตรจะรักศักดิ์ศรีตัวเองมาก ถ้าโดนเหยียดหยามจนไปถึงบิดามารดาจะโกธรมาก กลายเป็นคนละคนที่เดียว จากคนร่าเริงกลายมาเป็นคนเย็นชา โหดเหี้ยม พูดประชดประชันเก่ง จนใครๆก็ต้องกลัว ครั้งหนึ่งสมัยประถมโดนเพื่อนร่วมชั้นที่หมั้นไส้ด่าว่าจนเป็นข่าวลือ แล้วตอนกินข้าวกลางวันยังเอาก๋วยเตี๋ยวอุ่นๆมาราดให้หัว ทำให้ความอดทนของเธอขาดเป็นครั้งแรก เอาน้ำหวานสีแดงที่เย็นเฉียบสาดใส่และเข้าข้าวมันไก่โปะหน้า ร่วมทั้งจับหัวโขกพื้นและเอาถุงเท้ายัดปากไม่ให้กรีดร้อง จนโดนไล่ออก ท่านพ่อที่เป็นคนใส่สายเลือดความเหี้ยมจึงให้ครูมาสอนพิเศษที่บ้านแทน

    ประวัติ : มีพี่ชายอยู่สามคน ตัวเองเป็นน้องสาวคนสุดท้องและก็โดยพี่ชายหวงมาก แล้วเพราะอยู่กับพี่ชายมานานก็เลยมีนิสัยกล้าลุยติดมา

    ชอบ : ขนมต่างๆโดยเฉพาะที่ทำจากถั่ว เช่น ลูกชุบ/ตาเป็นประกายวิ้งๆ*O* ถ้าคนที่จะมาง้อ แค่ยื่นขนมลูกชุบของโปรดให้จะหายงอนทันที

    ไม่ชอบ/เกลียด : สุนัข/ร้องขู่ใส่เป็นเสียงแง่ง แฮ่ กรร (ตอนเด็กๆพี่ๆซื้อสุนัขตัวใหญ่มาให้ พอลองขี่มันก็โดนกัด)

    กลัว : ผี/ถ้าเห็นตรงหน้าไม่ว่าปลอมหรือจริง จะกรี๊ดที่นึง ถ้ามีคนอยู่ข้างๆจะรีบไปกอดแน่น ร้องไห้นิดๆ ถ้าไม่มีจะวิ่งหนีไปไกล จนหลงทางไม่รู้ทางไหนเป็นทางไหน(โดยพี่ๆแกล้งแต่งเป็นผีมาหลอกในวันเกิด) นกสีเหลือง/ถอยห่าง เพราะกล้วปากแหลกๆจะจิกตัวเอง

    ความสามารถพิเศษ : ฟันดาบไทยเก่งและหลบหลีเก่งมาก

    งานอดิเรก : ฟังเพลง,ทำขนมไทยและเหม่อ~

    คู่ : ฮิบาริ

    บาปที่ต้องละ : ข้อ 1

    บาปที่ทำผิด : ข้อ 1

    เพิ่มเติม :
    -

     



    คำถามถึงตัวละคร


    1.อะแฮ่ม ! แนะนำตัวหน่อยสิจ๊ะ ^^ //ยื่นไมค์ให้  : หญิงสาววัยยี่สิบเอ็ดปี ใบหน้างดงามยื่นมือรับไมค์ แล้วส่งยิ้มอย่างเป็นมิตร พร้อมยกมือไหว้งามๆ"ชื่อ เพริศนะค่ะ เรียกสั้นๆว่าริศก็ได้ค่ะ ^^ ยินดีที่ได้รู้จักกับทุกท่าน ถ้าว่างๆมาเที่ยวที่เมืองเดี๋ยวริศจะพาทั่วให้นะค่ะ"

    2.ว่าแต่ ... เป็นเจ้าหญิงเมืองอะไรล่ะเนี่ย ? : เพริศยิ้มบางๆก่อนจะตอบว่า "มาจากเมืองไอยราค่ะ ของราชอาณาจักรไทย"

    3.เธอทำผิดกฎจริงหรอ ? แล้วเธอทำบาปข้อไหนไปล่ะ ? : เพริศชะงักไปนิดหนึ่ง คิ้วเรียวงามเริ้มขมวดเข้าหากัน แล้วสูดลมหายใจให้ใจเย็นลง"เรื่องนั้นขอยอมรับค่ะ ว่าผิดจริงๆ แต่มันไม่ได้ตั้งใจจริงๆค่ะ ไม่คิดว่ามันจะร้ายแรงขนาดนี้ด้วย แต่ควีนน่าจะฟังเหตุผลสักนิดก็ยังดี ถ้าจะถามว่าไม่เห็นด้วยกับการลงโทษมั้ย ริศคิดว่านี้เป็นสิทธิของควีนที่จะคิดบทลงโทษ ไม่ขอออกความเห็นใดๆค่ะ"แล้วก็ินิ่งเงียบไปสักพัก ก็จะฝืนยิ้มออกมาเพื่อไม่ให้ใครเป็นห่วง

    4ขอให้เธอแก้คำสาปสำเร็จเร็วๆนะ ^^ : เพริศคลี่ยิ้มอย่างร่าเริง"ขอบคุณค่ะ ริศจะพยายาม"

    5. ไปล่ะ ! บายจ้าา  : หญิงสาวโบกมือให้เบาๆ"ลาก่อนค่ะ..." ก่อนจะไปทำธุระของตัวเองบ้าง

     

     

     

     

     

    คำถามถึงคุณแม่ของเหล่าเจ้าหญิง 


    1.สวัสดีจ้าา !! ชื่ออะไรเอ่ยย ? : วีแกนค่ะ^^

    2.อายุเท่าไหร่จ๊ะ ? : จะสิบสองแล้วล่ะค่ะ

    3.ทำไมถึงคิดสั้นมาสมัครฟิคนี้ล่ะ ? : ก็น่าสนใจน่ะค่ะ แล้วช่วงนี้ว่างด้วย

    4.แอดเฟบไว้ก่อนได้มั้ย ? ถ้าไม่ติดจะลบก็ได้ : ได้ค่ะ เรื่องลบขอวีคิดก่อนแล้วกันว่าจะลบดีมั้ย กลัวไรท์จะเสียใจ

    5.ลบวงเล็บหมดยังเอ่ย ? : ค่ะ

    6.จะให้วิจารณ์ออริให้ด้วยมั้ยคะ ? : ไม่ต้องก็ได้ค่ะ วีเป็นพวกเซนซิทีฟ ไม่อยากคิดมากน่ะค่ะ


    7. แค่นี้ล่ะจ้ะ ! ขอให้โชคดี : ขอบคุณค่ะ^^
    ป.ล สมัครตัวร้ายด้วยได้มั้ยค่ะ?

     

    APPLE PIE★
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×