ความรักเจ้าเอ๋ย

ลำดับตอนที่ #9 : พลังแห่งความรัก

ตอนเช้าของวันต่อมาพิมพ์ตามหาตุ้ยนุ้ยที่ห้อง ม.4/2 แต่เพื่อนเค้าบอกว่าตุ้ยนุ้ยยังไม่มาโรงเรียนเลย คราวนี้พิมพ์ชักเป็นหวงว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเค้าจริงๆ แล้วไม่มีอะไรหรอกเพียงแค่วันนี้ตุ้ยนุ้ยไปหาหมอเป็นประจำทุกเดือนอยู่แล้ว เลยมาเรียนภาคบ่ายซึ่งไม่ได้บอกใครไว้

ในตอนเที่ยงตุ้ยนุ้ยก็ได้มาโรงเรียนและเพื่อนได้บอกกับตุ้ยนุ้ยว่า เมื่อเช้าพิมพ์ถามหาตุ้ยนุ้ยไม่ว่าอะไรก็กะว่าคงไม่เจอกันแล้วมั้งวันนี้กะโทรศัทพ์ไปหาตอนเย็น

แต่แล้วเมื่อโรงเรียนเลิกพิมพ์ได้ช่วยงานอาจารย์ในโรเงรียนทำให้กลับบ้านช้ากว่าปกติ ส่วนฝ่ายของตุ้ยนุ้ยเช่นกันอาจารย์ห้องแผนงานได้ขอแรงให้ตุ้ยนุ้ยจัดเอกสารข้อมูลเกี่ยวกับแผนดำเนินงานที่จะต้องแจกอาจารย์ทุกคน และแล้วงานก็หมดลงไปแต่ทั้งคู่ไม่รู้เลยว่า เค้าทั้งช่วยงานอาจารย์ทำจนเย็น ขากลับบ้าน 6 โมงเย็นก็ค่ำพอสมควร พิมพ์ซึ่งเดินไปโรงจอดรถก่อน และมีตุ้ยนุ้ยเดินตามหลังอยู่ไกลมากๆ ซึ่งตุ้ยนุ้ยก็ไม่รู้ว่าคนข้างหน้านั้นคือพิมพ์ แต่ตุ้ยนุ้ยก็รีบเดินเพราะอยากรู้ว่านั่นใครกลับบ้านค่ำขนาดนี้เผื่อเป็นคนรู้จัก แต่กลางทางที่เดินอาจารย์ที่รู้จักกันกับตุ้ยนุ้ยได้ชวนคุยเรื่องคอมพิวเตอร์สักครู่ เมื่อคุยจบตุ้ยนุ้ยก็รีบเดินไปเพราะอยากกลับบ้านเหมือนกันแต่เมื่อขณะกับลังเดินไปเค้าเห็นผู้ชาย 2 คนรออยู่ที่จอดรถกับเด็กผู้หญิงที่เดินอยู่หน้าเค้า นั่นใช่ใครพิมพ์นั่นเอง ตุ้ยนุ้ยได้แอบสังเกตุการณ์อยู่ไกลๆ ไม่ให้ทางโน้นรู้ตัว เค้าเห็นเหมือนกับจะทะเลาะกันเห็นเหตุการณ์ชักไม่ดี เลยย่องเข้าไปใกล้หลบตรงพุ่มไม้บริเวณนั้นก็พบกับพิมพ์และเหลียงแฟนเก่านั้นเอง และมากับใครก็ไม่รู้อีกคน เค้าเถียงกันเรื่องตุ้ยนุ้ย ว่าตุ้ยนุ้ยเป็นตัวที่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้ง 2 แยกกันแต่พิมพ์ได้อธิบายว่าไม่ใช่ เหลียงทำตัวของเขาเองไม่เกี่ยวกับตุ้ยนุ้ย เมื่อเถียงกันไปกันมาไม่ลงตัว เหลียงเริ่มด่าพิมพ์แรงขึ้น จนพิมพ์ทนไม่ไหวเดินไปตบหน้าของเหลียงไปครั้งหนึง เหลียงโกรธมากได้ต่อยเข้าไปที่ท้องของพิมพ์ทำให้พิมพ์จุกและฟุบลงคราวนี้เหลียงเกิดอารมณ์ชั่ววูบกะลากไปข่มขืนบริเวณ ที่ลับตาแถวโรงรถ ตุ้ยนุ้ยซึ่งเห็นว่าเหตุการณ์ไม่ดีแล้วจะไปช่วยพิมพ์ไงดี ถ้าวิ่งไปหาอาจารย์ก็สายไปแน่ๆ จะลุยเลยเค้าตั้ง2คนดีไหม เมื่อคิดได้ว่าในกระเป๋ามีคัตเตอร์อยู่อันตัดสินใจย่องเดินไปหาเหลียงขณะที่เหลียงกำลังดึงลากพิมพ์ไปข้างพุ่มไม้ ตุ้ยน้ยได้กะโจนออกไปถีบที่ตัวของเหลียง ที่ไม่ได้ตั้งตัว ทำให้เหลียงล้มลงทันที

\'\'ไอ้ตุ้ยนุ้ย อะไรกันหนักหนาว่ะไอ้นี่\'\'เหลียงด่าเข้าทันทีพร้อมชักมีดออกมา

ตุ้ยนุ้ยตกใจเมื่อเห็นมีดแต่ถ้าเทียบกับพิมพ์เค้ายอมสู้ตายเสมอ

\'\'เหลียงปล่อยพิมพ์ไปซะ ถ้าผู้หญิงเล่นรังแกแบบนี้มันไม่หน้าตัวเมียไปหน่อยเหรอ\'\'ตุ้ยนุ้ยด่าให้กับเหลียง

\'\'ปากดีหนักลองมีดเล่มนี้หน่อยไหม ไอ้ต่อล๊อคตัวมันไว้ซะ\'\'เหลียงสั่งให้เพื่อนที่มาด้วยล๊อคตัวตุ้ยนุ้ย

แต่โชคดีตุ้ยนุ้ยไหวตัวทันแล้วหลบกระโดดถีบแล้วเตะซ้ำๆๆ อีกทีจนต่อเพื่อนของเหลียงลุกไม่ขึ้น และพิมพ์วิ่งหนีไปหาไม้แล้วทุบต่ออีกทีเผื่อแน่ใจว่าลุกขึ้นไม่ได้ส่วนตุ้ยนุ้ยกับเหลียงยังดูเชิงกันอยู่เพราะต่างคนต่างมีอาวุธ เพราะคัตเตอร์ของตุ้ยนุ้ยก็อันใหญ่เหมือนกันถ้าโดนเข้าไปมันคงไม่ต่างจากมีดของเหลียง

เหลียงเปิดฉากก่อนวิ่งจะมาแทงตุ้ยนุ้ย แต่ก็หลบไปตุ้ยนุ้ยเตะมีดของเหลียงให้หล่นแล้วต้อยเข้าไปที่ท้องอีก2ทีแต่เหลียงยังอึด วิ่งไปตั้งหลักแล้วกาจังหวะตุ้ยนุ้ยเผลอ กระโดดถีบตุ้ยนุ้ยจนเสียหลักล้มลงไป แต่มีดคัตเตอร์ก็ยังอยู่ ตุ้ยนุ้ยยังลุกขึ้นแล้วฟันไปที่แขนของเหลียงคราวนี้หลบไม่พ้นโดนเข้าไปเลือดไหลซิบๆ

แต่ความพยายามของเหลียงยังมีอยู่ใช้เท้ายันตุ้ยนุ้ยลงไปแล้วใช้มืออีกข้างเก็บมีดมา แต่ตุ้ยนุ้ย ก็เตะเหลียงลงอีกที คราวนี้เหลียงฉุดตุ้ยนุ้ยลงก็ล้มคลุกกันอยู่ตุ้ยนุ้ยจังใช้มีดฟันไปที่ท้องของเหลียงแต่เหลียงฮึดสู้เป็นเฮือกสุดท้ายแล้วมีดแทงเข้าไปที่ท้องของตุ้ยนุ้ย คราวนี้ทั้งคู่แน่นิ่งไปเลยฝ่ายพิมพ์นั้นเห็นว่าไม่ดีแน่วิ่งไปตามอาจารย์ที่เพิ่งคุยกับตุ้ยนุ้ย แล้วเรียกรถโรงพยาบาลซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆกับโรงเรียน ขณะที่รถจะมาทั้ง2ได้คุยกัน

‘’ตุ้ยนุ้ย เป็นอะไรมากเปล่า ทำใจดีๆไว้นะ’’พิมพ์ตกใจมากเมื่อได้เห็นบาดแผลพร้อมทั้งเลือดไหล แล้วจับมือของตุ้ยนุ้ยไว้แน่มาก

\'\'พิมพ์..ตุ้ยนุ้ยขอโทษนะเรื่องที่ผ่านๆมายกโทษให้เถิด\'\'ตุ้ยนุ้ยกั้นใจพูด

\'\'จ๊ะ พิมพ์ไม่โกรธตุ้ยนุ้ยแล้ว แต่ตุ้ยนุ้ยต้องสัญญานะว่าจะไม่ทิ้งพิมพ์ไป จะต้องมาดูแลพิมพ์นะ พิมพ์ไม่มีใครแล้ว\'\'พิมพ์พูดพลางน้ำตาไหล

\'\'ไม่แน่..เราอาจทำหน้าที่ได้ดีที่สุดแค่วันนี้ก็ได้\'\'ตุ้ยนุ้ยบอกแล้วหลับไป

\'\'ไม่..ไม่..ตุ้ยนุ้ยต้องอยู่กับพิมพ์ตลอดไป ไม่..ไม่.\'\'พิมพ์ร้องไห้ใหญ่เมื่อเห็นตุ้ยนุ้ยแน่นิ่งไปแล้ว

และแล้วรถโรงพยาบาลก็มาถึงพอดี

ฝ่ายของเหลียงถูกไล่ออกเพราะว่ามีเจตนาข่มขืนกระทำชำเราโดยวางแผนมาก่อน ฝ่ายตุ้ยนุ้ยไม่เป็นไร เพราะถือเป็นการปกป้องตัวเอง และช่วยเหลือคนอื่น ส่วนอาการของเหลียงแค่โดนฟันเย็บไม่กี่เข็มก็ปกติแต่ทางด้านตุ้ยนุ้ยนั้นแย่มากๆ ต้องเข้าห้อง ICU

โดยแม่ของตุ้ยนุ้ยจะมาเฝ้าตลอดและสอบถามอาการอยู่ตลอด ส่วนทางพิมพ์ก็มาพบหมอตลอดว่าเมื่อไรจะเข้าไปเยี่ยมได้ตุ้ยนุ้ยตลอดเลยในวัน2วันหลังเกิดเรื่อง และวันหนึ่งจนหมออนุญาตให้ญาติมาเยี่ยมได้ ตอนนี้ตุ้ยนุ้ยไม่มีสตินอนแน่นิ่งเหมือนพี่บิ๊กเลย มีสายน้ำเกลือ เครื่องวัดการเต้นของหัวใจ ออกซิเยนครอบปากอยู่ มีสายระโยงระยางเต็มไปหมด

\'\'ตุ้ยนุ้ย...เราขอโทษนะ ถ้าไม่ใช่เราคงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นหรอก\'\'พิมพ์พูดกับตุ้ยนุ้ยในร่างที่ไร้ความรู้สึก พร้อมจับมือขึ้นมากอดในอ้อมอก

\'\'ตุ้ยนุ้ย เรายังไม่ได้บอกบางสิ่งบางอย่างเลย อย่าเพิ่งจากเราไปสิ\'\' พิมพ์พูดต่อน้ำตาที่เริ่มไหล

\'\'ตุ้ยนุ้ยตื่นขึ้นมาสิ\'\'

\'\'พิมพ์อยากจะ..บอกนะ ว่า...พิมพ์...รัก..ตุ้ยนุ้ยมาก..เลย\'\'พิมพ์พูดแล้วร้องไห้ใหญ่เลยน้ำตาของเค้าได้ตกลงบนใบหน้าของตุ้ยนุ้ยด้วย

สักครู่พิมพ์เห็นมือที่เค้าจับกระดิกได้ม่านตาเริ่มขยับนั่นหมายถึงว่าตุ้ยนุ้ยยังมีชีวิตในทั้งร่างกายและจิตใจอยู่ จากพลังที่พิมพ์ได้จับมือของตุ้ยนุ้ยไว้ มันไม่น่าเชื่อจะสามารถทำให้ตุ้ยนุ้ยนั้นตื่นขึ้นมาได้อีกที หลังจากที่นอนแน่นิ่งไป2วัน พิมพ์ดีใจมากเลยแล้วเรียกหมอกับพยาบาล

เมื่ออาการดีขึ้นตุ้ยนุ้ยได้ออกจากโรงพยาบาล ทั้งคู่ได้เข้าใจความรักที่ทั้งสองมีให้แก่กันอย่างถ่องแท้ ทำให้คนหลายคนอิจฉาไปเลยว่างั้น มันเป็นรักที่สับสนวุ่นวาย แต่เต็มไปด้วยความรักที่บริสุทธิ์ความหวังดี ความจริงใจที่มีให้ต่อกันและกัน ถึงแม้จะมีอุปสรรคขวางหน้าใดๆ แต่ทั้งคู่ก็ไม่ยอมแพ้และต่อสู้กับมัน จนถึงมีวันนี้ วันที่ทั้งสองมีความสุขมากที่สุด

จบแล้วจ๊าาาา...



ผู้แต่ง: -The Fox- สุนัขจิ้งจอกแห่งความเกรียงไกร