ภาษาไทย : เอกลักษณ์ความเป็นไทย

ลำดับตอนที่ #3 : หลักการเขียนลายสือไท : อักขระวิธี

22222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222222

การเขียนลายสือไท หรือ อักขระวิธี ในการเขียนมีดังนี้

1. พยัญชนะทุกตัวไม่ว่าจะทำหน้าที่ใด เป็นพยัญชนะ อักษรนำ อักษรตาม อักษรควบ หรือ พยัญชนะสะกดเขียนเรียงไวในบรรทัดเดียวกัน ไม่มีระบบการเขียนซ้อนกัน ซึ่งเรียกว่า "สังโยค" คือตัวหนึ่งอยู่บน อีกตัวหนึ่งอยู่ล่าง อย่างอักษรปัลลวะ อักษรมอญ และขอม เช่น การเขียน สังฆ เป็น  ,พุทธ เป็น     
2. วางรูปสระทุกตัวไว้ในบรรทัดเดียวกันกับพยัญชนะและสูงเสมอพยัญชนะ สระส่วนมาก อยู่หน้าพยัญชนะ เฉพาะรูป อะ ,
อา ,อำ อยู่หลังพยัญชนะ  อักษรปัลลวะ อักษรมอญและขอม วางรูปสระไว้รอบพยัญชนะ คือ หน้า บน หลัง และใต้พยัญชนะ ตัวอย่าง การวางรูปพยัญชนะและสระแบบลายสือไท

    
          พ่     กู        ชื่            สรี              อินทราทิตย

3. สระอะเมื่อมีตัวสะกดใช้ตัวสะกดซ้ำกัน  ถ้าตัวสะกดมีตัวตามใช้ตัวสะกดตัวตาม โดยลดรูปสระอะ  *ไม้หันอากาศยังไม่มีใช้ เช่น                 
4. สระอือ สระออ เมื่อไม่มีตัวสะกด ไม่ใช้ /อ/ เคียง เช่น            
5. สระอัวเมื่อไม่มีตัวสะกดใช้    (วว) เมื่อมีตัวสะกดใช้   (ว)  วางไว้ข้างหลังพยัญชนะต้น เช่น
           
6. สระอือ เมื่อมีตัวสะกดใช้   หรือ  เช่น    
7. สระเอีย เมื่อไม่มีตัวสะกดใช้   เมื่อมีตัวสะกดใช้   วางไว้หลังพยัญชนะต้น เช่น         
8. สระเออเมื่อไม่มีตัวสะกดใช้     เมื่อมีตัวสะกดใช้       เช่น
             
9. สระเอือเมื่อไม่มีตัวสะกดใช้    เมื่อมีตัวสะกดใช้  
10. พยัญชนะต้นและสระเขียนชิดกัน เช่น       

11. อักษรนำและอักษรควบเขียนเชื่อมต่อกัน เช่น            

12. พยัญชนะสะกดเขียนแยกจากสระหรือพยัญชนะ เช่น          
******************************************************************************************************************************