กลอน..คำซึ้ง...ข้อความโดนๆ...

ลำดับตอนที่ #142 : ~~ในวัน.....ที่อ่อนไหว-:-

~~ในวัน.....ที่อ่อนไหว-:-

กี่คั้งแล้ว....ที่เราต้อง....ทะเลาะกัน

ฉันเหนื่อย....ฉันหวั่น.....เทอรุ้สึกบ้างไหม

ชอบนักเหรอ...กับกานเงียบงันและหวั่นจัย

ชอบหนักหรือไง...ที่เราไม่....พูดจากัน

ไม่ต้องถามฉัน.....ว่ามันเปน...ความผิดใคร

ที่เทอทำใส่...มันถูกต้องนักใช่มั๊ย....แบบนี้

ทำประชดประชันไม่แคร์หัวจัยกัน....เลยคนดี

พอฉันเจ็บ...น้ำตามี...เทอคนนี้รุ้สึกอย่างไร

หากสะจัย....ที่ทำให้คนๆนึง....ร่ำร้อง

ก้อจงมอง...อย่างเย้ยหยัน....ที่ฉันคนนี้

แค่คนขี้แยคนหนึ่ง....รินน้ำตา....ซะทุกที

ในวันที่...คนของจัยที่เคยดี...ไม่มีจัย

แต่หากว่าเทอไม่ได้รุ้สึกอะไรอย่างนั้น

ก้อจงมองมาที่ฉัน....อย่างเอ็นดูกัน.....ได้ไหม

คน 2 คน ..ย่อมกระทบกันบ้าง....ฉันเข้าจัย

แค่เทอช่วยแคร์กันกว่านี้....จะได้ไหม...

กับบางช่วงบางตอน...คนอ่อนไหว-เอาแต่จัย....อย่างฉัน

ทำอะไรไม่ได้นอกจากร้องไห้อย่างเงียบงันอยุ่ตรงนี้

ถ้าเทอยังแคร์กัน...ช่วยมากุมมือฉันไว้หน่อยคนดี

เพราะในตอนนี้...น้ำตาที่ฉันมี..กำลังท่วมจัย

.................................