รวมนิทานชาดก สนุกๆครับ

ลำดับตอนที่ #44 : หมียังไม่ตาย

มีชายสองคนเป็นเพื่อนกัน ต่างกำลังร้อนเงินอย่างหนัก จึงไปถามคนรับซื้อหนังสัตว์ว่า เขาทั้งสองมีหนังหมีจะขาย คนรับซื้อหนังสัตว์สนใจที่จะซื้อไหม

“หมียังไม่ตาย แต่เราจะฆ่ามัน และเอาหนังมาขายให้ท่าน” ชายสองคนนั้นพูดแก่คนรับซื้อหนังสัตว์

ชายทั้งสอง แทบไม่เป็นอันทำอะไร เอาแต่เฝ้าพูดคุย ถึงหนังของหมีตัวนั้น ว่ามันจะเป็นหนังผืนที่สวยงามอย่างไร จะใช้ทำเสื้อคลุมได้ตั้งกี่ตัวก็ไม่รู้ เพราะว่า มันเป็นหนังของหมีใหญ่ ตัวที่จะเป็นเจ้าป่าเชียวนะ

หลังจากนั้น ชายสองคนนี้ ก็เดินทางเข้าไปในป่า สะกดรอยเท้าของหมี และตามไปจนเกือบจะทันอยู่รอมร่อ

ทันใดนั้นหมีก็หันหลังกลับมา ยืนด้วยสองขาหลัง สองขาหน้ากางออก และส่งเสียงคำรามก้องป่า พื้นดินสะเทือน

ชายทั้งสองตกใจจนตัวแข็ง หวาดกลัวแทบสิ้นสติ

เมื่อหันหลังวิ่งหนี หมีก็วิ่งไล่

ชายคนหนึ่งวิ่งหนีขึ้นต้นไม้ ซ่อนตัวอยู่บนนั้น อีกคนหนึ่งวิ่งหนึ่ง วิ่งหนีไม่ทัน จึงแกล้งทำเป็นตาย (เขาเคยได้ยินมาว่า หมีไม่ทำอันตรายคนตาย”

หมีตามมาทันก็ดม ๆ ดู แต่มันก็ระแวงว่า ชายคนนั้นอาจจะแกล้งทำเป็นตายก็ได้ มันจึงจับชายผู้นั้น พลิกหงายขึ้น และดมดูอีก เพื่อให้แน่ใจ

ชายคนนั้นกลัวสุดชีวิต แต่กลั้นลมหายใจไว้

หมีหลงกล พูดงึมงำ ๆ ว่า “นึกว่าเป็นคนเป็น ๆ ที่แท้ กลับเป็นศพไปเสียได้” แล้วมันก็เดินจากไป

ชายคนที่ซ่อนตัวอยู่บนต้นไม้ ไต่ลงมา และพูดกับชายคนที่แกล้งทำเป็นตายว่า “ยังดีนะ ที่หมีมันเพียงแต่ขู่เราเท่านั้น ไม่ถึงกับฆ่าให้ตาย แต่นี่ เจ้าบอกข้าหน่อยเถอะว่า ตอนที่หมีมันมา ดมๆ ที่ตัวเจ้านั้น มันพูดอะไรแก่เจ้าบ้างหรือเปล่า”

ชายคนที่แกล้งทำเป็นตาย ตอบขรึม ๆ ว่า “มันบอกว่า อย่าเพิ่งขายหนังหมี จนกว่าจะฆ่าหมีให้ได้เสียก่อน”