รวมนิทานชาดก สนุกๆครับ

ลำดับตอนที่ #2 : กวาง กระต่าย และคางคก

ครั้งหนึ่ง มี กวาง กระต่าย และคางคก อาศัยอยู่ด้วยกันในบ้านหลังหนึ่ง วันหนึ่งทั้งสามได้จัดงานเลี้ยงใหญ่เพื่อฉลองโอกาสที่สำคัญครั้งหนึ่ง
กวาง กระต่าย และ คางคก เถียงกันว่าใครจะเป็นผู้ที่ได้รับการเสิร์ฟอาหารก่อน ในที่สุดก็ตกลงกันว่า ผู้ที่มีอายุมากที่สุดจะเป็นคนที่ได้รับการเสิร์ฟอาหารเป็นคนแรก ทั้งสามก็เริ่มคุยอวดเรื่องอายุของตน

กวางเอ่ยขึ้นก่อนว่า "เมื่อครั้งที่พระเจ้าสร้างสวรรค์และโลกนั้นฉันนี่เแหละเป็นคนช่วยเอาดาววางไว้บนท้องฟ้า นั่นแสดงว่าฉันมีอายุมากเพียงใด ฉันจะตัองเป็นผู้ที่มีอายุมากกว่าใคร ๆ ในที่นี้

แต่กระต่ายขัดขึ้นว่า "แต่ฉันเป็นคนปลูกต้นไม้ที่ใช้ทำบันไดสำหรับให้กวางปีนขึ้นไปเอาดาววางไว้บนท้องฟ้า เห็นไหมละว่าฉันมีอายุมากกว่ากวางเสียอีก ดังนั้น ฉันจึงเป็นคนที่มีอายุมากที่สุดในที่นี้"

ตลอดเวลาคางคกได้แต่นั่งนิ่ง ๆ พลางรับฟังคำโอ้อวดของสองสหายอย่างเงียบ ๆ ทันใดนั้นมันก็เริ่มร้องไห้สะอึกสะอื้น

กวางและกระต่ายรู้สึกประหลาดใจ จึงถามว่า "คางคก เป็นอะไรไปนะ"
คางคกน้ำตาไหลพรากลงอาบแก้ม ขณะที่ตอบว่า "คำพูดของท่านทำให้ฉันคิดถึงลูกชายสามคนของฉัน เมื่อทั้งสามยังเล็กอยู่ได้ปลูกต้นไม้ไว้คนละต้น เมื่อต้นไม้โตขึ้น ลูกชายคนโตของฉันก็โค่นต้นไม้ของเขาลง และใช้ต้นไม้นั้นทำด้ามฆ้อนที่ใช้ตอกตะปูตรึงให้ดาวติดกับท้องฟ้า ลูกชายคนที่สองได้ใช้ต้นไม้ของเขาทำด้ามเสียมที่ใช้ขุดร่องที่ทางช้างเผือกไหลผ่านอยู่ในเวลานี้ ส่วนลูกชายคนสุดท้องก็ได้ใช้ต้นไม้ของเขาทำด้ามฆ้อนซึ่งใช้ตอกตะปูเพื่อตรึงพระอาทิตย์และพระจันทร์ให้ติดกับท้องฟ้า
"แต่บัดนี้ ลูกชายทั้งสามคนของฉันได้ตายไปหมดแล้ว ฉันรู้สึกโศกเศร้ามาก จนอดร้องไห้ไม่ได้เมื่อได้ยินท่านทั้งสองเถียงกันถึงเรื่องาอายุของท่าน
เมื่อคางคกกล่าวดังนี้ ทั้งกวางและกระต่ายก็ต้องยอมรับว่าคางคกเป็นผู้ที่มีอายุมากที่สุด ดังนั้นคางคกจึงได้รับเกียรติให้เป็นผู้เริ่มงานเลี้ยง ด้วยประการฉะนี้