บทสักวา

เนื้อเรื่อง

บทสักวา
    สักวาดาวจระเข้ก็เหหก
ศรีษะตกหันหางขึ้นกลางหาว
เป็นวันแรมแจ่มแจ้งด้วยแสงดาว
น้ำค้างพราวปรายโปรยโรยละออง
ลมเรื่อยเรื่อยเฉี่อยฉิวต้องผิวเนื้อ
ความหนาวเหลือทานทนกระมลหมอง
สกุณากาดุเหว่าก็เร่าร้อง
ดูแสงทองจับฟ้าขอลาเอย
              
                             (หนอนแว่น)