ยุคันตวาต (ลมสิ้นยุค) (แฟนตาซีอิงประวัติศาสตร์) - นิยาย ยุคันตวาต (ลมสิ้นยุค) (แฟนตาซีอิงประวัติศาสตร์) : Dek-D.com - Writer
×

    ยุคันตวาต (ลมสิ้นยุค) (แฟนตาซีอิงประวัติศาสตร์)

    โดย LanzaDeLuZ

    ...ไกร เด็กหนุ่มธรรมดาๆ ที่ถูกอำนาจอะไรบางอย่างส่งเขาย้อนเวลากลับมาในสมัยอยุธยาตอนปลายและพัวพันกับกลุ่มมือสังหารกลุ่มหนึ่งเข้า เขาจำเป็นต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้กลับไปหาครอบครัวของเขาอีกครั้งให้ได้...

    ผู้เข้าชมรวม

    146,249

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    140

    ผู้เข้าชมรวม


    146.24K

    ความคิดเห็น


    2.35K

    คนติดตาม


    1.82K
    จำนวนตอน : 92 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  1 มี.ค. 62 / 09:35 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

     




     

    ============================================================

     

     

     

               ...เคยมีใครบางคนในประวัติศาสตร์ได้กล่าวเอาไว้ว่า ' โลกนี้ไม่มีหรอกคำว่าความบังเอิญ ...ทุกสิ่งที่เกิดขึ้นล้วนเกิดขึ้นด้วยเหตุและผลเสมอ ...แม้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้น จะดูใกล้เคียงกับปาฏิหาริย์เพียงใดก็ตาม ' ...



     

                   
            " ...เรา คือผู้ที่อยู่ภายใต้เงามืดอันอนัธกาล...ผู้เขียนประวัติศาสตร์อันสว่างไสว ด้วยมือของเรา... ทุกกฎเกณฑ์ ทุกข้อผูกมัดล้วนไม่สามารถผูกมัดเราไว้ได้...อนิจจัง คิอสิ่งที่เราเชื่อถือที่สุด...


                                   ยุ...คลนัยน์บอดค้น               ไขว่ธรรม


                                  คัน...นั้นสุดทุกสิ่งกรรม            บ่แน่

     

                                  ตะ...ตรึงกรอบกฎนำ              ทั่วผู้


                                 วาต...แลสรรพแท้                  เพียงแค่ยอมรับ...  "

                   


                                                   (ขอขอบคุณคุณทอง ธารแพ ผู้เป็นเจ้าของบทโคลงนี้มา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ)





                  * นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของตัวผู้เขียนเอง...เหตุการณ์ สถานที่ และบุคคลที่มีชื่ออยู่ภายในนิยายเป็นเพียงเหตุการณ์ สถานที่ และบุคคลที่ถูกสมมติขึ้นเท่านั้น...ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ สถานที่ หรือบุคคลที่มีตัวตนอยู่จริงในประวัติศาสตร์แต่อย่างใด *






     

    ..............................................




     

     

                    

                  ...เช้าตรู่ของวันที่แสนธรรมดา...


     

                   " ตื่นได้แล้วโว้ย! ไอ้ลูกเวร!! พระจะกลับวัดอยู่แล้ว คิดจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหนฟะ! "  เสียงแปดหลอดของชายวัยเกษียณตะโกนดังลั่นบ้านไม้ทรงไทย ๒ ชั้นเก่าๆ พร้อมๆกับที่มีเสียงหนักๆของอะไรบางอย่างที่หล่นกระทบพื้นกระดานบ้านดังโครม! ...เหตุการณ์นี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นประจำจนเป็นที่รู้กันในละแวกนี้ว่า ครูมืด  ได้สะกิดลูกชายหัวแก้วหัวแหวนสุดที่รักของเขาด้วยอวัยวะเบื่องล่าง ส่งเด็กหนุ่มจากเตียงลงไปกองอยู่กับพื้นเรียบร้อยแล้ว

     

                   " อ...โอ๊ย! ตาแก่นี่!! ปลุกแบบมนุษย์ปกติเขาทำกันไม่ได้รึไงฟะ!! "  เสียงที่ดังไม่แพ้กันของชายวัยรุ่นอีกคนหนึ่งที่ดังสวนขึ้นมาก็เป็นที่รู้กันอีกเช่นกันว่า ไกร  ลูกชายสุดที่รักของครูมืดกระโดดขึ้นมาเตรียมวางมวยกับบิดาสุดที่รักเรียบร้อยแล้ว


     

                   " โอ้...จะวัดรอยทีนป๋าเรอะ?! ไอ้เด็กสเปรซ! "


     

                   " เตรียมพินัยกรรมไว้พร้อมแล้วใช่ไหม? ตาแก่กะโหลกกะลา! "


     

                   " ตายซ้าาาา! / ตายซ้าาาา!! "


     

                     เสียงตะลุมบอนที่ดังแข่งกันเป็นประจำทุกเช้า ทำเอาเด็กสาวที่อยู่ในห้องครัวชั้นล่างถอนหายใจเฮือก พร้อมกับส่ายศรีษะไปมาด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้ม

     

                   " ไม่เข็ดกันซักทีสิน้าาา... "

     


     

                 ...ช่างเป็นวันที่แสนธรรมดาจริงๆ...

     

                   

     



     

    .....................................................

     

     

        



     

     

     

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "ใครว่านิยายอิงประวัติศาสตร์ ถ้าท่านยังไม่อ่านเรื่องนี้อย่าพึ่งพูดครับ"

    (แจ้งลบ)

    อันว่าท่วงท่าลีลาดาบ สร้างเพื่อปราบปรปักษ์ผู้คิดหมาย ล้วนร่ายรำเข่นฆ่าจนตัวตาย ไม่ละอายธรณีที่มีบุญ อันวิชาความรู้แต่ก่อนบรรพ์ ใช้โรมรันอริราชให้สาปสูญ ใช้หยาดเหงื่อโลหิตแลอาดูร เพื่อเทิดทูนความเป็นไทให้ปวงชน ยามออกหมัดออกเข่ามั่นในจิต บรรลุกิจกัมปคุตสุดตัวตน หวังให้เพียงลูกหลานแห่งภูวดล ไม่ผจญการสูญสิ้นแผ่นดินตาย ผมขอมอบกลอน 3บ ... อ่านเพิ่มเติม

    อันว่าท่วงท่าลีลาดาบ สร้างเพื่อปราบปรปักษ์ผู้คิดหมาย ล้วนร่ายรำเข่นฆ่าจนตัวตาย ไม่ละอายธรณีที่มีบุญ อันวิชาความรู้แต่ก่อนบรรพ์ ใช้โรมรันอริราชให้สาปสูญ ใช้หยาดเหงื่อโลหิตแลอาดูร เพื่อเทิดทูนความเป็นไทให้ปวงชน ยามออกหมัดออกเข่ามั่นในจิต บรรลุกิจกัมปคุตสุดตัวตน หวังให้เพียงลูกหลานแห่งภูวดล ไม่ผจญการสูญสิ้นแผ่นดินตาย ผมขอมอบกลอน 3บทนี้ ที่ไม่รู้แต่งดีหรือเปล่าแต่ผมตั้งใจแต่งให้เรื่องนี้จริงๆครับ เวลาอ่านนี่เลือดในกายมันพลุ่งพล่านอยากย้อนอดีตไปช่วยรบจริงๆ การเขียนรวมถึงความกลมกลืนของเนื้อหาผมว่าโอเคมากครับ   อ่านน้อยลง

    จันทรากระซิบ | 13 ก.ย. 58

    • 6

    • 1

    "ทำไมต้องใส่นืยามด้วย แค่จะใส่ RATING เท่านั้น มิน่าจึ่งไม่มีใคร VOTE"

    (แจ้งลบ)

    ทำไมต้องใส่นืยามด้วย แค่จะใส่ RATING เท่านั้น มิน่าจึ่งไม่มีใคร VOTE ต้องบังคับให้เขียนด้วย ต้องไม่ น้อยกว่า 300 ตัวอักษร ประสาทหรือเปล่า เปลี่ยนระบบตั่งแต่เมื่อไร สมัยก่อนก็ดีอยู่แล้ว คนจะVOTE อย่างเดียว เขาไม่อยากเขียน นืยาม ก็มีนะ ทำไมต้องใส่นืยามด้วย แค่จะใส่ RATING เท่านั้น มิน่าจึ่งไม่มีใคร VOTE ต้องบังคับให้เขียนด้วย ต้องไม่ น้อยกว่า 300 ตั ... อ่านเพิ่มเติม

    ทำไมต้องใส่นืยามด้วย แค่จะใส่ RATING เท่านั้น มิน่าจึ่งไม่มีใคร VOTE ต้องบังคับให้เขียนด้วย ต้องไม่ น้อยกว่า 300 ตัวอักษร ประสาทหรือเปล่า เปลี่ยนระบบตั่งแต่เมื่อไร สมัยก่อนก็ดีอยู่แล้ว คนจะVOTE อย่างเดียว เขาไม่อยากเขียน นืยาม ก็มีนะ ทำไมต้องใส่นืยามด้วย แค่จะใส่ RATING เท่านั้น มิน่าจึ่งไม่มีใคร VOTE ต้องบังคับให้เขียนด้วย ต้องไม่ น้อยกว่า 300 ตัวอักษร ประสาทหรือเปล่า เปลี่ยนระบบตั่งแต่เมื่อไร สมัยก่อนก็ดีอยู่แล้ว คนจะVOTE อย่างเดียว เขาไม่อยากเขียน นืยาม ก็มีนะ   อ่านน้อยลง

    srikoon | 19 พ.ย. 58

    • 1

    • 1

    ดูทั้งหมด

    คำนิยมล่าสุด

    "อยาก Vote แต่ต้องเป็นเมมเบอร์พร้อมเขียนคำนิยม ชิ"

    (แจ้งลบ)

    หากรีดเดอร์กำลังหานิยายแฟนตาซีแนวย้อนยุค ย้อนอดีต ประวัติศาสตร์ของไทยไปโผล่ช่วงก่อนเสียกรุงฯครั้งที่ 2 โดยที่จำนวนตอนเยอะและยาว(บ้าง)สั้น(บ้าง)...ต้องบอกรีดเดอร์ไม่เคยพอมีแต่อยากได้ยาวๆ ยาวแล้วก็ยาวอีก >.< แนะนำให้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ครับ(มีเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยคอยโปรยให้อาหารอยู่ท้ายตอนเรื่อยๆ//คิดว่าเป็นเกล็ดขนมปังที่โปรยให้ปลาละกันครับ //meโดดฮุบแล้ ... อ่านเพิ่มเติม

    หากรีดเดอร์กำลังหานิยายแฟนตาซีแนวย้อนยุค ย้อนอดีต ประวัติศาสตร์ของไทยไปโผล่ช่วงก่อนเสียกรุงฯครั้งที่ 2 โดยที่จำนวนตอนเยอะและยาว(บ้าง)สั้น(บ้าง)...ต้องบอกรีดเดอร์ไม่เคยพอมีแต่อยากได้ยาวๆ ยาวแล้วก็ยาวอีก >.< แนะนำให้เข้ามาอ่านเรื่องนี้ครับ(มีเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยคอยโปรยให้อาหารอยู่ท้ายตอนเรื่อยๆ//คิดว่าเป็นเกล็ดขนมปังที่โปรยให้ปลาละกันครับ //meโดดฮุบแล้วหายไป เอาว่าเนื้อเรื่องสนุก บรรยายลื่นไหลกลิ้งเป็นลูกโบลิ่ง(เป็นคนรักษาความสะอาดครับ //ล้างท่อ) คำผิดน้อย บรรยายเห็นภาพ #บางทีก็จิกหมอนตะกายข้างฝากันไป อย่าคิดว่สอ่านตอนสองตอนแล้วปิดบอกไม่สนุกนะครับ อย่าเพิ่งรีบตัดสินใจเดี๋ยวขึ้น[Miss]นะเออ //สุภาพสตรีที่แต่งงายแล้วรีบปิดเลย O_o กลับมาๆ ลองเข้ามาอ่านกันครับ[#จะได้คอยสะกิดไร้ท์ด้วย@วันวันทู ช่วยๆกันครับจะได้มีนิยายอิงแอบแนบชิดประวัติศาสตร์ไทยไว้อ่านกัน] เอาล่ะพอสมควรแก่เวลางั้นก็ เน. อาริกาโตะ โกเมนเน โอยาซึมิ (ร้องเพลงครับ ร้องเพลง) #นิยายแฟนตาซี #สงคราม #ประวัติศาสตร์ #ย้อนยุค อดีต ปัจจุบัน อนาคต #ฟรีสไตล์ ผีเสื้อ กรรเชียง กบ ...   อ่านน้อยลง

    Sir-TingTong | 4 ก.พ. 59

    • 1

    • 1

    "ชอบครับ ถูกใจมากถึงมากที่สุด"

    (แจ้งลบ)

    เป็นเรื่องที่มองประวัติศาสตร์แบบผู้ศึกษาประวัติศาสตร์จริงๆ ไม่ใช่แค่ผู้ท่องจำหนังสือประวัติศาสตร์ ข้อมูลแน่นดีมาก และใช้ภาษาได้เข้ายุคเข้าสมัยแต่ไม่ดูเก่าจนเกินไป จัดว่าเป็นหนึ่งในนิยายที่ดีที่สุดในรอบสามปีนี้เลยล่ะครับ ส่วนของเนื้อเรื่องนี่ก็เข้มข้น มีให้ลุ้นตลอดๆ ทำให้อยากอ่านไปทุกบททุกบรรทัด และทำให้การอ่านซ้ำสามสี่รอบไม่ใช่เรื่องแปลกเลยล่ะครับ ... อ่านเพิ่มเติม

    เป็นเรื่องที่มองประวัติศาสตร์แบบผู้ศึกษาประวัติศาสตร์จริงๆ ไม่ใช่แค่ผู้ท่องจำหนังสือประวัติศาสตร์ ข้อมูลแน่นดีมาก และใช้ภาษาได้เข้ายุคเข้าสมัยแต่ไม่ดูเก่าจนเกินไป จัดว่าเป็นหนึ่งในนิยายที่ดีที่สุดในรอบสามปีนี้เลยล่ะครับ ส่วนของเนื้อเรื่องนี่ก็เข้มข้น มีให้ลุ้นตลอดๆ ทำให้อยากอ่านไปทุกบททุกบรรทัด และทำให้การอ่านซ้ำสามสี่รอบไม่ใช่เรื่องแปลกเลยล่ะครับ ตั้งแต่ผมอ่านนิยายอิงประวัติศาสตร์มาเรื่องนี้นับว่าดีที่สุดทั้งในด้านข้อมูลและบทบรรยายเลยล่ะครับ   อ่านน้อยลง

    หมาน้อยแห่งสรวงสวรรค์ | 10 ม.ค. 59

    • 1

    • 1

    ดูทั้งหมด

    ความคิดเห็น