ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อ่านเรื่องผี

    ลำดับตอนที่ #4 : สวย...ชะตาขาด

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.74K
      8
      30 พ.ค. 51


    ฉันและเพื่อนไปเที่ยวที่สถานที่ท่องเที่ยวแห่งห นึ่ง มีสถาปัตยกรรมก่อสร้างใหญ่โตมาก รูปปั้นแต่ละรูป สูงเท่าตึก 5 ชั้น สถานที่กว้างใหญ่ ดูศักดิ์สิทธิ์ เงียบสงัดไม่มีนักท่องเที่ยวเลยสักคน นอกจากฉันและเพื่อนรวม 2 คน เพราะมันเป็นวันธรรมดา ไม่ใช่เสาร์-อาทิตย์ ฉันเดินถ่ายรูปไปทั่วบริเวณ สถานที่แห่งนี้เมื่อ 2 เดือนก่อนมีข่าวลงหนังสือพิมพ์ว่า มีนักท่องเที่ยว 2 คน โดนมือปืนยิงตายขณะกำลังถ่ายรูปอยู่ ก็มันทั้งเงียบ ทั้งเปลี่ยวขนาดนี้ ทำให้คนร้ายสามารถก่อเหตุได้โดยง่าย เรายังไม่ได้ไปเคารพศพผู้ก่อตั้งที่นี่เลย สถานที่ไว้ศพอยู่ในอาคาร 2 ชั้น ใหญ่โตมาก ศพอยู่ในโลงแก้ว ดูน่ากลัว ในอาคารนี้ติดรูปผู้ตายไว้เต็มข้างฝาไปหมด ไม่มีที่ว่างเลย มีของใช้ส่วนตัวของผู้ตาย เช่น รถเข็น เตียงคนไข้
    ภาพถ่ายกองเลือดในแพมเพอร์สของผู้ตาย ก็เก็บไว้ที่นี่ด้วย แต่ที่น่าสนใจ ข้างหน้าโลงศพมีไก่สดวางไว้เป็นเครื่องเซ่น ตึกนี้ปิด 6 โมงเย็น หลัง 6 โมงเย็นไปแล้ว จะมีประตูเหล็กยืดปิดทั้งทางขึ้นและทางลง เราเดินถ่ายรูปภายในอาคารไปเรื่อยๆ โดยลืมดูเวลา เมื่อเราได้มายืนดูรูปกองเลือด เราทั้งสองก็ได้
    กลิ่นเหม็นเน่าขึ้นมา และกลิ่นเหม็นรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เรารีบวิ่งลงบันไดมา เพื่อที่จะกลับออกไป แต่คุณพระช่วย ประตูถูกปิดแล้ว เรา 2 คน ตะโกนเรียกคนให้เปิดประตูให้ที แต่ที่บอกไว้ตอนแรกแล้ว ว่าเรา
    มาเที่ยวกันวันธรรมดา ไม่มีผู้คนที่ไหนมาเที่ยวเลย นอกจากคนเฝ้าอาคารหลังนี้ อากาศภายนอกก็มืดลงเรื่อยๆ เราร้องเรียกคนจนเสียงแหบไปหมดแล้ว ภายในอาคารหลังนี้ น่าจะมีไฟฟ้า เราค่อยๆ คลำหา
    สวิตซ์ไฟเปิด-ปิด ไฟฟ้ากลับไม่ติด ภายในอาคารมืดมาก สักพักประมาณ 2 ทุ่ม ฉันได้ยินเหมือนคนสวดมนต์ อยู่ข้างบนบริเวณห้องเก็บศพ เรา 2 คนค่อยๆ คลำทางขึ้นบันไดไป เผื่อจะเจอคนช่วยไขประตูให้ เมื่อขึ้นไปข้างบนอาคาร เราเห็นคนนุ่งชุดขาวห่มขาว นั่งหันหลังสวดมนต์อยู่ข้างหน้าหีบศพ
    แต่ที่นาแปลก ถึงแม้จะไม่มีไฟฟ้า แต่เราก็มองเห็นเขาได้อย่างชัดเจน เรานั่งคอยให้เขาสวดมนต์เสร็จ
    ดูเหมือนว่า เวลาผ่านไปเนิ่นนาน เสียเหลือเกิน เขาก็ยังสวดมนต์อยู่ เรา 2 คน ทนไม่ไหว เลยคลานเข้าไปเรียก เมื่อคนที่สวดมนต์หันมา คุณพระช่วย ทำไมหน้าเขาช่างเหมือนคนในรูปในอาคารหลังนี้ แล้วที่
    ปากของเขาก็มีคราบเลือดสีแดง ข้างหน้าเขามีซากไก่เลอะไปหมด เรา 2 คน ลุกขึ้นวิ่งหนี แต่ทำไมเราถึงวิ่งอยู่กับที่ไม่ไปไหนซะที แล้วเราก็ได้ยินเสียงหัวเราะดังลั่นอาคาร ความรู้สึกของฉันก็ดับวูบไป มารู้สึกตัวอีกที เมื่อมีคนมาเขย่าตัวเรียก คนเฝ้าอาคารนั่นเอง มันเช้าแล้ว แล้วเพื่อนฉันล่ะ ฉันเห็นมีตำรวจ
    อยู่ในอาคารเต็มไปหมด คนเฝ้าอาคารบอกว่า เพื่อนฉันเสียชีวิตแล้ว เนื่องจากตกบันไดคอหักตาย
    ฉ้นเสียใจมาก ที่ชวนเพื่อนมาตายแท้ๆ ฉันได้ยินชาวบ้านวิจารณ์กันว่า เป็นเพราะเพื่อนฉันเป็นคนสวย
    ถึงได้ตาย เจ้าของที่นี่ ตอนมีชีวิตชอบผู้หญิงสวย และเป็นคนเจ้าชู้ เขาคงเอาไปอยู่เป็นเพื่อน ทุกวันนี้
    ฉันทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เพื่อนและเจ้าของสถานที่นั้ นอยู่เสมอ อยากให้เพื่อนไปผุดไปเกิดซะที อย่า
    ได้ติดในสถานที่แห่งนั้นเลย ส่วนฉันจะไม่ขอไปเที่ยวที่แปลกๆ ไม่มีผู้คนไปอีกเลย ไม่อยากเอาชีวิต
    ไปทิ้งหรือถูกจองจำในสถานที่นั้นๆ อีก

    จากนิตยสาร เรื่องผี
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×