คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ++ ห้องคอมเมนต์งานนักเรียนปี2(งานสัปดาห์ที่1) ++
B B
งานสอนสัปดาห์ที่ 2 (ปี2)
ราล (เลขที่ 5)
นัยน์ตาสีอ่อนทอดมองไปยังไข่กริฟฟินใบแรกที่ถูกส่งมา..อืม..ใบนี้ไม่บุบสลายแม้แต่น้อย..แถมยังสามารถทำตามภารกิจได้ครบถ้วนทุกเนื้อหา..สมเป็นราลลี่จริงแท้..ริมฝีปากบางอมยิ้มอย่างพอใจก่อนมือเรียวจะยื่นออกไปช้าๆ
“ส่งมาให้ผมเลยครับ”
เฟรย์รับไข่กริฟฟินใบน้อยวางไว้ในอุ้งมือ ก่อนนัยน์ตาสีอ่อนจะมองหาตำหนิเล็กๆที่ตนเองแอบทำไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าไข่กริฟฟินใบนี้เป็นใบที่ตนเองเตรียมไว้จริงๆ พอมองเจอต่ำหนิรูปกลีบซากุระเล็กๆบนเปลือกไข่สีสวยริมฝีปากบางพลันเผยรอยยิ้มอย่างยินดี
“โอเคผ่านครับ เอาหล่ะ ผมบอกได้แค่ว่าไข่กริฟฟินใบนี้ ผมจะเก็บเอาไว้ให้รอจนกว่าจะถึงวันที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้จะมาถึง ตอนนี้รับไปก่อน 10 คะแนนนะครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยเป็นปริศนาเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม..ก่อนจะเดินไปตรวจให้คะแนนคนต่อไป
.......................................................................................................................................................
ไวน์ ไอซ์คูล(เลขที่2)
นัยน์ตาสีอ่อนทอดมองไปยังไข่กริฟฟินใบที่ลูกชายหยิบมาให้เป็นใบที่สองแล้วอดภูมิใจไม่ได้ แหม่..เก่งสมเป็นลูกชายผมจริงเชียววว หุ หุ (>w<)
แต่แหม่..สะดุดไข่นี่..แอบเลียนแบบความซุ่มซ่ามผมมารึนี่(?)..
ชายหนุ่มตักสินใจไม่คิดมากก่อนมือเรียวจะยื่นไปรับไข่กริฟฟินมาแต่โดยดี..นัยน์ตาสีอ่อนมองหาตำหนิเล็กๆที่ตนเองแอบทำไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าไข่กริฟฟินใบนี้เป็นใบที่ตนเองเตรียมไว้จริงๆ พอมองเจอต่ำหนิรูปกลีบซากุระเล็กๆบนเปลือกไข่สีสวยริมฝีปากบางพลันเผยรอยยิ้มอย่างยินดี
“โอเคผ่านครับ เอาหล่ะ ผมบอกได้แค่ว่าไข่กริฟฟินใบนี้ ผมจะเก็บเอาไว้ให้รอจนกว่าจะถึงวันที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้จะมาถึง ตอนนี้รับไปก่อน 10 คะแนนนะครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยเป็นปริศนาเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม..ก่อนจะเดินไปตรวจให้คะแนนคนต่อไป
.......................................................................................................................................................
อนาคิน (เลขที่1)
“............”
ผมได้แต่อึ้งพูดไม่ออกบอกไม่ถูกไปเล็กน้อยเมื่อได้รับข่าวสารแจ้งจากกริฟฟินจ่าฝูงตัวที่ผมวานให้ช่วยดูแลเรื่องภารกิจ..หง่ะ..นักเรียนผม..เกรียนจนกริฟฟินหมดอารมณ์ไล่ล่าเชียวรึ?..ห๊า?..บินนี่ขอเอาไว้ว่าอย่าทำร้าย(?)..อ้อๆ..แหม่..อย่างนี้คินนารี่สมควรไปกราบขอบคุณน้องบินนี่นะนี่..
ริมฝีปากบางอมยิ้มขำๆนัยน์ตาสีอ่อนทอดมองไปยังไข่กริฟฟินใบที่ดาวมหาลัย(?)ถือในมือก่อนส่ายหน้าปลงๆ
“ส่งมาให้ผมเลยครับ”
มือเรียวรับไข่กริฟฟินใบน้อยวางไว้ในอุ้งมือ นัยน์ตาสีอ่อนจะมองหาตำหนิเล็กๆที่ตนเองแอบทำไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าไข่กริฟฟินใบนี้เป็นใบที่ตนเองเตรียมไว้จริงๆ พอมองเจอต่ำหนิรูปกลีบซากุระเล็กๆบนเปลือกไข่สีสวยริมฝีปากบางพลันเผยรอยยิ้มอย่างยินดี
“โอเคผ่านครับ เอาหล่ะ ผมบอกได้แค่ว่าไข่กริฟฟินใบนี้ ผมจะเก็บเอาไว้ให้รอจนกว่าจะถึงวันที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้จะมาถึง ตอนนี้รับไปก่อน 10 คะแนนนะครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยเป็นปริศนาเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม..ก่อนจะเดินไปตรวจให้คะแนนคนต่อไป
.......................................................................................................................................................
ซิค (เลขที่7)
นัยน์ตาสีอ่อนทอดมองไปยังไข่กริฟฟินในมือของนักเรียนข้างหน้าตน..ริมฝีปากบางอมยิ้มก่อนจะยื่นมือไปรับไข่กริฟฟินสีสวยมา..
“ฮะ ฮะ เอาไปทำไข่ยัดไส้ไม่ได้นะครับซิค ถึงไข่ใบนี้จะสีสวย ใบใหญ่น่ากินก็เถอะครับ”
ชายหนุ่มอมยิ้มขำก่อนนัยน์ตาสีอ่อนจะบรรจงมองหาตำหนิเล็กๆที่ตนเองแอบทำไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าไข่กริฟฟินใบนี้เป็นใบที่ตนเองเตรียมไว้จริงๆ พอมองเจอต่ำหนิรูปกลีบซากุระเล็กๆบนเปลือกไข่สีสวยริมฝีปากบางพลันเผยรอยยิ้มอย่างยินดี
“โอเคผ่านครับ เอาหล่ะ ผมบอกได้แค่ว่าไข่กริฟฟินใบนี้ ผมจะเก็บเอาไว้ให้รอจนกว่าจะถึงวันที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้จะมาถึง ตอนนี้รับไปก่อน 10 คะแนนนะครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยเป็นปริศนาเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม..ก่อนจะเดินไปตรวจให้คะแนนคนต่อไป
.......................................................................................................................................................
ซูซุกิ อากิระ (เลขที่6)
นัยน์ตาสีอ่อนทอดมองไปยังไข่กริฟฟินใบที่อากิระคุงหยิบมาให้แล้วได้แต่อมยิ้ม..สมเป็นอากิระคุง..ถึงแม้จะเสื้อผ้าขาดนิดหน่อยแต่ไม่บาดเจ็บแม้แต่น้อย..
“ส่งมาให้ผมเลยครับ”
ชายหนุ่มอมยิ้มก่อนยื่นมือไปรับไข่กริฟฟินมา..นัยน์ตาสีอ่อนมองหาตำหนิเล็กๆที่ตนเองแอบทำไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าไข่กริฟฟินใบนี้เป็นใบที่ตนเองเตรียมไว้จริงๆ พอมองเจอต่ำหนิรูปกลีบซากุระเล็กๆบนเปลือกไข่สีสวยริมฝีปากบางพลันเผยรอยยิ้มอย่างยินดี
“โอเคผ่านครับ เอาหล่ะ ผมบอกได้แค่ว่าไข่กริฟฟินใบนี้ ผมจะเก็บเอาไว้ให้รอจนกว่าจะถึงวันที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้จะมาถึง ตอนนี้รับไปก่อน 10 คะแนนนะครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยเป็นปริศนาเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม..ก่อนจะเดินไปตรวจให้คะแนนคนต่อไป
.......................................................................................................................................................
ไซยูกิ (เลขที่5)
“แหม่ๆ..งานสบายๆแบบนี้ฟ้องปวีณาเธอจะบอกว่าผมให้งานง่าย(?)ไปสิครับบ ฮะ ฮะ”
ริมฝีปากบางอมยิ้มขำๆ..สมเป็นลูกชายผมอีกคนจริงๆ..เวทย์ที่ใช้ยังร้ายกาจเหมือนเดิม รวมถึงพลังบาเรียด้วย อ่านะ แต่ถ้าชมเดี๋ยวจะเหลิง ผมอุบไว้ก่อนละกันนน
“ส่งมาให้ผมเลยครับ”
มือเรียวยื่นรอรับรับไข่กริฟฟิน..ไม่นานไซคุงก็ค่อยๆส่งไข่กริฟฟินใบน้อยมาวางไว้ในอุ้งมือของชายหนุ่ม นัยน์ตาสีอ่อนทอดมองหาตำหนิเล็กๆที่ตนเองแอบทำไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าไข่กริฟฟินใบนี้เป็นใบที่ตนเองเตรียมไว้จริงๆ พอมองเจอต่ำหนิรูปกลีบซากุระเล็กๆบนเปลือกไข่สีสวยริมฝีปากบางพลันเผยรอยยิ้มอย่างยินดี
“โอเคผ่านครับ เอาหล่ะ ผมบอกได้แค่ว่าไข่กริฟฟินใบนี้ ผมจะเก็บเอาไว้ให้รอจนกว่าจะถึงวันที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้จะมาถึง ตอนแรกผมกะจะหักคะแนนที่เราไม่ส่งตามฟอร์มที่ผมกรอกนะ แต่ผมถือว่างานแรกพอปล่อยผ่านได้ ยังไงส่งงานครั้งหน้าอย่าลืมกรอกให้ครบนะครับ ไม่งั้นผมจะหักครึ่งนึงของคะแนนที่ได้ เอาหล่ะตอนนี้รับไปก่อน 10 คะแนนครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยเป็นปริศนาเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม..ก่อนจะเดินไปตรวจให้คะแนนคนต่อไป
.......................................................................................................................................................
คาเนโอ ลูปัส (เลขที่ 8)
“แหม่..ได้ไข่กริฟฟินคนสุดท้ายแบบเซฟเลยนะครับ”
ริมฝีปากบางเอ่ยกระเซ้าเจ้าหมาโรงเรียน(?)ยิ้มๆก่อนนัยน์ตาสีอ่อนจะทอดมองไปยังไข่กริฟฟินใบสุดท้าย..หึ หึ ภารกิจนี้ คนที่ส่งงานไม่ทันคือเมลจังสินะครับ ว่าไป..ลูปิอัสนี่ฝีมือการใส่เกียร์หมาป่าโกย(?)ก็พัฒนาขึ้นอีกแล้ว ส่วนบาเรียก็ยังพอโอเคอยู่ แต่ถ้าหลังจากนี้คงพัฒนาได้ต่อหล่ะนะ
“ส่งมาให้ผมเลยครับ”
เฟรย์รับไข่กริฟฟินใบน้อยวางไว้ในอุ้งมือ ก่อนนัยน์ตาสีอ่อนจะมองหาตำหนิเล็กๆที่ตนเองแอบทำไว้เพื่อเป็นหลักฐานว่าไข่กริฟฟินใบนี้เป็นใบที่ตนเองเตรียมไว้จริงๆ พอมองเจอต่ำหนิรูปกลีบซากุระเล็กๆบนเปลือกไข่สีสวยริมฝีปากบางพลันเผยรอยยิ้มอย่างยินดี
“โอเคผ่านครับ เอาหล่ะ ผมบอกได้แค่ว่าไข่กริฟฟินใบนี้ ผมจะเก็บเอาไว้ให้รอจนกว่าจะถึงวันที่เราสามารถใช้ประโยชน์ได้จะมาถึง ตอนนี้รับไปก่อน 10 คะแนนนะครับ”
ชายหนุ่มเอ่ยเป็นปริศนาเล็กน้อยพร้อมรอยยิ้ม..ก่อนจะนั่งรอให้คะแนน..คนสุดท้าย
.......................................................................................................................................................
เมโลดิ้ (เลขที่ 4)
นัยน์ตาสีอ่อนทอดมองไปยังหนำเลี๊ยบเฟี๊ยบที่ทำหน้าเหมือนกับจะมาเลาะผมผมไปทำมาม่าต้ม(?)เอ๊ย! ต้องทำสีหน้าเหมือนเตรียมจะฆาตกรรมผมสินะ..หง่า..
“แหะๆ ช่วยไม่ได้นี่ครับ คนอื่นๆเขารีบไปกัน แต่เฟี๊ยบเลี๊ยบช้านี่หน่า”
ผมก้มหลบรังสีหนำเลี๊ยบอาฆาต(?)ก่อนจะเดินไปนั่งบนเก้าอี้ยิ้มๆ
“ถึงงานนี้จะไม่ได้รับไข่กริฟฟินแต่ว่างานหน้ายังมีครับไม่ต้องห่วง ครั้งหน้าก็อย่าชะล่าใจแล้วลืมทำภารกิจหล่ะครับ ครั้งนี้เมลจังไม่ได้รับไข่กริฟฟินนะครับ ได้รับไป 5 คะแนน คราวหน้าอย่าพลาดหล่ะอีกหล่ะครับ”
ผมเผยรอยยิ้มหวานก่อนจะเผ่นไปที่อื่นอย่างไวด้วยเวทย์ข้ามมิติปล่อยให้หนำเลี๊ยบจัดการยำตุ๊กตาตัวแทนที่ผสมเวทย์เข้าไปทำให้เหมือนตัวจริงทุกประการ..ใครจะอยากอยู่ในห้องเจอหนำเลี๊ยบอาละวาดหล่ะคร้าบบบ..
“ขอให้ภารกิจต่อไปไม่พลาดละกันครับ (^ ^)”
ชายหนุ่มเอ่ยทิ้งท้ายไว้แต่เพียงเท่านั้นก่อนจะเดินหายลับไปในเงาป่าเงียบเชียบ..
ความคิดเห็น