ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Reality 7 .:: ปริศนาราชวงศ์ปักษาธร ::. *Start*

    ลำดับตอนที่ #110 : Saturday : ฆาตกรหมู่

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 273
      0
      25 ก.ย. 54

    REALITY SEASON 7

    ตอน : ปริศนาราชวงศ์ปักษาธร

    WEEK 7 (Semi-Week)”

    วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ท้องฟ้าเริ่มจะเปิดกว้างหลังจากที่เมื่อวันก่อนพวกเขาสามารถปิดคดีพิศวงลงไปได้อย่างสวยงามฤดูฝนกำลังจะผ่านไป ปล่อยให้ความเย็นยะเยือกจากเหมันต์เริ่มพัดผ่านเข้ามาในปราสาทที่เต็มไปความสยองจากเรื่องราวลี้ลับและศพมากมายที่มาทิ้งชีวิตไว้ที่แห่งนี้

     

    ในอาทิตย์นี้พวกเขาได้รับภารกิจคือการคุ้มกันสาวสวยทั้งสี่ไม่ให้ถูกฆาตกรรมเป็นศพ เมื่อเปิดเกมได้ไม่นานนัก ท่ามกลางมื้ออาหารเย็นสุดหรูนั้น เกิดฉากฆาตกรรมฉากแรกขึ้นมาบนโต๊ะอาหาร โดยที่ ฟีน .. เด็กสาวขี้อายหนึ่งในสี่คนถูกฆ่าปาดคอคาโต๊ะอาหารในตอนที่ไฟฟ้าได้ดับลงอย่างไม่มีสาเหตุ วัชรเองก็เกิดถูกเล่นงานจากใครบางคนที่หัวไหล่ และในตอนนั้นเองที่คอลเลคชั่นสุดเก๋ของคุณเขาได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย โอลีฟ พาวัชรเข้าไปทำแผลที่อาจจะติดเชื้อที่ห้องพยาบาลในปราสาทแห่งนั้นส่วนแอนน์และน้ำฟ้าอยู่กับพวกของอลิซเพื่อความปลอดภัย

     

    เวลาผ่านไปได้ไม่นานนัก ปริศนาชิ้นที่สองก็ถูกสร้างขึ้นเมื่อจู่ ๆ นั้นโอลีฟกลับหายไปจากห้องพยาบาลเช่นเดียวกับวิซซาร์ด พวกเขาจึงออกตามหาจนไปพบร่างชองหล่อนห้อยระโยงระยางกับเส้นเอ็นอยู่นอกระเบียงราวกับว่าเธอเป็นหุ่นเชิด ที่นั่นวัชรได้พบกับวิซซาร์ดอีกครั้งและอลิซได้พบความผิดสังเกตในเรื่องการตายของโอลีฟ เธอจึงคิดแผนการขึ้นเพื่อเปิดเผยโฉมหน้าของฆาตกรตัวจริงให้จงได้

     

    ระหว่างที่ทำตามแผนการของอลิซอยู่นั้น ความหวาดระแวงก็ก่อเกิดขึ้นอย่างช้า ๆ กับสองสาวที่เหลืออยู่ของปราสาท ความระแวงและสันดารดิบทำให้เธอเลือกที่ฆ่าอีกฝ่ายเพื่อให้ตัวเองหลุดพ้นจากสถานการณ์อันตรายนี้ และแน่นอนว่าต้องมีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตาย น้ำฟ้าตัดสินใจฆ่าแอนน์เพื่อให้ตัวเองเหลือรอดเป็นคนสุดท้าย เธอมั่นใจว่าเธอไม่ใช่ฆาตกรและการตายครั้งนี้ไม่ได้อยู่ในแผนของอลิซเช่นกัน

     

    ทางด้านของอลิซเอง เธอและพวกคนอื่นก็สามารถจับตัวของฆาตกรตัวจริงได้ และเป็นอย่างที่เธอคิดด ฆาตกรคือโอลีฟ เด็กสาวร่าเริงที่ไม่น่าจะมีพิษสงร้ายกาจอะไรมากมายนัก ที่อลิซสามารถรับรู้ได้นั้นเป็นเพราะในศพของโอลีฟนั้น ปมเชือกที่มัดเอ็นมัดเข้าหาตัวของโอลีฟเอง เป้นการให้รู้ว่าคนที่ผูกเอ็นเส้นนี้คือตัวของศพเองอย่างแน่นอน

     

    เมื่อทุกอย่างเปิดเผย ร่างของโอลีฟก็ได้เปิดเผยเช่นเดียวว่าแท้จริงแล้วเธอคือศัลยแพทย์มือหนึ่งของเมืองไทยโดยที่ชื่อเล่นจริง ๆ ของเธอคือ เจน เมื่อความลับของฉากฆาตกรรมถูกเปิดเผย เกมนั้นได้จบลงอย่างสวยงามพวกกับเจนที่ขอโทษเรื่องวิซาร์ดที่แอบขโมยไปโดยที่ไม่ได้ขออนุญาตวัชรก่อน เธอกะจะนำมาทำเป็นอุปกรณ์ประกอบฉากสวย ๆ ในการตายของเธอเท่านั้นเอง

     

    น้ำฟ้าและโอลีฟคือผู้รอดชีวิตออกไปจากปราสาทแห่งนี้ ส่วนแอนน์และฟีนนั้น ทางทีมงานได้พาไปยังสุสานที่อยู่หลังปราสาทเพื่อขุดหลุมฝังศพรวมกับผู้เข้าแข่งขันท่านอื่น

     

    มื้อเช้าได้ผ่านพ้นไป พวกเขาทั้งสี่ไม่ได้พูดคุยอะไรกันเลยตั้งแต่ตื่นเช้า เพราะว่านี่คือวัชนเสาร์ สันแห่งการตัดสินคนออกไปหนึ่งคน ทุกคนไม่ได้ลุ้นว่าใครจะตายห่อนหลัง แต่ทุกคนลุ้นว่า

     

    ตัวเองจะได้เป็นสามคนสุดท้ายหรือไม่!

     

    เสียงนกหวีดดังขึ้นจากมุมปราสาท พวกเขารับรู้ถึงสัญญาณอันตรายที่อยู่รอบตัวของพวกเขาเอง สายตาทั้งสี่คู่จ้องมองกันระยะหนึ่งก่อนที่จะเริ่มก้าวเดินออกมาจากโถงและตรงไปยังลานประหาร ซึ่งแน่นอนว่าเปียโนและทีมงานได้รออยู่แล้ว ซึ่งในวันนี้การประหารนั้นไม่มีอะไรเลยนอกจากสปาต้าสามด้ามที่วางแน่นิ่งอยู่เท่านั้น

     

    “มากันแล้วหรือคะ ...” เปียโนทักทายอย่างเป็นมิตร หากแต่ทุกคนไม่ได้สนใจนัก

     

    “การตัดสินในวันนี้จะไม่มีการตัดสินการเป็นหัวหน้าราชวงศ์นะคะ ในสัปดาห์นี้จะไม่มีใครที่จะต้องก้าวออกมา ... ผู้ที่มีคะแนนเป็นอันดับหนึ่ง สอง และสามจะได้สปาต้ามาถือไว้ในมือ ส่วนคนที่ไม่ได้รับมานั้น คือคนที่พวกคุณจะต้องกำจัด!” เธอพยายามสางเสียงขรึม หากแต่ว่ามันเป้นเสียงที่ฟังดูตลกมากกว่า

     

    เปียโนมองหน้าของคนทั้งสี่ก่อนที่จะหยิบสปาต้าด้ามแรกที่ใกล้มือของหล่อนขึ้นมา สายตาของหล่อนมองไปยังชายคนหนึ่งที่อยู่ใกล้เธอเช่นเดียวกัน เธอส่งยิ้มให้ก่อนที่จะยื่นอาวุธมีคมที่อันตรายที่สุดให้กับเขา

     

    “ยินดีด้วยนะคะเจ้านาย ... คุณได้เป็นสามคนสุดท้าย .....” เปียโนกล่าว

     

    “สำเร็จเว้ย!!” เขาอุทานออกมาตามแบบฉบับของเขา เล่เนอามาริสซ่าเบือนหน้าหนีในความปากเถื่อนของเขา

     

    ด้ามที่สองของสปาต้ามาอยู่ในมือของเปียโนอีกครั้ง คราวนี้หล่อนเปรยตามองไปทางสองสาวบ้าง มาริสซ่าและอลิซยืนนิ่งก่อนที่จะมองหน้ากันหากแต่ว่าไม่ยิ้มให้กันเท่านั้นเอง

     

    “นี่เป็นเธอ มาริสซ่า ...” เธอส่งมีดยาวให้หล่อน มาริสซ่าอมยิ้มน้อย ๆ ก่อนที่จะรับมันมาไว้ในมือเช่นเดียวกับเจ้านาย

     

    Great! I am finish this!!!” มาริสซ่ามองความเงางามของสปาต้าก่อนที่จะหันมามองหน้าของอีกสองคนที่เหลือ

     

    ไม่อลิซก็วัชรอย่างแน่นอน ...

     

    คราวนี้เปียโนไม่ได้พูดอะไรออกมา เธอหยิบด้ามของสปาต้าด้ามสุดท้ายขึ้นก่อนที่จะโยนไปด้านหน้าให้แก่ใครคนหนึ่ง หลังจากที่รับมันมา ทั้งมาริสซ่าและเจ้านายหันไปมองผู้ที่ถือเพียงความว่างเปล่าตรงหน้า ร่างทั้งสามวิ่งตรงไปก่อนที่จะค่อย ๆ สับร่างนั้นให้แยกออกเป็นส่วนๆ

     

    เสียงร้องนั้นดังก้องไปทั่ว มาริสซ่าเล็งที่ต้นแขนของเหยื่อ เธอง้างไปสุดแรงเพื่อฟันท่องแขนนั้นให้หลุดออกจากกัน หากแต่ว่าแรงนั้นมีไม่มากนักทำให้แขนของเหยื่อนั้นยังไม่ขาดดี มันห้อยรุ่งริ่งจนเลือดนั้นสาดกระเซ็นไปทั่วทั้งบริเวณนั้น ร่างของเหยื่อผงะถอยหลังไปโดยที่ส่งเสียงร้องด้วยความหวาดกลัว เจ้านายเดินเข้ามาคร่อมก่อนที่จะฟันลงไปที่หัวเข่าเพื่อไม่ให้เหยื่อได้เคลื่อนไหวไปทางใด

     

    และคนสุดท้ายนั้นเดินเข้ามาคร่อมร่างที่ไม่มีหนทางหนีรอด ออกไปไหนได้ เขามองเหยื่ออย่างเวทนาก่อนที่จะตัดสินใจง้างสปาต้าขึ้นเหนืออากาศและ

     

    ฉั๊วะ!

     

    คมมีดปลายแหลมนั้นปักเข้ากลางศีรษะของเหยื่ออย่างแม่นยำ เขาตาเหลือกค้างอย่างตกใจก่อนที่จะมีเลือดสีเข้มไหลทะลักออกมาจากปากแผลราวกับท่อแตก คนคนนั้นส่งยิ้มให้กับเหยื่อที่กำลังล้มลงก่อนที่ลมหายใจนั้นจะเริ่มแผ่วเบาและหายไปในอากาศ

     

    ผู้เข้าแข่งขันคนนั้นได้จบชีวิตลงด้วยฝีมือของพวกเขาที่เหลือทั้งสามคน ... นี่แบบนี้มันเรียกว่า ฆาตกรหมู่ หรือเปล่านะ!?

     

    Result

    R6 วัชรกานต์ พัฒนเมธี (วัชร)

    เสียชีวิต

    เหลือผู้เข้าแข่งขันตัวจริงของรายการ : 3 คน

     

    NEYNE: BLOMMA

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×