คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #105 : Monday : วิซซาร์ด
REALITY SEASON 7
ตอน : ปริศนาราชวงศ์ปักษาธร
“WEEK 7 (Semi-Week)”
พระอาทิตย์ดวงกลมกำลังจะขึ้นบนท้องฟ้าสีเทาสลับขาว ก้อนเมฆเริ่มเกาะกลุ่มกันเป็นก้อนเพื่อจะรวมตัวกันเป็นเม็ดฝนตกลงมา แสงแดดรำไรส่องสะท้อนลงมาไม่สว่างนัก แต่มันก็พอช่วยให้บรรยากาศบนโลกสบายขึ้นมาได้บ้าง วันนี้ทุกคนตื่นนอนกันแต่เช้าอย่างอัตโนมัติ ร่างกายของพวกเขาสามารถปรับเข้ากับสภาพแวดล้อมที่แสนโหดร้ายในปราสาทปักษาธรได้แล้ว
อีกเพียงสองอาทิตย์รวมกันอาทิตย์นี้แล้ว เกมแห่งความตายกำลังจะปิดฉากลง ผู้ชนะเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้นที่จะได้มีลมหายใจกลับออกไปข้างนอก กลับออกไปสู่โลกแห่งความเป็นจริง ชายหนุ่มคนหนึ่งเดินลงมาจากบันใดของชั้นสอง วันนี้เขามาในชุดออกกำลังกายสีเทาที่เขาชอบ ทันทีที่มาถึงโถงใหญ่ เขาออกกำลังกายด้วยการวิดพื้น ซิดอัพ อยู่หลายครั้ง นั่นคือกิจกรรมดี ๆ ที่เจ้านายได้ทำ ถึงแม้ว่าจะเห็นได้ไม่บ่อยนัก
เช้าวันนี้อากาศค่อนข้างเย็นสบาย ๆ แสงแดดออกไม่มากนักเขาใช้เวลานานกว่าครึ่งชั่วโมงในการออกกำลังกายยืดเส้นยืดสายเพราะนี่เป็นเวลาว่างของการพักผ่อนที่เขาต้องการมานาน หญิงสาวอีกคนเดินออกมาจากห้องนอนในเสื้อสีขาวกางเกงยีนส์สีดำสนิท เธอรวมผมตึงก่อนที่จะเดินลงมาข้างล่างผ่านเจ้านายเข้ามานั่งบนโซฟาสีแดงสดกลางโถงใหญ่เพื่อเปิดดูข่าวสารพยากรณ์อากาศที่เกิดขึ้นในวันนี้ อลิซเองมาในชุดสบาย ๆ รับช่วงเช้าอย่างสดชื่น เธอรู้สึกผ่อนคลายจากการทำกิจกรรมที่ผ่านมาตลอดทั้งสัปดาห์ที่ผ่านมา มีเรื่องราวมากมายให้พวกเขาต้องเผชิญมันและจนถึงตอนนี้พวกเขาเหลือกันเพียงสี่ชีวิตที่ต้องเดินทางไปข้างหน้าต่อไป
“ชาหน่อยไหม?” เสียงใสดังมาจากห้องอาหาร เธอเดินออกมาก่อนที่จะส่งชาให้หญิงสาว เธอยิ้มรับมันไว้
“เมื่อวันก่อน เธอดูแปลก ๆ นะ...” เธอเริ่มเปิดประเด็น
“หืม?”
“ตอนที่ฆ่ามิ้ว...” จังหวะนั้นมาริสซ่านิ่งงันไป เธอหันไปมองหน้าของอลิซสลับกับชาที่อยู่ในมือ
“ไม่รู้สิ ฉันเป็นคน sensitive นะยะ อีกอย่าง เด็กคนนั้นก็ไม่ได้มีความผิดอะไรถึงต้องฆ่า ไม่ได้ผิดเหมือนกับผู้ชายชั่วพวกนั้น นี่เป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันลงมือฆ่าด้วยตัวเองเลยนะ จนถึงตอนนี้ ....” เธออ้ำอึ้งก่อนที่จะกลืนน้ำลายตัวเองและยืนขึ้นมองหน้าของเจ้านายและอลิซสลับกัน
“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าสาว Bitch แสนสวยอย่างฉันจะได้ขึ้นแทนเป็น The Queen ของที่นี่ ... ” เธอเต้นรำไปมาอย่างสนุกสนาน เธอได้รับตำแหน่งนี้มาอย่างไม่คาดฝันเพราะตลอดการแข่งขันเธอไม่คิดจะได้มันมาเลยด้วยซ้ำ และในวันนี้ สัปดาห์นี้ เธอได้ครองตำแหน่งที่ยิ่งใหญ่ในการแข่งขันนี้
เธอสามารถเอาชนะเจ้านายได้ ...
ในความคิดของมาริสซ่า เจ้านายเป็นผู้ชายที่อันตราย หน้าตาของเขาจัดได้ว่าดีสำหรับมาริสซ่า หากแต่ตอนนี้เธอยังไม่เปิดใจรับใคร ไม่อยากให้ผู้ชายแบบเจ้านายเข้ามาใกล้เธอ เพราะเธอกลัวว่าผู้ชายจะเป็นเหมือนกันแบบที่เธอเคยได้เผชิญมาเพียงลำพังบนโลกมายา
“ยินดีด้วยนะครับพี่มาริสซ่า พี่คือ The Queen ” เสียงของวัชรดังขึ้นจากชั้นสอง เขากระโดดลงมาจากระเบียงพร้อมกับหุ่นกระบอกคู่ใจของเขา
คอลเลคชั่นเสร็จสมบูรณ์ ทุกคนต่างจับจ้องมองหุ่นตัวนี้อย่างไม่วางตา เมื่อมันเสร็จแล้วทุกอย่างดูสวยงามจริงๆ วัชรเป็นผู้ชายที่เกิดมาเพื่อการประดิษฐ์จริงๆ
“มีชื่อให้หุ่นหรือยัง?” เจ้านายหันมาถามขึ้นหลังจากที่เขาซิดอัพเสร็จแล้ว เขาส่ายหัวเป็นคำตอบว่ายังไม่ได้ตั้ง
“ออโรร่า มิเกล ไมเยอร์ หรือว่าพิลโนโลปี้ดีละ?” มาริสซ่าพยายามนึกชื่อของเพื่อน ๆ ที่ดูไฮโซในแวดวงบันเทิงมาให้วัชรได้เลือก แต่เขากลับส่ายหน้าเบา ๆ
“เพื่อนของผมเป็นผู้ชายนะครับ” วัชรแจงจนมาริสซ่านั่งนิ่งไป
“อยากได้ชื่อไทยหรือชื่อฝรั่งดี?” เจ้านายถามต่อ
“แบบไหนก็ได้ครับ เอาแค่ผมได้ยินว่ามันโอเคก็พอแล้ว ” เขายิ้มออกมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“บุญชู ธรรมมะ ....” เจ้านายอาสาคิดชื่อแบบไทย ๆ แตกต่างกับมาริสซ่า เธอเองก็เอียงคอเล็กน้อยเพราะไม่รู้ว่าคำพวกนี้แปลว่าอะไรในภาษาไทย
“ดูจากรูปร่างหน้าตาของหุ่นกระบอกแล้ว ชื่อ วิชซาร์ด ดีไหมคะ?” เสียงเสียงหนึ่งดังก่อนที่อลิซจะได้ปริปากพูด เสียงนั้นดังมาจากบริเวณประตูของโถงใหญ่
พวกเขาทั้งสี่คนหันไปมองยังต้นเสียงนั้นก่อนที่จะเจอกับผู้หญิงหุ่นดีคนหนึ่งที่มาในชุดชีฟองสีชมพูหวานแวว บนหัวนั้นคาดผมด้วยกลีบกุหลาบสีสันน่ารักสดใส พวกเขาเคยเห็นเธอในทีวีของรายการเรียลลิตี้เมื่อหลายปีก่อน เธอคือผู้ที่มีโอกาสรอดออกมาจากเกมแห่งฝันร้ายนี้
“สวัสดีค่ะ” เจ้านายจ้องมองร่างนั้นอย่างไม่วางตา เขาไม่เคยเห็นผู้หญิงที่แต่งตัวได้หวานแหววและน่ารักขนาดนี้
“คุณคงจะถูกส่งตัวมาทำหน้าที่แทนอัคราสินะ ... รุ่นพี่เปียโน” อลิซเปรยเบา ๆ ก่อนที่จะมองร่างนั้นที่ยิ้มออกมาด้วยความจริงใจ เธอพยักหน้าเบา ๆ ก่อนที่จะมองไล่ไปทีละคนๆ
“คุณที่ใส่ชุดวอร์มคงจะเป็นเจ้านาย .... ส่วนผู้หญิงที่ดูเปรี้ยวเข็ดฟันคนนี้คงจะเป็น มาริสซ่า ... The Queen ของที่นี่สินะคะ และเพื่อนของวิซซาร์ดก็คงจะเป็นน้องวัชร ส่วนคุณที่ถามคำถามฉันคงจะเป็น อลิซสินะ” เธอยิ้มอย่างเป็นมิตรตลอดการสนทนาทุกครั้ง
“ตาถึงมากเลยนะคะที่เรียกฉันว่า The Queen” มาริสซ่าย่อคำนับให้ เธอได้แต่ยิ้มก่อนที่จะหยิบ Black Letters ออกมาจากกระเป๋าสะพายลายลูกไม้นั้น
“วันนี้เปียโนมีภารกิจมาให้ทุกคนทำ นั่นคือการตามล่าหาตัวฆาตกร”
“ฆาตกร ในหมู่พวกเราเหรอ?” มาริสซ่าเลิกคิ้วอย่างฉงน
ไม่นานนักคำตอบทุกอย่างก็ปรากฏขึ้น ด้านหลังของเปียโนมีกลุ่มคนแปลกหน้า 4 คนเดินดุ่ม ๆ เข้ามาในโถงใหญ่แห่งนี้ แต่ละคนดูค่อนข้างจะนิสัยแตกต่างกันออกไปและทุกคนล้วนแต่เป็นผู้หญิงทั้งสิ้น
“แซ่บเลยสินะนายน่ะ!” มาริสซ่าหันมามองหน้าของเจ้านายที่ดุจะกระตือรือร้นมากกว่าเพื่อน
“ทุกคนต้องจับคู่สาวงามทั้ง 4 คนนี้ก่อนนะคะ” เปียโนเอ่ยก่อนที่จะเริ่มอ่านรายละเอียดของเกม
ภารกิจในสัปดาห์นี้คือการให้ผู้เข้าแข่งขันจับคู่สาว ๆ ทั้ง 4 คน เพื่อเป็นบัดดี้ให้แก่พวกเธอ โดยที่ในแต่ละคืน ฉากฆาตกรรมจะเริ่มบรรเลงเพลงขึ้นทุกคืน สาวสวยจะต้องถูกใครบางคนฆ่าตายทีละคน ๆ ถ้ายังหาตัวฆาตกรไม่ได้ เกมยังคงดำเนินต่อไปเรื่อย ๆ จนกว่าพวกเขาทั้งสี่คนจะได้ตัวฆาตกรที่แท้จริง
“ฉันต้องมาเป็นองครักษ์พิทักษ์พวกเธอเนี่ยนะ ....” อลิซพูดอย่างไม่สบอารมณ์
“ถึงเวลาที่มาริสซ่าต้องเลือกแล้วค่ะว่าจะให้ใครคู่กับใคร” เปียโนพูดต่อ
มาริสซ่ามองหน้าของทั้งสี่สาวที่มาใหม่เพื่อดูคาแรคเตอร์ทั่วไปที่ปรากฏออกมา แต่ละคนนั้นมีนิสัยที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงอย่างเห็นได้ชัด เป็นเรื่องยากสำหรับมาริสซ่าแล้วที่จะต้องเลือกหนึ่งในนี้มาเป็นบัดดี้ แถวไม่รู้ว่าคนนั้นจะเป็นฆาตกรตัวจริงด้วยหรือเปล่า
ความคิดเห็น