ในความทรงจำ(กระบี่ใบไม้)

ลำดับตอนที่ #53 : ฝืนยิ้ม

            แม้จะไร้ที่ให้ยืนก็“ฝืนยิ้ม”

รีดหัวใจให้ยิ้มกริ่มบนใบหน้า

ที่ต้องเก็บซุกซ่อนงำคือน้ำตา

ปล่อยมันรินไหลหลั่งมารารดใจ

ต้องทำตัวให้ท้าทายคล้ายเข้มแข็ง

ฝืนแสดงว่าใจนั้นไม่หวั่นไหว

ยังยิ้มได้-คล้ายน้ำตามันตกใน

ซุกซ่อนเก็บหน้ากากไว้แนบใจตน

“เพื่อลองลิ้มรสชาติร้ายใต้ความฝืน

เพื่อทวงคืนความสับปลับที่สับสน

เพื่อเรียนรู้รสชาติหวาน-การดิ้นรน

คืนที่แสนมืดมน...อยู่ไม่นาน”