ในความทรงจำ(กระบี่ใบไม้)

ลำดับตอนที่ #22 : เศษแก้วนี้ที่บาดก้อย

เห็นกรอบรูปที่พลัดตก...กระจกแก้ว

แตกไปแล้วมาบาดในหัวใจฉัน

อยู่แต่คล้ายตายจากพรากสัมพันธ์

รอยรักนั้นเจาะเป็นลิ่มทิ่มหัวใจ

มีหัวใจไร้ที่ยืนให้ขืนรัก

เคยรู้จักกลายเป็นอื่นขมขื่นไหม

แก้วที่แตกใยต้องแหลกถึงเนื้อใน

กอดรูปไว้ใจสลายกลายเป็นจุล

กรอบรูปแตกใจก็แหลกแตกไปแล้ว

คล้ายเศษแก้วเปื้อนน้ำตาไหลปร่าอุ่น

กอบแก้วถือบาดมือน้อยร้อยละมุล

ไม่ทารุณเท่าคำขาด...บาดหัวใจ