คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #114 : พิศวง
1
ผวาจิตพิศวงเคยสงสัย
คืนหลับไหลใจ-ไม่ลงคงหลอกหลอน
ลมบางบาง-ข้างระเบียง-คู่เคียงนอน
เศร้าสะท้อนทอดถอนจิต
พิศดาร
(พิสมัย)...คล้ายดวงจิตยังคิดถึง
ใครคนหนึ่งเจ้าลาลับไม่กลับบ้าน
โอ้คืนเหงาเจ้าคงงงหลงการงาน
หลายปีผ่านยิ่งงวยงงหลงงงงัน
ปรัศนีย์ของชีวิต...ซ่อนปริศนา
ใจเหว่ว้าฝังในจิตคิดผกผัน
ใจหนึ่งก็รอเธอกลับนับกัปกัลป์
ใจหนึ่งนั้นหวังใจช่วย...อวยพรเธอ
หวัดดีจ้า วันนี้กระบี่ใบไม้ขอนำบทกลอน“พิศวง”มาให้ทุกท่านได้พิศวงกัน ถ้าพวกท่านอ่านแล้วงวยงงกันก็อย่าได้แปลกใจนะขอรับ เพราะคนเขียนเองก็งงงวยเหมือนกัน +555555555555555555555555
เพราะคอนเซ็ป ของกลอนบทนี้อยู่ที่พยายามใช้ถ้อยคำ ที่เกี่ยวข้องกับปริศนา พิศวง งงงัน ฯลฯ มาร้อยเรียงกันเป็นกลอนที่ไพเราะบทหนึ่งให้จงได้ จะบรรลุวัตถุประสงค์หรือไม่ ขอทุกท่านช่วยกันให้คำตัดสินนะขอรับ ขอให้มีความสุขในการอ่านบทกลอนนะครับ ^-^
ความคิดเห็น